ILPP4/443-103/13-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki X, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2013 r. (data wpływu 7 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w przypadku nie dokonania zapłaty w terminie 150 dni - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w przypadku nie dokonania zapłaty w terminie 150 dni.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje dokonać wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od podmiotu niemieckiego. Podmiot niemiecki ma siedzibę na terytorium Niemiec. Podmiot niemiecki nie ma na terytorium Polski siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Możliwe jest, iż Spółka nie dokona zapłaty za nabyte towary w ciągu 150 dni licząc od upływu terminu zapłaty za nabyte towary, określonego w umowie lub na fakturze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Spółka w przypadku braku zapłaty za nabyte wewnątrzwspólnotowe towary od pomiotu niemieckiego w ciągu 150 dni licząc od upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, będzie musiała skorygować podatek odliczony z tytułu dokonania takiej transakcji, równy podatkowi należnemu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie istniał obowiązek skorygowania podatku odliczonego z tytułu przedstawionej transakcji z kontrahentem niemieckim, zgodnie z art. 89b ustawy VAT. W opinii Spółki, art. 89b ustawy VAT dotyczy bowiem tylko i wyłącznie transakcji z podmiotami mającymi siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Od dnia 1 stycznia 2013 r., na podstawie ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), obowiązują nowe zasady stosowania tzw. ulgi na złe długi, które pozwalają na korzystanie z tej instytucji w uproszczony sposób.

W odniesieniu do podatnika będącego dłużnikiem zastosowanie znajduje art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl cytowanego powyżej przepisu, dłużnik ma obowiązek skorygowania odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktury jeżeli nie ureguluje należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Obowiązek dokonania takiej korekty ciąży na dłużniku bez względu na to czy jego wierzyciel skorzystał z ulgi na złe długi, czy też nie, tzn. czy wykorzystał możliwość odzyskania zapłaconego do urzędu podatku VAT po wystawieniu faktury, która nie została uregulowana przez kontrahenta (dłużnika).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca planuje dokonać wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od kontrahenta mającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Niemiec i nieposiadającego na terenie kraju stałego miejsca prowadzenia działalności. Zainteresowany dopuszcza możliwość, że nie zapłaci swojemu kontrahentowi należności za towary nabyte w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia, w terminie 150 dni licząc od daty upływu terminu zapłaty określonego w umowie lub na fakturze.

Z literalnego brzmienia powołanego powyżej przepisu wynika, że dotyczy on transakcji dostawy towarów lub świadczenia usług, które dokonane zostały na terytorium kraju.

Zaznaczyć należy, iż podatek VAT jest podatkiem mającym charakter terytorialny. Zatem opodatkowaniu tym podatkiem podlegają czynności mające miejsce na danym obszarze. Taki też charakter ma polski podatek od towarów i usług, zgodnie z którym opodatkowaniu podlegają tylko czynności, których miejscem świadczenia było/jest/będzie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis art. 5 ust. 1 ustawy zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Wskazać należy, iż powołany art. 5 ustawy, określa przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Konstruując ten przepis ustawodawca wyraźnie rozgraniczył czynności i zdarzenia w odniesieniu do których znajdują zastosowanie przepisy ustawy. Wyliczenie w nim zawarte wskazuje na odmienność tych czynności oraz przekłada się na ich różne traktowanie podatkowe. I tak, czym innym dla ustawodawcy jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (pkt 1), a czym innym wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju (pkt 4).

Powyższe wskazuje zatem, że w sytuacji, gdy w art. 89b ustawy prawodawca odnosi się do dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju, tym samym odnosi się do czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z powyższego wynika, iż art. 89b ustawy nie ma zastosowania w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W związku z powyższym, Spółka w przypadku braku zapłaty za nabyte wewnątrzwspólnotowe towary od podmiotu niemieckiego w ciągu 150 dni licząc od upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, nie będzie musiała korygować podatku odliczonego z tytułu dokonania takiej transakcji na podstawie art. 89b ustawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym nie będzie istniał obowiązek skorygowania podatku odliczonego z tytułu przedstawionej transakcji z kontrahentem niemieckim, zgodnie z art. 89b ustawy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.