ILPP3/443-84/11-3/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2011 r. (data wpływu 11 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabywanych węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 wykorzystywanych do produkcji aerozoli stawką 0 zł - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabywanych węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 wykorzystywanych do produkcji aerozoli stawką 0 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od ponad 20 lat w zakresie produkcji preparatów do czyszczenia deski rozdzielczej, opon, plastików, środków smarnych, odświeżaczy powietrza, odmrażaczy do szyb, środków ułatwiających rozruch, dodatków do oleju i paliwa, silikonów, klejów, wosków do karoserii, rozmaitych preparatów czyszczących, w tym do wykorzystania na myjniach, w domu, w obiektach użyteczności publicznej, preparatów biobójczych, preparatów konserwujących, antykorozyjnych i innych specjalistycznych preparatów.

Zainteresowany produkuje takie wyroby, jak wymienione powyżej, również w opakowaniach ciśnieniowych - tzw. "aerozolach" (dalej zwanych "Aerozolami"). Aby umieścić swoje produkty w Aerozolach, konieczne jest użycie w produkcji takich wyrobów węglowodorów gazowych z grupowania CN 2711 (tj. głównie izomerów propanu i butanu w różnych proporcjach; dalej zwanych jako "Gaz"). Wnioskodawca nabywa Gaz do celów produkcji Aerozoli.

Obecnie, Zainteresowany nabywa ten Gaz od podmiotu krajowego. W przyszłości zamierza jednak nabywać go również od podmiotów z innych krajów Unii Europejskiej w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak od podmiotów z krajów trzecich w ramach importu. Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów podatku akcyzowego. Zainteresowany prowadzi również skład podatkowy. Napełnianie opakowań ciśnieniowych Gazem odbywa się w całości poza tym składem podatkowym.

Do chwili obecnej Wnioskodawca nie otrzymał decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia Gazu do produkcji innych wyrobów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany ma prawo do opodatkowania stawką 0 zł całości Gazu nabywanego do celów produkcji Aeorozoli do czasu uzyskania decyzji, o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do opodatkowania stawką 0 zł całości Gazu nabywanego do celów produkcji Aerozoli do czasu uzyskania decyzji, o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy, podczas gdy po uzyskaniu tej decyzji będzie on zobowiązany do opodatkowania akcyzą jedynie nadwyżki tego Gazu ponad przyznane normy zużycia.

Zainteresowany wskazał, że wykorzystuje wyroby akcyzowe, jakim jest Gaz w ramach prowadzonej działalności do produkcji Aerozoli.

W myśl art. 89 ust. 2 ustawy, na niektóre wyroby energetyczne, gdy są one przeznaczone do celów, o których mowa w tym przepisie obowiązuje zerowa stawka akcyzy. Stawka ta jest stosowana jednak gdy ich zużycie odbywa się w ramach dopuszczalnych norm określanych w drodze decyzji właściwego naczelnika organu celnego. Stosownie bowiem do treści art. 89 ust. 4 pkt 2 wskazanej ustawy, w przypadku przekroczenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2, ustalonych dla wyrobów akcyzowych określonych w ust. 2 (czyli w art. 89 ust. 2), znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów, stosuje się odpowiednio stawkę określoną w ust. 1 pkt 14 albo 15 (czyli w art. 89 ust. 1 pkt 14 albo 15).

W konsekwencji, w przypadku przekroczenia dopuszczalnych norm zużycia, wyroby akcyzowe - w ilości zużytej ponad ustaloną normę - podlegają opodatkowaniu sankcyjną stawką akcyzy, tj. maksymalnie w stawce 1 822 zł za 1 000 litrów.

Zatem, aby korzystać ze stawki akcyzy w wysokości 0 zł, Wnioskodawca co do zasady powinien zużywać wyroby akcyzowe:

* na cele inne niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych;

* w ilościach nieprzekraczających dopuszczalne normy zużycia.

Zdaniem Zainteresowanego, w przedstawionym stanie faktycznym, spełnia on pierwszy z wymienionych powyżej warunków zastosowania 0 zł stawki podatku akcyzowego. Kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje natomiast zużywanie przez Wnioskodawcę wyrobów akcyzowych, określonych w art. 89 ust. 2, w ilościach nieprzekraczających dopuszczalnych normy ich zużycia, w okresie, w którym takie normy nie zostały ustalone.

Jak wynika z treści art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów.

Jednocześnie, w myśl art. 16 ust. 8 przywoływanej ustawy, podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2 (czyli wyrobów używanych przez Zainteresowanego), niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie ust. 1 (tj. niebędący podmiotem zarejestrowanym na potrzeby podatku akcyzowego), jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 tej ustawy.

Opisane powyżej zgłoszenie, co do zasady, stanowi dla naczelnika urzędu celnego podstawę do podjęcia działań zmierzających do wydania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia tych wyrobów. Zawiadomienie, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 16 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym, powinno zostać złożone przed rozpoczęciem tego typu działalności. Niemniej, należy zwrócić uwagę na fakt, że z przytoczonej powyżej regulacji, w sposób jednoznaczny wynika, iż obowiązek ten nie dotyczy podmiotów zarejestrowanych na potrzeby podatku akcyzowego.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów podatku akcyzowego. Dlatego też, skoro:

* jest on podmiotem zarejestrowanym na potrzeby podatku akcyzowego,

* przepisy ustawy o podatku akcyzowym wyraźnie wskazują, że obowiązek informowania organów podatkowych o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wyrobów akcyzowych opodatkowanych stawką 0 zł nie dotyczy podmiotów zarejestrowanych na potrzeby podatku akcyzowego,

w konsekwencji, Zainteresowany nie był zobowiązany do powiadomienia organów podatkowych o zamiarze rozpoczęcia działalności z wykorzystaniem opisanych powyżej wyrobów akcyzowych. Jak zostało wskazane powyżej, co do zasady, podstawą do podjęcia przez właściwy organ podatkowy z urzędu działań mających na celu wydanie tego typu decyzji jest złożenie przez podmiot, który nie jest zarejestrowany dla podatku akcyzowego stosownego powiadomienia. Jednocześnie, przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie zawierają jakiejkolwiek regulacji, która wskazywałaby, co stanowiłoby podstawę do podjęcia takich działań w sytuacji, w której podmiot wykorzystujący wyroby akcyzowe opodatkowane wg zerowej stawki, nie jest zobowiązany do złożenia takiego powiadomienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak takiej regulacji stanowi ewidentną lukę w prawie. Jednakże, ze względu na fakt, iż rezultaty wykładni językowej art. 16 ust. 8 oraz art. 85 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy nie budzą wątpliwości, uznać należy, iż brak podjęcia przez właściwego naczelnika urzędu celnego z urzędu działań, do których został zobowiązany na podstawie art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, nie może powodować negatywnych dla podatnika skutków podatkowych. W szczególności, brak ustalenia przez właściwy organ podatkowy dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych określonych w art. 89 ust. 2 cytowanej ustawy, nie może rodzić konsekwencji w postaci opodatkowania tych wyrobów stawką sankcyjną, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 2 tej ustawy, jeżeli są one zużywane do produkcji Aerozoli. Zatem, w omawianym stanie faktycznym i prawnym, Zainteresowany ma prawo do zastosowania stawki 0 zł do wyrobów akcyzowych określonych w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym zużywanych do produkcji innych wyrobów. Nie można bowiem przekroczyć dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych, jeżeli te normy nie zostały ustalone.

Dlatego też, należy stwierdzić, że w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca spełniał również drugi z wskazanych powyżej warunków zastosowania zerowej stawki podatku akcyzowego, tj. zużywał wyroby akcyzowe, określone w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, w ilościach nieprzekraczających dopuszczalne normy zużycia. Zatem, w takim przypadku nie może być zastosowana sankcyjna stawka akcyzy.

W konsekwencji Zainteresowany ma prawo do opodatkowania stawką 0 zł całości Gazu nabywanego i zużywanego do celów produkcji Aerozoli do czasu uzyskania decyzji, o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy, podczas gdy po uzyskaniu tej decyzji będzie ona zobowiązana do opodatkowania akcyzą jedynie nadwyżki tego gazu ponad przyznane normy zużycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 28 tego załącznika został wymieniony gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2711.

W załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG, w poz. 21 wymieniono ww. wyroby objęte kodem ex 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00.

Wnioskodawca ma wątpliwość czy ma prawo do opodatkowania stawką 0 zł całości Gazu nabywanego do celów produkcji Aeorozoli do czasu uzyskania decyzji, o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Zgodnie z art. 16 ust. 3 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, pisemnie potwierdza jego przyjęcie.

Na mocy art. 16 ust. 5 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych wyłącznie zerową stawką akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 8.

Stosownie do art. 16 ust. 8 ustawy, podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie ust. 1, jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów.

Wyjaśnić należy, iż korzystając z delegacji ustawowej Minister Finansów działając na podstawie art. 85 ust. 5 ustawy, w rozporządzeniu z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242) określił m.in. sposób rozliczania ubytków wyrobów akcyzowych, w szczególności w przypadkach rozpoczęcia czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych, lub zmiany warunków technicznych i technologicznych przy dokonywaniu tych czynności, do czasu ustalenia w tych przypadkach przez właściwego naczelnika urzędu celnego norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Stosownie do § 7 ww. rozporządzenia, podstawą ustalania przez właściwego naczelnika urzędu celnego wysokości norm dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych jest:

Badania wysokości ubytków należy dokonać w przypadkach przekazania do eksploatacji nowego (lub po remoncie) działu produkcyjnego, wprowadzenia zmian technicznych lub technologicznych, które mogą mieć wpływ na wysokość ubytków, lub rozpoczęcia produkcji nowego wyrobu.

Reasumując Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania stawką 0 zł całości Gazu nabywanego do celów produkcji Aeorozoli do czasu uzyskania decyzji, o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Informuje się, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji indywidualnej rozpatrzono wniosek w zakresie stanu faktycznego w przedmiocie opodatkowania nabywanych węglowodorów gazowych o kodzie CN 2711 wykorzystywanych do produkcji aerozoli stawką 0 zł W pozostałych zakresach wydane zostały w dniu 11 stycznia 2011 r. interpretacje indywidualne nr ILPP3/443 84/11-2/TK, ILPP3/443 84/11-4/TK, ILPP3/443 84/11-5/TK, ILPP3/443 84/11-6/TK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.