ILPP4/443-103/11-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2011 r. (data wpływu 3 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przekazywania faktur drogą elektroniczną - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przekazywania faktur drogą elektroniczną.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca należy do najdynamiczniej rozwijających się przedsiębiorstw telekomunikacyjnych w Polsce. Jest jednym z największych niezależnych operatorów telefonii stacjonarnej, dostawcą ultraszybkiego i niezawodnego Internetu oraz najnowocześniejszych usług multimedialnych. Spółka świadczy usługi na najwyższym poziomie i oferuje kompletne port folio produktów telekomunikacyjnych dla klientów indywidualnych i biznesowych.

W toku swojej działalności, Zainteresowany wystawia faktury VAT dokumentujące świadczenie usług oraz sprzedaż towarów. Po wystawieniu faktur są one przesyłane do kontrahenta w formie papierowej za pośrednictwem operatora pocztowego lub elektronicznie zabezpieczone bezpiecznym podpisem.

W przyszłości Wnioskodawca planuje wystawianie faktur VAT, a następnie ich udostępnianie kontrahentom za pomocą dedykowanej platformy internetowej, w formacie uniemożliwiającym modyfikację ich treści. Faktury po wystawieniu będą umieszczane w systemie e-BOK (Elektroniczne Biuro Obsługi Klienta), znajdującym się pod określonym adresem https://ebok (...).

O wystawieniu faktury klient zostanie automatycznie poinformowany w wybranej przez siebie formie (na adres e-mail, poprzez SMS tekstowy lub SMS głosowy na wskazany przez abonenta numer telefonu). Po zalogowaniu się do systemu e-BOK klient będzie miał udostępnione faktury w postaci dokumentu w formacie.pdf. Spółka zastosuje zabezpieczenie polegające na zaszyfrowaniu dokumentu.pdf. przy pomocy algorytmu szyfrowania RC-4 i dodatkowe hasła przyzwoleń. Dokument oznaczony zostanie cechą read-only, powodującą brak możliwości edycji dokumentu. Ponadto w celu zapewnienia autentyczności pochodzenia faktury zostanie zastosowane zabezpieczenie polegające na braku dostępu abonenta do oryginalnego pliku e faktury. Wynikać to będzie z faktu, że plik e-faktury będzie przechowywany fizycznie w innym systemie (elektroniczne Archiwum) niż ten, do którego klient ma bezpośredni dostęp (e-BOK). Dopiero po zgłoszeniu żądania dostępu do konkretnej e-faktury za pośrednictwem systemu e BOK - plik będzie każdorazowo pobierany z systemu wewnętrznego i dostarczany do systemu e-BOK w ramach indywidualnego dostępu klienta (system e-BOK wymaga logowania dedykowanym, indywidualnym loginem i hasłem).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W zakresie stosowania przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. 10.249.1661), czy faktury przesyłane w tym udostępniane w formie elektronicznej w sposób opisany przez Zainteresowanego zachowują autentyczność pochodzenia i integralność ich treści.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej, pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia faktur oraz integralności treści faktury.

Z kolei § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia określa, że przez autentyczność pochodzenia faktury należy rozumieć "pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury".

Natomiast przez integralność treści faktury należy rozmieć, "że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura". Wspomniana autentyczność i integralność będą w odniesieniu do faktur przesłanych w formie elektronicznej zachowane w przypadku wykorzystania bezpiecznego podpisu elektronicznego, weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub elektronicznej wymiany danych (EDI). Jednak te metody zapewnienia przedmiotowych cech faktur są tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

Zdaniem Spółki, opisane wyżej zabezpieczenia gwarantują pewność co do tożsamości usługodawcy oraz dają pewność, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. W związku powyższym, stoi ona na stanowisku, że opisane przez nią zabezpieczenia gwarantują autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur przesądnych lub udostępnionych elektronicznie.

Stanowisko Zainteresowanego znajduje również potwierdzenie w art. 233 Dyrektywy 2006/112/WE zmienionej Dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r., tj.: "Każdy podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralność treści i czytelności faktury. Można to zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawcą towarów lub świadczeniem usług".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Prawidłowe dokumentowanie obrotu przez podatników VAT należy do ich podstawowych obowiązków.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 160), zwane dalej rozporządzeniem, które określa szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Przepis § 4 ust. 1 rozporządzenia wskazuje, iż zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Stosownie do przepisu § 19 ust. 1 rozporządzenia, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Podatnicy są obowiązani przechowywać faktury oraz faktury korygujące, a także duplikaty tych dokumentów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego - § 21 ust. 1 rozporządzenia.

Stosownie do § 21 ust. 2 rozporządzenia, podatnicy przechowują faktury, faktury korygujące, a także duplikaty tych dokumentów, w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

Autentyczność pochodzenia, o której mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury - § 21 ust. 3 rozporządzenia.

W myśl § 21 ust. 4 rozporządzenia, integralność treści, o której mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

Należy zwrócić uwagę, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych przewidują dwie formy faktur, tzw.: papierową i elektroniczną.

Zasady regulujące kwestie faktur elektronicznych zawarte zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie faktur elektronicznych, wydanym na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 10 i 11 ustawy.

Rozporządzenie w sprawie faktur elektronicznych określa sposób i warunki przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także zasady przechowywania oraz tryb udostępniania organowi podatkowemu lub kontroli skarbowej faktur przesyłanych tą formą.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, przez autentyczność pochodzenia faktury, rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Natomiast w pkt 2 ww. przepisu wskazano, iż przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

Stosownie do § 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

Jednakże zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury, zwanej dalej "akceptacją".

Akceptacja albo jej cofnięcie może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej (§ 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych).

W myśl § 4 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury.

Przy czym zagwarantowanie autentyczności pochodzenia faktur oznacza możliwość jednoznacznej identyfikacji nadawcy wiadomości, tj. wystawcy faktury. Z kolei procedury zapewniające integralność danych powodują, że faktura przesłana drogą elektroniczną dotarła do adresata kompletna i w niezmienionej formie.

Z przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, iż faktura może być sporządzona i wystawiona w formie papierowej lub elektronicznej, lecz jedynie przy zachowaniu metod wymienionych w ww. przepisach.

Podatnik udostępniając fakturę za pomocą dedykowanej platformy internetowej niewątpliwie dokonuje elektronicznego przekazu treści tego dokumentu zapisanej w języku informatycznym. W związku z tym, faktury takie muszą spełniać wymogi określone we wskazanym rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2010 r., ponieważ rozporządzenia określa m.in. sposoby i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej. Wystawiane, przesyłane, odbierane oraz przechowywane w formie elektronicznej faktury, muszą posiadać co najmniej gwarancję niekwestionowanej autentyczności pochodzenia tych dokumentów od firmy (osoby), która je wystawiła oraz gwarancję integralności (nienaruszalności) zawartości ich treści.

Zatem w świetle obowiązujących przepisów, dopuszczalne jest wystawienie i doręczenie faktury kontrahentowi z wykorzystaniem drogi elektronicznej, jednak z zachowaniem wymogów określonych w rozporządzeniu w sprawie faktur elektronicznych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nakazują podatnikom wystawiać faktury, dokumentujące czynności opodatkowane, o ile takie wykonują. Jakkolwiek nie zostałoby zinterpretowane pojęcie "wystawiać" na pewno oznacza ono sporządzenie dokumentu na użytek kontrahenta - odbiorcy towaru lub usługi, co ma znaczenie przede wszystkim ekonomiczno-finansowe, ale również, w kontekście cytowanej ustawy, podatkowe. Sporządzenie takiej faktury polega na ujęciu w dokumencie o tej nazwie niezbędnych danych, oznaczonego zobowiązania cywilnego o charakterze wzajemnym dla jego kontrahentów. Z punktu widzenia prawa cywilnego, forma kontraktu może być dowolna. Dla skuteczności oświadczeń woli kontrahentów winien być określony przedmiot umowy, wartość świadczenia, data zawarcia i wykonania umowy. Istotne jest to, aby oświadczenia obu stron umowy były zgodne i dla nich wzajemnie czytelne. Natomiast każda umowa, będąc podstawą opodatkowania stosownym podatkiem, ulega sformalizowaniu. Wówczas musi bowiem spełniać wymogi charakterystyczne dla określonego nią zobowiązania podatkowego.

I tak jest również przy umowach objętych obowiązkiem podatkowym ustawy o podatku od towarów i usług. Właśnie poprzez powszechność i neutralność tego podatku, przepisy ustawy wprowadziły w art. 106 ust. 1 obowiązek wystawienia dowodu dla potwierdzenia dokonanej czynności, wskazujący w sposób szczegółowy dane dla uznania w obrocie gospodarczo-podatkowym tego dokumentu za dowód.

Oznacza to, że każdy podatnik, aby skorzystać z praw podatkowych musi postąpić tak jak wskazano w ustawie i rozporządzeniach.

Obowiązkiem podatnika jest stosowanie powszechnie obowiązujących przepisów prawa, w tym przypadku art. 106 ust. 1 ustawy, nakazującego wystawienie faktury dla odbiorcy towaru lub usługi na materiałach piśmiennych i w takiej postaci doręczenia jej temuż odbiorcy. Dla celów podatkowych, bez względu na to czy doręczenie faktury pisemnej odpowiada współczesnej technice i elektronice, obowiązujące przepisy ustawy narzuciły określoną formę. Z całą pewnością więc, o ile kontrahent - dostawca towaru lub usługi pragnie odstąpić od ustawowego wymogu określonego w art. 106 ust. 1 ustawy i korzystać przy przekazie faktur z systemów komputerowych, jest zobligowany uczynić to w trybie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury zachowane są w szczególności w przypadku zastosowania bezpiecznego podpisu elektronicznego lub elektronicznej wymiany danych. Ustawodawca umożliwił jednakże podatnikom przesyłanie i udostępnianie faktur elektronicznych w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem jednak zapewnienia autentyczności ich pochodzenia, integralności treści oraz akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez ich odbiorców.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca planuje wystawianie faktur VAT, a następnie ich udostępnianie kontrahentom za pomocą dedykowanej platformy internetowej, w formacie uniemożliwiającym modyfikację ich treści. Faktury po wystawieniu będą umieszczane w systemie e-BOK (Elektroniczne Biuro Obsługi Klienta), znajdującym się pod określonym adresem https://ebok.dialog.pl. Zainteresowany wskazał, iż o wystawieniu faktury klient zostanie automatycznie poinformowany w wybranej przez siebie formie (na adres e-mail, poprzez SMS tekstowy lub SMS głosowy na wskazany przez abonenta numer telefonu). Po zalogowaniu się do systemu e-BOK klient będzie miał udostępnione faktury w postaci dokumentu w formacie.pdf. Spółka zastosuje zabezpieczenie polegające na zaszyfrowaniu dokumentu.pdf. przy pomocy algorytmu szyfrowania RC-4 i dodatkowe hasła przyzwoleń. Dokument oznaczony zostanie cechą read-only powodującą brak możliwości edycji dokumentu. Ponadto w celu zapewnienia autentyczności pochodzenia faktury, zostanie zastosowane zabezpieczenie polegające na braku dostępu abonenta do oryginalnego pliku e faktury. Wynikać to będzie z faktu, że plik e-faktury będzie przechowywany fizycznie w innym systemie (elektroniczne Archiwum) niż ten, do którego klient ma bezpośredni dostęp (e-BOK). Dopiero po zgłoszeniu żądania dostępu do konkretnej e-faktury za pośrednictwem systemu e BOK - plik będzie każdorazowo pobierany z systemu wewnętrznego i dostarczany do systemu e-BOK w ramach indywidualnego dostępu klienta (system e-BOK wymaga logowania dedykowanym, indywidualnym loginem i hasłem).

Mając na uwadze powołane przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku przesyłania faktur kontrahentom drogą elektroniczną w wyżej opisany sposób, zapewniona będzie integralność, nienaruszalność oraz autentyczność pochodzenia zapisu danych, jak również ochrona przed modyfikacją lub zniszczeniem zapisu.

Reasumując, zastosowany przez Spółkę system przesyłania i udostępniania faktur elektronicznych, w szczególności fakt, iż dostęp kontrahenta (odbiorcy) do tych dokumentów możliwy będzie wyłącznie po zalogowaniu dedykowanym, indywidualnym loginem i hasłem, dodatkowe szyfrowania oraz zastosowanie cechy read-only uniemożliwiającej edycję dokumentu powoduje, iż faktury przesyłane w ten sposób spełnią warunki dotyczące ich autentyczności pochodzenia i integralności treści, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.