ILPP3/4512-1-135/15-4/WN - Ustalenie stawki podatku dotyczącej kompleksowej usługi budowlanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2015 r. (data wpływu 4 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dotyczącej kompleksowej usługi budowlanej - jest prawidłowe.

W dniu 7 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dotyczącej kompleksowej usługi budowlanej.

Pismem z dnia 2 listopada 2015 r. (data wpływu 4 listopada 2015 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. J. specjalizuje się między innymi w produkcji różnego rodzaju materiałów budowlanych, tj. stropów, bloczków, nadproży oraz betonów towarowych stosowanych w różnych formach budownictwa. Oferta naszej Spółki przeznaczona jest dla budownictwa mieszkaniowego, komercyjnego, jak również przemysłowego i drogowego. Beton oraz produkty betonów wytwarzane są w naszej wytwórni (...).

W związku z budową, remontem lub przebudową budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c ustawy o VAT, dla klientów indywidualnych, (...) planuje świadczyć kompleksową usługę budowlaną związaną z wykonywaniem robót betoniarskich, robót związanych z fundamentowaniem oraz robót związanych z układaniem i zalewaniem stropów. W ramach realizacji usługi (...) zobowiązany będzie do dostarczenia na miejsce wykonania usługi (terenu budowy) materiałów budowlanych lub masy betonowej. Gotowe wyroby, takie jak stropy, bloczki trafiać będą na plac budowy samochodem ciężarowym, który za pomocą specjalistycznego dźwigu będzie układał je w bezpieczne miejsce. Natomiast jeśli chodzi o gotową mieszankę betonową trafiać ona będzie na plac budowy w betonomieszarce, z której za pomocą specjalistycznej pompy będzie pompowana na odpowiednie odległości i wysokości wskazane przez klienta, tj. w elementy konstrukcyjne powstającego budynku (m.in. szalunki, wkopy, fundamenty, stropy, filary, schody, posadzki). Powyższe usługi, tj. transport, dostawa, w przypadku stropów i bloczków ułożenie, natomiast w przypadku betonu wylanie i rozprowadzenie tego produktu realizowane będzie przy użyciu własnych środków transportu i specjalistycznego sprzętu oraz własnych wykwalifikowanych pracowników lub przy wykorzystaniu podwykonawców (...), świadczących swoje usługi w oparciu o umowy cywilne zawierane ze Spółką. Natomiast klient indywidualny zawierał będzie jedną umowę na kompleksową usługę budowlano-remontową z (...). Wykonanie usługi potwierdzone będzie oświadczeniem inwestora, protokołem zdawczo-odbiorczym umową cywilno-prawną oraz pozwoleniem na budowę. Całość usługi będzie dokumentowana fakturą dokumentującą wykonaną usługę zawierającą jedną pozycję, tj. usługę wykonania fundamentów, usługę ułożenia i zalania stropu lub dostawę betonu wraz z usługą jego wylania.

Wynagrodzenie za wykonanie usługi obejmować będzie łącznie wynagrodzenie za:

* obejrzenie placu budowy jeśli istnieje taka potrzeba przez pracowników betoniarni w celu dostosowania odpowiedniego sprzętu do realizacji usługi. Na prośbę klienta doradztwo w sprawie wyboru odpowiedniej klasy betonu, obmiar i wyliczenie właściwej ilości bloczków oraz elementów stropu i pouczenie o właściwej pielęgnacji,

* wyprodukowaniu na indywidualne zamówienie klienta określonej ilości elementów stropu lub bloczków betonowych oraz m³ masy betonowej,

* transport specjalistycznymi pojazdami na budowę wskazaną przez klienta,

* podanie oraz ułożenie bloczków lub elementów stropu za pomocą specjalistycznego dźwigu oraz wykwalifikowanych pracowników, podanie betonu na odległość lub wysokość za pomocą specjalistycznej pompy do podawania masy betonowej - a jeżeli to możliwe grawitacyjnie do fundamentów, rozkładając odpowiednią ilość rynien i rur,

* wypompowanie (wylanie masy betonowej) i rozprowadzenie betonu równomiernie do elementów konstrukcyjnych nowo powstającego budynku, tj. ław fundamentowych, szalunków, schodów, stropów, stropodachów, posadzek etc.

W piśmie z dnia 2 listopada 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowany wskazał, że roboty związane z układaniem i zalewaniem stropu polegałyby na dostawie stropów oraz ich zalanie betonem ze wskazaniem terminów realizacji i podziałem na dwa etapy, tj.:

a. I etap obejmowałby dostawę stropów na wskazaną przez klienta budowę domu jednorodzinnego mieszkalnego o powierzchni nie przekraczającej 300 m² za pomocą własnego środka transportu. Następnie ułożenie belek, pustaków szalunkowych oraz pustaków stropowych we wskazanym przez klienta miejscu za pomocą własnych środków, tj. specjalistycznego dźwigu;

b. II etap obejmowałby usługę zalania betonem stropów (produkcja własna). Usługa zalania obejmowałaby dostarczenie betonu zgodnego z projektem przy użyciu własnych środków transportu oraz specjalistycznego sprzętu, jego wypompowanie oraz wyrównanie.

Elementy stropu ułożone w "bezpiecznym miejscu", z którego później mogą być one zabrane w celu wykorzystania do wykonania usług mogłyby być tylko przez własnych wykwalifikowanych pracowników lub podwykonawców, świadczących swoje usługi w oparciu o umowy cywilne zawierane z Wnioskodawcą.

Roboty związane z fundamentowaniem polegałyby w I etapie na dostarczeniu wyprodukowanej przez Zainteresowanego masy betonowej specjalistycznym sprzętem, jego wylanie lub wypompowanie, zawibrowanie i wyrównanie. W następnym etapie na dowiezieniu bloczków betonowych M-5 lub M-6 własnej produkcji specjalistycznym sprzętem oraz ułożeniu ich w wykopach przy pomocy specjalistycznego sprzętu. Czynności te związane byłyby z powstaniem ław oraz ścian fundamentowych. Wszystkie czynności związane z fundamentowaniem świadczone byłyby przez wykwalifikowanych pracowników Zainteresowanego lub podwykonawców.

Omawiane czynności polegające na wykonaniu robót związanych z fundamentowaniem, układaniem stropów oraz usług wylania masy betonowej nie mogłyby być przez Wnioskodawcę świadczone dla klientów niezależnie od siebie, tzn. jeśli mówimy o usłudze wykonania ław i ścian fundamentowych to jest ona powiązana z usługą wylania masy betonowej i stanowi jedną całość. Podobnie jest w przypadku stropów, całość usługi stanowi ułożenie stropu oraz zalanie go betonem.

Cena za świadczone usługi ustalana byłaby całościowo do konkretnej usługi, tj.:

Umowa oraz protokół zdawczo-odbiorczy przewidywałyby wykonanie danej usługi, tj.:

Dla każdej z tych usług tj. osobno dla usługi funadmentowania i osobno dla usługi wykonania stropu, przewidywany byłby inny termin czynności uwarunkowany np. mocami przerobowymi podwykonawców, warunkami atmosferycznymi. Jednak czas na wykonanie danej usługi nie byłby dłuższy niż 1 miesiąc.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisana we wniosku kompleksowa usługa budowlana, na której cenę składa się dostawa elementów stropu, bloczków oraz masy betonowej wraz z usługą transportową, ułożeniem oraz wylaniem we wskazane przez Klienta miejsca, tj. w elementach konstrukcyjnych powstającego budynku (objętego społecznym programem mieszkaniowym) opodatkowana będzie preferencyjną stawką podatku 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 oraz art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana wyżej usługa budowlana (betonowania) oraz układania elementów betonowych w przypadku gdy będzie wykonywana w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym podlegać będzie opodatkowaniu stawką 8% VAT.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ww. ustawy. Stawka podatku zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%. Z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku wynosi 23%. Przepisy ww. ustawy i rozporządzeń do niej przewidują dla niektórych towarów i usług obniżone stawki. Zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy. Stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 12 i art. 114 ust. 1, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku wynosi 8%. Zgodnie z treścią art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tzn. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m², a także budynków instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264, działu 12.

W celu właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulację wynikającą z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią tego przepisu, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Należy zauważyć, że w treści wskazanego przepisu, tj. art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, ustawodawca użył pojęć: budowa, remont, modernizacja, termomodemizacja, przebudowa, nie dokonując ich zdefiniowania, dlatego też, w celu ustalenia, czy usługi świadczone w przyszłości przez Wnioskodawcę mieszczą się w tych pojęciach, należy odwołać się do przepisów innych niż podatkowe. Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Klasyfikacją do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Od dnia 1 stycznia 2011 r. obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) i zgodnie z powyższą klasyfikacją w Dziale 43 mieszczą się roboty budowlane. Dział ten obejmuje:

* specjalistyczne roboty budowlane związane z budową budynków oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej, prowadzone przez wykonawców posiadających specjalistyczne umiejętności i specjalny sprzęt.

W skład ww. prac wchodzą:

* wbijanie pali, budowanie fundamentów, roboty betoniarskie murarskie, kamieniarskie, montowanie i demontowanie rusztowań, wykonywanie pokryć dachowych itp.,

* montaż konstrukcji stalowych, o ile pojedyncze elementy konstrukcji nie zostały wykonane przez tą samą jednostkę, która zajmuje się ich montażem,

* wynajem sprzętu z operatorem sklasyfikowany w odpowiednich grupowaniach obejmujących roboty budowlane wykonywane przy jego użyciu,

* roboty wykończeniowe i wykonywanie instalacji budowlanych.

W świetle powyższego Wnioskodawca uważa, iż do świadczonych przez niego usług budowlanych (kompleksowa usługa betonowania) związanych z wyprodukowaniem betonu, dostarczeniem go na wskazane miejsce oraz usługą wylania, wypompowania na wskazaną odległość lub wysokość, zarówno dla klientów indywidualnych jak i dla firm czy instytucji w oparciu o zamówienia lub zawarte umowy cywilno-prawne udokumentowane pisemnym zamówieniem, oświadczeniem kontrahenta o przeznaczeniu usługi na cele społecznego budownictwa mieszkaniowego, w których określono całościową cenę usługi na rzecz obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 12-12c.

W sytuacji bowiem, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym - świadczeniem dwóch lub więcej usług, tak ściśle ze sobą powiązanych że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter świadczonej usługi, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

W tym kontekście zważyć należy, iż Zainteresowany oraz klient w umowie cywilnoprawnej określać będą co jest przedmiotem sprzedaży, a umowa ta zostanie udokumentowana oświadczeniem klienta o wykorzystaniu usługi na cele społecznego budownictwa mieszkaniowego oraz pozwoleniem na budowę.

Mając na uwadze powyższe podnieść należy, iż przy ustalaniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie będzie miało ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę, czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (budowa obiektów budowlanych lub ich części, roboty budowlane) oraz czy budynek mieszkalny zaliczony jest do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wobec powyższego, jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkować ich osobno, ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie elementy (koszty), a usługa ma charakter kompleksowy.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą ETS (obecnie: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej) całe świadczenie kompleksowe podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Opodatkowanie pozostałych świadczeń składających się na świadczenie kompleksowe, podlega takim samym regulacjom, jakim podlega świadczenie główne.

Pogląd taki wyrażony został w orzeczeniu TSUE w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd. W orzeczeniu tym TSUE stwierdził, że pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się, w myśl ust. 12 wskazanego artykułu, do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z tego artykułu, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca winien uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego, zaś przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7).

Zgodnie ze słownikiem pojęć zawartym w art. 3 pkt 8 ww. ustawy, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z kolei w znaczeniu słownikowym (http://sjp.pwn.pl)"remont" oznacza doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności; przez "modernizację" natomiast rozumie się unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Przez "termomodernizację" należy rozumieć z kolei ocieplanie budynku, np. za pomocą styropianu (http://sjp.pl)

Zauważa się, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynności wykonywane przez podatnika uznać można za budowę, remont, modernizację, termomodernizację, przebudowę obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Podkreślić należy, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi opodatkowanych stawką obniżoną należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły, równocześnie zgodnie z celami realizowanymi przez te odstępstwa oraz zgodnie z zasadą neutralności i powszechności VAT.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie - Prawo budowlane wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 i pkt 2).

Aktualnie, obniżoną stawkę w wysokości 8% VAT stosuje się do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych w obiektach budowlanych lub w ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Okolicznością przesądzającą o wysokości stosowanej stawki VAT jest więc klasyfikacja obiektu budowlanego, na którym są wykonane roboty, oraz to jakiego rodzaju usługę świadczą dane podmioty.

Nie ma więc znaczenia czy roboty wykonywane są bezpośrednio przez firmę podpisującą umowę z klientem, czy też przez podwykonawcę. W obu przypadkach stawka będzie taka sama, czyli 8%, jeśli roboty wykonywane są w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Według art. 29a. ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast wg art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Z kolei jak stanowi art. 78 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest np. usługa wykonania stropu, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Co do zasady, dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług każde świadczenie powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę złożoną, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi złożonej.

Usługa złożona zawiera zatem kilka czynności (usług), z tym że jedna z nich jest usługą zasadniczą przeważającą, nadającą danej usłudze jej główny charakter, przy czym wszystkie zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie. Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu do wykonania świadczenia zasadniczego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowania do poszczególnych jego elementów odrębnych cen.

Powyższe wnioski można wywieść z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wyznaczają kryteria podziału na świadczenia złożone bądź kilka odrębnych świadczeń.

W orzeczeniach z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v. Commissioners of Customs Excise, C-349/96, oraz z dnia 22 października 2009 r. w sprawie Swiss Re Germany Holding GmbH v. Finanzamt München für Körperschaften, C-242/08, TSUE wskazał, że dla ustalenia, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, czy też z zespołem odrębnych świadczeń, istotne jest dokonanie analizy danej transakcji z punktu widzenia jej sensu ekonomicznego. Innymi słowy, zdaniem TSUE, podmiot dokonujący świadczenia powinien zweryfikować, czy dane świadczenie miałoby ekonomiczne uzasadnienie, gdyby zostało podzielone na poszczególne czynności, czy też właśnie z ekonomicznego punktu widzenia nabywane świadczenie stanowi jedną, kompleksową całość, a jego podział na poszczególne czynności miałby charakter sztuczny. W taki sposób identyfikowania świadczeń złożonych wpisuje się również stanowisko TSUE wyrażone w orzeczeniu z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie Aktiebolaget NN v. Skatteverket, C-111/05, w którym TSUE wskazał, że ocena ta powinna być dokonywana z punktu widzenia charakterystycznych cech danej transakcji.

Podobne stanowisko TSUE wyraził w orzeczeniu z dnia 22 października 1998 r. w połączonych sprawach T.P. Madgett i R.M. Baldwin, C-308/96 i C-94/97, w którym uznał, że świadczenia polegające na zapewnieniu transportu, jak również możliwość odbycia określonych wycieczek, oferowane przez hotelarzy w ramach usługi hotelowej służą lepszemu skorzystaniu z tej właśnie usługi, a zatem powinny zostać uznane za świadczenia pomocnicze względem usługi hotelowej.

Kryterium często stosowanym w kontekście świadczeń złożonych jest kryterium odrębności. Kryterium to opiera się na weryfikacji, czy poszczególne świadczenia mogą występować w obrocie gospodarczym niezależnie i czy mogą być wykonane przez dowolny inny podmiot. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, nie następuje świadczenie złożone, lecz kilka odrębnych świadczeń, które powinny być dla celów opodatkowania VAT traktowane niezależnie od siebie. Takie stanowisko wywieźć można z orzeczenia TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie RLRE Tellmer Property sro, C-527/07, w którym istotnie TSUE stanął na stanowisku, że w przypadku usług najmu oraz usług sprzątania części wspólnych budynków następują dwa odrębne świadczenia dla celów VAT. Swoje stanowisko Trybunał oparł na tym, że usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem.

Z innych orzeczeń TSUE w sprawie świadczeń złożonych wynika, że w celu określenia świadczenia głównego w ramach świadczenia złożonego należy zbadać, jakie są oczekiwania klienta (rozumianego jako przeciętny konsument) w ramach transakcji i na tej podstawie ustalać świadczenie główne (wiodące), czyli to świadczenie, którego oczekuje od dostawcy klient (np. orzeczenie z dnia 27 października 2005 r. w sprawie Levob Verzekeringen BV, C-41/04).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w związku z budową, remontem lub przebudową budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c ustawy, dla klientów indywidualnych, planuje świadczyć kompleksową usługę budowlaną związaną z wykonywaniem robót betoniarskich, robót związanych z fundamentowaniem oraz robót związanych z układaniem i zalewaniem stropów. W ramach realizacji tej usługi zobowiązany będzie do dostarczenia na miejsce wykonania usługi (terenu budowy) materiałów budowlanych lub masy betonowej. Gotowe wyroby, takie jak stropy, bloczki trafiać będą na plac budowy samochodem ciężarowym, który za pomocą specjalistycznego dźwigu będzie układał je w bezpieczne miejsce. Natomiast jeśli chodzi o gotową mieszankę betonową trafiać ona będzie na plac budowy w betonomieszarce, z której za pomocą specjalistycznej pompy będzie pompowana na odpowiednie odległości i wysokości wskazane przez klienta, tj. w elementy konstrukcyjne powstającego budynku (m.in. szalunki, wkopy, fundamenty, stropy, filary, schody, posadzki). Powyższe usługi, tj. transport, dostawa, w przypadku stropów i bloczków ułożenie, natomiast w przypadku betonu wylanie i rozprowadzenie tego produktu realizowane będzie przy użyciu własnych środków transportu i specjalistycznego sprzętu oraz własnych wykwalifikowanych pracowników lub przy wykorzystaniu podwykonawców Wnioskodawcy, świadczących tą usługę. Natomiast klient indywidualny zawierał będzie jedną umowę na kompleksową usługę budowlano-remontową z Zainteresowanym. Wykonanie usługi potwierdzone będzie oświadczeniem inwestora, protokołem zdawczo-odbiorczym umową cywilno-prawną oraz pozwoleniem na budowę. Umowa oraz protokół zdawczo-odbiorczy przewidywałyby wykonanie danej usługi, tj.:

* usługę wykonania ław i ścian fundamentowych wg umowy,

* usługę wykonania stropu wg umowy.

Dla każdej z tych usług, tj. osobno dla usługi funadmentowania i osobno dla usługi wykonania stropu przewidywany byłby inny termin czynności uwarunkowany np. mocami przerobowymi podwykonawców, warunkami atmosferycznymi. Jednak czas na wykonanie danej usługi nie byłby dłuższy niż 1 miesiąc.

Całość usługi będzie wykazana w fakturze dokumentującej wykonaną usługę zawierającą jedną pozycję.

Wynagrodzenie za wykonanie usługi obejmować będzie łącznie wynagrodzenie za:

* obejrzenie placu budowy jeśli istnieje taka potrzeba przez pracowników betoniarni w celu dostosowania odpowiedniego sprzętu do realizacji usługi. Na prośbę klienta doradztwo w sprawie wyboru odpowiedniej klasy betonu, obmiar i wyliczenie właściwej ilości bloczków oraz elementów stropu oraz pouczenie o właściwej pielęgnacji,

* wyprodukowanie na indywidualne zamówienie klienta określonej ilości elementów stropu lub bloczków betonowych oraz m³ masy betonowej,

* transport specjalistycznymi pojazdami na budowę wskazaną przez klienta,

* podanie oraz ułożenie bloczków lub elementów stropu za pomocą specjalistycznego dźwigu oraz wykwalifikowanych pracowników, podanie betonu na odległość lub wysokość za pomocą specjalistycznej pompy do podawania masy betonowej - a jeżeli to możliwe grawitacyjnie do fundamentów, rozkładając odpowiednią ilość rynien i rur,

* wypompowanie (wylanie masy betonowej) i rozprowadzenie betonu równomiernie do elementów konstrukcyjnych nowo powstającego budynku, tj. ław fundamentowych, szalunków, schodów, stropów, stropodachów, posadzek etc.

Cena za świadczone usługi ustalana byłaby całościowo do konkretnej usługi, tj.:

* czynności polegających na wykonaniu fundamentów wraz z wylaniem masy betonowej,

* czynności związanych z wykonaniem stropu wraz z wlaniem masy betonowej na tym stropie.

Roboty związane z fundamentowaniem polegałyby: w I etapie na dostarczeniu wyprodukowanej przez Wnioskodawcę masy betonowej specjalistycznym sprzętem, jego wylanie lub wypompowanie, zawibrowanie i wyrównanie; w następnym etapie na dowiezieniu bloczków betonowych M-5 lub M-6 własnej produkcji specjalistycznym sprzętem oraz ułożeniu ich w wykopach przy pomocy specjalistycznego sprzętu. Czynności te związane byłyby z powstaniem ław oraz ścian fundamentowych. Wszystkie czynności związane z fundamentowaniem świadczone byłyby przez wykwalifikowanych pracowników Zainteresowanego lub podwykonawców.

Roboty związane z układaniem i zalewaniem stropu polegałyby na dostawie stropów oraz ich zalaniu betonem ze wskazaniem terminów realizacji i podziałem na dwa etapy, tj.:

a. I etap obejmowałby dostawę stropów na wskazaną przez klienta budowę domu jednorodzinnego mieszkalnego o powierzchni nie przekraczającej 300 m² za pomocą własnego środka transportu. Następnie ułożenie belek, pustaków szalunkowych oraz pustaków stropowych we wskazanym przez klienta miejscu za pomocą własnych środków, tj. specjalistycznego dźwigu;

b. II etap obejmowałby usługę zalania betonem stropów (produkcja własna). Usługa zalania obejmowałaby dostarczenie betonu zgodnego z projektem przy użyciu własnych środków transportu oraz specjalistycznego sprzętu, jego wypompowanie oraz wyrównanie.

Omawiane czynności polegające na wykonaniu robót związanych z fundamentowaniem, układaniem stropów oraz usług wylania masy betonowej nie mogłyby być przez Wnioskodawcę świadczone dla klientów niezależnie od siebie, tzn. jeśli mówimy o usłudze wykonania ław i ścian fundamentowych to jest ona powiązana z usługą wylania masy betonowej i stanowi jedną całość. Podobnie jest w przypadku stropów, całość usługi stanowi ułożenie stropu oraz zalanie go betonem.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku VAT przy wykonaniu kompleksowej usługi budowlanej, na której cenę składa się dostawa elementów stropu, bloczków oraz masy betonowej wraz z usługą transportową, ułożeniem oraz wylaniem we wskazane przez Klienta miejsca, tj. w elementach konstrukcyjnych powstającego budynku (objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Nawiązując do ww. orzecznictwa należy wskazać, że w sytuacji gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym - świadczeniem dwóch lub więcej usług, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem, należy ustalić charakter świadczonej usługi, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Świadczenie kompleksowe (złożone) to szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Wobec powyższego, jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkować ich osobno, ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie elementy (koszty).

Uznanie, że w danym przypadku następują świadczenia złożone w rozumieniu VAT, powoduje konieczność ustalenia, która z czynności w ramach takiego świadczenia ma charakter wiodący, gdyż to właśnie na podstawie tego wiodącego świadczenia następuje określenie sposobu opodatkowania VAT całego złożonego świadczenia.

Zdarzają się przypadki, gdy występuje wielość świadczeń wynikających z jednej umowy i mogą być one potraktowane jako jedna czynność, lecz jest to możliwe tylko i wyłącznie w takich sytuacjach, kiedy na ową czynność składa się cały zespół niedających się w istocie wyodrębnić czynności dających w efekcie ostateczną, jednorodną czynność.

Zatem świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wyroki TSUE należy uznać, że wskazana przez Zainteresowanego usługa związana z fundamentowaniem polegająca na wylaniu masy betonowej, transporcie i ułożeniu bloczków oraz usługa z związana z układaniem i zalewaniem stropu polegająca na ułożeniu belek, pustaków szalunkowych oraz pustaków stropowych, ich dostawie oraz zalania betonem stropów, stanowią czynności, które są wykonywane w ramach dwóch kompleksowych świadczeń polegających na wykonaniu określonego fundamentu albo określonego stropu.

Z kolei, aby zastosować właściwą stawkę podatku, należy odnieść się do analizy powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego. Prowadzi ona do wniosku, iż warunkiem zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku, jest spełnienie dwóch przesłanek.

Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, czy przebudowy obiektów budowlanych lub ich części bądź ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z powyższych przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

W przypadku świadczenia usług, opisanych we wniosku, mamy do czynienia z dwiema kompleksowymi usługami, które obejmują świadczenie podstawowe, tj. usługę polegającą na wykonywaniu fundamentów oraz usługę wykonania stropów budynku. Usługi te świadczone będą w związku z budową, remontem, przebudową budynków lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ustawy art. 41 ust. 12a-12c ustawy, tj. budynków mieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego pozwala zatem stwierdzić, że przedmiotem opodatkowania w przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego sytuacji, są dwie skategoryzowane usługi, nie zaś dostawa towaru czy też zbiór wyodrębnionych w ich ramach usług.

Biorąc pod uwagę powołany stan prawny oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie wykonywał czynności, polegające na wykonywaniu fundamentów lub wykonaniu stropów budynku, za wykonanie których klient otrzyma odpowiednio dla każdej z nich fakturę, która obejmować będzie łączne wynagrodzenie za wykonane prace, a ww. czynności wykonane będą w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. budowy, remontu lub przebudowy budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c ustawy, czynności te traktować należy jako świadczenie dwóch kompleksowych usług budowlanych i do całej wartości tych usług zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy.

Należy jednakże mieć na względzie, że w przypadku budownictwa nie objętego społecznym programem mieszkaniowym (tekst jedn.: budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 8% stosuje się, zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Natomiast w pozostałej części, nie objętej stawką preferencyjną, zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Reasumując, wykonywanie czynności opisanych w zdarzeniu przyszłym, dotyczących usługi związanej z fundamentowaniem polegającej na wylaniu masy betonowej, transporcie oraz ułożeniu bloczków, jak również usługi związanej z układaniem i zalewaniem stropu polegającej na ułożeniu belek, pustaków szalunkowych oraz pustaków stropowych, ich dostawie oraz zalania betonem stropów, należy traktować jako świadczenie kompleksowej usługi wykonanej w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. budowy, remontu lub przebudowy budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym, którą należy opodatkować 8% stawką podatku VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku VAT przy wykonaniu kompleksowej usługi budowlanej, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.