ILPP3/443-52/12-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2012 r. (data wpływu 8 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie chowu i hodowli drobiu zgodnie z symbolem Polskiej Klasyfikacji Działalności: 0147Z. Tego typu działalność klasyfikowana jest w PKD w sekcji A - rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo, rybactwo; w dziale 01 - uprawy rolne, chów i hodowla zwierząt, łowiectwo, włączając działalność usługową.

W miesiącu styczniu 2012 r. Spółka zakupiła węgiel w składzie węglowym przeznaczony do zużycia w prowadzonej działalności. Sprzedawca, oprócz faktury VAT, wystawił i wydał - po wcześniejszym podpisaniu przez pracownika Spółki - dowód dostawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jako podmiot zużywający wyroby węglowe jest zwolniona od podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym stanowi, że zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą określoną symbolem PKD 0147Z - chów i hodowla drobiu. W Polskiej Klasyfikacji Działalności kod ten określa sekcja a - rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo, rybactwo. Nabywane przez Wnioskodawcę wyroby węglowe zużywane są więc w pracach rolniczych, tj. chowie i hodowli zwierząt (chowie i hodowli drobiu).

Wobec powyższego Zainteresowany uważa, że jako podmiot zużywający wyroby węglowe, jest zwolniony od podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie chowu i hodowli drobiu. W miesiącu styczniu 2012 r. zakupił węgiel przeznaczony do zużycia w prowadzonej działalności.

Wątpliwości Zainteresowanego związane są ze zwolnieniem od akcyzy węgla zużywanego w ww. działalności gospodarczej.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). W szczególności z przepisu art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy wynika, iż w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Zgodnie zatem z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy, podlega opodatkowaniu akcyzą.

Przepisy art. 31a ust. 2 ustawy przewidują szereg zwolnień od podatku akcyzowego, a w tym w pkt 6 ustawy zwalniają od akcyzy wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie.

Z kolei podmiot zużywający to w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Powyższe przepisy umożliwiają - jak trafnie wskazuje Wnioskodawca - zwolnienia od podatku m.in. w pracach rolniczych. Wyjaśnić należy, iż prawodawca nie zdefiniował tego pojęcia.

Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999 str. 789 wynika, iż rolniczy to odnoszący się do rolnictwa; związany z rolnictwem, zajmujący się rolnictwem.

Rolnictwo to uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich. Praca - str. 699 ww. słownika - to działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych (...).

Prace rolnicze to zatem działalność związana z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt gospodarskich.

Skoro - jak wskazał Zainteresowany - prowadzi on działalność gospodarczą w zakresie chowu i hodowli drobiu to wykonuje czynności, które są uprzywilejowane zwolnieniem od akcyzy zużywanych wyrobów węglowych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych, tj. chowie i hodowli drobiu korzystają ze zwolnienia od podatku akcyzowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.