ILPP3/443-97/13-4/TW - Możliwość uznania spółki za zakład energochłonny oraz zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym zakupu wyrobów gazowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2013 r. (data wpływu 28 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku akcyzowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku akcyzowego.

Wniosek uzupełniono w dniu 17 lutego 2014 r. w zakresie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka powstała dnia 1 stycznia 2003 r. w wyniku likwidacji zakładu budżetowego. 100% udziałowcem spółki jest Gmina. Przedmiotem działalności Spółki jest:

Powyższe działalności posiadają wyodrębnione składniki majątkowe oraz określone zadania gospodarcze.

Działalność w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła na terenie gminy prowadzona na podstawie koncesji udzielonych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Na tej podstawie zatwierdzane były taryfy opłat za ciepło.

W roku 2012, na wniosek Spółki wielkość mocy zamówionej nie przekracza 5 MW, cofnięto koncesję i taryfa cen ciepła nie jest zatwierdzana przez URE.

W zakresie działalności cieplnej Spółka eksploatuje cztery kotłownie lokalne-gazowe (właścicielem kotłowni jest Gmina).

W aktywach majątku trwałego Spółki są składniki majątkowe kotłowni, tj. sieć cieplna, maszyny i urządzenia gazowe - grzewcze o wartości netto na dzień 31 października 2013 r. - 409.469,41 zł, które stanowią 43% ogólnej wartości składników rzeczowego majątku trwałego.

Dane finansowe za 2012 rok działalności wytwarzania i sprzedaży energii cieplnej:

1. Wielkość Zakupionego gazu - 292 tys. m³,

2. Moc kotłowni: zainstalowana - 3,7 MW, zamówiona/sprzedana - 2,37 MW,

3. Produkcja ciepła w źródle - 9.480 GJ sprzedaż ciepła - 8.902 GJ,

4. Koszty wytworzenia energii cieplnej - 686.221,00 zł,

5. Przychód ze sprzedaży energii cieplnej - 684.082,00 zł.

Ciepło produkowane przez kotłownie przeznaczone jest na sprzedaż na zewnątrz ma podstawie zawartych umów na rzecz:

Ewidencja zdarzeń gospodarczych prowadzona jest odrębnie dla działalności zarządzania nieruchomościami oraz działalności cieplnej, przez co następuje przyporządkowanie przychodów i kosztów realizowanych zadań gospodarczych.

Na podstawie danych finansowych za 2012 rok wyliczono:

* wartość zakupu gazu 527.557,00 zł;

* wartość sprzedaży energii cieplnej 684.082.00 zł;

* udział zakupu gazu w wartości produkcji sprzedanej wynosi 76,8%.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, że wszystkie cztery kotłownie są opalane gazem GZ-501 ziemny wysokometanowy E.

W kotłowniach zamontowane są kotły gazowe firmy "A" o sprawności katalogowej 94%, rzeczywistej 93%.

Kotły wyposażone są w palniki typu "B" o wysokiej efektywności skuteczności spalania.

Palniki, kocioł sterowane są zestawem automatyki firmy "A" regulując pracę systemu szczególnie w przedziale wysokiego stopnia sprawności spalania palnika gazowego.

To pozwala na prawidłowe spalanie wytwarzanie małej ilości zanieczyszczeń spalin i uzyskiwania poprawnych wskaźników ekologicznych.

Niezależnie od efektywnych wyników w źródłach ciepła dokonano;

* wymianę wszystkich sieci cieplnych i przyłączy na rury preizolowane firmy "L" o dużym wskaźniku izolacyjności cieplnej/straty na poziomie 3-5%;

* węzły pomiarowe u odbiorców wyposażono w 100% w liczniki ciepła, mierniki ciśnień temperatur;

* wymieniono zawory grzejnikowe na zawory termostatyczne w 100%;

* rozliczenia za zużytą energię cieplną w lokalach mieszkalnych następuje przez zastosowanie podzielników ciepła;

* wszystkie budynki zostały poddane termomodernizacji - ocieplono ściany i stropodachy.

Te wszystkie elementy pozwalają prowadzić oszczędną gospodarkę cieplną i osiąganie dobrych wyników w zakresie ochrony środowiska i polepszenie efektywności energetycznej systemów grzewczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym Spółka jest zakładem energochłonnym korzystającym ze zwolnienia od akcyzy na gazu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest podmiotem działającym jako zakład energochłonny. Kupując gaz dla potrzeb kotłowni spełniamy warunki do korzystania ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym jako zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe dla celów opałowych gdyż udział wartości zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wyniósł ponad 5% w roku 2012.

Spełniamy wymogi art. 31b ust. 10 ustawy, kotłownie wykorzystując wyroby gazowe stanowią organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych który może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielne realizujące te zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania wyrobów gazowych określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405).

Regulacja ta określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania.

Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Poszczególne państwa Unii Europejskiej (zgodnie z zasadą lojalności) zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów.

Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień. W związku z powyższym wszystkie przepisy dotyczące zwolnień od podatku muszą być interpretowane ściśle.

Stosownie do treści art. 17 ww. dyrektywy, możliwe jest stosowanie zwolnienia od podatku, "w przypadku gdy wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, o ile prowadzą one do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej".

Analiza powyższego zapisu prowadzi wprost do wniosku, że podmioty zamierzające korzystać z powyższego zwolnienia muszą uzyskać odpowiednie zezwolenie lub też dokonać określonych uzgodnień. Każda z tych sytuacji zakłada istnienie zewnętrznego podmiotu. Co więcej podmiotu posiadającego uprawnienia kontrolne. Podobnie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku 27 listopada 2003 r. w sprawie C-185/00, gdzie wskazał wyraźnie, że zwolnienie od podatku akcyzowego powinno być uzależnione od wykonywania przez państwo kontroli nad zużywaniem wyrobów akcyzowych (zgodnie z przeznaczeniem), aby nie prowadziło to do pogorszenia warunków konkurencji.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest m.in. wytwarzanie, sprzedaż energii cieplnej. W roku 2012 na wniosek Spółki - wielkość mocy zamówionej nie przekracza 5 MW - cofnięto koncesję i taryfa cen ciepła nie jest zatwierdzana przez URE.

W zakresie działalności cieplnej Spółka eksploatuje cztery kotłownie lokalne-gazowe opalane gazem GZ-501 ziemnym wysokometanowy E.

Wnioskodawca wprowadził szereg usprawnień począwszy od zamontowania kotłów gazowych o sprawności rzeczywistej 93% a skończywszy na wielu innych działaniach jak np. wymianie wszystkich sieci cieplnych i przyłączy na rury preizolowane i termomodernizacji budynków.

W opinii Zainteresowanego szczegółowo opisane w uzupełnieniu do wniosku elementy pozwalają prowadzić oszczędną gospodarkę cieplną i osiągać dobre wyniki w zakresie ochrony środowiska i polepszenia efektywności energetycznej systemów grzewczych.

Na wstępie tut. Organ pragnie zauważyć, że uznanie stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe nie oznacza, że działania Zainteresowanego nie przynoszą wymiernych dla środowiska naturalnego pozytywnych efektów. Z pewnością opisane dziania przyczyniają się do zmniejszenia zużycia gazu ziemnego, tym niemniej nie są to takie dziania, które pozwalają na uzyskanie statusu zakładu energochłonnego w związku ze zużyciem wyrobów gazowych.

Nie każdy tego typu układ elementów może być systemem uprawniającym do uzyskania statusu zakładu energochłonnego na co wskazują ww. regulacje funkcjonujące w Unii Europejskiej, które zostały implementowane do krajowego porządku prawnego.

Wyjaśnić należy, że przepis art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - stanowi, że zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Z kolei w myśl art. 31b ust. 10 ustawy stanowi, że przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z brzmienia cyt. powyżej przepisu art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy wynika, że zakład energochłonny musi przede wszystkim wprowadzić w życie jeden z dwóch systemów prowadzących do:

* osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub

* podwyższenia efektywności energetycznej.

Skoro brak jest odesłania do innych przepisów oraz definicji legalnych w szczególności pojęcia system to "odkodowując" normę prawną należy w pierwszej kolejności odwołać się do reguł językowych języka polskiego.

Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 900 "system" to przykładowo:

* zbiór jednostek tworzących jakąś całość organizacyjną, służących jednemu celowi; układ,

* określony sposób, metoda wykonywania jakiejś czynności.

Jest to zatem układ elementów stanowiący organizacyjną całość służących jednemu celowi.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, przyjąć należy, że wprowadzenie w życie przez zakład energochłonny systemu - o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy - polega na wdrożeniu (wprowadzeniu w życie) u tego finalnego nabywcy gazowego uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

* osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub

* podwyższenia efektywności energetycznej,

w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiot posiadający uprawnienia kontrolne).

Realizacja powyższego warunku nie jest przy tym możliwa w inny sposób niż wprowadzenie jednego poniższych systemów w jednostkach zużywających wyroby gazowe, tj. de facto kotłowniach. Nabywca zużywający gaz ma bowiem wdrożyć układ elementów stanowiący organizacyjną całość służący ochronie środowiska lub podwyższeniu efektywności energetycznej.

Za systemy uprawniające do zwolnienia uznać przy tym należy:

* objęcie kotłowni Europejskim Systemem Handlu Emisjami;

* system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. Nr 178, poz. 1060);

* wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 14001:2004 i uzyskanie w tym zakresie certyfikatu, przyznanego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą. Potwierdzeniem powyższego są zapisy rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2008 r. Nr 202, poz. 1248 z późn. zm.).

Natomiast wprowadzanie innych działań obniżających zużycie wyrobów gazowych - którym przyświecają z reguły cele ekonomiczne - nie można uznać za wdrożenie uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

* osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub

* podwyższenia efektywności energetycznej,

w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiotu posiadający uprawnienia kontrolne).

Reasumując, Wnioskodawca nie jest zakładem energochłonnym zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, uprawnionym do zwolnienia od akcyzy w związku ze zużyciem gazu ziemnego.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.