ILPP3/443-52/08-4/TK - Konieczność złożenia zabezpieczenia akcyzowego dla biokomponentów przeznaczonych do paliw ciekłych i biopaliw ciekłych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2008 r. (data wpływu 30 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2008 r. (data wpływu 8 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania zobowiązania podatkowego i złożenia zabezpieczenia akcyzowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania zobowiązania podatkowego i złożenia zabezpieczenia akcyzowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza uruchomić:

Spółka wskazała, iż przedmiotem działalności mają być estry wyższych kwasów tłuszczowych o symbolu PKWiU 24.66.48-90.30 i kodzie CN 3824 90 98.

Zainteresowany dnia 25 października 2007 r. decyzją Naczelnika Urzędu Celnego w Wałbrzychu uzyskał zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego i od tego dnia korzysta z procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Wnioskodawca ze składu podatkowego nie dokonywał sprzedaży estrów kwasów tłuszczowych jako biokomponentów do paliw ciekłych i biopaliw ciekłych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących przepisów, a w szczególności § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 243 poz. 1766), gdzie zwalnia się od akcyzy biokomponenty przeznaczone do paliw ciekłych, w rozumieniu odrębnych przepisów, spełniające wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, nie występuje zobowiązanie podatkowe, zatem nie występuje obowiązek złożenia zabezpieczenia akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z zm.), zwanej dalej ustawą, wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi są paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone załączniku Nr 2.

W myśl art. 62 ust. 1 ustawy, do paliw silnikowych i olejów opałowych w rozumieniu ustawy zalicza się:

Zatem z tego przepisu wynika, że do paliw silnikowych i olejów opałowych, poza wyrobami wymienionymi w poz. 1-12 załącznika Nr 2 do ustawy, zalicza się również pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU i kod CN.

Należy zatem przyjąć, że w zależności od przeznaczenia biokomponentu - ester wyższych kwasów tłuszczowych (na cele napędowe lub opałowe albo cele inne niż napędowe lub opałowe) - różny jest jego status z punktu widzenia przepisów akcyzowych.

Wyjaśnić należy, iż obowiązek podatkowy w myśl art. 6 ust. 1 ustawy powstaje z dniem wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W przedstawionych w pytaniu 1 przypadkach zastosowanie znajduje art. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy, zgodnie z którym opodatkowaniu akcyzą podlegają produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych i wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego.

Estry wyższych kwasów tłuszczowych przeznaczone na cele napędowe lub opałowe podlegają opodatkowaniu akcyzą i jako wyroby akcyzowe zharmonizowane muszą być produkowane w składzie podatkowym, niezależnie np. od tego, czy produkowane są na własne potrzeby, do celów badawczych, czy na sprzedaż.

Wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności produkcji wyrobów akcyzowych zharmonizowanych poza składem podatkowym spowoduje powstanie zobowiązania podatkowego.

Pobór akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych jest bowiem zawieszony, jeżeli wyroby są produkowane, przetwarzane lub magazynowane w składzie podatkowym oraz przemieszczane między składami podatkowymi na terytorium kraju (art. 26 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1-3 ustawy, prowadzący skład podatkowy, zarejestrowani handlowcy, a także podmioty, które nabywają wyroby akcyzowe zharmonizowane zwolnione z akcyzy ze względu na ich przeznaczenie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz przedstawiciele podatkowi są obowiązani do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej zobowiązanie podatkowe.

Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone na czas oznaczony lub nieoznaczony.

Zabezpieczenie akcyzowe może być stosowane w formie zabezpieczenia generalnego lub ryczałtowego.

Z kolei zgodnie z art. 44 ust. 1 cyt. ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego zwalnia podmiot prowadzący skład podatkowy i korzystający z procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz podmiot, który nabywa wyroby akcyzowe zharmonizowane zwolnione ze względu na ich przeznaczenie z zastosowaniem procedury zawieszenia akcyzy, z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli podmioty te spełniają warunki określone w ust. 2.

Artykuł 44 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, iż zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do podmiotów spełniających następujące warunki:

Zgodnie z art. 44 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy dla dostaw i nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz przemieszczania między składami podatkowymi na terenie kraju wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca posiada zezwolenie właściwego naczelnika urzędu celnego na prowadzenie składu podatkowego i korzysta z procedury zawieszenia poboru akcyzy od dnia 25 października 2007 r. lecz nie posiada zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego. Zainteresowany zobowiązany jest więc złożyć zabezpieczenie akcyzowe w kwocie określonej w art. 43 ust. 1.

Wyjaśnić również należy, iż na podstawie delegacji zawartej w art. 25 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 z późn. zm.) określił szczegółowy zakres zwolnień od akcyzy oraz warunki i tryb ich stosowania.

Zatem, zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się od akcyzy biokomponenty przeznaczone do paliw ciekłych i biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 z późn. zm.) wyprodukowanych z surowców rolniczych, produktów ubocznych i odpadów spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach.

Z powyższego wynika, że biokomponenty są zwolnione z akcyzy, jednakże zgodnie z § 12 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, zwolnienie to ma zastosowanie pod warunkiem, że:

Z tak skonstruowanego zapisu § 12 ust. 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego wynika, iż wyprodukowane biokomponenty przeznaczone do paliw ciekłych i biopaliw ciekłych będą zwolnione z podatku akcyzowego po spełnieniu warunków wymienionych w tym paragrafie między innymi, że ich produkcja będzie odbywać się w składzie podatkowym, w którym zostaną objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, a wyprowadzenie ze składu podatkowego odbywać się będzie również w procedurze zawieszenia poboru akcyzy z zastosowaniem Administracyjnego Dokumentu Towarzyszącego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.