ILPP3/443-38/11-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2011 r. (data wpływu 8 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

S.A. (dalej: S.A.) jest przedsiębiorcą zajmującym się produkcją wyrobów akcyzowych-napojów alkoholowych. S.A. jest podmiotem prowadzącym trzy składy podatkowe - w P, Z oraz w S. Składy podatkowe w P oraz Z są składami produkcyjnymi, natomiast w składzie podatkowym w S prowadzona jest jedynie działalność polegająca na magazynowaniu wyrobów akcyzowych.

S.A. planuje dokonać podziału przez wydzielenie. Wydzieleniu podlegać będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa służąca dystrybucji produktów S.A. na terenie kraju. Wydzielenie nastąpi do Sp. z o.o. (dalej: Sp. z o.o.), która to Spółka stanie się zgodnie z przyjętym planem podziału odpowiedzialna za dystrybucję wyrobów grupy "A" na terytorium Polski.

W ramach sukcesji prawnej, na Sp. z o.o. zostanie przeniesiona umowa najmu magazynu w S. Jednak z uwagi na doświadczenie S.A. w zarządzaniu kwestiami podatku akcyzowego, Sp. z o.o. zawrze z S.A. umowę obsługi akcyzowej, w ramach której Sp. z o.o. będzie uprawniona do przechowywania towarów w składzie podatkowym S.A. Na podstawie tej umowy S.A. będzie upoważniona do korzystania (podnajem) z części magazynu, która obecnie stanowi obszar składu podatkowego S.A. Skład podatkowy w S będzie więc nadal prowadzony przez S.A. na podstawie dotychczasowego zezwolenia. Po dniu podziału w składzie podatkowym S.A. w S magazynowane będą wyroby, których właścicielem będzie Sp. z o.o. Wyprowadzenie wyrobów ze składu i zapłata akcyzy będzie dokonywane przez Sp. z o.o., na podstawie zezwolenia wyprowadzenia, uzyskanego przez Sp. z o.o.

Napoje alkoholowe, będące przedmiotem działalności S.A. i Sp. z o.o. muszą zostać oznaczone znakami akcyzy zanim zostaną dopuszczone do konsumpcji. W stanie faktycznym, którego dotyczy wniosek znaki akcyzy muszą zostać nałożone na napoje alkoholowe zanim zostaną wyprowadzone poza procedurę zawieszenia poboru akcyzy. Wyprowadzenie wyrobów poza procedurę zawieszenia poboru akcyzy nastąpi na podstawie zezwolenia wyprowadzenia przez Sp. z o.o.

Po wytworzeniu gotowych napojów alkoholowych i nałożeniu znaków akcyzy wyroby produkowane przez S.A. będą sprzedawane Sp. z o.o. w składzie podatkowym należącym do S.A. (P lub Z). Przemieszczanie wyrobów akcyzowych pomiędzy składami podatkowymi produkcyjnymi a składem podatkowym magazynowym w S odbywało się będzie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Sprzedaż wyrobów objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy w składzie podatkowym nie ma wpływu na trwanie procedury zawieszenia poboru akcyzy, niezależnie od tego, czy wyroby te są oznaczone znakami akcyzy, czy też nie.

Ad. 2

Przemieszczenie napojów alkoholowych, oznaczonych znakami akcyzy może odbywać się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, ponieważ przemieszczane są wyroby pomiędzy składami podatkowymi tego samego podmiotu, tj. S.A. Na prawo to nie wpływa fakt, iż przemieszczane wyroby stanowią własność innego podmiotu, tj. Sp. z o.o.

Ad. 3

Przepisy akcyzowe dopuszczają możliwość przekazania znaków akcyzy przez Sp. z o.o. (podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy akcyzowej) dla S.A. (prowadzący skład podatkowy) w celu ich nałożenia na wyroby należące w chwili oznaczenia do S.A., o ile oznaczone znakami akcyzy wyroby zostaną sprzedane na rzecz Sp. z o.o. przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Głównym wymogiem ustawodawcy w stosunku do wyrobów podlegających obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy jest by oznaczenie wyrobów znakami akcyzy nastąpiło przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. Tym samym, przesłanka bycia właścicielem powinna być oceniania na moment, w którym wyroby muszą już być oznaczone znakami akcyzy (przed opuszczeniem składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy). Wówczas właścicielem wyrobów będzie Wnioskodawca.

Wyroby znajdujące się w składzie podatkowym mogą wielokrotnie zmienić właściciela, co nie ma wpływu na trwanie procedury zawieszenia poboru akcyzy. Ocena spełnienia przesłanki "bycia właścicielem wyrobów" w momencie pozostawania ich w składzie podatkowym jest więc bez znaczenia w trakcie trwania procedury zawieszenia poboru akcyzy. Momentem skutkującym powstaniem zobowiązania podatkowego jest wyprowadzenie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy ze składu podatkowego. Dlatego dopiero na ten moment, relewantny z punktu widzenia podmiotu zobowiązanego do zapłaty, należy oceniać, kto jest właścicielem wyrobów akcyzowych. Wskazuje na to przepis art. 116 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, który mówi, że podmiotem zobowiązanym do oznaczania wyrobów znakami akcyzy jest nie "właściciel" wyrobów, ale "właściciel, o którym mowa w art. 13 ust. 3", czyli właściciel, dokonujący wyprowadzenia wyrobów i zapłaty akcyzy.

Na moment wyprowadzenia wyrobów poza procedurę zawieszenia poboru akcyzy, ich właścicielem będzie Wnioskodawca. Sp. z o.o. będzie zatem uprawnione do wystąpienia z wnioskiem o wstępne zapotrzebowanie na znaki akcyzy oraz z wnioskiem o wydanie znaków akcyzy.

W celu uzyskania znaków akcyzy, należy złożyć do właściwego naczelnika urzędu celnego wniosek o wydanie znaków akcyzy. Ustawa nakazuje załączyć do takiego wniosku szereg załączników, o których mowa w art. 126 ust. 2 ustawy. Jednym z załączników, jakie należy przedstawić jest dokument dotyczący uprawnienia do wyprowadzania wyrobów akcyzowych jako podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy. Takim dokumentem jest zezwolenie wyprowadzenia.

Zarówno art. 126 ust. 2 ustawy, określający dokumenty składane do wniosku o wydanie znaków akcyzy, jak również art. 54 ustawy, określające dokumenty, jakie należy przedłożyć celem uzyskania zezwolenia wyprowadzenia, nie wymagają dokumentowania prawa własności wyrobów, które zostaną wyprowadzone przez Wnioskodawcę. Gdyby ustawodawca wymagał, aby podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, był właścicielem wyrobów przed złożeniem wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy, czy też wniosku o wydanie znaków akcyzy, przewidziałby konieczność złożenia określonych dokumentów, które potwierdzałyby spełnienie tego faktu.

Taka interpretacja jest logiczna, biorąc pod uwagę, że moment złożenia wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy, moment złożenia wniosku o wydanie znaków akcyzy i moment faktycznego nałożenia znaków, są od siebie znacznie oddalone w czasie. Wymóg, aby Wnioskodawca był właścicielem wyrobów już w momencie składania wstępnego zapotrzebowania utrudniałby funkcjonowanie podmiotów.

Należy zatem uznać, że ustawa nie wymaga od podmiotu wyprowadzającego wyroby akcyzowe z usługowego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy spełnienia przesłanki "właściciela wyrobów" wcześniej niż w momencie ich wyprowadzenia.

Zatem Wnioskodawca ma prawo do złożenia zapotrzebowania na znaki akcyzy, wniosku o wydanie znaków akcyzy oraz przekazania znaków akcyzy S.A., w sytuacji gdy jest wiadome, że Sp. z o.o. będzie właścicielem wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy w momencie ich wyprowadzenia ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.