ILPP3/4512-1-88/15-2/TK - Ustalenie stawki podatku VAT na wykonanie zadaszenia drewnianego tarasu i wejścia/wyjścia z budynku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 25 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na wykonanie zadaszenia drewnianego tarasu i wejścia/wyjścia z budynku - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na wykonanie zadaszenia drewnianego tarasu bądź wejścia/wyjścia z budynku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD głównym 43.32.Z - Zakładanie stolarki budowlanej. Dodatkowe PKD w zakresie działalności gospodarczej to 41.10.Z, 43.39.Z, 43.91.Z, 47.91.Z, 47.99.Z.

Zainteresowany oferuje montaż zadaszeń drewnianych dla osób prywatnych (nie prowadzących działalności gospodarczej) - zadaszeń tarasowych, zadaszeń wejść i wyjść z budynku.

Wnioskodawca oferuje także wykonywanie tarasów drewnianych i z deski kompozytowej związanych z bryłą budynku.

Elementy konstrukcji drewnianych zadaszeń i tarasy montowane będą w domach mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni do 300 m².

Zamontowane elementy w postaci zadaszenia tarasów, zadaszenia wejścia/wyjścia z budynku oraz wykonania tarasu po ich zamontowaniu będzie stanowić element wyposażenia budynku które jednocześnie podniosą jego użyteczność i funkcjonalność.

Wnioskodawca kupuje elementy drewniane konstrukcyjne od sprzedającego w stawce VAT 23% co stanowi dla niego zakup towarów handlowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy możliwe jest zastosowanie stawki podatku VAT 8% w przypadku gdy Zainteresowany dokonuje usługi montażu zadaszenia drewnianego tarasu i wejścia/wyjścia z budynku z zakupionych towarów handlowych (sprzedaż towaru wraz z usługą VAT 8% dla klienta prywatnego nieprowadzącego działalności gospodarczej dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego do 300 m²).

2. Czy możliwe jest zastosowanie stawki VAT 8%, w przypadku gdy Firma dokonuje usługi montażu/wykonania tarasu z zakupionych towarów handlowych (sprzedaż towaru wraz z usługą VAT 8% dla klienta prywatnego nie prowadzącego działalności gospodarczej dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego do 300 m²).

3. Czy podatnik zajmuje dobre stanowisko w sprawie, uznając że usługa montażowa z materiałem w przypadku wykonania zadaszenia tarasu, zadaszenia wejścia/wyjścia z budynku oraz tarasu nie wymagających pozwolenia na budowę, winna być opodatkowana stawką VAT 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, można zastosować stawkę VAT 8% dla pytań od 1 do 3 powołując się na art. 41 ust. 12 ustawy o VAT oraz na mocy interpretacji indywidualnej z IPPPJ/443 -503/12-2/AW oraz Administrator 9/2013 pt. Remonty i Modernizacje w budynkach mieszkalnych - stawka VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ustawy - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się - w oparciu o art. 41 ust. 12a ustawy - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei, w świetle ust. 12b ww. art. 41 ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Na potrzeby niniejszej interpretacji wystarczającym jest wskazanie, że na mocy ww. rozporządzenia, w dziale 11 - który szczegółowo reguluje klasyfikację budynków mieszkalnych w grupach 111, 112 i 113 - mieszczą się budynki mieszkalne.

Zatem w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlegają czynności wskazane w art. 41 ust. 12 ustawy dotyczące obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych (tekst jedn.:m.in. budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11 oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy).

Wyjaśnić następnie należy, że przepisy ustawy nie definiują takich pojęć jak budowa, remont oraz przebudowa czy termomodernizacja (która nie znajduje zastosowania w przedstawionej sprawie).

Definicje takie zawarte są natomiast w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.)

Na podstawie art. 3 pkt 6 tej ustawy, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W oparciu o pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji (...).

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 art. 3 cyt. ustawy - Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Natomiast modernizacja w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części (vide uchwała NSA z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13).

Istotnym jest również wyjaśnienie, że stosownie do przepisów cyt. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ww. ustawy - Prawo budowlane, wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD głównym 43.32.Z - Zakładanie stolarki budowlanej. Dodatkowe PKD w zakresie działalności gospodarczej to 41.10.Z, 43.39.Z, 43.91.Z, 47.91.Z, 47.99.Z.

Zainteresowany oferuje montaż zadaszeń drewnianych dla osób prywatnych (nie prowadzących działalności gospodarczej) - zadaszeń tarasowych, zadaszeń wejść i wyjść z budynku.

Wnioskodawca oferuje także wykonywanie tarasów drewnianych i z deski kompozytowej związanych z bryłą budynku.

Elementy konstrukcji drewnianych zadaszeń i tarasów montowane będą w domach mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni do 300 m². Zamontowane elementy w postaci zadaszenia tarasów, zadaszenia wejścia/wyjścia z budynku oraz wykonania tarasu po ich zamontowaniu będzie stanowić element wyposażenia budynku które jednocześnie podniosą jego użyteczność i funkcjonalność.

Wnioskodawca kupuje elementy drewniane konstrukcyjne od sprzedającego w stawce VAT 23% co stanowi dla niego zakup towarów handlowych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości co do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT do niewymagających pozwolenia na budowę usług:

* montażu zadaszenia drewnianego tarasu i wejścia/wyjścia z budynku z zakupionych towarów handlowych (sprzedaż towaru wraz z usługą dla klienta prywatnego nie prowadzącego działalności gospodarczej dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego do 300 m²),

* montażu/wykonania tarasu z zakupionych towarów handlowych (sprzedaż towaru wraz z usługą dla klienta prywatnego nie prowadzącego działalności gospodarczej dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego do 300 m²),

Wyjaśnić zatem należy, że zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług, i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów, wykorzystywanych do wykonania tej usługi uwarunkowane jest przede wszystkim przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

To strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży nie jest towar, która to dostawa nadaje dominujący charakter tej czynności lecz rzeczywiście usługa montażu zadaszenia drewnianego (tarasu bądź wejścia/wyjścia z budynku z zakupionych towarów handlowych niezbędnych do jej wykonania) lub montażu/wykonanie tarasu (z zakupionych towarów handlowych), wówczas nie można wyodrębniać poszczególnych elementów kosztów jako odrębnej sprzedaży.

Kwotą należną z tytułu sprzedaży jest wówczas uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę, ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Pomijając powyższe kwestie zwrócić należy uwagę przede wszystkim na wnioski płynące z analizy powyższych przepisów.

Jasne jest, iż obniżona stawka podatku będzie miała zastosowanie wyłącznie gdy jej zastosowanie będzie dotyczyło obiektu budowlanego. Jak wskazano jest to budynek - obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach - wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi.

Na kompletność takiego budynku - jego istotę - składają się zarówno takie elementy jak ww. ściany czy dach ale również i okna czy przykładowo drzwi.

Z kolei zdefiniowane powyżej czynności użyte przez ustawodawcę w art. 41 ust. 12 ustawy, takie jak budowa, przebudowa, remont czy modernizacja wskazują na oczywisty w tym przypadku zakres (doniosłość) prac związanych z ww. obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Przede wszystkim na pierwszy plan wysuwa się ich charakter, tj. istotna ingerencja w "bryłę" budynku, która przejawia się w trwałości, tj. sposobie połączenia - co do zasady - z elementami konstrukcyjnymi budynku. Przejawia się ona również w tym, że demontaż elementu powoduje zarówno trwałe uszkodzenie samego elementu jak i części samego budynku.

Z kolei demontaż pozostający bez wpływu na istotę budynku z zasady wskazuje na nietrwałość i powierzchowność samego zespolenia.

Innymi słowy specyfika wykonanych prac wyklucza możliwość łatwego demontażu i przeniesienia elementu (de facto bowiem nigdy nie doszło do trwałego zespolenia elementu z istotą budynku i nie odbyło się to w ramach ww. prac).

Z wniosku wynika natomiast, że przedmiotowe usługi montażu lub montażu/wykonania dotyczą elementów, które stanowią - jak zaznaczył Wnioskodawca - element wyposażenia budynku. Co więcej są to elementy drewniane (zadaszenia i tarasy) podnoszące wyłącznie funkcjonalność i użyteczność.

W opisanym przypadku nie zostaje spełniony żaden z dwóch opisanych powyżej warunków. Świadczy o tym fakt, że opisane usługi nie dotyczą wskazanej powyżej "istoty budynku" i nie są wykonane w ramach scharakteryzowanych powyżej prac.

Dodatkowo sam montaż zadaszeń czy też wykonanie i montaż tarasów odbywa się z materiałów, które z uwagi na ich charakter na zewnątrz budynków są z reguły elementami dekoracyjnymi. Są to więc elementy wykraczające poza istotę (ww. bryłę) budynku z natury montowane i demontowane w łatwy i bezszkodowy zarówno dla elementu jak i budynku sposób.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że nie wymagające pozwolenia na budowę usługi: montażu zadaszenia drewnianego tarasu bądź wejścia/wyjścia; montażu/wykonania tarasu nie będą korzystały z przywileju preferencyjnej stawki VAT.

Reasumując, nie jest możliwe zastosowanie stawki podatku VAT 8%, w przypadku gdy Zainteresowany dokonuje usługi montażu zadaszenia drewnianego tarasu i wejścia/wyjścia z budynku z zakupionych towarów handlowych (sprzedaż towaru wraz z usługą VAT 8% dla klienta prywatnego nieprowadzącego działalności gospodarczej dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego do 300 m²).

Nie jest również możliwe zastosowanie stawki VAT 8%, w przypadku gdy Wnioskodawca dokonuje usługi montażu/wykonania tarasu z zakupionych towarów handlowych (sprzedaż towaru wraz z usługą VAT 8% dla klienta prywatnego nie prowadzącego działalności gospodarczej dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego do 300 m²).

Stąd też Zainteresowany nie zajmuje prawidłowego stanowiska, uznając że usługa montażowa z materiałem w przypadku wykonania zadaszenia tarasu, zadaszenia wejścia/wyjścia z budynku oraz tarasu nie wymagających pozwolenia na budowę, winna być opodatkowana 8% stawką VAT. Wszystkie z opisanych usług powinny bowiem zostać opodatkowane podstawowa 23% stawka podatku VAT.

Dodatkowo wskazać należy, że powyższa argumentacja znajduje potwierdzenie w tym, że czynności wykonywane poza obiektem podlegają opodatkowaniu - jako kategorie robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą - według stawki 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

W tym miejscu nadmienić należy, że zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r. art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, stawkę w wysokości 7% VAT stosowało się m.in. w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Ustawodawca nie zrezygnował z posługiwania się w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług pojęciem infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, gdyż art. 146 ustawy nie został uchylony, a zawarte w nim definicje stanowią nadal obowiązujący tekst ustawy. Jednakże przewidziana na jego podstawie możliwość stosowania obniżonej do 7% stawki dla tego typu robót, ustała z dniem 1 stycznia 2008 r.

W myśl art. 146 ust. 2 ustawy, przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 ustawy obejmuje:

- jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że od dnia 1 stycznia 2008 r. nastąpiła zmiana przepisów prawa w zakresie opodatkowania infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Zmieniono stan prawny wynikający z art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy, w ramach którego budownictwo mieszkaniowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą podlegało opodatkowaniu obniżoną stawką w wysokości 7% VAT. Aktualnie zaś do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się stawkę obniżoną w wysokości 8% VAT, natomiast infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu opodatkowana jest podstawową stawką podatku w wysokości 23% VAT.

Potwierdzenie takiego stanowiska znaleźć można w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 7/12, w której stwierdzono, że: "obniżona stawka podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm., w brzmieniu od 1 stycznia 2008 r.) oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) i w § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) nie może mieć zastosowania do robót dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego wykonywanych poza budynkiem".

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.