ILPP3/4513-1-19/15-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy suszu tytoniowego - jest prawidłowe.

W dniu 13 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy suszu tytoniowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu towarami m.in. suszem tytoniowym. Zainteresowany dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (suszu tytoniowego) do podmiotów nie będących pośredniczącym podmiotem tytoniowym ani podatnikiem posiadającym właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca jest podmiotem pośredniczącym tytoniowym. Dokonuje transportu na własny koszt bądź kurierem - dostawy ww. suszu tytoniowego na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska.

W związku z powyższym otrzymuje podpisaną fakturę sprzedaży i dokument zapłaty lub odpowiedni list przewozowy lub inny poświadczający wywóz tego towaru na terytorium innego kraju UE. Sprzedaży ww. towaru nie opodatkowuje podatkiem akcyzowym. Transakcje poprzedza odpowiednia korespondencja mail lub telefoniczna a miejsce dostawy zawsze jest ustalane z kontrahentem zagranicznym na terenie państwa członkowskiego UE innego niż Polska.

Jednocześnie Wnioskodawca nie jest w stanie zweryfikować przedstawionych danych osobowych i adresowe odbiorców. Wynika to z faktu, że podmioty są osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej lub nie posiadają numeru identyfikującego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w zaistniałej sytuacji wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów - suszu tytoniowego jest opodatkowana podatkiem akcyzowym.

2. Czy dla udokumentowania transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów suszu tytoniowego wystarczające jest posiadanie wymienionych w stanie faktycznym dokumentów.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wewnątrzwspólnotowa suszu tytoniowego nie jest opodatkowana podatkiem akcyzowym. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku akcyzowym art. 9b ust. 1 pkt 2, sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy jest opodatkowana podatkiem akcyzowym. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego. Odnosząc powyższą sytuację do wyżej cytowanych przepisów zauważyć należy, że katalog czynności i stanów faktycznych opodatkowanych podatkiem akcyzowym, których przedmiotem jest susz tytoniowy, został określony w art. 9b ust. 1 ustawy (z uwzględnieniem zapisów art. 9b ust. 2 i art. 9a ust. 2 pkt 1-8). W powyższych przepisach nie wskazano dostawy wewnątrzwspólnotowej suszu tytoniowego jako czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym.

Ustosunkowując się natomiast do drugiego pytania Zainteresowany uznaje, że dokumenty zgromadzone po dokonanych dostawach są wystarczające dla uznania ich za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie uzależniają uznania dostawy za WDT od posiadania konkretnych dowodów na potwierdzenie takich transakcji. Zdaniem Wnioskodawcy dokumenty te potwierdzają dostawę na terytorium UE innego niż RP. Nie istnieje również obowiązek ani możliwość weryfikacji odbiorców suszu tytoniowego. Zainteresowany uważa że ww. dowody potwierdzają WDT suszu tytoniowego w sposób dający podstawy do braku opodatkowania ich podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 45 załącznika nr 1 wskazano susz tytoniowy bez względu na kod CN.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23b ustawy, pośredniczący podmiot tytoniowy to podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży suszu tytoniowego, który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

W myśl art. 13 ust. 1 pkt 2a ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu.

Definicja suszu tytoniowego została zawarta w art. 99a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym.

Zgodnie z art. 9b ust. 1-6 ustawy, przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Powyższe oznacza, że każda sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 ustawy, tj.:

Odnośnie dostawy wewnątrzwspólnotowej suszu tytoniowego wskazać należy, że zgodnie z cyt. wyżej art. 9b ustawy dostawa wewnątrzwspólnotowa suszu tytoniowego nie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Tym samym wewnątrzwspólnotowa dostawa suszu tytoniowego nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zgodnie z definicją dostawy wewnątrzwspólnotowej zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, przez dostawę wewnątrzwspólnotową rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

Stosownie do powyższego Wnioskodawca na potwierdzenie dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy suszu tytoniowego powinien dysponować odpowiednimi dokumentami potwierdzającymi dokonanie tych czynności. Oznacza to, że jeżeli posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty zgromadzone na potrzeby podatku VAT potwierdzają również dokonanie powyższych czynności w oparciu o definicję dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zawarte są w ustawie o podatku akcyzowym, powinny one stanowić wystarczające potwierdzenie dokonania tych dostaw.

W tym miejscu zaznaczyć należy, ze zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Natomiast ostateczna ocena czy prawidłowo dokonano sprzedaży suszu tytoniowego bez naliczania podatku akcyzowego może zostać dokonana jedynie w trakcie ewentualnego postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej prowadzonej na podstawie całego materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy podkreślić, że w postępowaniu, w przedmiocie wydania interpretacji, jest ocena prawna przedstawionego zdarzenia przyszłego, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem la Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Nie oznacza to zatem, że w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, że stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob.m.in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 869/09, lex nr 541931).

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.