ILPP3/443-49/13-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 24 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 24 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Wspólnota Mieszkaniowa) składa się z 5 lokali mieszkalnych. W budynku Wspólnoty Mieszkaniowej znajduje się węglowa kotłownia lokalna, której jednym zadaniem jest wytworzenie ciepła na potrzeby ogrzewania lokali właścicieli tworzących na podstawie art. 6 ustawy o własności lokali, przedmiotową "wspólnotę mieszkaniową".

W związku z wejściem w życie przepisów ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r., a także zakończeniem okresu przejściowego wprowadzenia przepisów w życie (art. 163 ustawy) węgiel, jaki został zakupiony w dniach 22 stycznia 2013 r. oraz 5 marca 2013 r. został obłożony podatkiem akcyzowym.

Wyjaśnienia uzyskane od sprzedawcy węgla (Działu Sprzedaży Detalicznej), wskazywały na brak podstaw do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z uwagi na brak występowania pojęcia "wspólnota mieszkaniowa", a pojęcie "gospodarstwo domowe" nie jest z nim tożsame nawet w sytuacji, w której Wspólnota Mieszkaniowa składa się wyłącznie z gospodarstw domowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wspólnota Mieszkaniowa, w której skład wchodzą tylko lokale mieszkalne korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego za węgiel zużyty na cele ogrzewania mieszkań.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnocie Mieszkaniowej przysługuje zwolnienie z opłacania podatku akcyzowego z tytułu zużycia węgla na cele ogrzewania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wspólnota Mieszkaniowa składa się z 5 lokali mieszkalnych. W budynku Wspólnoty znajduje się węglowa kotłownia lokalna, której jednym zadaniem jest wytworzenie ciepła na potrzeby ogrzewania lokali właścicieli tworzących na podstawie art. 6 ustawy o własności lokali przedmiotową wspólnotę mieszkaniową.

Węgiel Zainteresowany nabył 22 stycznia 2013 r. oraz 5 marca 2013 r. z podatkiem akcyzowym.

Przedmiotem wątpliwości Zainteresowanego jest prawo do zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny dotyczący zdarzeń prawno-podatkowych ze stycznia i marca 2013 r. kwestię tą należy wyjaśnić na gruncie obowiązujących wówczas przepisów prawa akcyzowego, tj. obowiązujący przed zmianą tych przepisów wprowadzonych ustawą z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 939).

Wyjaśnić należy zatem, że przeznaczenie węgla do celów opałowych pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych. Zasadą jest, że obrót tymi wyrobami objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Z przepisu art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy wynika, że w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Z uregulowań art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy wynika, że podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Przepisy art. 31a ust. 2 ustawy, przewidują szereg zwolnień od podatku akcyzowego, a w tym pkt 3 tego przepisu stanowi, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe (...).

Powyższe przepisy umożliwiają zwolnienie od podatku wyrobów węglowych zużywanych m.in. przez gospodarstwa domowe. Ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej tego pojęcia.

Wobec powyższego należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika j. polskiego, wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, iż gospodarstwo to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast domowy - str. 144 tego słownika - to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe.

Gospodarstwo domowe to przede wszystkim zabudowania związane z pomieszczeniami mieszkalnymi (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych).

Z opisu sprawy wynika, Wspólnota Mieszkaniowa składa się z 5 lokali mieszkalnych ogrzewanych z węglowej kotłowni lokalnej, której jednym zadaniem jest wytworzenie ciepła na potrzeby ogrzewania lokali właścicieli - spełnia zatem wymogi gospodarstwa domowego uprzywilejowanego zwolnieniem od akcyzy.

Zatem Wspólnota Mieszkaniowa była uprawniona do korzystania - choć nabyła wyroby węglowe z zapłaconym podatkiem akcyzowym - ze zwolnienia od podatku akcyzowego w związku z zużyciem nabytych w styczniu i marcu 2013 r. wyrobów węglowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.