ILPP3/443-78/08-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2008 r. (data wpływu 23 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotacji przedmiotowych do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej dotacji przedmiotowych do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od maja 2007 r. prowadzi działalności gospodarczą i stwierdza, iż ze względu na potrzeby i popyt konsumenta w podstawowym menu powinny być dania mięsne.

Zainteresowana wyjaśnia przy tym, iż bar cieszy się dobrą opinią i ma stałych klientów. Głównymi elementami atrakcyjności baru mlecznego - jedynego w mieście - dla szerokiej społeczności są różnorodne, tanie i wysokiej jakości posiłki oraz lokalizacja baru w centrum miasta.

Obecnie - jak wyjaśnia Wnioskodawczyni - związana jest umową franchisingową. Są to bary wegetariańskie. Wprowadzenie potraw mięsnych jest równoznaczne z zerwaniem ww. umowy, na co Zainteresowana jest przygotowana, zaspakajając popyt klientów.

Do produktów mięsnych Wnioskodawczyni nie będzie ubiegała się o dotacje.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w ramach funkcjonowania baru, który w tej chwili prowadzi Zainteresowana i korzysta z dotacji przedmiotowych, może równolegle prowadzić sprzedaż dań gastronomicznych produkowanych na bazie produktów mięsnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwość wprowadzenia potraw mięsnych spełni potrzebę konsumenta i uatrakcyjni ofertę. Wiele barów mlecznych w Polsce funkcjonuje dzięki rozbudowanej ofercie m.in. o potrawy mięsne, do których nie ma dotacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 109 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.), z budżetu państwa mogą być udzielane dotacje przedmiotowe kalkulowane według stawek jednostkowych dla przedsiębiorców wytwarzających określone rodzaje wyrobów lub świadczących określone rodzaje usług, z uwzględnieniem ich równoprawności.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Zainteresowana prowadzi bar mleczny i korzysta z dotacji przedmiotowych. Wątpliwości Wnioskodawczy związane z utrzymaniem tych dotacji po rozszerzeniu menu o potrawy mięsne.

W związku z powyższym wyjaśnić należy, iż zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2006 r. w sprawie stawek, szczegółowego sposobu i trybu udzielania i rozliczania dotacji przedmiotowych do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych (Dz. U. Nr 112, poz. 760), zwanego dalej rozporządzeniem, ustala się stawkę dotacji przedmiotowej do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych, zwanej dalej "dotacją", w wysokości 40% wartości zakupionych surowców, powiększonej o marżę gastronomiczną zastosowaną przez przedsiębiorcę, nie wyższą jednak niż 30%, po wyłączeniu:

W myśl natomiast § 2 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku zakupu surowców poza jednostkami handlu detalicznego, w szczególności: w hurcie, na targowiskach, bezpośrednio od producentów - wartość surowców podwyższa się o 20%.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawodawca ustalił jedynie dotacje do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych.

Jako bary mleczne - zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia - rozumie się samoobsługowe, bezalkoholowe, ogólnodostępne zakłady masowego żywienia, prowadzące produkcję i sprzedaż potraw mleczno-nabiałowo-jarskich wchodzących w skład posiłków całodziennych.

W świetle powyższego przepisu, ażeby ogólnodostępne zakłady masowego żywienia uznać za bary mleczne muszą one być samoobsługowe, bezalkoholowe oraz musi w nich być prowadzona sprzedaż potraw mleczno-nabiałowo-jarskich wchodzących w skład posiłków całodziennych.

Zauważyć przy tym należy, iż przedmiotowy przepis wprowadza jedynie warunek sprzedaży napojów bezalkoholowych natomiast nie zakazuje prowadzenia produkcji i sprzedaży innych potraw niż mleczno-nabiałowo-jarskie. W przedmiotowym przypadku, istotna jest bowiem jedynie całodzienna sprzedaż potraw mleczno-nabiałowo-jarskich.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż o ile Zainteresowana prowadzi bar mleczny, o którym mowa w powyższym przepisie, to będzie mogła korzystać z dotacji do posiłków mleczno-nabiałowo-jarskich pomimo wprowadzenia do menu niedotowanych potraw mięsnych.

Należy ponadto zaznaczyć, iż Wnioskodawczyni zobligowana będzie spełnić pozostałe warunki uprawniające do uzyskania powyższych dotacji wynikające z powołanego rozporządzenia Ministra Finansów, a w szczególności prowadzić ewidencję ilościowo-wartościową surowców zużytych do sporządzenia posiłków w barach mlecznych, o której mowa § 4 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.