ILPP3/443-139/12-2/TW - Opodatkowanie wyrobów tytoniowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 24 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów tytoniowych - jest prawidłowe.

W dniu 24 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku w zakresie opodatkowania wyrobów tytoniowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza kupować liście tytoniowe papierosowe, suszone, nieposzatkowane i nieprzetworzone, bez łodyg, które w takiej postaci bez dalszej obróbki nie nadają się do palenia, ani do wytwarzania z nich cygar lub cygaretek, a następnie je sprzedawać. Sprzedaż ta będzie wykonywana w lokalu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, hurtowo każdej osobie zainteresowanej kupnem.

Celem sprzedaży liści tytoniu nie będzie ich palenie, gdyż bez dalszej obróbki nie będą się one do tego nadawały. Wnioskodawca nie zamierza ich przetwarzać, ani pakować.

Dodatkowo w lokalu, gdzie będzie dokonywana sprzedaż, będą znajdowały się maszyny służące do cięcia liści tytoniu oraz maszyny, których działanie polega na automatycznym wprowadzaniu tytoniu do gilz papierosowych, w efekcie czego powstaje papieros.

Maszyny te będą własnością Wnioskodawcy i będą użyczane klientom w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W przypadku maszyn do cięcia tytoniu, każdy, kto zakupi nieprzetworzone liście tytoniu, będzie mógł samodzielnie i bezpłatnie z nich skorzystać i pociąć kupiony towar. Natomiast w przypadku maszyn do produkcji papierosów, klienci będą mogli samodzielnie i bezpłatnie skorzystać z maszyny, tzn. wrzucić do niej tytoń, będący ich własnością, założyć gilzy papierowe i uzyskać gotowe papierosy, które nie będą pakowane. W obu przypadkach wnioskodawca będzie świadczył wyłącznie usługę użyczenia maszyny bez pobierania jakichkolwiek opłat i bez określenia celu, w jakim zostanie ona wykorzystana przez klienta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, na zadane pytania należy odpowiedzieć negatywnie.

Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 42 ww. załącznika nr 1 do ustawy do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki - bez względu na kod CN.

Stosownie zaś do art. 98 ust. 1 ww. ustawy do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się (bez względu na kod CN):

Za tytoń do palenia uznaje się:

Zgodnie z powyższym, w przypadku wyrobów tytoniowych przedmiot opodatkowania ustala się nie w oparciu o kod CN do jakich został przyporządkowany poszczególny wyrób tytoniowy w Nomenklaturze Scalonej, lecz w oparciu o definicje wyrobów tytoniowych określone w ust. 2-8 art. 98 ustawy o podatku akcyzowym.

Odnosząc zatem przedstawione powyżej definicje wyrobów tytoniowych zawartych w ustawie o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. do stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, że liście tytoniowe papierosowe, suszone, nieposzatkowane i nieprzetworzone, bez łodyg nie spełniają warunków do zaklasyfikowania ich do wyrobów akcyzowych.

Tym samym sprzedaż takich liści tytoniowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Powyższe czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, jeżeli ich przedmiotem są wyroby akcyzowe.

Świadczenie usługi użyczenia nie mieści się w enumeratywnie wyliczonych czynnościach, w związku z dokonywaniem których osoba nabywa status podatnika. Ponieważ użyczenie, zgodnie z art. 710 i n. kodeksu cywilnego, polega na nieodpłatnym świadczeniu usług, w których użyczający składnik swojego majątku zobowiązuje się zezwolić biorącemu ten składnik, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanego mu w tym celu majątku (rzeczy), biorący zaś zobowiązuje się rzeczy używać w sposób odpowiadający jej właściwościom i przeznaczeniu, a także bez zgody użyczającego nie oddawać jej do używania osobie trzeciej, nie sposób zakwalifikować takiej usługi jako jednej z czynności, która jest przedmiotem opodatkowania w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza kupować liście tytoniowe papierosowe, suszone, nieposzatkowane i nieprzetworzone, bez łodyg, które w takiej postaci bez dalszej obróbki nie nadają się do palenia, ani do wytwarzania z nich cygar lub cygaretek, a następnie je sprzedawać.

Celem sprzedaży liści tytoniu nie będzie ich palenie, gdyż bez dalszej obróbki nie będą się one do tego nadawały. Wnioskodawca nie zamierza ich przetwarzać, ani pakować.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się - w myśl art. 98 ust. 1 ustawy - bez względu na kod CN:

Na potrzeby niniejszej interpretacji zauważyć należy, iż przepisy art. 98 ust. 2 oraz ust. 4 ustawy, wskazują co uznaje się odpowiednio za papierosy i cygara lub cygaretki.

Natomiast - co istotne w niniejszej sprawie - przepis art. 98 ust. 5 ustawy definiuje, iż za tytoń do palenia uznaje się:

Natomiast produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych (art. 98 ust. 8 ustawy).

Z powyższego wynika, iż tytoń spełnia kryteria wymienione w art. 98 ust. 5 ustawy, jeśli posiada ww. cechy z punktów 1 i 2 art. 98 ust. 5 ustawy i "nadaje się do palenia".

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż sprzedaż opisanych we wniosku liści tytoniu, które w takiej postaci bez dalszej obróbki nie nadają się do palenia, ani do wytwarzania z nich cygar lub cygaretek, nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W kwestii drugiego zagadnienia Zainteresowany wskazał, iż w lokalu, gdzie będzie dokonywana sprzedaż, będą znajdowały się maszyny służące do cięcia liści tytoniu oraz maszyny, których działanie polega na automatycznym wprowadzaniu tytoniu do gilz papierosowych, w efekcie czego powstaje papieros.

Maszyny te będą własnością Wnioskodawcy i będą użyczane klientom w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Z uregulowań ustawy wynika, iż sama czynność użyczania ww. maszyn nie podlega opodatkowaniu akcyzą, a wiec Wnioskodawca nie stanie się w związku z tym podatnikiem akcyzy.

Wyjaśnić jednak należy, iż w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych. Z kolei zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.

Zatem wytwarzanie wyrobów tytoniowych jest na gruncie ustawy definiowane jako produkcja wyrobów akcyzowych. Przy czym czynności prowadzące do wytworzenia wyrobu akcyzowego, co do zasady powinny być wykonywane (produkcja) w składzie podatkowym.

Przepis art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy stanowi bowiem, iż produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy.

Pod pozycją nr 27 załącznika nr 2 do ustawy, zamieszczone zostały papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki bez względu na kod CN.

Jednocześnie zauważyć należy, iż ustawodawca nie doprecyzował definicji czynności uznanych za produkcję, w celu nadania im odpowiedniego znaczenia należy posłużyć się więc definicjami słownikowymi.

I tak, wytwarzać oznacza "zrobić coś, wyprodukować", przetworzyć - "zmienić coś, przekształcić twórczo, nadać inny kształt", z kolei pakować oznacza "układać rzeczy w paczkę, owijać w coś" (cyt. za Słownikiem Języka Polskiego PWN).

Zdaniem tut. Organu działanie polegające na rozdrobnieniu liści tytoniu w celu przetworzenia ich do stanu "nadającego się do palenia" poprzez cięcie liści tytoniu oraz na automatycznym wprowadzaniu tytoniu do gilz papierosowych, w efekcie czego powstaje papieros uznać należy za wytwarzanie wyrobów tytoniowych. Dochodzi tutaj do wytworzenia (wyprodukowania) nowego produktu jakim jest papieros.

Zaznaczyć również należy, iż o ile - jak wskazał Zainteresowany - sprzedawane produkty nie nadają się do palenia, to produkty te w wyniku ich przetworzenia mogą tą cechę już posiadać.

Immanentną cechą tytoniu do palenia jest bowiem - jak sama nazwa wskazuje - możliwość użycia go "do palenia". Przepis art. 98 ust. 5 ustawy wymaga bowiem aby wyrób nadawał się do palenia.

Ustawa nie definiuje pojęcia "nadawania się do palenia". Zatem w tej kwestii odwołać należy się do językowego znaczenia tego pojęcia. Z Małego słownika j. polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 465 wynika, iż nadawać się - nadać się to być odpowiednim, stosowanym do czegoś lub na co. Palić - str. 593 tegoż słownika - to w szczególności używać tytoniu (opium itd.) przez wciąganie (wdychanie) dymu z żarzącego się papierosa, fajki, cygara.

Zatem, nadający się do palenia to taki wyrób, który w papierosie, fajce lub cygarze poprzez jego żarzenie się wywołuje dym nadający się do wdychania.

Konkludując, działania polegające na rozdrobnieniu liści tytoniu w celu przetworzenia ich do stanu "nadającego się do palenia" poprzez cięcie liści tytoniu oraz na automatycznym wprowadzaniu tytoniu do gilz papierosowych, muszą być prowadzone w składzie podatkowym, niezależnie od skali tej produkcji i podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Kwestia ta wykracza jednak poza granice interpretacji indywidualnej, w której Wnioskodawcą jest inny podmiot niż producent ww. wyrobów. Przy czym mając na uwadze przepisy z zakresu tworzenia, jak i prowadzenia składu podatkowego stwierdzić należy, iż miejsce w którym ma być prowadzony skład podatkowy nie może być de facto tym samym miejscem (pomieszczeniem), w którym Zainteresowany sprzedaje liście tytoniu oraz świadczy opisane we wniosku usługi użyczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.