ILPP3/443-4/12-3/TW - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów węglowych wykorzystywanych w procesie suszenia warzyw.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2012 (data wpływu 7 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych.

Pismem z dnia 7 marca 2012 (data wpływu 7 marca 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również Przedsiębiorstwo) jest producentem suszonych warzyw, działającym na polskim rynku. Ich suszenie polega na przetwarzaniu warzyw świerzych na suszone za pomocą wysokiej temperatury. W procesie produkcyjnym Przedsiębiorstwo wykorzystuje warzywa świeże takie jak: marchew, pietruszka, seler, por, pasternak, natka pietruszki i koper.

Zainteresowany posiada warzywa w 20% z własnej plantacji, gdyż jest właścicielem 30ha ziemi. Pozostałą część skupuje od siadujących rolników na podstawie wcześniej sporządzonych kontraktów rolniczych. Suszone warzywa wytwarzane przez Wnioskodawcę są najwyższej jakości - sprzedawane są w Polsce oraz na rykach unijnych.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu, do którego jest ustalany procentowy udział (rok 2011) wynosi 10,14%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Przedsiębiorstwo - producent suszonych warzyw PKD 1039Z - jest zwolniony od podatku akcyzowego od węgla kamiennego CN 2701 po dniu 1 stycznia 2012 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrób węglowy powinien być zwolniony od akcyzy dlatego, że:

Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, iż jeżeli akcyza nie zostanie uchylona spowoduje to:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest producentem suszonych warzyw. Ich suszenie polega na przetwarzaniu warzyw świerzych na suszone za pomocą wysokiej temperatury. W procesie produkcyjnym zużywany jest węgiel kamienny, tj. w skali roku Zainteresowany spala ok. 1500 ton węgla kamiennego. Spala on również miał w piecu. Do wyprodukowania 1 kg suszu warzywnego zużywa od 2,5 do 3 kg węgla (kod CN 2701).

Udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu, do którego jest ustalany procentowy udział (rok 2011) wynosi 10,14%.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). W szczególności z przepisu art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy wynika, iż w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Zgodnie zatem z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Przepisy art. 31a ust. 2 ustawy przewidują szereg zwolnień od podatku akcyzowego, a w tym w pkt 6 i 8 ustawy zwalniają od akcyzy wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie, jak i przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Podmiot zużywający to w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Powyższe przepisy umożliwiają zwolnienia od podatku m.in. w pracach rolniczych. Ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej tego pojęcia.

Z Małego słownika j. polskiego, wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 1999 str. 789 wynika, iż rolniczy to odnoszący się do rolnictwa; związany z rolnictwem, zajmujący się rolnictwem.

Rolnictwo to uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich. Praca - str. 699 ww. słownika - to działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych (...).

Prace rolnicze to zatem działalność związana z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt gospodarskich.

Skoro - jak wskazał Zainteresowany - prowadzi on działalność polegającą na przetwarzaniu warzyw świerzych na suszone za pomocą wysokiej temperatury, to wykonuje inną działalność niż działalność rolniczą uprzywilejowaną zwolnieniem od podatku (przetwórstwo nie mieści się w zdefiniowanym powyżej zakresie prac rolniczych).

Odnośnie zwolnienia uregulowanego w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, wyjaśnić należy, iż w myśl art. 31a ust. 10 ustawy, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Skoro udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej u Wnioskodawcy wynosi 10,14% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to spełniony zostaje podstawowy warunek pozwalający uznać Spółkę za zakład energochłonny.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Przedsiębiorstwo - producent suszonych warzyw PKD 1039Z - może skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego węgla kamiennego CN 2701 zużywanego po dniu 1 stycznia 2012 r. w trybie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.