ILPP3/443-139/10-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2010 r. (data wpływu 23 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dystrybucji oleju opałowego - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dystrybucji oleju opałowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma posiadająca koncesję na obrót paliwami płynnymi w tym oleju opałowego, prowadzi na swoich stacjach sprzedaż detaliczną konfekcjonowanego przez siebie oleju napędowego do celów opałowych o kodzie CN 2710 19 45 zabarwionego na czerwono i oznaczonego znacznikiem, w opakowaniach po 20 i 30 litrów.

Rozlewanie do tych pojemników odbywa się poza terenem stacji paliw z własnych autocystern wyposażonych w legalizowany przez Urząd Miar układ pomiarowy. Za każdym razem nabywca tego oleju składa oświadczenie o jego przeznaczeniu na cele opałowe, które dołącza się do kopii faktury lub w przypadku osób fizycznych na oświadczeniu wpisuje się numer i datę paragonu fiskalnego.

W tej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż posiada indywidualną interpretację ILPP3/443-64/10 -2/TW z dnia 26 lipca 2010 r. uznającą taką sprzedaż za prawidłową wg stanu prawnego do dnia 1 września 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po wejściu w życie ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 151, poz. 1013), zgodnie z nowym brzmieniem art. 89 ust. 10 pkt 3 ustawy, sprzedaż detaliczna oleju napędowego na cele opalowe w opakowaniach 20 i 30 litrów na stacji paliw, uprawnia sprzedawcę do stosowania obniżonej stawki akcyzy w wysokości 232 zł/1000 I po uzyskaniu od kupującego, zgodnego z ustawą o podatku akcyzowym, oświadczenia o przeznaczeniu oleju na cele grzewcze.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż detaliczna oleju napędowego na cele opałowe na stacji paliw w opakowaniach po 20 i 30 litrów, po uzyskaniu od nabywcy stosownego oświadczenia, jest zgodna z przeznaczeniem i uprawnia do stosowania stawki akcyzy w wysokości 232 zł/1000 l.

W tym przypadku nie zachodzi okoliczność dostarczania przez sprzedawcę wyrobu akcyzowego pod jakikolwiek adres, gdyż sprzedaż prowadzona jest na miejscu w punkcie sprzedaży należącym do sprzedawcy i dlatego przepis art. 89 ust. 10 pkt 3 nie ma zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1).

Wyjaśnić należy, iż w świetle uregulowań art. 89 ust. 5 ustawy, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, jest obowiązany w przypadku sprzedaży:

Treść powołanego przepisu jednoznacznie wskazuje, iż podmioty, które zajmują się sprzedażą wyrobów energetycznych i chcą zastosować do tych wyrobów preferencyjne stawki akcyzy, określone w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15 ustawy muszą uzyskać od nabywcy oświadczenie, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych. Innymi słowy, warunkiem koniecznym do zastosowania obniżonej stawki akcyzy przez sprzedawcę oleju opałowego przeznaczonego na cele opałowe jest posiadanie oświadczenia złożonego przez nabywcę, o którym mowa w art. 89 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy. Co do zasady w przypadku nieuzyskania stosownego oświadczenia podatnik powinien zastosować stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1 ustawy.

Poza tym zauważyć należy, iż zgodnie z art. 89 ust. 9 ustawy osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nabywająca wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 jest obowiązana do okazania sprzedawcy dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, w celu potwierdzenia jej tożsamości. Natomiast w myśl ust. 10 omawianego artykułu, sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej jest obowiązany zastosować stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1 albo odmówić sprzedaży tych wyrobów w przypadku, gdy:

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazuje, iż dokonuje sprzedaży do celów opałowych na stacji paliw oleju napędowego o kodzie CN 2710 19 45 w opakowaniach o pojemności 20 i 30 litrów. Wątpliwości Zainteresowanego związane są z zastosowaniem stawki akcyzy w wysokości 232 zł/1000 litrów w związku ze zmianą przepisu art. 89 ust. 10 pkt 3 ustawy, wprowadzoną ustawą z dnia 22 lipca 2010 r. (Dz. U. Nr 151, poz. 1013).

Na podstawie uregulowań zawartych w wyżej cyt. art. 89 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca, aby zastosować ww. stawkę akcyzy, musi uzyskać od podmiotu nabywającego przedmiotowe paliwo, niezależnie czy jest to osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, czy też podmiot prowadzący działalność gospodarczą zużywający je na własne potrzeby lub dokonujący jego odsprzedaży na cale opałowe, oświadczenie, że nabywane wyroby będą przeznaczone do celów opałowych, bądź do dalszej odsprzedaży na cele opałowe.

Z kolei, zastosowanie stawki wskazanej w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy albo odmowa sprzedaży tych wyrobów, w trybie cyt. powyżej art. 89 ust. 10 ustawy, możliwe są wyłącznie w przypadku zaistnienia jednego z czterech ww. przypadków. Przepis ten bowiem enumeratywnie wymienia przypadki, do których znajduje zastosowanie jedna z dwóch wskazanych w nim sankcji.

Stwierdzić również należy, iż kwestia miejsca sprzedaży ww. wyrobów nie została uregulowana w analizowanych przepisach. Wskazują one jedynie, iż w przypadku użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, do napędu silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę 1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny - 2047,00 zł/1000 kilogramów.

Reasumując, obowiązek uzyskania oświadczeń o przeznaczeniu wyrobów uprawniającym do zastosowania obniżonych stawek akcyzy ciąży, na każdym podmiocie sprzedającym wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 bez względu na to czy są one sprzedawane luzem, czy też w opakowaniach jednostkowych. Dopiero uzyskanie przez sprzedawcę oświadczenia spełniającego wszystkie wymogi określone w przepisach umożliwia zastosowanie stawki preferencyjnej, właściwej dla paliw opałowych przeznaczonych do celów opałowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.