ILPP3/443-15/12-4/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 11 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu 11 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych. Pismem z dnia 4 kwietnia 2012 (data wpływu 11 kwietnia 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca został zarejestrowany jako pośredniczący podmiot węglowy.

Przedmiotem sprzedaży Zainteresowanego jest:

* węgiel kamienny CN 2701,

* węgiel brunatny CN 2702,

* koks CN 2704.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży zarówno do odbiorców zwolnionych z podatku akcyzowego, jak i objętych podatkiem akcyzowym. Zainteresowany wskazał, iż będąc pośredniczącym podmiotem węglowym, jest zwolniony z płacenia podatku akcyzowego przy zakupie wyżej wymienionych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych. Zainteresowany uważa, że obowiązki pośredniczącego podmiotu węglowego zostały określone w art. 31a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, i nie ma w nich mowy o prowadzeniu ewidencji wyrobów węglowych. Jego zdaniem, do obowiązków wynikających z ustawy o podatku akcyzowym i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2011 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem należy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, pośredniczący podmiot węglowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca uzyskał status pośredniczącego podmiotu węglowego. Jego wątpliwości związane są z prowadzeniem "Ewidencji Wyrobów Węglowych".

Wyjaśnić należy, iż w myśl art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle powyższego, zwolniona od akcyzy jest sprzedaż wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy określonym podmiotom korzystającym ze zwolnienia.

Przepis art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy wskazuje, iż warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Z kolei, sprzedane podmiotom zużywającym - zdefiniowanym w art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy - wyroby węglowe będą korzystały ze zwolnienia jeśli spełniony zostanie (oprócz określonego przeznaczenia) warunek wskazany w art. 31a ust. 4 ustawy, tj. prowadzenie ewidencji. Zastrzec należy, iż nie dotyczy on podmiotów wymienionych w pkt 3 tego przepisu (tj. m.in. gospodarstw domowych, przedszkoli, czy określonych podmiotów leczniczych).

Zgodnie bowiem z art. 31a ust. 4 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Powyższe uregulowanie jednoznacznie wskazuje, iż warunkiem zwolnienia wyrobów węglowych zużywanych w określonych celach - wskazanych uprzednio w dokumencie dostawy - jest prowadzenie ewidencji.

Zatem to podmioty korzystające ze zwolnienia ze względu na przeznaczenia (art. 31a ust. 2 ustawy z wyłączeniem podmiotów z art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy) muszą prowadzić - jak stanowi przepis - ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Z kolei, z przepisów § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075) wynika, iż rozporządzenie określa szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów zwolnionych i sposób jej prowadzenia.

Ostatecznie z przepisu § 4 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia wynika, iż wpisanie do ewidencji danych, o których mowa w § 3, powinno nastąpić, odpowiednio:

Analizowane przepisy nie nakładają więc na pośredniczący podmiot węglowy obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Zatem, Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy nie musi prowadzić "Ewidencji Wyrobów Węglowych".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.