ILPP3/4512-1-78/15-4/WN - VAT w zakresie opodatkowania nieodpłatnie przekazanego majątku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Związku Gmin przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 12 czerwca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2015 r. (data wpływu 3 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnie przekazanego majątku - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnie przekazanego majątku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 września 2015 r. (data wpływu 3 września 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dokumentów, z których wynika prawo osób reprezentujących Wnioskodawcę do występowania z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 1991 sześć gmin utworzyło Związek Gmin (dalej: Związek), który działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym. Do statutowych zadań Związku należało wspólne planowanie i wykonywanie zadań z zakresu: gospodarki odpadami komunalnymi oraz zaopatrzenie wsi w wodę. W dniu 8 czerwca 1991 r. Związek powołał zakład budżetowy pod nazwą Zakład Usług Wodnych (dalej: Zakład). Przedmiotem działania Zakładu było świadczenie usług w zakresie: produkcji i dostawy wody dla odbiorców, konserwacji i renowacji urządzeń wodociągowych, budowy i modernizacji sieci wodociągowych, wykonania przyłączy wodociągowych, wykonania pomiarów elektrycznych i wodociągowych w Stacji Uzdatniania Wody itp. Zakład był zakładem budżetowym w rozumieniu przepisów szczególnych obowiązującego prawa i na podstawie tego stanowił samodzielną jednostkę gospodarczą i był czynnym podatnikiem VAT, który korzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie środków trwałych i innych rzeczy, ponieważ służyły one do wykonywania działalności opodatkowanej. Nadzór nad działalnością Zakładu sprawowały Zgromadzenie Związku i Zarząd. Zakład działał na terenie gmin: (...). Zakład prowadził samodzielnie działalność gospodarczą na podstawie własnych planów i na własny rachunek. Dnia 23 grudnia 2013 r. Zgromadzenie Związku podjęło uchwałę w sprawie likwidacji Zakładu, a jej wykonanie powierzono Zarządowi Związku. Następnie 20 lutego 2014 r. Zarząd Związku uchwałą wprowadził harmonogram prac do wykonania w poszczególnych miesiącach w celu likwidacji Zakładu. Harmonogram obejmuje czynności do wykonania w poszczególnych miesiącach, które dotyczyły między innymi przygotowania wodociągów i hydrofornii do przekazania Gminom, wypowiedzenia umów o pracę z dniem 31 grudnia 2014 r., wypowiedzenia umów, zamknięcia ksiąg rachunkowych, przekazania pozostałych środków trwałych do Związku, przejęcia należności i zobowiązań przez Związek. Natomiast uchwałą z dnia 12 listopada 2014 r. zobowiązano Kierownika Zakładu do zakończenia czynności likwidacyjnych obejmujących w szczególności: sprzedaż środków trwałych, maszyn, sprzętów, stanów magazynowych, innych ruchomości pozostałych po działalności Zakładu, uregulowanie spraw pracowniczych, zamknięcie ksiąg rachunkowych, przekazanie akt i dokumentów do Związku, sporządzenie protokołów stanu majątku, wierzytelności i długów, uregulowanie wymaganych należności. Z dniem 31 grudnia 2014 r. księgi rachunkowe Zakładu zostały zamknięte, pracownicy zwolnieni, wynagrodzenia i odprawy wypłacone. Należności i zobowiązania likwidowanego Zakładu przejął z dniem 1 stycznia 2015 r. Związek zgodnie z art. 16 ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. W trakcie istnienia Zakład Usług wyprzedał część swojego majątku, a pozostałą część przekazał nieodpłatnie do Związku w postaci środków trwałych, materiałów, narzędzi na podstawie protokołów przekazania. Zakład miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od środków trwałych, które zostały przekazane. Od wartości środków przekazanych Związkowi, Zakład doliczył podatek vat w wysokości 23% i odprowadził go do Urzędu Skarbowego. Związek środki trwałe uzyskane od Zakładu przeznacza na sprzedaż w celu uzyskania środków pieniężnych na zobowiązania, które przejął po Zakładzie. Pozostała część zobowiązań zostanie pokryta z dopłat uczestników Związku i należności, które przejął Związek. Związek nie kontynuuje działalności Zakładu. Obowiązek zaopatrzenia ludności w wodę wrócił z dniem 1 stycznia 2015 r. ponownie do poszczególnych gmin.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy majątek (środki trwałe i pozostałe) przekazywany nieodpłatnie na podstawie protokołu przekazania przez Zakład do Związku powinien zostać opodatkowany... (pytanie we wniosku oznaczone jako nr 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie było przesłanek do zastosowania art. 6 ustawy, ponieważ według Kodeksu Cywilnego art. 55 (1) nie nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, lecz pozostałości po likwidacji Zakładu. Podstawą opodatkowania przekazanych środków trwałych i pozostałych środków był art. 7 pkt 2 ww. ustawy.

Przekazane środki trwałe i materiały zostały opodatkowane stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Niemniej aby dostawa towaru podlegała opodatkowaniu powinna być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na powyższe przepisy, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego czyli aportu.

Cyt. wyżej art. 6 pkt 1 ustawy stanowi implementację art. 19 Dyrektywy i jego interpretacji należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem normy art. 19 Dyrektywy i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W wyroku z dnia 27 listopada 2007 r. sprawa C-497/01 TSUE wskazał, że z uwagi na cele Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając cel i kontekst regulacji. Zatem właściwego rozumienia pojęcia przedsiębiorstwa w znaczeniu nadanym przez przepis art. 6 pkt 1 ustawy, należy poszukiwać w orzecznictwie wspólnotowym, akcentującym aspekt funkcjonalny przedsiębiorstwa (możliwość samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej). I tak, w ww. wyroku TSUE wyjaśniał, że wyrażona w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) zasada braku dostawy ma zastosowanie do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa mogącego prowadzić działalność gospodarczą, natomiast nie obejmuje zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż produktów.

Ponadto, jak stwierdzono w ww. orzeczeniu zasada neutralności podatku od wartości dodanej wymaga, aby wszystkie aktywa przekazane podatnikowi były używane dla celów związanych

z jego transakcjami podlegającymi opodatkowaniu.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Zarząd Związku wprowadził harmonogram prac do wykonania w poszczególnych miesiącach w celu likwidacji Zakładu. Harmonogram obejmuje czynności do wykonania w poszczególnych miesiącach, które dotyczyły między innymi przygotowania wodociągów i hydrofornii do przekazania Gminom, wypowiedzenia umów o pracę z dniem 31 grudnia 2014 r., wypowiedzenia umów, zamknięcia ksiąg rachunkowych, przekazania pozostałych środków trwałych do Związku, przejęcia należności i zobowiązań przez Związek. Natomiast uchwałą z dnia 12 listopada 2014 r. zobowiązano Kierownika Zakładu do zakończenia czynności likwidacyjnych obejmujących w szczególności: sprzedaż środków trwałych, maszyn, sprzętów, stanów magazynowych, innych ruchomości pozostałych po działalności Zakładu, uregulowanie spraw pracowniczych, zamknięcie ksiąg rachunkowych, przekazanie akt i dokumentów do Związku, sporządzenie protokołów stanu majątku, wierzytelności i długów, uregulowanie wymaganych należności. Z dniem 31 grudnia 2014 r. księgi rachunkowe Zakładu zostały zamknięte, pracownicy zwolnieni, wynagrodzenia i odprawy wypłacone. Należności i zobowiązania likwidowanego Zakładu przejął z dniem 1 stycznia 2015 r. Związek. W trakcie istnienia Zakład wyprzedał część swojego majątku, a pozostałą część przekazał nieodpłatnie do Związku w postaci środków trwałych, materiałów i narzędzi na podstawie protokołów przekazania. Zakład miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od środków trwałych, które zostały przekazane. Od wartości środków przekazanych Związkowi, Zakład doliczył podatek VAT w wysokości 23% i odprowadził go do Urzędu Skarbowego. Związek środki trwałe uzyskane od Zakładu przeznacza na sprzedaż w celu uzyskania środków pieniężnych na zobowiązania, które przejął po Zakładzie. Pozostała część zobowiązań zostanie pokryta z dopłat uczestników Związku i należności, które przejął Związek. Związek nie kontynuuje działalności Zakładu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Podkreślić należy przy tym, że kontynuacja działalności przez nabywcę jest warunkiem wyłączenia spod działania ustawy zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Wynika to również z treści przepisu art. 91 ust. 9 ustawy, który stanowi, że - w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazano warunkiem wyłączenia spod działania ustawy zbycia przedsiębiorstwa lub jego części jest kontynuacja działalności przez nabywcę. Natomiast w sytuacji będącej przedmiotem wniosku przekazywane składniki majątku nie będą wykorzystywane w celu kontynuacji działalności przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym, darowiznę przekazanych środków trwałych należy traktować, jako dostawę towarów, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do składników majątkowych mających być przedmiotem darowizny Zakładowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym opisane środki trwałe, materiały i narzędzia nieodpłatnie przekazane na rzecz Związku, które dla celów podatku VAT nie są traktowane jako przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanego w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innej argumentacji niż wskazana przez Wnioskodawcę.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnie przekazanego majątku.

Odpowiedzi dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku przy przekazaniu majątku, udzielono w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ww. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.