ILPP3/443-20/11-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego tytoniu sprasowanego w bele - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego tytoniu sprasowanego w bele.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawczyni zamierza otworzyć skład podatkowy i podjąć w nim produkcję tytoniu do palenia. Proces produkcji będzie polegał na mieszaniu w odpowiednich proporcjach - suszonych, fermentowanych, wstępnie podzielonych podczas żyłowania a następnie sprasowanych w bele liści tytoniu różnych gatunków - pokrojeniu na paski o szerokości 0,3-1,0 mm, następnie zapakowaniu w opakowania jednostkowe (worki strunowe) o wadze 100-1000g i opakowania zbiorcze (kartony) przy zastosowaniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym oraz rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego i Ministra Zdrowia w sprawie badania zawartości niektórych substancji w dymie papierosowym oraz informacji i ostrzeżeń zamieszczanych na opakowaniach wyrobów tytoniowych. Tytoń sprasowany w bele będą kupowane od producentów terenu Unii Europejskiej. Wyrób gotowy - tytoń do palenia ma być przeznaczony do sprzedaży hurtowej na terenie kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy suszone, fermentowane, żyłowane następnie sprasowane w bele liście tytoniu kupowane w celu ich dalszego przetworzenia - produkcji tytoniu do palenia nienadające się jeszcze w tej postaci bezpośrednio do paIenia należy traktować jak wyrób akcyzowy i co za tym idzie należy uwzględnić ich wartość przy wyliczaniu zabezpieczenia generalnego i mają do nich zastosowanie przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zabezpieczeń akcyzowych i szczególnego nadzoru podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym zwanej dalej "ustawą" skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są produkowane, magazynowane, przeładowywanie lub do którego wyroby te są wprowadzane lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego. Zgodnie z art. 65 ustawy ust. 1 pkt 1 podmiot prowadzący skład podatkowy obowiązany jest do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w formie zabezpieczenia generalnego w celu zagwarantowania pokrycia wielu zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem ust. 8. Zgodnie z art. 65 ust. 2 pkt 2 ustawy wysokość zabezpieczenia generalnego ustali właściwy naczelnik urzędu celnego na poziomie równym (w przypadku podmiotu rozpoczynającego działalność) szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać zobowiązań podatkowych. Szczegółowo sposób ustalania zabezpieczenia generalnego określa rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zabezpieczeń akcyzowych. § 3 ust. 1 pkt 1b tego rozporządzenia określa wysokość zabezpieczenia generalnego ustalonego przez naczelnika urzędu celnego jako równowartość przewidywanej największej dziennej kwoty akcyzy stanowiącej sumę:

* kwoty akcyzy od wszystkich wyrobów akcyzowych, które mogą się znajdować w danym dniu w składzie podatkowym, łącznie z wyrobami objętymi zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz (co nie znajduje zastosowania w opisanym przypadku),

* kwoty akcyzy od wyrobów akcyzowych, które mogą znajdować się w tym dniu w trakcie przemieszczania przez ten podmiot z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy lub kwoty od wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, które mogą znajdować się w tym dniu w trakcie dostarczania z tego składu podatkowego, oraz

* mogącej przypadać do zapłaty kwoty akcyzy od wyrobów akcyzowych, które mogą zostać wyprowadzone ze składu poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w okresie rozliczeniowym właściwym dla tego dnia.

Załącznik nr 1 do ustawy zawiera wykaz wyrobów akcyzowych.

W poz. 42 bez względu na kod CN wymienione są: papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki.

Zgodnie z art. 98 pkt 5 ustawy za tytoń do palenia uznaje się:

Zainteresowana uważa, iż w rozumieniu ustawy, suszone, fermentowane wstępnie podzielone w procesie żyłowania a następnie sprasowane w bele liście tytoniu nie są wyrobem akcyzowym ponieważ w tej postaci nie nadają się do palenia. Muszą zostać przetworzone. Stanie się to podczas procesu produkcji tytoniu do palenia. Liście tytoniu poddane zostaną między innymi procesowi cięcia na paski i mieszania różnych gatunków. Czynności te sprawią, że powstały dopiero w ten sposób rodzaj tytoniu nadawać się będzie do palenia i stanie się wyrobem akcyzowym. Do tego momentu nie mają więc zastosowania przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zabezpieczeń akcyzowych i szczególnego nadzoru podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 42 ww. załącznika nr 1 do ustawy do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki - bez względu na kod CN.

W myśl art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

Na mocy art. 98 ust. 2 ustawy, za papierosy uznaje się:

Zgodnie z art. 98 ust. 3 ustawy, do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za:

Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do ustalenia, co należy uznać za sześć, siedem i większą liczbę papierosów (art. 98 ust. 3a ustawy).

Stosownie do art. 98 ust. 4 ustawy, za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

Na mocy art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się:

W myśl art. 98 ust. 7 ustawy, produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki.

Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych (art. 98 ust. 8 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza otworzyć skład podatkowy i podjąć w nim produkcję tytoniu do palenia. Proces produkcji będzie polegał na mieszaniu w odpowiednich proporcjach - suszonych, fermentowanych, wstępnie podzielonych podczas żyłowania a następnie sprasowanych w bele liści tytoniu różnych gatunków - pokrojeniu na paski o szerokości 0,3-1,0 mm, następnie zapakowaniu w opakowania jednostkowe (worki strunowe) o wadze 100-1000g i opakowania zbiorcze (kartony). Tytoń sprasowany w bele będą kupowane od producentów terenu Unii Europejskiej. Wyrób gotowy - tytoń do palenia ma być przeznaczony do sprzedaży hurtowej na terenie kraju.

Wnioskodawczyni ma wątpliwość czy w opisanym zdarzeniu przyszłym suszone, fermentowane, żyłowane następnie sprasowane w bele liście tytoniu kupowane w celu ich dalszego przetworzenia - produkcji tytoniu do palenia nienadające się jeszcze w tej postaci bezpośrednio do paIenia należy traktować jak wyrób akcyzowy i co za tym idzie należy uwzględnić ich wartość przy wyliczaniu zabezpieczenia generalnego i mają do nich zastosowanie przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zabezpieczeń akcyzowych i szczególnego nadzoru podatkowego.

Odnosząc powyższe do definicji wyrobów tytoniowych zawartych w art. 98 ustawy, stwierdzić należy, że wyroby przedstawione przez Wnioskodawczynię nie spełniają warunków zawartych w art. 98 ust. 1-8 ustawy, gdyż - jak wskazała ona w opisie zdarzenia przyszłego wniosku - tytoń wchodzący w skład wyrobów jest tytoniem nienadającym się w tej postaci bezpośrednio do paIenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni uznające, iż przedstawione wyroby nie podlegają uregulowaniom ustawy o podatku akcyzowym należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak podkreślić, iż zadaniem tut. Organu w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji jest ocena prawna przedstawionego zdarzenia przyszłego, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Nie oznacza to zatem, iż w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m.in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I SA./Po 869/09, lex nr 541931).

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. Nr 65, poz. 598 z późn. zm.) nie znajdzie zastosowania w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, gdyż z dniem 28 grudnia 2009 r. utraciło ono ważność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.