ILPP3/443-9/10-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2010 r. (data wpływu 19 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wytworzył w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa paliwa opałowe - frakcję lekką po katalitycznym przerobie tworzyw sztucznych o kodzie CN 3811 90. Wnioskodawca zamierza posiadane paliwa opałowe częściowo wykorzystać do celów opałowych na własne potrzeby, częściowo zaś sprzedać z przeznaczeniem na cele opałowe osobom trzecim.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wykorzystania na własne potrzeby do celów opałowych lub w przypadku sprzedaży z przeznaczeniem na cele opałowe osobom trzecim paliwa o kodzie CN 3811 90 zastosowanie znajdzie stawka akcyzy w kwocie 232 zł/1.000 l.

Zainteresowany wskazał, że zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym wszystkie wyroby objęte pozycją nomenklatury scalonej CN 3811 zaliczane są do wyrobów energetycznych w rozumieniu ww. ustawy. Z kolei art. 86 ust. 3 tej ustawy stanowi, iż paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Wnioskodawca twierdzi, że aby dany wyrób mógł być zakwalifikowany do kategorii paliw opałowych musi więc spełniać dwie przesłanki pozytywne i jedną negatywną:

* jest zaliczany do wyrobów energetycznych,

* jest przeznaczony do użycia lub oferowany na sprzedaż na cele opałowe,

* nie jest paliwem silnikowym.

Zdaniem Zainteresowanego, posiadany przez niego wyrób spełnia wszystkie te przesłanki i jako wyrób należący do grupy CN 3811 jest wyrobem energetycznym. Jest on przeznaczony do zużycia na cele opałowe przez Wnioskodawcę lub nabywców, albowiem na to pozwalają jego właściwości fizyczne i chemiczne i tak zadecydował Wnioskodawca.

Nie jest ten wyrób przeznaczony do napędzania silników spalinowych.

Stawki podatku akcyzowego dla wyrobów energetycznych określa art. 89 ust. 1 ww. ustawy. Paliw opałowych dotyczą punkty 10 i 15. Punkt 10 dotyczy olejów opałowych o kodach CN 2710 19 51 do 2710 19 69. Punkt 15 dotyczy pozostałych paliw opałowych, a więc także wyrobu posiadanego przez Wnioskodawcę. Wyrób posiadany przez Zainteresowanego jest frakcją lekką i ma gęstość niższą niż 890kg/m#179;, a więc objęty jest dyspozycją podpunktu a) myślnik pierwszy. W konsekwencji stawka akcyzy dla tego wyroby wynosi 232 zł/1.000 l.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" - użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku Nr 1 do ustawy. W przedmiotowym załączniku Nr 1 pod poz. 38 zostały wymienione wyroby o kodzie CN 3811 - środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 6 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby m.in. objęte pozycją CN 3811.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, w tym na paliwa opałowe, zostały określone w art. 89 ust. 1 ustawy.

W myśl przepisu art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wykorzystywane jako paliwa opałowe, inne niż wymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 1-14, wynoszą w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:

* niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,

* równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 60,00 zł/1000 kilogramów.

Przy czym należy zauważyć, że wyroby o kodzie CN 3811 90, będące przedmiotem zapytania, nie zostały wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-14 ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza przeznaczyć produkt sklasyfikowany do kodu CN 3811 90 do celów opałowych. W związku z tym kryterium podstawowym pozwalającym na ustalenie właściwej stawki akcyzy jest przeznaczenie wyrobów energetycznych. Zasadniczo przepisy ustawy o podatku akcyzowym w stosunku do wyrobów przeznaczonych do celów opałowych, przewidują możliwość opodatkowania w zależności od gęstości paliwa odpowiednio w temperaturze 15°C.

Zatem należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż przedmiotowe paliwo opałowe, klasyfikowane do kodu CN 3811 90, o gęstości w temperaturze 15°C niższej niż 890 kg/m#179;, podlega opodatkowaniu wg stawki 232,00 zł/1000 l.

Dodatkowo, mając na względzie w szczególności drugie z przedstawionych zagadnień, wskazać należy na przepisy art. 89 ust. 5 do 10 oraz ust. 14 do 16 ustawy, w myśl których sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, jest obowiązany w przypadku sprzedaży:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 7, powinno być dołączone do kopii faktury oraz powinno zawierać:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, jeżeli jest czytelnie podpisane, może być również złożone na wystawianej fakturze, ze wskazaniem rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, powinno zawierać:

Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nabywająca wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 jest obowiązana do okazania sprzedawcy dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, w celu potwierdzenia jej tożsamości.

Sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej jest obowiązany odmówić sprzedaży tych wyrobów w przypadku, gdy osoba nabywająca te wyroby odmawia okazania dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, gdy dane zawarte w oświadczeniu są niekompletne, nieczytelne lub nie zgadzają się z danymi wynikającymi z dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1.

Sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 sporządza i przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży, miesięczne zestawienie oświadczeń, o których mowa w ust. 5; oryginały oświadczeń powinny być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli.

Miesięczne zestawienie oświadczeń powinno zawierać:

W przypadku niespełnienia warunków określonych w ust. 5-15 stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.

Stosownie do art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy, w przypadku użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, do napędu silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę 1.822,00 zł/1.000 litrów, a w przypadku, gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny - 2.047,00 zł/1.000 kilogramów;

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej - za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Właściwą deklaracją dla paliw opałowych jest AKC-4/l której wzór został określony w załączniku nr 9 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego, deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy oraz informacji o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym (Dz. U. Nr 32, poz. 227).

Uwzględniając powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych. Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 - rozpatrzone.

Dodatkowo wyjaśnia się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.