ILPP3/443-32/07-2/TK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP3/443-32/07-2/TK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2007 r. (data wpływu 19 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku akcyzowego energii elektrycznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku akcyzowego energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja energii cieplnej i elektrycznej. Energia elektryczna produkowana jest w sposób tradycyjny, głównie poprzez spalanie węgla kamiennego. Od 20 stycznia 2007 r. w procesie produkcji stosowana jest technologia współspalania biomasy (w postaci trocin z drzew iglastych) i w ten sposób część energii elektrycznej jest wytwarzana z odnawialnych źródeł energii, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Zainteresowany wyprodukował ze źródeł odnawialnych energię elektryczną w poszczególnych miesiącach w następujących ilościach: (...)

Produkcja i sprzedaż energii elektrycznej wyprodukowanej ze źródeł odnawialnych w okresie od stycznia do czerwca 2007 r. w ilości 10 849 787 kWh potwierdzona jest Certyfikatem Pochodzenia nr PL0012 (...) wydanym w dniu 22 sierpnia 2007 r. przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Wyprodukowana i sprzedana energia elektryczna ze źródeł odnawialnych w ilości 4 024 566 kWh za okres od lipca do sierpnia 2007 r. potwierdzona jest we wniosku do Urzędu Regulacji Energetyki skierowanym w dniu 24 września 2007 r. w celu wydania świadectwa pochodzenia tej energii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego energii elektrycznej, wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w procesie współspalania węgla z biomasą, już w miesiącu wyprodukowania i sprzedania tej energii, czy też dopiero w momencie otrzymania świadectwa pochodzenia tej energii.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawowym aktem prawnym regulującym funkcjonowanie podatku akcyzowego na terytorium Polski jest ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.). Energia elektryczna jest wyrobem akcyzowym niezharmonizowanym zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy opodatkowaniu akcyzą podlega między innymi sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium Polski.

Ustawa przewiduje możliwość zwolnień z akcyzy zawartych w rozdziale 6 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z treścią art. 23 ust. 3 ustawy zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytworzoną z odnawialnych źródeł energii.

Z uwagi na brak w przepisach akcyzowych definicji pojęcia energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w celu określenia zakresu zwolnienia wynikającego z art. 23 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym Spółka opiera się na przepisach zawartych w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne. Ustawa ta w art. 3 pkt 20 definiuje odnawialne źródła energii jako źródła wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, geotermalną, fal, pływów i prądów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu wysypiskowego, a także biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątków roślinnych zwierzęcych.

Wnioskodawca przytaczając pojęcie biomasy powołał się na nieobowiązujący od dnia 13 stycznia 2006 r. przepis § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 9 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązku zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych z odnawialnych źródeł energii (Dz. U. z 2004 r. Nr 267, poz. 2656). Zgodnie z jego treścią przez biomasę należy rozumieć stałe lub ciekłe substancje pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, które podlegają biodegradacji, pochodzące z produktów, odpadów i pozostałości z produkcji roślinnej oraz leśnej a także przemysłu przetwarzającego ich produkty, a także części pozostałych odpadów, które ulegają biodegradacji.

Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne nakłada na Spółki produkujące energię elektryczną ze źródeł odnawialnych, obowiązek posiadania świadectwa pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej ze źródeł odnawialnych. Świadectwo to zgodnie z art. 9e wydaje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego. Wniosek powinien być złożony operatorowi systemu elektroenergetycznego, na którego obszarze znajduje się odnawialne źródło energii określone we wniosku, w terminie 45 dni od dnia zakończenia okresu wytworzenia danej ilości energii elektrycznej objętej tym wnioskiem. Operator systemu elektroenergetycznego przekazuje Prezesowi URE wniosek w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, natomiast Prezes URE zobowiązany jest do wydania świadectwa pochodzenia energii elektrycznej wyprodukowanej ze źródeł odnawialnych w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez niego wniosku od operatora systemu elektroenergetycznego.

Spółka stoi na stanowisku, iż prawo do zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej z odnawialnych źródeł przysługuje już w momencie jej wyprodukowania i sprzedaży, zatem ilość energii elektrycznej wytworzonej i sprzedanej w danym okresie ze źródeł odnawialnych nie powinna być ujmowana w deklaracji AKC-3/AKC-3zh sporządzanej za dany okres, bez względu na fakt posiadania przez Spółkę świadectwa pochodzenia tej ilości energii elektrycznej wydanego przez Prezesa URE.

Ustawa o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) nie uzależnia bowiem skorzystania z prawa do tego zwolnienia, od faktu posiadania takiego świadectwa. Poza tym świadectwa takie wydawane są w terminie przekraczającym termin, w którym Spółka zobowiązana jest do złożenia deklaracji AKC-3/AKC-3zh za dany okres.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z definicja zawarta w art. 2, pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004 r. (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) energia elektryczna jest wyrobem akcyzowym niezharmonizowanym.

Z kolei w myśl art. 4, ust. 1, pkt 3 ustawy, opodatkowaniu akcyzą podlega między innymi sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju.

Ustawa przewiduje możliwość zwolnień z akcyzy zawartych w rozdziale 6 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z treścią art. 23 ust. 3 ustawy, zwalnia się z akcyzy energię elektryczną wytwarzaną z odnawialnych źródeł energii.

Z powyższego przepisu oraz z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia będącego przedmiotem zapytania (art. 23 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym).

Z uwagi na brak definicji pojęcia - "odnawialne źródło energii" w ustawie o podatku akcyzowym należy posłużyć się definicją wynikającą bezpośrednio z ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.). Stosownie do treści art. 3 pkt 20 ww. ustawy odnawialne źródło energii to - źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, geotermalną, fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu wysypiskowego, a także biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątek roślinnych i zwierzęcych. Natomiast pod pojęciem biomasy w myśl § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 19 grudnia 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej oraz zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2005 r. Nr 261, poz. 2187 z późn. zm.) należy rozumieć stałe lub ciekłe substancje pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, które ulegają biodegradacji, pochodzące z produktów, odpadów i pozostałości z produkcji rolnej oraz leśnej, a także przemysłu przetwarzającego ich produkty, a także części pozostałych odpadów, które ulegają biodegradacji.

Z kolei w myśl art. 9e ww. ustawy - Prawo energetyczne potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii jest "świadectwo pochodzenia" tej energii wydawane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się wytwarzaniem energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii.

Przedmiotowy wniosek przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii przedkłada operatorowi systemu elektroenergetycznego, w terminie 45 dni od dnia zakończenia okresu wytworzenia danej ilości energii elektrycznej objętej tym wnioskiem. W przypadku złożenia przedmiotowego wniosku po upływie ww. terminu Prezes Urzędu Regulacji Energetyki Odmawia wydania świadectwa pochodzenia.

Zgodnie z powyższymi przepisami dopiero wydanie świadectwa pochodzenia energii skutkuje uznaniem, iż została ona wyprodukowana z biomasy.

Tym samym przyjąć należy, że jedynie ww. "świadectwo pochodzenia" może być dokumentem potwierdzającym wytworzenie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii i stanowić podstawę zwolnienia tej energii od akcyzy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl