ILPP3/4512-1-141/15-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2015 r. (data wpływu 14 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wstępu na plac zabaw - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wstępu na plac zabaw.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na budowie, organizacji i bieżącej obsłudze placów zabaw dla dzieci zlokalizowanych w centrach i pasażach handlowych. Prowadzona działalność gospodarcza sklasyfikowana jest pod numerem PKD "Działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki". Za wstęp na plac zabaw pobierana jest opłata, której wartość każdorazowo ewidencjonowana jest na kasie fiskalnej. Wysokość opłaty za wstęp uzależniona jest od ilości wykupionego czasu pobytu dziecka na placu. Dodatkowo wraz z paragonem fiskalnym nabywcy wręczany jest bilet wstępu w formie papierowej. Przy czym ewidencjonowanie czasu pobytu dziecka na placu odbywa się przy użyciu oprogramowania komputerowego, który rozpoczyna odliczanie od momentu przejścia dziecka przez bramkę do momentu przejścia powrotnego. Zatem wręczany bilet wstępu nie spełnia żadnych funkcji praktycznych, ponieważ kontrola wejść/wyjść odbywa się komputerowo, natomiast opłacony wstęp na plac uprawnia do korzystania ze wszystkich atrakcji, zabawek i urządzeń znajdujących się na placu zabaw. Wnioskodawca do wymienionej usługi stosuje stawkę 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy warunkiem koniecznym, do stosowania stawki obniżonej, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, jest wręczenie nabywcy usługi biletu wstępu w formie papierowej oprócz paragonu fiskalnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dni 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. z zastrzeżeniem art. 146f:

Jeśli chodzi o usługi wstępu na obiekty sportowe i rekreacyjne ustawodawca przewidział opodatkowanie stawką podatku w wysokości 8% m.in. dla pozycji 183 bez względu na symbol PKWiU, w której wymieniono "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne".

W przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie definiuje się pojęcia "wstępu". Dlatego zasadne jest odwołanie się do definicji słownikowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) pod pojęciem tym należy rozumieć:

Powyższe wyniki wyszukiwania uzyskane w internetowym Słowniku Języka Polskiego nie wskazują w sposób wyraźny, aby wstęp wiązał się z wejściem gdzieś lub prawem uczestniczenia w czymś jedynie na podstawie wręczanego biletu wstępu. Brak jest takiego zastrzeżenia w przytoczonej powyżej definicji. Wstęp stanowi nie tylko uprawnienie do przekroczenia jakiejś rzeczywistej lub umownej granicy pomiędzy dwoma miejscami, ale także - już po przekroczeniu tej granicy - uprawnienie do korzystania ze szczególnych właściwości tego miejsca, do którego wstęp został opłacony. Dlatego też zdaniem Wnioskodawcy uprawnienie do stosowania stawki obniżonej 8% wynika jedynie z charakteru usługi, tj. opłaty za wstęp na plac zabaw i nie zależy w żaden sposób od faktu wydania lub nie biletu wstępu w formie papierowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym "Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%" (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. - 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" - bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Wskazane wyżej pozycje załącznika nr 3 dotyczą:

* poz. 182 - usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu:

* poz. 183 - usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne - bez względu na symbol PKWiU;

* poz. 184 - usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na symbol PKWiU;

* poz. 185 - wstępu na imprezy sportowe - bez względu na symbol PKWiU.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji "wstępu", pojęcie to, także bez bliższego wyjaśnienia, występuje w regulacjach unijnych.

W obowiązującym od 1 lipca 2011 r. art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wskazano, że:

1. Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

2. Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

3. Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.

Według powołanego wyżej art. 32, usługi wstępu na wymienione imprezy dotyczą takich usług, "których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę", przy czym opłata może być w formie abonamentu biletu okresowego lub opłaty okresowej (ust. 1) a powyższe uregulowanie ma w szczególności zastosowanie do prawa wstępu do parków rozrywki (ust. 2 pkt 1). Z kolei w ust. 3 zawarto regulację, że "ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę". W powyższym przepisie wskazano więc na "prawo wstępu w zamian za bilet lub opłatę", zaś ustawa krajowa posługuje się w powołanym załączniku pojęciem usługi "wyłącznie w zakresie wstępu", np. do parku rozrywki.

Natomiast według definicji słownikowej pod pojęciem "wstępu" należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś - Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa - www.sjp.pwn.pl). Zatem "wstęp" nie oznacza wyłącznie wejścia, ale odnosi się również do uczestnictwa, czyli brania w czymś czynnego udziału, współudziału w jakiejś akcji, zabawie w bawialni, czy w parku rozrywki.

Na marginesie sprawy zauważyć należy, że wstęp do parków rozrywki wesołych miasteczek, na dyskoteki, sale taneczne (pozycja 183 załącznika do ustawy), czy też do placów zabaw dla dzieci (jak ma to miejsce w rozpatrywanej sprawie) oraz usługi bibliotek, archiwów, muzeów i pozostałe usługi w zakresie kultury (pozycja 184 załącznika), pozostałe usługi związane z rekreacją (pozycja 186 załącznika do ustawy) nie mogą oznaczać biernego zachowania nabywcy biletu klienta po "dokonaniu wstępu" czyli po wejściu do danego obiektu. O ile bowiem w bibliotece, w archiwum i w muzeum, klient czyta, wybiera książki, ogląda eksponaty, to już jego zachowanie może być inne przy korzystaniu z "pozostałych usług w zakresie kultury". A jeśli chodzi o wstęp na dyskoteki, sale taneczne, czy właśnie do parku rozrywki to zasady doświadczenia życiowego dają podstawy do stwierdzenia, że klient (nabywca biletu)"wstępuje" tam po to, by wykazać się pewną aktywnością, sprawnością fizyczną, zabawami ruchowymi itd. Trudno jest więc uznać, że usługi z tych właśnie pozycji załącznika do ustawy mają dotyczyć opłaty za "bierny wstęp".

Wejście, wstęp do placów zabaw dla dzieci, jak i do parku rozrywki, czy na salę taneczną jest zatem z natury rzeczy nierozłącznie związany właśnie z możliwością aktywności ruchowej przy wykorzystaniu charakteru tego miejsca i przygotowanych w nim atrakcji.

Powiązanie dwóch określeń znajdujących się w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy ("usługi związane z rekreacją" i "w zakresie wstępu") wyklucza przyjęcie, że wstęp w zakresie usług związanych z aktywnym wypoczynkiem jakim jest rekreacja, dotyczy wyłącznie "biernego" w nich uczestniczenia więc należy go zdefiniować jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu".

Również wykładnia systemowa wewnętrzna nie ogranicza sposobu rozumienia "wstępu" jedynie do "biernego" uczestniczenia w jakiejś imprezie. Skoro ustawodawca wymienił w poz. 183 tegoż załącznika 3 "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne", to biorąc pod uwagę charakter rozrywek w wesołych miasteczkach i parkach rozrywki należy uznać, że "wstęp" do tego typu obiektów obejmuje również aktywne korzystanie ze znajdujących się tam urządzeń typowych w takich miejscach (np. karuzele, strzelnice, kolejki, automaty zręcznościowe itp.), a nie tylko bierne przyglądanie się spektaklom czy pokazom.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca udostępnia klientom place zabaw dla dzieci, zlokalizowane w centrach i pasażach handlowych. Prowadzona działalność gospodarcza sklasyfikowana jest pod numerem PKD "Działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki". Za wstęp na plac zabaw pobierana jest opłata, której wartość każdorazowo ewidencjonowana jest na kasie fiskalnej. Wysokość opłaty za wstęp uzależniona jest od ilości wykupionego czasu pobytu dziecka na placu. Dodatkowo wraz z paragonem fiskalnym nabywcy wręczany jest bilet wstępu w formie papierowej. Przy czym ewidencjonowanie czasu pobytu dziecka na placu odbywa się przy użyciu oprogramowania komputerowego, który rozpoczyna odliczanie od momentu przejścia dziecka przez bramkę do momentu przejścia powrotnego. Zatem wręczany bilet wstępu nie spełnia żadnych funkcji praktycznych, ponieważ kontrola wejść/wyjść odbywa się komputerowo, natomiast opłacony wstęp na plac uprawnia do korzystania ze wszystkich atrakcji, zabawek i urządzeń znajdujących się na placu zabaw.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii spełnienia warunków - wręczenia nabywcy usługi biletów - do zastosowania właściwej stawki podatku do świadczonych usług.

Preferencyjnej stawce VAT podlega określona kategoria towarów i usług. Jak wskazano powyżej warunki uprawniające do jej zastosowania dotyczą przede wszystkim zakresu przedmiotowego tych transakcji. W przedmiotowej sprawie wszystkie warunki uprawniające do zastosowania 8% stawki zostały spełnione - również w kontekście uregulowań cyt. powyżej art. 32 rozporządzenia Rady UE nr 282/2011 (prawo wstępu w zamian za bilet lub opłatę).

Przenosząc powołane wyżej przepisy na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, wydanie paragonu fiskalnego jest wystarczające dla zastosowania stawki 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2, w powiązaniu z art. 146a pkt 2 w związku z poz. 183 oraz 186 załącznika nr 3 do ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.