ILPP3/4512-1-245/15-2/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP3/4512-1-245/15-2/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 26 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT sprzedaży "wpisowego na imprezę sportową" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT sprzedaży "wpisowego na imprezę sportową".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność sklasyfikowaną według PKD 93.19.Z "Pozostała działalność związana ze sportem". W ramach swojej działalności Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji organizuje imprezy sportowe - Bieg oraz ligę piłki nożnej, tenisa i koszykówki.

Bieg jest międzynarodową imprezą biegową, w której uczestniczy kilkaset osób. Cała impreza jest fachowo zorganizowana, trasy biegowe są wyznaczone i zmierzone, na trasie umieszczone są tzw. punkty żywnościowe z wodą, imprezę zabezpiecza obsługa medyczna, policja, straż pożarna, czas pokonania trasy mierzony jest przez elektroniczny pomiar czasu. Biegacze chcący wziąć udział w biegu muszą ponieść opłatę wpisową. Opłata ta wnoszona jest przelewem na konto firmowe, bądź przed biegiem w "sekretariacie biegu". Opłaty rejestrowane są na urządzeniu fiskalnym. Dzięki wniesieniu opłaty startowej biegacz zostaje dopuszczony do biegu, zostaje nadany mu numer startowy, otrzymuje koszulkę biegową. Osoby z zewnątrz, które nie wniosły wpisowego, nie mogą uczestniczyć w biegu, nie przysługuje im również pakiet startowy. Osoby te mogą bezpłatnie przyglądać się całemu widowisku.

Podobnie w przypadku lig piłki nożnej, tenisa i koszykówki. Drużyny lub gracze indywidualni w przypadku tenisa, chcący wziąć w niej udział muszą wnieść opłatę wpisową przelewem lub w kasie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji. W zamian za to biorą udział w profesjonalnie zorganizowanych rozgrywkach, na które składają się kolejki ligowe, których liczba uzależniona jest od liczby zgłoszonych drużyn (graczy). Kolejki ligowe rozgrywane są w weekendy, a organizator zapewnia halę sportową (korty w przypadku ligi tenisowej), obsługę sędziowską, napoje i piłki. Osoby z zewnątrz mogą bezpłatnie przyglądać się całym rozgrywkom z trybun hali sportowej organizatora.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 41 ust. 2 ustawy w związku z poz. 185 załącznika nr 3 ustawy o VAT sprzedaż przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji "wpisowego na imprezę sportową" jest w całości opodatkowana obniżoną stawką VAT (wynoszącą aktualnie 8% VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy w związku z poz. 185 załącznika nr 3 ustawy o VAT, sprzedaż przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji "wpisowego na imprezę sportową" jest w całości opodatkowane obniżoną stawką VAT (wynoszącą aktualnie 8% VAT).

Na wstępie należy podkreślić, że wpisowe na bieg oraz ligę piłkarską, tenisa i koszykówki podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Na mocy art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka ta, co do zasady, wynosi 8%).

Pod pozycją 185 załącznika nr 3 do ustawy wskazano "Wstęp na imprezy sportowe" - bez względu na symbol PKWiU. Pozycja 185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT stanowi jedną z regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Minister Finansów w interpretacji ogólnej nr PT1/033/32/354/LJU/14 z dnia 2 grudnia 2014 r. przytacza definicję słownikową pojęcia "wstęp", jako "możliwość wejścia, prawo uczestniczenia w czymś". W powyższej interpretacji wskazano również, że wstęp nie stanowi jedynie biernego uczestnictwa, ale możliwość korzystania z określonych świadczeń - urządzeń, form aktywności fizycznej, które w ramach tego wstępu są nabywane.

Niewątpliwie "wpisowe na bieg" stanowi opłatę tytułem wstępu na ten bieg - możliwość uczestniczenia w nim poprzez fizyczne przebiegnięcie trasy.

Podobnie "wpisowe na ligę piłki nożnej, tenisa i koszykówki" stanowi opłatę tytułem wstępu na te ligi - możliwość uczestniczenia w nich poprzez fizyczne uczestnictwo w rozgrywkach.

Opłatą nie są objęci przyglądający się widzowie. Tak więc opłata nie jest pobierana za możliwość obejrzenia zawodów sportowych, ale za uczestnictwo w nich - wstęp na organizowaną imprezę sportową.

Dlatego Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji stoi na stanowisku, że - w świetle art. 41 ust. 2 ustawy w związku z poz. 185 załącznika nr 3 ustawy o VAT - sprzedaż przez niego "wpisowego na imprezę sportową" jest w całości opodatkowana obniżoną stawką VAT (wynoszącą aktualnie 8% VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Wyjaśnić należy, że od 1 stycznia 2011 r. klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Wobec tego należy wskazać, że podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3.

stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4.

stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym "Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%" (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. - 8%) wymienione zostały towary i usługi objęte obniżoną stawką podatku. I tak, pod pozycją 185 został wymieniony "Wstęp na imprezy sportowe" - bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 185 załącznika nr 3 do ustawy stanowi jedną z regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia "rekreacja", aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sip.pwn.pl) definiuje rekreację jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu". Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje "ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu", "Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem" Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako "odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił".

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy należy - na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% wstęp na imprezy sportowe, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii "wstępu", do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Zatem pod pojęciem "wstępu" w rozumieniu poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to opłata startowa, jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej - możliwość tańczenia, na imprezę sportową - możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, "na siłownię" - możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego - możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Zwrócić należy uwagę na różnicę pomiędzy pojęciem opłaty pobieranej od wstępu uczestników imprezy sportowej, a pojęciem wstępu widzów/kibiców na imprezę sportową. Opłata pobierana od wstępu uczestników imprezy sportowej związana jest z możliwością aktywnego uczestniczenia poprzez np. przebiegnięcie trasy, rozegranie meczu, natomiast opłata za wstęp na imprezę sportową wnoszona przez widza/kibica związana jest z możliwością uczestniczenia poprzez oglądanie imprezy sportowej. Zatem pojęcie "wstęp" nie należy kojarzyć wyłącznie z możliwością wejścia do określonego miejsca.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca - będący czynnym podatnikiem podatku VAT - w ramach prowadzonej działalności organizuje imprezy sportowe: Bieg oraz ligę piłki nożnej, tenisa i koszykówki.

Bieg jest międzynarodową imprezą biegową, w której uczestniczy kilkaset osób. Cała impreza jest fachowo zorganizowana, trasy biegowe są wyznaczone i zmierzone, na trasie umieszczone są tzw. punkty żywnościowe z wodą, imprezę zabezpiecza obsługa medyczna, policja, straż pożarna, czas pokonania trasy mierzony jest przez elektroniczny pomiar czasu. Biegacze chcący wziąć udział w biegu muszą ponieść opłatę wpisową. Dzięki wniesieniu opłaty startowej biegacz zostaje dopuszczony do biegu, zostaje nadany mu numer startowy, otrzymuje koszulkę biegową.

Podobnie w przypadku lig: piłki nożnej, tenisa i koszykówki. Drużyny lub gracze indywidualni w przypadku tenisa, chcący wziąć w niej udział muszą wnieść opłatę wpisową. W zamian za to biorą udział w profesjonalnie zorganizowanych rozgrywkach, na które składają się kolejki ligowe, rozgrywane są w weekendy. Organizator zapewnia halę sportową (korty w przypadku ligi tenisowej), obsługę sędziowską, napoje i piłki.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wniskodawcy dotyczą opodatkowania transakcji sprzedaży "wpisowego na imprezę sportową" obniżoną - 8% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 185 załącznika nr 3 ustawy.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że opłaty wpisowe wnoszone na rzecz Wnioskodawcy przez uczestników będą miały charakter zapłaty za usługę (możliwość wystąpienia w biegu bądź meczu), ponieważ będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy wpłaconą "opłatą wpisową" a otrzymanym świadczeniem, które przynosi bezpośrednie korzyści otrzymującemu je uczestnikowi (możliwość udziału w imprezie sportowej). Zatem w zakresie, w jakim można opłatom wpisowym przypisać cechy wynagrodzenia za uzyskane świadczenie, opisana czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Z kolei zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zaznacza się, że na gruncie orzecznictwa podatkowego wielokrotnie podkreślano, iż nie należy sztucznie dzielić czynności złożonych. Niemniej orzecznictwo to, w tym przede wszystkim orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, za zasadę przewodnią przyjmuje, że każde świadczenie powinno być uznawane za odrębne i niezależne.

W orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), Trybunał stwierdził, że "W celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT". Trybunał wskazał, że "pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas, gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".

Z kolei w wyroku z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV p-ko Staatssecretaris van Financiën, Trybunał wskazał, że art. 2 (1) VI Dyrektywy "należy interpretować w ten sposób, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej".

Tak więc orzecznictwo TSUE, daje podstawę do skonstruowania zasadniczej tezy, że każde świadczenie należy traktować odrębnie. Dopiero w kolejnych punktach swoich wyroków TSUE podkreślał, że w sytuacji, gdy kilka świadczeń wykonywanych przez podatnika jest ze sobą ściśle powiązanych w ten sposób, że tworzą obiektywnie, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia, jedno świadczenie, nie należy dokonywać sztucznego podziału tego świadczenie dla celów podatkowych.

Świadczenie złożone będzie mieć miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy będzie miała charakter świadczenia podstawowego i świadczenia pomocniczego (lub świadczeń pomocniczych), a zatem takich, które umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze skorzystanie) ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można, bez popadania w sztuczność, rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, że świadczenie za które Wnioskodawca pobiera wpisowe jest świadczeniem złożonym, w którym świadczeniem głównym będzie wstęp na imprezę sportową. Wstęp w okolicznościach opisanej sprawy jest rozumiany jako "prawo do uczestniczenia w czymś". W tym przypadku jest to prawo do uczestniczenia w imprezie sportowej - udział w biegu bądź udział w rozgrywkach ligowych piłki nożnej, tenisa lub koszykówki.

Świadczenia dodatkowe, na które w przypadku biegu składają się: zabezpieczenie medyczne, obecność policji i straży pożarnej, punkty żywnościowe z wodą, otrzymanie pakietu startowego, a w przypadku lig: piłki nożnej, tenisa, koszykówki - obsługa sędziowska oraz poczęstunek w postaci napoju i posiłku, nie będą stanowiły celu samego w sobie i należy je traktować jako element pewnej większej całości, stanowiącej jedno świadczenie, w którym usługa wstępu na imprezę sportową ma charakter usługi głównej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że świadczoną przez Wnioskodawcę usługę polegającą na umożliwieniu udziału w imprezach sportowych, tj. biegach oraz rozgrywkach ligowych piłki nożnej, tenisa, koszykówki, za które w ramach wpisowego uczestnicy otrzymują ww. świadczenia ze strony organizatora, należy uznać za usługę złożoną. W tej sytuacji usługę zasadniczą stanowi wstęp na daną imprezę sportową, a pozostałe usługi są usługami pomocniczymi.

Wskazuje się, że w przypadku, gdy transakcja składa się z kilku elementów stanowiących jedną dostawę towarów lub świadczenie usług, tj. gdy jeden element należy postrzegać jako usługę pomocniczą względem usługi głównej, usługa pomocnicza jest opodatkowana tak jak usługa główna.

W ocenie tut. Organu charakter świadczonych przez Wnioskodawcę, wymienionych w opisie sprawy usług, oceniany przez pryzmat przywołanej wyżej definicji "rekreacji" wskazuje, że usługi te można sklasyfikować jako "usługi związane z rekreacją". Wnioskodawca - jak wynika z opisu sprawy - będzie świadczył ww. usługi pobierając od zainteresowanych opłaty wpisowe w zamian za możliwość uczestnictwa w imprezach sportowych.

Jak wskazano wyżej dla usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu) - na podstawie art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy - stosuje się stawkę podatku obniżoną do wysokości 8%.

W konsekwencji należy stwierdzić, że świadczona przez Wnioskodawcę - w zamian za opłatę wpisową - usługa składająca się z pakietu świadczeń obejmujących prawo wejścia na imprezę sportową rozumiane jako prawo uczestnictwa w biegach bądź rozgrywkach ligowych piłki nożnej, tenisa, koszykówki oraz pozostałe świadczenia dodatkowe zapewniane ze strony Wnioskodawcy jako organizatora, będzie usługą kompleksową. Usługa ta opodatkowana będzie obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy oraz w związku z poz. 185 załącznika do tej ustawy.

Podsumowując, w świetle art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 185 załącznika nr 3 ustawy sprzedaż przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji "wpisowego na imprezę sportową" będzie w całości opodatkowana obniżoną - 8% stawką VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl