ILPP3/443-14/10-3/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez radcę prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu 27 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej opłaty paliwowej w zakresie podlegania biopaliwa opłacie paliwowej - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opłaty paliwowej w zakresie podlegania biopaliwa opłacie paliwowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje rozpoczęcie w roku 2010 produkcji i sprzedaży biopaliwa ciekłego X

Biopaliwo ciekłe X jest paliwem stosowanym do pojazdów wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym.

Zgodnie z opinią Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego biopaliwo ciekłe X mieści się w grupowaniu CN 3824 90 97. Opinia klasyfikacyjna stanowi załącznik do niniejszego wniosku.

Biopaliwo ciekłe X, jest biopaliwem ciekłym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. a) ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych i spełnia wymagania jakościowe określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 22 stycznia 2009 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biopaliw ciekłych (Dz. U. z 2009 r. Nr 18, poz. 98), co potwierdzają badania laboratoryjne, próbki biopaliwa ciekłego X wykonane przez Instytut Nafty i Gazu, sprawozdanie z badań NR TA2/237/2009 z dnia 18 grudnia 2009 r.

Podstawowym surowcem, który zostanie użyty do produkcji biopaliwa ciekłego X będzie bioetanol, będący biokomponentem w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, o właściwościach spełniających wymagania jakościowe zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 października 2005 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biokomponentów oraz metod badań jakości biokomponentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 218, poz. 1845). Spełnianie wymagań jakościowych przez bioetanol potwierdza orzeczenie Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych z dnia 7 grudnia 2009 r. oraz sprawozdania z badań biokomponentu Nr (...) z dnia 1 grudnia 2009 r. i (...) z dnia 1 grudnia 2009 r., które stanowią załączniki do niniejszego wniosku.

Zestawienie biopaliwa X polegać będzie na wymieszaniu zgodnie z ustaloną formulacją dwóch komponentów; skażonego /całkowicie skażonego/ bioetanolu oraz benzyny silnikowej. W legalizowanym zbiorniku produkcyjnym przygotowana zostanie odmierzona ilość skażonego bioetanolu. Dla tej ilość bioetanolu, odmierzona zostanie poprzez legalizowany licznik odpowiednia ilość benzyny. Proces blendowania benzyny z bioetanolem będzie się odbywał w przepływie w mieszalniku statycznym.

Planowana przez Zainteresowanego produkcja biopaliwa ciekłego X zostanie usytuowana na terenie zakładu produkcyjnego posiadającego status składu podatkowego o nr PL (...). Wszystkie czynności związane z wytwarzaniem i obrotem biopaliwem ciekłym X będą się odbywały pod szczególnym nadzorem podatkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w analizowanym przypadku wprowadzanie na rynek krajowy w roku 2010, biopaliwa ciekłego X, podlegać będzie opłacie paliwowej w wysokości 119,82 zł za 1000 kg zgodnie z art. 37h w zw. z art. 37m ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, wprowadzanie na rynek krajowy w roku 2010, biopaliwa ciekłego X, podlegać będzie opłacie paliwowej w wysokości 119,82 zł za 1000 kg.

Zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych, wykorzystywanych do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą paliwową". Zgodnie z ust. 3 art. 37h ww. ustawy paliwami silnikowymi, o których mowa w ust. 1, są następujące produkty:

Zgodnie z art. 37m ust. 1 ww. ustawy w roku 2010 r. stawka opłaty paliwowej wynosi 119,82 zł za 1.000 kg gazów i innych wyrobów, o których mowa w art. 37h ust. 3 pkt 3 i 4. Biopaliwo ciekłe X mieszczące się w grupowaniu CN 3824 90 97 należy do "innych wyrobów", o których mowa w art. 37h ust. 3 pkt 4 ww. ustawy, nie będąc jednocześnie samoistnym paliwem. W związku z powyższym, wprowadzenie na rynek krajowy tego biopaliwa, zdaniem Spółki podlegać będzie opłacie paliwowej według stawki 119,82 zł za 1000 kg, po przeliczeniu litrów wprowadzonego na rynek biopaliwa na kg.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 256, poz. 2571 z późn. zm.) wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, z wyłączeniem biokomponentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217), stanowiących samoistne paliwa, wykorzystywanych do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą paliwową".

W myśl art. 37h ust. 2 ww. ustawy przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w ust. 1, rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa silnikowe oraz gaz.

Stosownie do art. 37m ust. 1 pkt 3 wskazanej wyżej ustawy, stawka opłaty paliwowej dla gazów i innych wyrobów, o których mowa w art. 37h ust. 3 pkt 3 i 4 wynosi 119,82 z/.za 1000 kg

Wnioskodawca wskazał, iż planuje rozpoczęcie w roku 2010 produkcji i sprzedaży biopaliwa ciekłego X

Biopaliwo ciekłe X jest paliwem stosowanym do pojazdów wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym.

Zainteresowany zaznaczył, że zgodnie z opinią Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego biopaliwo ciekłe X mieści się w grupowaniu CN 3824 90 97.

Wyjaśnić zatem należy, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodne z art. 86 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Stosownie, natomiast do art. 37h ust. 3 ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym paliwami silnikowymi lub gazem, o których mowa w ust. 1, są następujące produkty:

Z powyższych przepisów wynika, iż czynność produkcji biopaliwa ciekłego jest wskazaną w cyt. powyżej przepisie art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, podlegającą opodatkowaniu akcyza produkcją. W świetle ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, jest to równocześnie podlegające opłacie paliwowej wprowadzenie na rynek krajowy paliwa silnikowego.

Reasumując, Wnioskodawca wprowadzając na rynek krajowy ww. biopaliwo ciekłe X, zobowiązany będzie zapłacić opłatę paliwową w wysokości 119,82 zł za 1000 kg.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dodatkowo wyjaśnia się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opłaty paliwowej w przedmiocie podlegania biopaliwa opłacie paliwowej. Natomiast, rozstrzygnięcie w zakresie podatku akcyzowego w przedmiocie stawki podatku od biopaliwa zawarte jest odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 27 kwietnia 2010 r. nr ILPP3/443-14/10 -2/TK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.