ILPP3/443-15/09-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2009 r. (data wpływu 5 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji samochodów ciężarowych oraz osobowych. Od dnia 1 marca 2009 r. będzie zlecała przeprowadzanie odpłatnych testów technicznych produkowanych przez nią samochodów wyspecjalizowanym jednostkom z Grupy X i spoza grupy, głównie testów na korozje oraz crash - testów. Wyniki przeprowadzanych testów będą miały wpływ na poprawę jakości produkowanych przez Wnioskodawcę samochodów.

Większość testów na zlecenie Spółki będzie przeprowadzana poza terytorium Polski, ale niektóre testy będą prowadzone też w Polsce. Przekazane do przeprowadzenia testów samochody nie będą zwracane Wnioskodawcy po ich zakończeniu, ze względu na fakt, iż pojazdy te nie nadają się do jakiegokolwiek dalszego wykorzystania, a koszty ich powrotnego transportu znacznie przekraczałyby wartość złomu, który stanowią.

Spółka będzie dokonywała dostawy wyprodukowanych przez nią samochodów przeznaczonych do testów poza terytorium kraju oraz na terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie przez Wnioskodawcę wyprodukowanych samochodów osobowych w ramach zawartej z wyspecjalizowanymi podmiotami z Grupy X lub podmiotami trzecimi umów zlecenia na przeprowadzenie testów technicznych samochodów będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Przepis art. 100 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym wskazuje, co należy rozumieć pod pojęciem odpłatnej sprzedaży, a mianowicie:

Z przywołanych powyżej przepisów wynika jednoznacznie, iż dostarczenie zleceniobiorcy wyprodukowanych przez Spółkę samochodów w celu przeprowadzenia na jej zlecenie testów technicznych nie stanowi ich sprzedaży na terytorium kraju. Zainteresowany nie przenosi tytułu własności do testowanych samochodów na rzecz zleceniobiorcy, a dostarczenie zleceniobiorcy wyprodukowanych samochodów w celu wykonania umowy zlecenia nie stanowi żadnej z wymienionych w art. 100 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym czynności.

Dostarczenie zleceniobiorcy samochodu osobowego w celu przeprowadzenia testu nie stanowi w szczególności użycia samochodu na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, z następujących powodów.

Przedmiotowe samochody osobowe podlegają zużyciu w trakcie przeprowadzenia na nich testów, a nie podlegają użyciu na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Spółka dokonuje jedynie dostarczenia wyprodukowanych przez nią samochodów osobowych, a to zleceniobiorca dokonuje ich zużycia.

Zużycie samochodów nie następuje na terytorium kraju, lecz na terenie państwa, w którym poddawane są one testom, a jak wynika z art. 100 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, opodatkowaniu podlega jedynie sprzedaż na terytorium kraju.

Co więcej, opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega konsumpcja wyrobów akcyzowych. W przedmiotowym stanie faktycznym dostarczanie samochodów w celu przeprowadzenia na nich testów, zdaniem Spółki, nie stanowi ich konsumpcji. Samochody wykorzystywane są zgodnie z ich przeznaczeniem do jazdy, a nie do rozbicia lub zniszczenia na skutek przeprowadzenia testów.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy opisane we wniosku dostarczenie wyprodukowanych samochodów w celu przeprowadzenia testów technicznych nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

W myśl art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy, na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast w świetle art. 2 pkt 2 ustawy, za terytorium kraju uznaje się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka będzie zlecała przeprowadzanie odpłatnych testów technicznych produkowanych przez nią samochodów wyspecjalizowanym jednostkom przede wszystkim poza terytorium kraju.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż wśród czynności podlegających opodatkowaniu - wymienionych w art. 100 ustawy - brak jest dostawy wewnątrzwspólnotowej zdefiniowanej w art. 2 pkt 8 ustawy.

Zgodnie z tym artykułem jako dostawę wewnątrzwspólnotową traktuje się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego; nie jest dostawą wewnątrzwspólnotową przemieszczenie wyrobów akcyzowych, jeżeli są oznaczone znakami akcyzy.

Wnioskodawca dokonując, zatem przemieszczenia samochodów osobowych w celu przeprowadzenia ww. testów poza terytorium kraju słusznie wskazuje, iż będzie dokonywać nieopodatkowanej czynności, tj. dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Poddawane testom poza terytorium kraju samochody nie mogą być równocześnie opodatkowane z tytułu ich sprzedaży, tj. w trybie art. 100 ust. 1 pkt 3 w związku z jej definicją wskazującą na użycie zawartą w art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy, gdyż przedmiotowe testy będą miały miejsce poza terytorium kraju.

Prawodawca opodatkował natomiast wyłącznie sprzedaż, tj. m.in. i użycie, lecz tylko na terytorium kraju.

Zainteresowany wskazał jednak, iż część zlecanych testów będzie się odbywać właśnie na terytorium kraju, a przedmiotowe samochody osobowe będą również podlegały zużyciu.

Zauważyć zatem należy, iż zarówno w orzecznictwie sądowym, jak i doktrynie prawa utrwalone jest stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową (gramatyczną). Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka, PWN Warszawa 1989 - "zużyć" oznacza "zniszczyć coś lub wyczerpać zapas czegoś przez dłuższe używanie". Natomiast "użyć" to "posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie", a "użycie" oznacza "stosowanie czegoś, posługiwanie się czymś".

Pojęcia "użycia" (używania) jest więc szersze niż pojęcie "zużycia". W trakcie przedstawionego użycia aut Spółka posłuży się wyprodukowanymi samochodami w celu zdobycia informacji uzyskiwanych w toku testów. Jeśli przedmiotowe samochody ulegną w ich toku zniszczeniu, skorodowaniu lub uszkodzeniu, to w świetle ww. uregulowania takie celowe ich zużycie jest jedną z wielu możliwych form posługiwania się rzeczą określaną powyżej jako użycie. Bez znaczenia jest przy tym fakt, iż Zainteresowany zleci wykonanie tych testów innym podmiotom, gdyż to on będzie beneficjentem efektów prowadzonych testów, tj. informacji, które posłużą Spółce do polepszenia jakości tych samochodów.

Stąd też stwierdzić należy, iż przedmiotową czynność, tj. użycia wykonuje nie zleceniobiorca, który wydaną mu rzecz testuje, lecz Wnioskodawca, który przedmiotowe testy zleca.

Zauważyć również należy, iż zwrot "użycie" na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej należy interpretować zgodnie z jego znaczeniem językowym.

Przypisywanie mu cech analogicznych jak np. uregulowaniu art. 110 ustawy, które oparte zostało na sformułowaniu "przeznaczeniu samochodu do użytku osobistego osoby fizycznej" jest niezasadne.

Użyciem na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest bowiem nie tylko używanie samochodu jako środka lokomocji, tj. zgodnie z jego przeznaczeniem do jazdy, (wskazywana przez Spółkę konsumpcja), lecz każda forma jego użycia. Prawodawca nie zawężył zakresu analizowanej normy prawnej do przypadków wykorzystywania samochodu do przewozu osób lecz poprzez celowe wskazanie na pojęcie "użycia" objął opodatkowaniem wszystkie przypadki mieszczące się w jego zakresie znaczeniowym.

Reasumując, dokonywane przez Spółkę, w celu przeprowadzenia testów przez wyspecjalizowane jednostki, dostawy samochodów poza terytorium kraju nie będą podlegały opodatkowaniu akcyzą. Natomiast przekazanie samochodów analogicznym jednostkom badawczym w kraju będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym z tytułu użycia tych samochodów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.