ILPP3/4512-1-209/15-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2015 r. (data wpływu 9 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie naliczenia i odprowadzenia podatku VAT z tytułu importu usług od podmiotu zagranicznego oraz zwolnienia od podatku VAT usług kulturalnych nabytych od ww. podmiotu - jest prawidłowe.

W dniu 8 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie naliczenia i odprowadzenia podatku VAT z tytułu importu usług od podmiotu zagranicznego oraz zwolnienia od podatku VAT usług kulturalnych nabytych od ww. podmiotu. Wniosek uzupełniono dnia 9 grudnia 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność na terytorium Polski. Wnioskodawca świadczy dwa rodzaje usług:

* usługi agencji reklamowych (m.in. produkcja wizytówek, ulotek reklamowych itp.) - opodatkowane stawką podatku VAT 22%, od 1 stycznia 2011 r. stawka ta wynosi 23%,

* usługi kulturalne (m.in. wykonywanie autorskich spektakli artystycznych, w tym spektakle i występy artystyczne związane z tzw. "malowaniem piaskiem") - zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną nr (...) wydaną w dniu 14 sierpnia 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, usługi te zwolnione są od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b uptu, jako usługi kulturalne wykonywane przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów.

W ramach wykonywania części spektakli artystycznych Wnioskodawca współpracuje z zagranicznym kontrahentem, mającym siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii. Od kontrahenta tego dokonywany jest zakup usług polegających na wykonaniu na żywo malowania piaskiem, przy czym konspekt, scenariusz, rysunki i choreografia, i reżyseria całego spektaklu, a także wykonanie pozostałych elementów składających się na spektakl, wykonywane są przez Zainteresowanego. Wnioskodawca jest także stroną umowy, wiążącej go z odbiorcą usług kulturalnych. Wynagrodzenie dokonywane jest w formie honorarium za wykony występ.

Zagraniczny kontrahent wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę (invoice) wg przepisów właściwych dla kraju swojej rezydencji. W fakturze tej kontrahent nie wykazuje należnego podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Ad. 1

Zgodnie z art. 28a, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to, na potrzeby określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

W myśl art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż kontrahent zagraniczny (usługodawca) jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, tj. podmiotem który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą (usługową), mającą charakter zarobkowy. Z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów wynika, iż usługodawca jest podmiotem zarejestrowanym jako przedsiębiorca na terenie innego niż Polska kraju członkowskiego Unii Europejskiej.

Ad. 2

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "stałego miejsca prowadzenia działalności". Definicję tą zawiera natomiast Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z art. 11 tego rozporządzenia na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE "stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej" oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż usługodawca (kontrahent zagraniczny) nie posiada na terytorium Polski takiego miejsca. Tym samym, usługodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

Ad. 3

W odpowiedzi na pytanie nr 3 wezwania z dnia 25 listopada 2015 r. o treści: "Czy ww. podmiot jest indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów - w rozumieniu przepisów obowiązujących w Polsce... - Wnioskodawca wskazał, że: "Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utworu). W myśl ust. 2 ww. artykułu, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory w postaci m.in. muzycznej i słowno-muzycznej, scenicznej, sceniczno-muzycznej. W myśl art. 8 ust. 1-3 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy. W myśl art. 9 ww. ustawy, współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólne.

Zatem aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy: (1) mieć źródło w pracy człowieka (twórcy), (2) stanowić przejaw działalności twórczej, (3) posiadać indywidualny charakter.

Jak wskazał, w udzielonej Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu ((...) z dnia 14 sierpnia 2015 r.) z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wywieść można pogląd, że twórcą jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu. Jednocześnie użyte pojęcie »przejaw działalności twórczej« rozumieć należy jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż usługodawca (kontrahent zagraniczny) jest indywidualnym twórcą, artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorarium".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, prawidłowe jest postępowanie Wnioskodawcy polegające na rozliczeniu należnego podatku VAT wg przepisów obowiązujących na terenie Polski, przy jednoczesnym zastosowaniu dla takiego importu usług zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie opisane powyżej jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054). zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Usługi nabywane przez Wnioskodawcę (usługa częściowego wykonania spektaklu) są świadczone przez podatnika nieposiadającego siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski - miejscem takim jest teren Wielkiej Brytanii. W celu prawidłowego uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy, należy najpierw określić miejsce świadczenia usług przez zagranicznego kontrahenta.

Zgodnie z art. 28a ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to, na potrzeby określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Tym samym Wnioskodawca, co zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, spełnia definicję podatnika w myśl art. 28a ustawy. Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W niniejszej sprawie nie ma zastosowania art. 28g ustawy, ze względu, na to iż wszystkie usługi świadczone przez kontrahenta zagranicznego, świadczone są na rzecz podatnika mającego siedzibę na terytorium Polski (Wnioskodawcę). Zgodnie z powyższym przepisem, usługi świadczone przez zagranicznego kontrahenta (podatnika mającego siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii), jako usługi świadczone na rzecz podatnika mającego siedzibę na terytorium Polski (Wnioskodawcę), w myśl zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 uznawane są za świadczone na terytorium Polski (w miejscu, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej).

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o imporcie usług - rozumie się przez to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Zgodnie zaś z art. 17 ust. 1 pkt 4, podatnikiem, w przypadku importu usług jest usługobiorca tych usług, o ile spełnione są następujące warunki:

- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15.

Ponadto, zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadku o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W związku z powyższym, podmiotem właściwym do rozliczenia podatku z tytułu importu usług od zagranicznego podatnika, jest Wnioskodawca.

Zgodnie z przywołaną w opisie stanu faktycznego uzyskaną przez Zainteresowanego interpretacją indywidualną nr (...), usługi świadczone przez Wnioskodawcę spełniają warunki do objęcia ich zwolnieniem od opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Podstawą takiego stanowiska jest fakt, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi:

* są usługami kulturalnymi,

* świadczone są przez indywidulanego twórcę/artystę wykonawcę,

* wynagradzane są w formie honorarium.

Mając na uwadze powyższe to, że importowane usługi stanowią element usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, wskazać należy, iż importowane usługi (usługi świadczone przez zagranicznego kontrahenta) są usługami kulturalnymi. Wskazać w tym miejscu należy, iż ustawa o VAT nie definiuje pojęcia kultury. W orzecznictwie i doktrynie, wskazuje się, iż pod pojęciem kultury rozumieć należy ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w tym przypadku w postaci widowisk artystycznych.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, podmiotem właściwym do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu usług od zagranicznego podatnika, jest Wnioskodawca (zasada reverse charge), przy czym do usług takich Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit.b.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność na terytorium Polski. Wnioskodawca świadczy dwa rodzaje usług: usługi agencji reklamowych (m.in. produkcja wizytówek, ulotek reklamowych itp.) oraz usługi kulturalne (m.in. wykonywanie autorskich spektakli artystycznych, w tym spektakle i występy artystyczne związane z tzw. "malowaniem piaskiem"). W ramach wykonywania części spektakli artystycznych Wnioskodawca współpracuje z zagranicznym kontrahentem, mającym siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii. Od kontrahenta tego dokonywany jest zakup usług polegających na wykonaniu na żywo malowania piaskiem, przy czym konspekt, scenariusz, rysunki i choreografia, i reżyseria całego spektaklu, a także wykonanie pozostałych elementów składających się na spektakl, wykonywane są przez Zainteresowanego. Wnioskodawca jest także stroną umowy, wiążącej go z odbiorcą usług kulturalnych. Wynagrodzenie dokonywane jest w formie honorarium za wykony występ. Zagraniczny kontrahent wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę (invoice) wg przepisów właściwych dla kraju swojej rezydencji. W fakturze tej kontrahent nie wykazuje należnego podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy prawidłowe jest jego postępowanie polegające na rozliczeniu należnego podatku VAT wg przepisów obowiązujących na terenie Polski, przy jednoczesnym zastosowaniu dla takiego importu usług zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca spełnia definicję podatnika wskazaną w cytowanym art. 28a ustawy.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania. Zatem miejsce świadczenia usług będących przedmiotem pytania, ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie. Wobec powyższego, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usług świadczonych przez kontrahenta zagranicznego na rzecz Wnioskodawcy, jest terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Podsumowując, Zainteresowany nabywając przedmiotowe usługi od kontrahenta zagranicznego nieposiadającego siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w kraju, działa w charakterze podatnika z tytułu importu usług, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Tym samym Wnioskodawca zobowiązany jest do opodatkowania importu ww. usług zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Do pierwszej grupy można zaliczyć podmiot który jest:

* podmiotem prawa publicznego, lub

* innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, lub

* podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

W skład drugiej grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli natomiast indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Wykonywanie przez te podmioty usług kulturalnych daje zatem możliwość zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych przez kontrahenta zagranicznego na rzecz Wnioskodawcy usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) - do której odwołuje się ustawodawca w treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

W myśl art. 8 ust. 1-3 cyt. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

* mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),

* stanowić przejaw działalności twórczej,

* posiadać indywidualny charakter.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. Każdy ze współtwórców może żądać określenia wielkości udziałów przez sąd, na podstawie wkładów pracy twórczej. Każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W złożonym uzupełnieniu, Wnioskodawca powołując się na przytoczone powyżej przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (obowiązujących na terytorium Polski), wprost stwierdził, że usługodawca (kontrahent zagraniczny) jest indywidualnym twórcą, artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorarium.

Wobec powyższego, prawidłowe jest postępowanie Wnioskodawcy polegające na opodatkowaniu importu przedmiotowych usług zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium kraju i zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku, jak i jego uzupełnienia, stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto należy wskazać, że powołana przez Zainteresowanego indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z dnia 14 sierpnia 2015 r. sygn. (...) została wydana w indywidualnej sprawie i nie stanowi wykładni prawa. Powyższe wynika z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.), w którym ustawodawca postanowił, że ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu wiąże w sprawie ten sąd oraz organ, którego rozstrzygnięcie jest przedmiotem zaskarżenia. Powyższe jest również zgodne z art. 87 Konstytucji RP, w którym postanowiono, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Jak wynika zatem z powołanych zapisów Konstytucji RP, źródłami powszechnie obowiązującego prawa są jedynie ww. akty. Nie posiadają zatem takiej mocy indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.