ILPP3/443-63/09-5/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 2 kwietnia 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 20 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym pismami z dnia 26 czerwca 2009 r. (data wpływu 2 lipca 2009 r.) oraz z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 16 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zasad obrotu produktem, kod CN 3814 00 90 - jest prawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2009 r. Spółka, złożyła do Naczelnika Urzędu Celnego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zasad obrotu produktem Y, kod CN 3814 00 90.

Pismem z dnia 10 kwietnia 2009 r. (...) Naczelnik Urzędu Celnego (...), działając na podstawie art. 13 § 2 pkt 4 i art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa w związku z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, przekazał ww. wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie.

Pismem z dnia 16 lipca 2009 r. uzupełniono ww. wniosek w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma dokonuje nabycia i sprzedaży produktu chemicznego Y o kodzie CN 3814 00 90. Produkt jest wyrobem akcyzowym ze względu na zawartość etanolu.

Skażalniki zawarte w produkcie są skażalnikami dopuszczonymi do obrotu zgodnie z dyrektywą Rady Nr 92/83/EEC art. 27 (1) (b) powodując, iż jest on wyrobem zwolnionym od akcyzy (art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2009 r. o podatku akcyzowym).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, że Y, którego wniosek dotyczy jest surowcem pochodzącym z wewnątrzwspólnotowego nabycia (Holandia), oraz że skażalniki, którymi skażony jest ww. surowiec są środkami skażającymi dopuszczonymi do skazania alkoholu etylowego przez Holandię.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie od akcyzy Y (kod CN 3814 00 90) jest zwolnieniem na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym i nie powoduje konieczności rejestracji i ewidencjonowania obrotu przez podmiot zużywający.

Podmiot konfekcjonujący ww. wyrób jest podmiotem zużywającymi wobec sklepów detalicznych nabywających produkt od podmiotu zużywającego nie powstaje obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca nabywa i sprzedaje produkt chemiczny Y o kodzie CN 3814 00 90, który zawiera alkohol etylowy. Dodaje przy tym, iż alkohol etylowy będący częścią ww. towaru jest skażony skażalnikami dopuszczonymi do obrotu zgodnie z dyrektywą Rady Nr 92/83/EEC art. 27 (1) (b) w Holandii, a zatem jest on wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy (art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy).

Nabywany wewnątrzwspólnotowo wyrób o kodzie CN 3814 00 90 - jak wynika z wniosku - w Polsce podlega wyłącznie konfekcjonowaniu do pojemników 0,5l i 1l. Oznacza to, że proces skażenia alkoholu oraz dopuszczenia wyrobu o kodzie CN 3814 00 90 następuje na terytorium Holandii, a w Polsce ww. wyrób jest wyłącznie rozlewany do opakowań jednostkowych.

Przytoczona powyżej istota niniejszej sprawy jest podstawą do dokonania w niniejszej sprawie wykładni przepisów prawa akcyzowego.

Wyjaśnić należy, iż w załączniku nr 1 do ustawy, zawierającym wykaz wyrobów akcyzowych, brak jest wyrobu w postaci produktu chemicznego o kodzie CN 3814 00 90. Prawodawca wskazał jedynie w poz. 44 tego załącznika, iż bez względu na kod CN wyrobami akcyzowymi są pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub paliwa opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub paliw opałowych.

Jak wynika z powyższego, przedmiotowy wyrób będzie wyrobem akcyzowym w przypadkach określonych w poz. 44 ww. załącznika.

Z kolei zgodnie z zapisami poz. 43 ww. załącznika, wyrobem akcyzowym jest również bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy, alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj.

Ww. produkt chemiczny nie jest więc, co do zasady wyrobem akcyzowym. Ustawa o podatku akcyzowym ma natomiast zastosowanie tylko do tych wyrobów (np. alkoholu etylowego), które są wyrobami akcyzowymi.

Jak wyżej wskazano ww. wyrób zawiera alkohol etylowy.

Wyjaśnić zatem należy, iż alkohol etylowy został zdefiniowany w art. 93 ustawy.

W myśl ww. przepisu do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

W przypadku wyrobów zawierających alkohol etylowy istotnym jest fakt, iż powyższa definicja, pozwala na opodatkowanie alkoholu etylowego nawet, jeżeli stanowi on część wyrobu należącego do innego kodu CN. W niniejszym przypadku wyrobem tym może być produkt chemiczny o kodzie CN 3814 00 90.

Jeżeli zatem ww. wyrób zawiera powyżej 1,2% alkoholu etylowego, to przepis art. 93 ustawy w związku zapisami poz. 43 ww. załącznika do ustawy, traktuje tą część produktu jako alkohol etylowy.

Tym niemniej zgodnie z przepisem art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu.

Jednocześnie, w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228), dla celów stosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, przyjmuje się, że alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi nabywany wewnątrzwspólnotowo został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwa członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu, o ile wyroby te były przedmiotem legalnego obrotu w jednym z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej przed ich przywozem na terytorium kraju.

Ponadto, w myśl ust. 2 ww. paragrafu, dokumentami potwierdzającymi dokonanie legalnego obrotu handlowego w państwach członkowskich Wspólnoty Europejskiej wyrobami, o których mowa w ust. 1, są w szczególności faktury, w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub dokumenty przewozowe stosowane w transakcjach pomiędzy przedsiębiorcami dokonującymi obrotu tymi wyrobami.

Z kolei przepis art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów podlegających podatkowi akcyzowemu, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L 76 str. 1 z późn. zm.) stanowi, iż państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów, gdy są one denaturowane zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego i używane do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi.

Z cytowanych przepisów wynika, iż warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego wchodzącego w skład wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi oraz będących przedmiotem legalnego obrotu jest jego skażenie środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, z którego pochodzi wyrób. Zwolnieniu w ww. trybie podlega jedynie alkohol etylowy zawarty nabywanym wewnątrzwspólnotowo wyrobie.

Stanowisko Wnioskodawcy jest więc prawidłowe, gdyż z Holandii nabywany jest wyrób gotowy w postaci produktu chemicznego o kodzie CN 3814 00 90, który składa się co prawda w części z alkoholu etylowego lecz został on uprzednio skażony w Holandii, Holenderskimi skażalnikami i po dopuszczeniu na terytorium tego państwa członkowskiego do konsumpcji, nabyty wewnątrzwspólnotowo.

Podkreślić należy, iż tylko w powyższych przypadkach zawarty w ww. wyrobie alkohol etylowy podlega zwolnieniu w trybie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy.

Odpowiadając z kolei na zadane przez Wnioskodawcę pytania wyjaśnić należy, iż zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Środki dopuszczone do skażanie alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.), określone zostały w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 czerwca 2008 r. w sprawie środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego (Dz. U. Nr 120, poz. 776).

Z kolei Minister Finansów wskazał, które z nich mogą zostać zastosowane do skażenia alkoholu etylowego w celu uzyskania zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Szczegółowe uregulowania tych kwestii zawarte są w przepisach § 9 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ewidencji tych wyrobów oraz wykazu środków skażających alkohol etylowy służącego do stosowania zwolnień od akcyzy (Dz. U. Nr 32, poz. 251).

Stąd też zwolnienie od akcyzy określone w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, należy rozróżnić od zwolnień od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie, które zostały określone w art. 32 ustawy.

W przepisie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, zostało wymienione obligatoryjne zwolnienie alkoholu etylowego zawartego w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu.

Stosownie do powyższego, warunki zwolnienia z akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na przeznaczenie określone w art. 32 ww. ustawy nie mają zastosowania do zwolnienia z akcyzy wymienionego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy.

Z kolei w myśl art. 16 ust. 1 ustawy, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Trafnie wskazuje Wnioskodawca, iż w ww. obowiązek nie będzie miał zastosowania do przypadków zwolnienia obligatoryjnego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji tego zwolnienia również konfekcjonowanie ww. produktu w opakowania o pojemności 0,5 l i 1 l nie będzie dokonywane przez tzw. podmiot zużywający, a sklepy detaliczne nabywające od niego produkt w opakowaniach 0,5 l i 1 l nie będą podlegały obowiązkowi rejestracji i ewidencjonowania obrotu.

Podkreślić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym podmiot dokonujący legalnego nabycia wewnątrzwspólnotowego dopuszczonego do konsumpcji na terytorium Holandii produktu chemicznego o kodzie CN 3814 00 90, nie jest podmiotem zużywającym, o którym mowa w art. 2 pkt 22 ustawy.

Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Oznacza to z jednej strony, że zobowiązany jest wydać - na pisemny wniosek zainteresowanego - pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z drugiej natomiast, że może rozpatrywać jedynie wnioski z zakresu prawa podatkowego.

Przepisami prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 ust. 2 Ordynacji podatkowej, są natomiast przepisy ustaw podatkowych, postanowień ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych.

Jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny (Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.