ILPP3/443-53/11-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 19 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie parafiny ciekłej o kodzie CN 2710 19 85 - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie parafiny ciekłej o kodzie CN 2710 19 85.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również Spółka) planuje rozpoczęcie produkcji podpałki parafinowej do grillów i kominków. Zamierza on nabywać parafinę ciekłą o kodzie CN 2710 19 85 z przeznaczeniem do konfekcjonowania w opakowania jednostkowe i dalszej sprzedaży pod nazwą handlową "Podpałka do grilla i kominka".

Spółka prowadzi skład podatkowy i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

Ad. 1

Dla parafiny ciekłej o kodzie CN 2710 19 85 sprzedawanej jako: "Podpałka do grilla i kominka" na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626), zwanej dalej ustawą, stawka podatku akcyzowego wynosi 0 zł. Parafina ciekła jest wyrobem akcyzowym energetycznym, wykorzystywanym przez Wnioskodawcę do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Przedmiotowa podpałka do grilla o kodzie CN 2710 19 85 zawiera się w wykazie wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 1 do ustawy. Zgodnie bowiem z poz. 27 tego załącznika za wyroby akcyzowe uznaje się "oleje ropy naftowej i oleje otrzymane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe" objęte kodem CN 2710.

Ponadto zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i ust. 3 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Przy czym paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Natomiast paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, w tym na paliwa opałowe, określono w art. 89 ust. 1 ustawy (w przepisie tym nie określono stawki podatku akcyzowego dla wyrobów o kodzie CN 2710 19 85). Zgodnie bowiem z art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy, stawka akcyzy dla olejów smarowych o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99, wynosi 1180,00 zł/1000 litrów.

Ponieważ przedmiotem konfekcjonowania będzie parafina ciekła o kodzie CN 2710 19 85, to w przypadku, gdy będzie ona przeznaczona do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych należy objąć ją stawką podatku akcyzowego określoną w art. 89 ust. 2 ustawy, wynoszącą 0 zł. Zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Wytwarzana podpałka do grilla nie będzie bowiem przeznaczona na cele opałowe lub jako dodatki/domieszki do paliw opałowych (na podstawie przepisu art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych).

Ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia "cel opałowy". Dla ustalenia znaczenia tego pojęcia należy zatem posługiwać się znaczeniem potocznym tych słów. Zgodnie z definicjami zawartymi w słowniku języka polskiego PWN, pojecie "opał" oznacza to, czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania, zaś pojecie "opałowy" to dotyczący opału, handlu opałem, służący do opalania.

Mając na uwadze powyższe definicje, stwierdzić należy, że cel "opałowy" jest spełniony w każdym przypadku, w którym zużywany wyrób energetyczny służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania, itp. Wykładnia literalna przepisów ustawy o podatku akcyzowym nakazuje przyjąć, iż z celem opałowym mamy do czynienia wówczas, gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do takich celów, jak np. ogrzewanie różnego rodzaju pomieszczeń, wody lub innych cieczy. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną. Jednocześnie, należy wskazać, że pojecie "podpałka", zgodnie z powoływanym wyżej słownikiem, oznacza coś co służy rozpalaniu ognia. Grill natomiast, to elektryczny piekarnik z rożnem lub rusztem albo przenośny ruszt opalany węglem drzewnym, służący do pieczenia potraw bez użycia tłuszczu.

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz przytoczone definicje pojęć "opał", "podpałka" oraz "grill" stwierdzić należy, że wytwarzana przez Wnioskodawcę podpałka do grilla nie będzie przeznaczona do celów opałowych.

Takie stanowisko pozostaje w zgodzie z przepisami prawa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów z zakresu opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych.

Przepis art. 2 ust. 4 lit. b tiret pierwsze dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L03.283.51) stanowi, że przepisy tej dyrektywy nie mają zastosowania do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania.

W myśl powyższego, na gruncie krajowych przepisów stawka akcyzy dla parafiny ciekłej o kodzie CN 2710 19 85 przeznaczonych do produkcji ww. podpałki do grilla o kodzie CN 2710 19 85, jaki i stawka podatku dla wyprodukowanej przez Wnioskodawcę podpałki do grilla o kodzie CN 2710 19 85 wynosi 0 zł.

Ad.2

Wnioskodawca uważa, że nie ma obowiązku żądania i posiadania od nabywców podpałki do grilla i kominka, oświadczeń o przeznaczeniu bowiem nazwa wyrobu wskazuje na jego zastosowanie.

W niniejszym przypadku istotne jest rzeczywiste przeznaczenie wyrobu, z jakim wyrób jest produkowany lub dystrybuowany (co może wynikać z dokumentacji produkcyjnej czy handlowej np. nazwy danego wyrobu), a nie jego potencjalne przeznaczenie (możliwość użycia go przez nabywcę w innym celu niż zgodnym z ofertą).

W tej mierze zgodnie z art. 180 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Wobec powyższego za dowód, ze dany wyrób jest produkowany jak i oferowany przez Wnioskodawcę do określonych celów, uznać można w szczególności dokumentacje produkcyjną oraz handlową, z których wynikałoby, ze wyrób akcyzowy będzie oferowany do wykorzystania w określonym celu.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 lipca 2010 r. sygnatura ILPP3/443-63/10-2/TW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.