ILPP3/443-161/09-4/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2009 r. (data wpływu 12 października 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 listopada 2009 r. (data wpływu 6 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia ewidencji zużycia gazu - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia ewidencji zużycia gazu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 listopada 2009 r. (data wpływu 6 listopada 2009 r.) o podpis, opis stanu faktycznego, pytanie, własne stanowisko do pytania i opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada zbiornik wolno stojący o pojemności 4850 litrów, który jest napełniany gazem służącym do ogrzewania firmy. Tankowania przeprowadzane są w okresie jesiennym i wiosną. Zbiornik posiada tylko licznik wskazujący zużycie procentowe więc, zdaniem Zainteresowanego, nie ma możliwości dokładnego odczytu codziennego zużycia. Zgodnie jednak z nową ustawa o ewidencji produktu zwolnionego z podatku akcyzowego powinien codziennie wykazywać zużycie ww. gazu. Wnioskodawca wskazał, iż ze starej dostawy sprzed obowiązywania nowej ustawy w zbiorniku zostało jeszcze około 500 litrów gazu, i że zawsze przed następnym tankowaniem musi być około 15% napełnienia, więc ewidencja nie będzie się zgadzała ze stanem faktycznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prowadzenie ewidencji zużycia gazu raz w miesiącu jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzenie ewidencji zużycia raz w miesiącu będzie bardziej wiarygodne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie używane do celów opałowych, pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisie, stosuje się wyłącznie w przypadku (art. 32 ust. 3 ustawy):

Jednym z warunków koniecznych zwolnień od akcyzy, w świetle art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy, jest prowadzenie ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem przez podmiot prowadzący skład podatkowy, zarejestrowanego handlowca, podmiot pośredniczący oraz podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

Szczegółowo zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie i sposób jej prowadzenia uregulowany został w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ewidencji tych wyrobów oraz wykazu środków skażających alkohol etylowy służącego do stosowania zwolnień od akcyzy (Dz. U. Nr 32, poz. 251 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. c) oraz pkt 2 do pkt 4 rozporządzenia, ewidencja powinna zawierać następujące dane:

* aktualną ilość, wyrażoną w jednostkach miary stosowanych przy obliczeniu akcyzy wyrobów zwolnionych dostarczonych ze składu podatkowego, dostarczonych przez podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego handlowca oraz wyrobów zwolnionych importowanych - w przypadku podmiotu zużywającego;

* datę wysłania lub odbioru wyrobów zwolnionych;

* dane niezbędne do ustalenia miejsca odbioru wyrobów zwolnionych - w przypadku podmiotu pośredniczącego, podmiotu zużywającego i zarejestrowanego handlowca;

* datę i numery identyfikujące dokumenty dostawy lub inny dokument, na podstawie którego wyroby zwolnione zostały wyprowadzone ze składu podatkowego, dostarczone, zużyte, importowane lub nabyte wewnątrzwspólnotowo.

Z kolei zgodnie z uregulowaniem § 4 ust. 2 rozporządzenia, w ewidencji określa się w szczególności:

W myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku określenia w dokumencie dostawy ilości gazu płynnego, dostarczanego do podmiotu zużywającego, w litrach dopuszcza się możliwość określenia w ewidencji jego ilości również w litrach, pod warunkiem podania w niej parametrów jego przeliczenia z jednostek miary wagowych na jednostki miary objętościowe.

Zgodnie natomiast z przepisem § 5 rozporządzenia, wpisanie do ewidencji danych, o których mowa w § 4, powinno nastąpić:

Ewidencja wyrobów zwolnionych przez podmiot zużywający powinna zatem być prowadzona w sposób zgodny z powyższymi przepisami.

Wyjaśnić przy tym należy, iż powyższe przepisy wymagają, żeby wpisów danych do ewidencji dokonywano niezwłocznie po zużyciu wyrobów zwolnionych przez podmiot zużywający, nie później jednak niż następnego dnia po ich zużyciu.

Ponadto, ewidencja ta powinna zawierać m.in. aktualną ilość wyrobów zwolnionych, datę ich zużycia, łączną ilość wyrobów zwolnionych według kodów CN, obliczoną narastająco od początku roku kalendarzowego, ilość wyrobów zwolnionych i datę ich zużycia na cele uprawniające do zwolnienia.

W ewidencji należy wykazywać ilość wyrobów zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, w sposób umożliwiający ich sprawną identyfikację oraz śledzenie ich przemieszczania i przeznaczenia. Rozporządzenie określa szczegółowo dane, które należy wprowadzać do ewidencji oraz termin i sposób ich wprowadzania, z uwzględnieniem formy, w której ewidencja jest prowadzona (papierowa lub elektroniczna).

Skoro zatem ww. ewidencja ma odzwierciedlać faktyczną, tj. rzeczywistą ilość wyrobów zwolnionych, to musi ona być sporządzana nie później niż następnego dnia po ich zużyciu, z odczytu licznika, a nie raz w miesiącu.

Przy czym brak właściwych dla określania ilości zużytego gazu przyrządów pomiarowych, wskazanych w przepisach wydanych na podstawie ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441 z późn. zm.), nie jest przeszkodą do korzystania z przedmiotowego zwolnienia.

Przedmiotowa ewidencja może być również oparta na danych szacunkowych, tj. ilość zużytych wyrobów może być ustalana na podstawie współczynnikowo określonego poziomu ich zużycia przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez Zainteresowanego.

W myśl art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy, w sytuacji przeznaczenia pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 do celów opałowych należy zastosować stawkę - 1,18 zł/ 1 gigadżul (GJ).

W prowadzonej ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem należy więc podawać ilość wyrobów w GJ, czyli w jednostce miary, w której wyrażona jest stawka podatku akcyzowego.

Zatem przedmiotowy gaz należy przeliczyć na ww. jednostkę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.