ILPP4/443-102/13-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 4 marca 2013 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 7 marca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2013 r. (data wpływu 26 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania świadczonych usług za pomocą kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania świadczonych usług za pomocą kasy rejestrującej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 kwietnia 2013 r. (data wpływu 26 kwietnia 2013 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy, pytania oraz własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo, samodzielną działalność gospodarczą w zakresie projektowania programów komputerowych, świadczenia usług informatycznych i pokrewnych oraz prowadzenia zajęć fitness. Kontrahentem, dla którego wystawia on fakturę/rachunek jest klient posiadający siedzibę w Szwajcarii. Zainteresowany wystawia fakturę na osobę fizyczną za każdy miesiąc, gdyż klient nie wskazał mu numeru NIP EU - dla niego jest osobą fizyczną. Transakcje przeprowadzane są w sposób ciągły, fakturę za wykonane usługi Wnioskodawca wystawia na koniec każdego miesiąca. Prowadzoną sprzedaż Zainteresowany traktuje jako świadczenie usług dla osób, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (działalność wykonywana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy), czyli na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą. Dla potrzeb ustalenia kwoty sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie uwzględnia sprzedaży realizowanej na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii, gdyż uważa on, że jest to osoba prowadząca działalność w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, a więc prowadząca działalność gospodarczą. Ponadto dla wyłączenia z ustalenia kwoty sprzedaży na rzecz osób fizycznych, Zainteresowany przyjął fakt, iż Szwajcaria nie jest członkiem UE, a więc wskazany przepis nie ma do tej sytuacji zastosowania.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że dla ustalenia kwoty obrotu, zobowiązującej go do ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas fiskalnych nie powinien wliczać on obrotu, wynikającego z usług świadczonych na rzecz kontrahenta - osoby fizycznej zamieszkałej w Szwajcarii, której świadczy usługi w sposób ciągły, wskazujący na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W złożonym uzupełnieniu Zainteresowany poinformował, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii świadczy on usługi polegające na projektowaniu programów komputerowych - pisze algorytmy programów komputerowych (oprogramowanie użytkowe). Kontrahent ze Szwajcarii jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie zredagowanie w uzupełnieniu do wniosku z dnia 22 kwietnia 2013 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, kontrahent ze Szwajcarii w świetle ustawy o podatku od towarów i usług jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą. Zainteresowany również uważa, że do ustalenia kwoty obrotu zobowiązującego go do ewidencjonowania sprzedaży i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej, nie należy wliczać obrotu wynikającego ze świadczenia usług na rzecz ww. kontrahenta ze Szwajcarii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przez pojęcie sprzedaży - według art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie projektowania programów komputerowych, świadczenia usług informatycznych i pokrewnych oraz prowadzenia zajęć fitness. Zainteresowany nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy on na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii usługi polegające na projektowaniu programów komputerowych - pisze on algorytmy programów komputerowych (oprogramowanie użytkowe). Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z kryteriów decydujących o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest dokonywanie przez podatnika sprzedaży, o której mowa w cyt. powyżej przepisie art. 2 pkt 22 ustawy.

Kolejnym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Niespełnienie jednego z nich powoduje, iż danej czynności wykonywanej przez podatnika nie ewidencjonuje się za pomocą kasy rejestrującej.

Przedmiotem pytań Zainteresowanego jest sytuacja, w której świadczy on usługi polegające na projektowaniu programów komputerowych na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii, wykonującego czynności polegające na wykorzystywaniu wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W niniejszej sprawie w pierwszej kolejności należy ustalić, czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi spełniają definicję sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Mając na uwadze powyższą definicję stwierdzić należy, że kontrahent ze Szwajcarii wykonujący czynności polegające na wykorzystywaniu wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, prowadzi działalność gospodarczą.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych w opisie sprawy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w Szwajcarii, ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Zatem, miejscem świadczenia usług wykonywanych przez Zainteresowanego jest terytorium Szwajcarii, tj. miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Tym samym, usługi wykonywane przez Wnioskodawcę, dla których miejscem opodatkowania nie jest terytorium kraju, nie spełniają definicji sprzedaży w myśl art. 2 pkt 22 ustawy. Zatem jeden z warunków wynikających z art. 111 ust. 1 ustawy, nie został spełniony w przedmiotowej sprawie.

Biorąc pod uwagę brzmienie art. 15 ust. 2 ustawy, wskazać należy, iż Zainteresowany świadczy swoje usługi na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. W konsekwencji, nie został wypełniony także warunek dotyczący statusu nabywcy, wynikający z powołanego przepisu art. 111 ust. 1 ustawy. Oznacza to, iż dla ustalenia kwoty zobowiązującej go do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej, nie jest on obowiązany wliczać wynagrodzenia z tytułu usług świadczonych na rzecz kontrahenta szwajcarskiego.

Odnosząc się z kolei do kwestii, czy Wnioskodawca powinien traktować kontrahenta ze Szwajcarii jako podatnika podatku od towarów i usług, wyjaśnić należy, iż nie ma to znaczenia w niniejszej sprawie, bowiem w art. 111 ust. 1 ustawy wskazane są m.in. osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, a nie podatnicy podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym kontrahent ze Szwajcarii w świetle ustawy o podatku od towarów i usług jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą oraz że do ustalenia kwoty obrotu zobowiązującego go do ewidencjonowania sprzedaży i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej nie należy wliczać obrotu wynikającego ze świadczenia usług na rzecz ww. kontrahenta, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.