ILPP3/443-14/09-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2009 r. (data wpływu 5 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wynajmuje należące do niego budynki innym firmom. W budynkach tych mieszczą się również pomieszczenia użytkowane przez Zainteresowanego (pomieszczenia produkcyjne i magazynowe). Rachunki za energię otrzymujemy od zakładu, który nie posiada koncesji na obrót energią elektryczną i który sam rozliczany jest za zużytą energię przez zakład energetyczny posiadający taką koncesję.

Energię elektryczną zużytą przez najemców rozliczamy refakturując energię elektryczną zgodnie ze wskazaniami liczników zużycia tej energii oraz średnich stawek wynikających z faktury, którą sami otrzymujemy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, refakturowanie energii na najemców nie jest sprzedażą, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Zainteresowany uważa ponadto, że jeżeli podatek akcyzowy z tytułu zużytej energii zostanie zapłacony w całości przez podmiot, który wystawił fakturę za energię lub zakład energetyczny, to fakt ten zwalnia Wnioskodawcę od rejestracji jako podatnika podatku akcyzowego i składania deklaracji podatkowych.

Spółka twierdzi, że w myśl art. 9 ust. 1 pkt 2 opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlegają, podmioty posiadające koncesję na obrót energią elektryczną oraz przez podmioty nieposiadające koncesji, które wyprodukowały tę energię.

Skoro Zainteresowany nie posiada koncesji (gdyż nie dokonuje obrotu w sensie sprzedaży z zyskiem) i nie produkuje energii elektrycznej, to nie ma obowiązku naliczenia akcyzy w związku z refakturowaniem zużytej energii elektrycznej.

Wnioskodawca uważa, że jest zarządcą, który rozdziela wartość zużytej energii wg liczników najemców. W związku z tym, fakt zapłaty akcyzy, w należnej wysokości na wcześniejszym etapie, sprawia, że nie jest zobowiązany do zapłaty tego podatku ani do rejestracji, składania deklaracji i obliczania podatku akcyzowego. W przeciwnym przypadku, zdaniem Zainteresowanego, prowadziłoby to do sztucznego tworzenia podatników składających zerowe deklaracje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11) zwanej dalej ustawą, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

Zgodnie z art. 11 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Nabywcą końcowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wynajmuje należące do niego budynki innym firmom. W budynkach tych mieszczą się również pomieszczenia użytkowane przez Zainteresowanego (pomieszczenia produkcyjne i magazynowe). Rachunki za energię Spółka otrzymuje od zakładu, który nie posiada koncesji na obrót energią elektryczną i który rozliczany jest za zużytą energię przez zakład energetyczny posiadający taką koncesję.

Energia elektryczna, zużyta przez najemców, rozliczana jest przez refakturowanie energii elektrycznej zgodnie ze wskazaniami liczników zużycia tej energii oraz średnich stawek wynikających z faktury, którą otrzymuje Wnioskodawca.

Wyjaśnić zatem należy, iż cyt. powyżej art. 2 pkt 19 ustawy, jako nabywcę końcowego traktuje podmiot, który dokonuje nabycia energii elektrycznej. Równocześnie podmiot ten nie może posiadać koncesji na przesyłanie, dystrybucje lub obrót tą energią.

Zauważyć przy tym należy, iż w świetle art. 32 ust. 1 pkt 4 ustawy - Prawo energetyczne, uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami lub energią elektryczną, z wyłączeniem: obrotu paliwami stałymi, obrotu energią elektryczną za pomocą instalacji poniżej 1 kV będącej własnością odbiorcy (...).

Wnioskodawca stwierdza natomiast, iż: "Skoro nie posiadam koncesji (gdyż nie dokonuję obrotu w sensie sprzedaży z zyskiem) i nie produkuję energii elektrycznej, to nie mam obowiązku naliczenia akcyzy w związku z refakturowaniem zużytej energii elektrycznej".

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, posiada status nabywcy końcowego i jako nabywca końcowy (podmiot nie posiadający koncesji na obrót) nie będzie dokonywał czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą, a tym samym nie można mu przypisać przymiotu podatnika akcyzy.

Z treści art. 16 ust. 1 ustawy wynika natomiast, że podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Zgodnie natomiast z art. 24 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca jest nabywcą końcowym i jeżeli dokonuje refakturowania energii elektrycznej na najemców zużytej przez nich energii elektrycznej, gdy została od tej energii zapłacona akcyza w należnej wysokości, to nie jest on zobowiązany do zarejestrowania się jako podatnik podatku akcyzowego i składania deklaracji podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.