ILPP3/443-52/09-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 9 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia dwóch samochodów osobowych wcześniej nie zarejestrowanych na terytorium Polski, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pierwszy z samochodów został zakupiony w dniu 18 grudnia 2006 r., natomiast drugi w dniu 19 lutego 2008 r. Oba samochody zostały wyposażone fabrycznie w silniki o pojemności powyżej 2 000 cm ³.

W celu załatwienia wszelkich czynności, związanych z uiszczaniem należności od tego rodzaju czynności oraz związanych z przeprowadzeniem procedury rejestracji każdego z pojazdów na terenie Polski, Zainteresowany udzielił pełnomocnictwa do dokonania tych czynności osobie zawodowo zajmującej się pośrednictwem.

Wnioskodawca wydał pełnomocnikowi wszelkie niezbędne dokumenty oraz wręczył stosowną kwotę w celu dokonania tych czynności, w tym również kwotę na podatek akcyzowy. Pełnomocnik Zainteresowanego w dniach 27 grudnia 2006 r. i 26 lutego 2008 r. zarejestrował ww. samochody w Starostwie Powiatowym.

Zainteresowany dowiedział się od osób znających pośrednika, że nie jest on osobą godną zaufania w kwestiach finansowych i mógł przywłaszczyć powierzone mu pieniądze.

Po sprawdzeniu, okazało się, że niezbędny do rejestracji pojazdu dokument potwierdzający zapłatę akcyzy został sfałszowany przez pośrednika, a postępowanie w przedmiocie uiszczenia podatku akcyzowego od ww. samochodów nigdy nie toczyło się.

W chwili obecnej wobec pośrednika zajmującego się rejestracją pojazdów i przeprowadzaniem związanych z tym czynności, Prokuratura Rejonowa prowadzi postępowanie o czyny z art. 270 § 1 i 286 § 1 Kodeksu karnego, popełnione na szkodę Wnioskodawcy.

Mając na względzie powyższe okoliczności Zainteresowany skonstatował, że nadal ciąży na nim obowiązek zapłaty akcyzy związanej z wewnątrzwspólnotowym nabyciem dwóch samochodów osobowych.

Zdaniem Wnioskodawcy ciążący na nim, obowiązek zapłaty podatku akcyzowego wynika z treści art. 80 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) i art. 2 pkt 11 tej ustawy, w zw. z treścią poz. 59 załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, gdzie jako wyrób akcyzowy wymieniono samochody osobowe o symbolu PKWiU 34.10.2 lub kodzie CN 8703. Stawka podatku akcyzowego, zgodnie z treścią załącznika nr 2 poz. 21 (tabeli stawek akcyzy dla wyrobów akcyzowych dostarczanych wewnątrzwspólnotowo, nabywanych wewnątrzwspólnotowo i importowanych) do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego z dnia 22 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 87, poz. 825 z późn. zm.), w dacie wewnątrzwspólnotowego nabycia obu pojazdów, dla samochodów osobowych wyposażonych w silnik o pojemności przekraczającej 2 000 cm ^3, wynosiła 13,6%.

Obowiązek uiszczenia akcyzy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, powstał zgodnie z treścią art. 80 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004 r., z chwilą nabycia przez Wnioskodawcę prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, nie później jednak niż z chwilą jego rejestracji na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zainteresowany wskazuje, iż w art. 105 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) określono stawkę akcyzy na samochody osobowe o pojemności silnika powyżej 2 000 cm ^3, w wysokości 18,6%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nabycie wewnątrzwspólnotowe ww. samochodów osobowych podlega opodatkowaniu akcyzą w wysokości 13,6%, czy 18,6% podstawy opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie wewnątrzwspólnotowe przedmiotowych samochodów podlega opodatkowaniu akcyzą w wysokości 13,6%.

Zainteresowany uważa, iż obowiązek podatkowy uiszczenia akcyzy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, powstał zgodnie z treścią art. 80 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia z dnia 23 stycznia 2004 r. tj. z chwilą nabycia przez Wnioskodawcę prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel. Z chwilą powstania obowiązku podatkowego Zainteresowany był zobowiązany uiścić akcyzę według obowiązującej wówczas stawki 13,6% dla samochodów wyposażonych w silniki o pojemności powyżej 2 000 cm#179;. Na treść ciążącego na nim obowiązku nie ma wpływu zmiana stawki akcyzy ustalona ustawą o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r., bowiem zgodnie z treścią art. 154 ust. 1 tej ustawy, jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 168 (ustawa o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004 r.), powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i należna akcyza nie została do tego dnia zapłacona, stosuje się przepisy dotychczasowe. Rozgraniczenie pomiędzy wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi i niezharmoniozwanymi wprowadzał art. 2 pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004 r. (do tej drugiej grupy należały m.in. samochody osobowe).

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, iż przedstawione przez niego stanowisko jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.