ILPP4/443-101/11-2/JKa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 3 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT oraz podatnikiem VAT UE, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej odzieży w wyspecjalizowanych sklepach. Zainteresowany dokonał zakupu towarów handlowych (odzieży dziecięcej) od kontrahenta z Wielkiej Brytanii. Problem jego polega jednak na tym, iż firma ta nie chce wystawiać faktur, a jedynie paragony z kasy fiskalnej. Kontrahent brytyjski tłumaczy swoje postępowanie tym, iż Wnioskodawca jest zbyt małym podatnikiem i w jego przekonaniu przysługuje mu potwierdzenie dokonania zakupu tylko w postaci paragonu fiskalnego. Paragon fiskalny potwierdzający dokonanie zakupu zawiera wyodrębniony podatek od wartości dodanej, nie zawiera natomiast numeru NIP UE kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup odzieży z Wielkiej Brytanii udokumentowany paragonem fiskalnym stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zainteresowany jest podatnikiem VAT, a nabywane w ramach danej transakcji towary służą czynnościom, które wykonuje jako podatnik. Dostawca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej. Z punktu widzenia Wnioskodawcy, spełnienie powyższych warunków oraz fakt przemieszczenia towaru z jednego kraju członkowskiego na teren innego jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem, a wystawienie faktury pozwala jedynie na określenie momentu powstania obowiązku podatkowego. Podstawą do określenia wewnątrzwspólnotowego nabycia jest każdy dokument potwierdzający nabycie towaru w kraju Unii Europejskiej (nie koniecznie faktura). Paragon fiskalny potwierdzający dokonanie zakupu na terytorium Unii Europejskiej nie został wymieniony jako dokument, który uznaje się na terytorium kraju również za fakturę. Dokonując natomiast na jego podstawie WNT, Zainteresowany jest zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej, która będzie podstawą do wykazania przedmiotowej transakcji w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej VAT-UE. Z uwagi na to, że Wnioskodawca nie dysponuje numerem identyfikacji podatkowej kontrahenta nadanym mu w państwie członkowskim, załączy on pisemne wyjaśnienie przyczyn braku wypełnienia tej pozycji w informacji podsumowującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,

* po drugie, w wyniku dokonanej dostawy towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany będący czynnym podatnikiem VAT oraz podatnikiem VAT UE, prowadzący działalność gospodarczą, dokonał zakup towarów handlowych (odzieży dziecięcej) od kontrahenta z Wielkiej Brytanii, podatnika podatku od wartości dodanej. Dostawca towaru udokumentował przedmiotową transakcję wystawiając paragon fiskalny (nie chce wystawić faktury), który zawiera wyodrębniona kwotę podatku od wartości dodanej, nie zawiera jednak numeru NIP UE kontrahenta.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, iż nabycie przez Wnioskodawcę, zarejestrowanego czynnego podatnika VAT, od podatnika podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii towarów opodatkowanych tym podatkiem na zasadach ogólnych (transakcja udokumentowana paragonem fiskalnym), które w wyniku dostawy zostały przywiezione na terytorium Polski dla celów prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu w Polsce jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Na mocy art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Natomiast w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6 ustawy).

W związku z tym, iż w przedmiotowej sprawie transakcja wewnątrzwspólnotowego nabycia została udokumentowana paragonem fiskalnym, nie znajdzie w niej zastosowania przepis art. 20 ust. 6 ustawy.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku - art. 99 ust. 14 ustawy.

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów określił wzory deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.).

W załączniku nr 4 do ww. rozporządzenia, w części C dotyczącej rozliczenia podatku należnego zawarte są objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), gdzie wskazano, iż w poz. 33 i 34 deklaracji VAT-7 wykazuje się wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zatem biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów stwierdzić należy, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów Wnioskodawca powinien wykazać w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług VAT-7.

Ponadto, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7 - art. 100 ust. 3 ustawy.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych na podstawie art. 102 ust. 1 ustawy, określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, terminu i miejsca składania oraz wzór korekty informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, uwzględniając specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz przepisy Wspólnoty Europejskiej.

Na podstawie powyższej delegacji, w § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach z dnia 21 grudnia 2009 r. (Dz. U. Nr 222, poz. 1761), Minister Finansów określił wzór informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.

W objaśnieniach do informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach w pkt 4 wskazano m.in., iż w części D informacji (VAT-UE) oraz w części B załącznika do informacji (VAT-UE/B) w kolumnie c należy wpisać łączną wartość nabyć dokonanych w okresie, za który składana jest informacja dla poszczególnych kontrahentów.

Zatem, Zainteresowany dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zobowiązany jest także do wykazania przedmiotowej transakcji w informacji podsumowującej VAT-UE.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Ogólne regulacje dotyczące wystawiania faktur znajdują się w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

W myśl § 17 cyt. rozporządzenia, za fakturę uznaje się również:

Z powyżej przytoczonych przepisów wynika, iż paragon fiskalny potwierdzający dokonanie zakupu na terytorium Unii Europejskiej nie został wymieniony jako dokument, który uznaje się na terytorium kraju również za fakturę. Zatem, nie można go honorować na równi z fakturą VAT.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zobowiązany jest do wystawienia faktury wewnętrznej, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, która jest podstawą do wykazania przedmiotowej transakcji w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej VAT-UE.

Artykuł 100 ust. 8 ustawy stanowi, iż informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

Z objaśnień do informacji podsumowującej wynika, iż w części D informacji (VAT-UE)

* w kolumnie a należy wpisać kod kraju kontrahenta (dostawcy towaru),

* w kolumnie b należy wpisać poprawny numer identyfikacyjny kontrahenta (dostawcy towaru) nadany przez państwa członkowskie właściwe dla kontrahenta.

Jak wynika z powołanego art. 100 ust. 8 pkt 3 ustawy, w przypadku informacji o dokonanym wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, powinna ona zawierać m.in. właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspółnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Jak poinformował Wnioskodawca, otrzymany przez niego paragon fiskalny potwierdzający dokonanie zakupu zawiera wyodrębniony podatek od wartości dodanej, nie zawiera natomiast numeru NIP UE kontrahenta.

Zatem, jeśli Zainteresowany nie dysponuje właściwym i ważnym numerem identyfikacyjnym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych kontrahenta, nadanym przez państwo członkowskie właściwe dla dostawcy brytyjskiego, może on załączyć pisemne wyjaśnienie przyczyn braku wypełnienia tej pozycji w informacji podsumowującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.