ILPP3/443-84/11-4/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2011 r. (data wpływu 11 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków związanych z nabyciem i zużywaniem węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 do produkcji aerozoli - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków związanych z nabyciem i zużywaniem węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 do produkcji aerozoli.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od ponad 20 lat w zakresie produkcji preparatów do czyszczenia deski rozdzielczej, opon, plastików, środków smarnych, odświeżaczy powietrza, odmrażaczy do szyb, środków ułatwiających rozruch, dodatków do oleju i paliwa, silikonów, klejów, wosków do karoserii, rozmaitych preparatów czyszczących, w tym do wykorzystania na myjniach, w domu, w obiektach użyteczności publicznej, preparatów biobójczych, preparatów konserwujących, antykorozyjnych i innych specjalistycznych preparatów.

Zainteresowany produkuje takie wyroby, jak wymienione powyżej, również w opakowaniach ciśnieniowych - tzw. "aerozolach" (dalej zwanych "Aerozolami"). Aby umieścić swoje produkty w Aerozolach, konieczne jest użycie w produkcji takich wyrobów węglowodorów gazowych z grupowania CN 2711 (tj. głównie izomerów propanu i butanu w różnych proporcjach; dalej zwanych jako "Gaz"). Wnioskodawca nabywa Gaz do celów produkcji Aerozoli.

Obecnie, Zainteresowany nabywa ten Gaz od podmiotu krajowego. W przyszłości zamierza jednak nabywać go również od podmiotów z innych krajów Unii Europejskiej w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak od podmiotów z krajów trzecich w ramach importu. Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów podatku akcyzowego. Zainteresowany prowadzi również skład podatkowy. Napełnianie opakowań ciśnieniowych Gazem odbywa się w całości poza tym składem podatkowym.

Do chwili obecnej Wnioskodawca nie otrzymał decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia Gazu do produkcji innych wyrobów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z nabyciem i zużywaniem Gazu do produkcji Aerozoli nie ciążą na Zainteresowanym obowiązki o charakterze formalno-administracyjnym - takie w szczególności jak obowiązek informowania organu podatkowego o nabyciu tych wyrobów, czy też prowadzenia ewidencji ich zużycia w procesie produkcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nabyciem i zużywaniem Gazu do produkcji Aerozoli nie ciążą na nim obowiązki o charakterze formalno-administracyjnym - takie w szczególności jak obowiązek informowania organu podatkowego o nabyciu tych wyrobów, czy też prowadzenia ewidencji ich zużycia w procesie produkcji.

Przepisy o podatku akcyzowym przewidują szereg obowiązków o charakterze formalnym i administracyjnym dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 16 ust. 8 ustawy, podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie ust. 1 (niebędący zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego), jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 89 ust. 2 tej ustawy. Niemniej, należy zwrócić uwagę na fakt, że z przytoczonej powyżej regulacji, w sposób jednoznaczny wynika, iż powyższy obowiązek nie dotyczy podmiotów zarejestrowanych na potrzeby podatku akcyzowego.

W tym kontekście wskazano, że obowiązki o charakterze formalnym i administracyjnym są przewidziane również w innych okolicznościach wskazanych w ustawie.

Zwrócić uwagę należy, że przepisy przewidują obowiązek prowadzenia ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem ze względu na przeznaczenie (art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy), czy też dołączenie do przemieszczanych wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy dokumentu dostawy (art. 32 ust. 5 pkt 2).

Również sprzedawcy olejów i paliw opałowych (określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15) są obowiązani do wypełniania specyficznych wymogów administracyjnych w zakresie uzyskiwania oświadczeń od nabywców takich olejów o tym, że nabywane wyroby będą przeznaczone do celów opałowych. Ustawa ponadto nakłada na sprzedawcę takich wyrobów obowiązek sporządzania i przekazywania zestawień ww. oświadczeń.

Podobnych wymogów brak w przypadku wyrobów energetycznych przeznaczonych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Nie ma również obowiązku informowania organu podatkowego o tym, że Zainteresowany używa lub zamierza używać wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 89 ust. 2. Wnioskodawca nie ma również obowiązku składania wniosku o ustalenie norm zużycia Gazu, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 oraz w art. 89 ust. 4 pkt 2 ustawy. Wynika to z uwag zawartych w punkcie powyżej, jak również z treści art. 85 ust. 2 pkt 2, który przewiduje, że "właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów." Decyzja w przedmiotowej sprawie wydawana jest z urzędu, nie ma zatem konieczności składania wniosku o jej wydanie.

W konsekwencji Zainteresowany stoi na stanowisku, że w przypadku prowadzenia działalności opisanej w stanie faktycznym nie ciążą na nim podobne obowiązki o charakterze formalno-administracyjnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 28 tego załącznika został wymieniony gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2711.

W załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG, w poz. 21 wymieniono ww. wyroby objęte kodem ex 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Natomiast zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Stosownie do art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

W art. 89 ust. 1 ustawy, zostały określone stawki podatku akcyzowego na wyroby energetyczne. Stawki określone w tym przepisie, w stosunku do niektórych wyrobów energetycznych odwołują się bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) (art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy), inne zaś do definicji paliw silnikowych bądź paliw opałowych (art. 89 ust. 1 pkt 14 i 15 ustawy), określonych odpowiednio w ust. 2 lub ust. 3 art. 86 ustawy. Określona w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym stawka 0 zł ma zastosowanie jedynie do wyrobów energetycznych innych, niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, przeznaczonych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Wyroby niewymienione według kodów CN w ust. 1 pkt 1-13 ww. artykułu są wyrobami o różnych stawkach - 0 lub stawki z ust. 1 pkt 14 i 15 ww. artykułu.

Zgodnie z art. 21 ust. 6 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, do 25. dnia następnego miesiąca po miesięcznym okresie rozliczeniowym, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego informacje o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym, według ustalonego wzoru, zawierające dane, o których mowa w art. 53 ust. 5.

Stosownie do § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 2011 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego, deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy oraz informacji o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym (Dz. U. Nr 280, poz. 1647) określono wzory informacji o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym (INF-A-INF-D, INF-F, INF-I-INF-K), o których mowa w art. 21 ust. 6 ustawy.

Z analizy wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji preparatów do czyszczenia deski rozdzielczej, opon, plastików, środków smarnych, odświeżaczy powietrza, odmrażaczy do szyb, środków ułatwiających rozruch, dodatków do oleju i paliwa, silikonów, klejów, wosków do karoserii, rozmaitych preparatów czyszczących, w tym do wykorzystania na myjniach, w domu, w obiektach użyteczności publicznej, preparatów biobójczych, preparatów konserwujących, antykorozyjnych i innych specjalistycznych preparatów. Zainteresowany produkuje ww. wyroby, również w opakowaniach ciśnieniowych - tzw. aerozolach. Aby umieścić swoje produkty w Aerozolach, konieczne jest użycie w produkcji takich wyrobów węglowodorów gazowych z grupowania CN 2711. Wnioskodawca nabywa zatem Gaz do celów produkcji Aerozoli.

Obecnie, Zainteresowany nabywa ten Gaz od podmiotu krajowego. Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów podatku akcyzowego i prowadzi również skład podatkowy. Napełnianie opakowań ciśnieniowych Gazem odbywa się w całości poza tym składem podatkowym.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą obowiązków takich jak w szczególności obowiązek informowania organu podatkowego o nabyciu tych wyrobów, czy też prowadzenia ewidencji ich zużycia w procesie produkcji, które nie są wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy oraz nie są przeznaczone do celów opałowych, ani napędowych, ani też jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, iż dla wyrobów o kodzie CN 2711 przeznaczonych do celów innych niż szeroko rozumiane cele napędowe i opałowe nie została określona w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy, stawka podatku akcyzowego. Ponieważ Wnioskodawca wskazał, iż ww. wyroby nie są przeznaczone ani do celów opałowych i napędowych, ani jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, to stawka akcyzy na te wyroby wynosi 0 (art. 89 ust. 2 ww. ustawy), co w konsekwencji nie powoduje powstania obowiązku składania informacji, o której mowa w art. 21 ust. 6 ustawy i prowadzenia ewidencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Informuje się, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji indywidualnej rozpatrzono wniosek w zakresie stanu faktycznego w przedmiocie obowiązków związanych z nabyciem i zużywaniem węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 do produkcji aerozoli. W pozostałych zakresach wydane zostały w dniu 11 stycznia 2011 r. interpretacje indywidualne nr ILPP3/443 84/11-2/TK, ILPP3/443 84/11-3/TK, ILPP3/443 84/11-5/TK, ILPP3/443 84/11-6/TK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.