ILPP3/4512-1-236/15-2/TK - Ustalenie stawki podatku VAT dla zabudowy meblowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2015 r. (data wpływu 18 listopada 2015 r.) wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla zabudowy meblowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla zabudowy meblowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma zamiar, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywać usługi polegające na:

Projekty zabudów kuchennych będą wykonywane zgodnie z indywidualnym życzeniem konkretnych klientów. Same zabudowy będą stanowić konstrukcję niepowtarzalną, zawierającą szereg indywidualnych cech, które sprawią, iż konstrukcje te będą dedykowane pod konkretne pomieszczenie. Komponenty meblowe zabudów będą przytwierdzone do ścian ww. pomieszczeń za pomocą kołków lub listew montażowych.

Demontaż zabudów kuchennych nie będzie powodował trwałego uszkodzenia ścian, czy innych elementów składowych trwałej zabudowy pomieszczeń.

Usługi będą wykonywane w ramach społecznego programu mieszkaniowego.

W ramach transakcji Wnioskodawca będzie przenosił na klienta prawo własności materiałów, z których zostaną wykonane zabudowy jak również prawo własności wykonanych zabudów. Do transakcji nie dojdzie, jeśli Wnioskodawca nie wykona usług wymienionych wyżej w pkt 1, 2, 3 i 4, bowiem bez pobrania wymiarów projektu nie będzie w stanie wykonać dedykowanej pod pomieszczenie należące do klienta zabudowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż zabudowy meblowej opisanej w stanie przyszłym należy traktować jako część składową świadczonej usługi, a więc czy należy do tej transakcji zastosować 8% stawkę VAT zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie 8% stawki VAT do przedmiotowej sytuacji jest właściwe. Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku, 8% stawkę VAT, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Planowane czynności polegają na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową. Dlatego zdaniem Wnioskodawcy mają one charakter usługi. Elementem dominującym jest bowiem w takim przypadku ulepszenie lub unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części (lokalu mieszkalnego), zaś wydanie towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy niezbędny do wykonania usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

Zgodnie z brzmieniem ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementacje art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1, z późn. zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: "Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98", w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (...). Natomiast "budować" to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie "modernizacja" - według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) - oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że "czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części".

Natomiast "przebudowa" - zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) - to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca sie sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zdaniem tut. Organu, w przypadku wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny one dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Twierdzenie to potwierdza NSA w ww. uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13 wskazując, że "Obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o czynnościach w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie".

Zatem należy stwierdzić, że obniżona stawka podatku VAT nie może znaleźć zastosowania dla wykonania danej zabudowy kuchennej lub wnękowej, jeśli polega ona przykładowo wyłącznie na zaprojektowaniu, przygotowaniu i montażu polegającym na "zwykłym" przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków lub wkrętów, również z kołkami) lub podłogi, co skutkuje możliwością demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu (elementy mogą być przeniesione bez zniszczenia tego budynku lub lokalu). Z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma zamiar, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywać usługi polegające na:

Projekty zabudów kuchennych będą wykonywane zgodnie z indywidualnym życzeniem konkretnych klientów. Same zabudowy będą stanowić konstrukcję niepowtarzalną, zawierającą szereg indywidualnych cech, które sprawią, iż konstrukcje te będą dedykowane pod konkretne pomieszczenie. Komponenty meblowe zabudów będą przytwierdzone do ścian ww. pomieszczeń za pomocą kołków lub listew montażowych.

Demontaż zabudów kuchennych nie będzie powodował trwałego uszkodzenia ścian, czy innych elementów składowych trwałej zabudowy pomieszczeń.

Usługi będą wykonywane w ramach społecznego programu mieszkaniowego.

W ramach transakcji Wnioskodawca będzie przenosił na klienta prawo własności materiałów, z których zostaną wykonane zabudowy jak również prawo własności wykonanych zabudów. Do transakcji nie dojdzie, jeśli Wnioskodawca nie wykona usług wymienionych wyżej w pkt 1, 2, 3 i 4, bowiem bez pobrania wymiarów projektu nie będzie w stanie wykonać dedykowanej pod pomieszczenie należące do klienta zabudowy.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania opisanych we wniosku czynności za usługę, opodatkowaną stawką VAT 8%, jeżeli wykonywane są w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone), to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg - Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosa P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

W tym miejscu należy wskazać, że z uzasadnienia uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, wynika m.in., że w przypadku świadczeń kompleksowych (złożonych) polegających na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów wykonywanych w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, gdy elementem dominującym będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach wykonywanych czynności (realizowanych prac) elementem dominującym jest świadczenie usługi montażu, a nie wydanie towaru. W niniejszej sprawie czynności dominujące to zebranie wymiarów pomieszczeń przeznaczonych na kuchnie; projektowanie zabudów kuchennych wkomponowanych w pomieszczenia; wykonywanie drewnianych zabudów kuchennych wkomponowanych w pomieszczenia; montażu drewnianych zabudów kuchennych wkomponowanych w pomieszczenia. Projekty zabudów kuchennych będą wykonywane zgodnie z indywidualnym życzeniem konkretnych klientów. Same zabudowy będą stanowić konstrukcję niepowtarzalną, zawierającą szereg indywidualnych cech, które sprawią, iż konstrukcje te będą dedykowane pod konkretne pomieszczenie. Komponenty meblowe zabudów będą przytwierdzone do ścian ww. pomieszczeń za pomocą kołków lub listew montażowych.

W tej sytuacji - uwzględniając fakt, że elementem dominującym nie jest wydanie towaru lecz świadczenie wieloelementowej usługi - stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadczy usługi zabudowy meblowej (mebli kuchennych). Realizowane zamówienie składa się z szeregu czynności (pomiar, projektowanie, wykonanie zabudów, montaż), które mają na celu montaż komponentów (mebli kuchennych), za pomocą kołków lub listew montażowych do ścian. Czynności te zatem nie mają charakteru ubocznego lub pomocniczego, lecz stanowią istotę wykonania zabudowy meblowej.

Jak wynika zatem z charakteru oraz kolejności czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę, istotą realizacji zamówienia jest usługa montażu w miejscu wskazanym przez klienta. W ramach wykonywanych czynności elementem dominującym jest bowiem odebranie przez klienta gotowej zabudowy w miejscu jej przeznaczenia.

Zatem, mając na uwadze powołaną wyżej uchwałę NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 uzasadnionym jest stwierdzenie, że elementem dominującym wykonania przez Wnioskodawcę zabudowy meblowej będzie usługa, a nie dostawa towaru (zabudowy meblowej).

Przechodząc do stawki podatku VAT - zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA - "obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu".

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika, że zaprojektowanie, przygotowanie i montaż polegający na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków) nie jest objęte stawką obniżoną.

W myśl internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) słowo "trwały" oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

W związku z powyższym należy zauważyć, że przedstawiony sposób montażu zabudowy kuchennej sprowadza się do połączenia komponentów meblowych ze ścianami konstrukcyjnymi. Nie są to zabiegi na tyle skomplikowane technicznie, aby miały charakter nieodwracalny. Sposób zamocowania mebli umożliwia ich późniejszy demontaż bez uszkodzenia konstrukcji budynku. Demontaż zabudowy meblowej nie powoduje ponadto naruszenia elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego. Z kolei montaż komponentów meblowych nie następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego.

W świetle powyższego realizowana zabudowa meblowa (mebli kuchennych), nie odpowiada określonemu w słowniku oraz orzeczeniu NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. - trwałemu charakterowi zabudowy. Jak wyjaśniono powyżej, trwałość tak zrealizowanego zamówienia - w znaczeniu słownikowym - powinna uwidaczniać się niezmiennością oraz nieuleganiem zmianom. Trwałość w znaczeniu wskazanej wyżej uchwały występuje, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). Tymczasem sposób zamocowania mebli umożliwia ich demontaż bez uszkadzania konstrukcji budynku, a sam montaż komponentów nie następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedstawiony sposób montażu poszczególnych elementów zabudowy meblowej (kuchennej) sprowadza się do prostego połączenia komponentów meblowych ze ścianami obiektu budowlanego. Skutkiem powyższego w ocenie tut. organu, przedmiotowy montaż zabudowy nie ingeruje w elementy konstrukcyjne budynku, których zadaniem jest przenoszenie obciążeń. Ponadto, jak wskazuje sam Wnioskodawca, demontaż zabudów kuchennych nie będzie powodował trwałego uszkodzenia ścian, czy innych elementów składowych trwałej zabudowy pomieszczeń.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy zdarzenia przyszłego wskazać należy, że opisane we wniosku czynności, które mają być realizowane przez Wnioskodawcę celem wykonania usługi zabudowy meblowej (mebli kuchennych), choć realizowane w obiektach zabudowy mieszkaniowej, nie mogą korzystać z obniżonej, tj. 8% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy. Powyższy brak uprawnienia do zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług wynika z faktu, że podejmowany przez Spółkę katalog czynności nie może być uznany za jedną z czynności przewidzianą we wskazanym przepisie. Stosownie do treści uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, obniżonej stawki podatku VAT nie można zastosować do wykonania zabudowy kuchennej lub wnękowej, jeśli polega ona wyłącznie na zaprojektowaniu, przygotowaniu i montażu polegającym na "zwykłym" przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków lub wkrętów, również z kołkami) lub podłogi, co skutkuje możliwością demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji. Taki sposób realizacji usług ma właśnie miejsce w niniejszej sprawie. Spółka projektuje zabudowę, kompletuje materiały, przygotowuje miejsce pod zabudowę a następnie wykonuje montaż, który odbywa się za pomocą kołków rozporowych lub za pomocą wklejania do ściany, sufitu lub podłogi. Montaż ten ponadto, nie ma cech trwałości, gdyż - jak wskazał sam Wnioskodawca - możliwy jest demontaż zabudowy, skutkujący ujemną estetyką. W takim kształcie sprawy brak podstaw do zastosowania względem opisanych czynności obniżonej, tj. 8% stawki podatku od towarów i usług, co obliguje Spółkę do naliczenia podstawowej, tj. 23% stawki podatku VAT.

Podsumowując, opisane we wniosku czynności należy traktować jako kompleksową usługę montażu zabudowy meblowej (mebli kuchennych) i choć jest wykonywana w obiektach budownictwa społecznego to nie można jej uznać za czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym nie jest opodatkowana według obniżonej stawki podatku w wysokości 8%, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, według stawki podatku w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.