ILPP3/443-26/13-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013 r. (data wpływu 11 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy nabytego alkoholu etylowego całkowicie skażonego jest:

* nieprawidłowe w zakresie określonym w części a) pytania,

* prawidłowe w zakresie określonym w części b) pytania.

W dniu 11 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy nabytego alkoholu etylowego całkowicie skażonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi m.in. sprzedaż hurtową wyrobów chemicznych. Zainteresowany nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku akcyzowego, nie prowadzi składu podatkowego, nie jest zarejestrowanym odbiorcą. Obecnie Wnioskodawca rozważa poszerzenie działalności o produkcję i sprzedaż wyrobów kosmetycznych. Zainteresowany zamierza produkować wyroby kosmetyczne wykorzystując w tym procesie m.in. alkohol skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (dalej: alkohol całkowicie skażony).

Z uwagi na fakt, iż ewentualne rozpoczęcie produkcji może mieć miejsce w drugiej połowie roku 2013 r. Wnioskodawca ma wątpliwość co do możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, w związku ze zmianą Załącznika nr 1 do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 (dalej: Rozporządzenie) rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. (dalej: Rozporządzenie zmieniające).

W celu zminimalizowania ryzyka zakupu wyrobów niskiej jakości, Spółka planuje zaopatrywać się w alkohol całkowicie skażony poprzez:

W celu zachowania prawidłowości procedury skażenia alkoholu etylowego, do skażenia alkoholu etylowego używane będą jedynie substancje wskazane w Załączniku do Rozporządzenia w brzmieniu nadanym Rozporządzeniem zmieniającym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy alkohol całkowicie skażony nabyty w sposób przedstawiony w zdarzeniu przyszłym, tj.:

będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w przepisach art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, alkohol nabyty w sposób wskazany w zdarzeniu przyszłym będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w przepisach art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym niezależnie od sposobu jego nabycia, podmiotu dokonującego skażenia oraz kraju, w którym skażenie jest dokonywane. Dla możliwości zastosowania zwolnienia wskazanego powyżej istotne jest jedynie czy skażenie zostało dokonane przy wykorzystaniu środków i w proporcjach wskazanych przez dowolne państwo członkowskie w Załączniku do Rozporządzenia w brzmieniu nadanym Rozporządzeniem zmieniającym.

Potwierdza to brzmienie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W związku z powyższym, ze wskazanego zwolnienia będzie korzystać alkohol etylowy całkowicie skażony nabyty przez Zainteresowanego:

Zaprezentowane stanowisko potwierdzają również prezentowane poniżej interpretacje indywidualne prawa podatkowego:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe w zakresie określonym w części a) pytania,

* prawidłowe w zakresie określonym w części b) pytania.

W myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zgodnie z art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, z późn. zm.) substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/83/EWG, zostały określone w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Stosownie do art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniającego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

W myśl art. 2 ww. rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013, rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r., wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Zainteresowany ma wątpliwość, czy alkohol etylowy nabyty:

* od podmiotu krajowego dokonującego wcześniejszego skażenia tego alkoholu etylowego w Polsce w sposób przewidziany, przez dowolne państwo członkowskie, w Załączniku do Rozporządzenia w brzmieniu nadanym Rozporządzeniem zmieniającym, lub

* od podmiotu zagranicznego dokonującego wcześniejszego skażenia tego alkoholu na terytorium państwa członkowskiego zgodnie z procedurą przewidzianą dla tego państwa członkowskiego wynikającą z Załącznika do Rozporządzenia w brzmieniu nadanym Rozporządzeniem zmieniającym

będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w przepisach art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Analiza zapisów ww. załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 wskazuje, iż na terenie Polski mogą być stosowane wyłącznie dwie procedury całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia od podatku akcyzowego.

Zwrócić należy bowiem uwagę na odmienny sposób uregulowania kwestii substancji skażających i ich wykorzystania w Państwach Członkowskich.

Budowa tego załącznika jednoznacznie wskazuje na dwie procedury.

Jedna z procedur skażania do stosowana we wszystkich państwach członkowskich Unii określona została w pkt I załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013.

Z kolei druga z procedur skażania, określona została w pkt II ww. załącznika. Procedura ta została określona dla poszczególnych państw i przewidziana jest do stosowania wyłącznie na terytorium tych państw.

Prawodawca wspólnotowy rozdzielił, zatem procedury skażania na:

* stosowane we wszystkich państwach członkowskich,

* stosowane w niektórych państwach członkowskich.

Cel wprowadzenia tego wyraźnego rozdzielenia zapisano w pkt 5 uwag wprowadzających rozporządzenie wykonawcze Komisji nr 162/2013.

Zgodnie z nim, w swoim sprawozdaniu końcowym opublikowanym w lipcu 2011 r. grupa projektowa zaproponowała, że można by rozważyć przyjęcie procedury skażania z wykorzystaniem trzech litrów alkoholu izopropylowego (IPA), trzech litrów ketonu metylowo-etylowego (MEK) oraz jednego grama benzoesanu denatonium na hektolitr absolutnego alkoholu jako wspólnej procedury skażania do celów całkowitego skażania alkoholu. Jedną z głównych korzyści proponowanej wspólnej procedury jest to, że ma ona zastąpić liczne procedury stosowane w sposób niezależny w różnych państwach członkowskich. Dlatego też procedurę tę należy stosować jako wspólną procedurę dla wszystkich państw członkowskich do celów całkowitego skażania alkoholu w celu zapobiegnięcia uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom w tej dziedzinie.

Zatem stwierdzić należy, iż nabyty alkohol etylowy, skażony w Polsce którąkolwiek z dodatkowych procedur skażania, stosowanych w niektórych państwach członkowskich na podstawie załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, zmienionego na mocy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r., od dnia 1 lipca 2013 r. nie będzie korzystał ze zwolnienia od akcyzy.

Ze zwolnienia od akcyzy korzystał będzie jedynie nabyty przez Zainteresowanego alkohol etylowy wyprodukowany w Polsce całkowicie skażony przy zastosowaniu wyłącznie procedury skażania stosowanej we wszystkich państwach członkowskich lub dodatkowej procedury skażania określonej dla Polski.

W kwestii określonej w drugiej części pytania (b) wyjaśnić należy, iż zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. U. L 316 z 31 października 1992 r., str. 21) państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich, pod warunkiem że wymogi te zostały należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu.

Zatem do zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego, który jest przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego przez Wnioskodawcę, możliwe jest jego skażenie zgodnie z dodatkową procedurą skażania stosowaną wyłącznie w kraju jego wyprodukowania lub procedurą skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich.

Jednocześnie należy zauważyć, iż powołane we wniosku interpretacje indywidualne prawa podatkowego, wydane zostały w indywidualnych sprawach osadzonych w konkretnych stanach faktycznych oraz w oparciu o przepisy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 czerwca 2013 r. i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.