ILPP3/443-128/13-4/TW - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym gazu ziemnego wysokometanowego, stosowanego do obróbki termicznej narzędzi ściernych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) uzupełnionym w dniu 31 marca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy gazu ziemnego - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy gazu ziemnego.

Pismem z dnia 27 marca 2014 r. uzupełniono wniosek w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest producentem wyrobów ściernych. Proces wytwarzania tych wyrobów został sklasyfikowany w nomenklaturze PKD-2007 i NACE Rev. 2 pod kodem 23.91 wyroby ścierne, czyli ściernice, osełki i segmenty ścierne w nomenklaturze technicznej zaliczane są do tzw. ceramiki technicznej z racji stosowanych do ich produkcji surowców mineralnych: ziarna ściernego elektrokorundu (odmiana krystalograficzna #945;-AI203, otrzymywana z boksytu) lub węglika krzemu (otrzymywanego w wyniku syntezy piasku kwarcowego i koksu naftowego w piecu oporowym) spoiw w postaci sproszkowanych minerałów: glinu, skalenia, kaolinu, sjenitu, betonitu, dolomitu oraz wypełniaczy: pirytu, barytu, zeolitu, glinokrzemianów.

Proces wytwarzania wyrobów składa się z następujących etapów:

* przygotowanie spoiwa;

* przygotowanie masy ściernej;

* formowanie wyrobów;

* wypalanie/utwardzanie wyrobów;

* obróbka wyrobów;

* kontrola jakości wyrobów.

Przygotowanie spoiwa - polega na wymieszaniu sproszkowanych składników o odpowiednim rozdrobnieniu w specjalistycznych mieszarkach. Spoiwo ceramiczne - podstawowymi składnikami są naturalne surowce mineralne. Należą do nich przede wszystkim gliny, skaleń, kaolin, spodumen, mączka kwarcowa, sjenit nefelinowy i bentonit. Oprócz składników naturalnych stosuje się szkliwo niskotopliwe otrzymywane poprzez stopienie soli mineralnych oraz szeregu innych składników wpływających na własności wytwarzanych spoiw.

Spoiwo żywiczne - podstawowym składnikiem jest żywica fenolowo-formaldehydowa w postaci sproszkowanej. Oprócz żywicy stosuje się szereg wypełniaczy mających wpływ na uzyskanie dużych wydajności wytwarzanych wyrobów, spośród których sporą grupę stanowią minerały takie jak: piryt, dolomit, baryt, glinokrzemian, zeolity.

Przygotowanie masy ściernej - polega na wymieszaniu ziarna ściernego zwilżonego składnikami ciekłymi z wytworzonymi spoiwami w specjalistycznych mieszarkach. Składnikami ciekłymi są roztwór wodny dekstryny dla mas ściernych ceramicznych i ciekła żywica fenolowo-formaldehydowa dla mas ściernych żywicznych. W przypadku mas ściernych żywicznych do wytwarzania porów stosuje się między innymi dodatek naturalnego minerału dolomitu.

Formowanie wyrobów - odbywa się na specjalnych prasach hydraulicznych z zasypem ręcznym lub objętościowym masy ściernej. Formowanie odbywa się poprzez prasowanie masy przy określonych technologicznie ciśnieniach. Wypalanie/utwardzanie wyrobów - odbywa się w specjalistycznych piecach/suszarniach.

Dla wyrobów ceramicznych proces nazywa się wypalaniem i jest on prowadzony w piecach komorowych ogrzewanych elektrycznie lub gazem. W zależności od asortymentu wyrobów stosuje się dwa cykle wypału, tj. niskotemperaturowy lub wysokotemperaturowy. Wyroby po formowaniu, a przed skierowaniem do wypału, są suszone na wolnym powietrzu a następnie w specjalnych suszarniach. Czasy i temperatura suszenia są uzależnione od asortymentu wyrobów. Wyroby po wysuszeniu układane są na warstwie podsypki z piasku kwarcowego a następnie kierowane na wózkach do pieca, przy czym najwyższa temperatura osiągana w piecu wynosi 1250°C. Po zakończeniu wypału wyroby są studzone, a następnie wyciągane z pieca.

Dla wyrobów żywicznych proces nazywa się utwardzaniem i jest prowadzony w suszarniach komorowych ogrzewanych elektrycznie lub gazem. Wyroby do utwardzania są kierowane bezpośrednio po formowaniu. Proces utwardzania trwa około jednej doby przy czym temperatura jest stopniowo podnoszona do poziomu nie przekraczającego 200°C. Po zakończeniu procesu utwardzania wyroby są studzone, a następnie wyjmowane z suszarni.

Obróbka wyrobów - wyroby po wypaleniu/utwardzaniu poddaje się procesom obróbki mechanicznej na szlifierkach i tokarkach w celu nadania im wymaganych kształtów i wymiarów w ściśle określonych tolerancjach.

Kontrola wyrobów - obejmuje badanie twardości wymiarów, niewyważenia i wytrzymałości mechanicznej wyrobów zgodnie z normą EN 12413.

Jak wynika z wyżej opisanego procesu produkcyjnego, gaz ziemny wysokometanowy jest podstawowym czynnikiem opałowym Spółki stosowanym do obróbki termicznej narzędzi ściernych, zarówno ze spoiwem ceramicznym (proces wypalania), jak i żywicznym (proces utwardzania) w piecach komorowych podłączonych do własnej instalacji gazowej. Jest on jednym z najważniejszych czynników kosztotwórczych wpływających na konkurencyjność wyrobów Wnioskodawcy na rynku europejskim.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, że opisane procesy wytwarzania wyrobów ściernych to procesy mineralogiczne sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26: produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm: Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.)

Zainteresowany dodatkowo wyjaśnia, że ww. rozporządzenie zostało zmienione rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1893/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r., zgodnie z którym opisany proces wytwarzania wyrobów ściernych stanowiący proces mineralogiczny sklasyfikowano w dziale 23 Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, klasa 23.91 Produkcja wyrobów ściernych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, wykorzystywany w procesie wytworzenia narzędzi ściernych gaz ziemny podlega od dnia 1 listopada 2013 r. zwolnieniu od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy w dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym powyżej stanie faktycznym gaz ziemny wykorzystywany w procesie wytworzenia narzędzi ściernych podlega od dnia 1 listopada 2013 r. zwolnieniu od podatku akcyzowego. Zgodnie bowiem z art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 listopada 2013 r. zwolnieniu od akcyzy podlegają czynności, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone dla celów opałowych m.in. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

Procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE C PRZETWÓRSTWO PRZEMYSŁOWE 23.91 - produkcja wyrobów ściernych rozporządzenie (WE) Nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (co odpowiada w nomenklaturze NACE Rev 1.1 DI 26.81 - produkcja artykułów ściernych).

Opisany sposób wytworzenia narzędzi ściernych stanowi proces mineralogiczny. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest zużycie wyrobów gazowych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) w procesach mineralogicznych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby gazowe - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego.

W myśl art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych;

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania wyrobów gazowych określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405).

Regulacja ta określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania.

Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Poszczególne państwa Unii Europejskiej (zgodnie z zasadą lojalności) zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów.

W myśl art. 2 ust. 4 lit. b tiret 5 dyrektywy niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej - procesów mineralogicznych.

"Procesy mineralogiczne" oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem wyrobów ściernych. Procesy wytwarzania wyrobów ściernych to procesy mineralogiczne sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26: produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Wyjaśnić należy, że przepis art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - stanowi, że zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają procesy mineralogiczne - procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Zwalnia się zatem od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu (np. sprzedaż), których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do określonych celów opałowych. W rozpatrywanym przypadku celem zwolnienia jest zużycie w procesach mineralogicznych a więc zgodnie z definicją z art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy w procesach sklasyfikowanych w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych".

Zainteresowany wyjaśnił, że procesy wytwarzania wyrobów ściernych to procesy mineralogiczne sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w opisanym powyżej stanie faktycznym, wykorzystywany w procesie wytworzenia narzędzi ściernych gaz ziemny podlega od dnia 1 listopada 2013 r. zwolnieniu od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy.

Ponadto tut. Organ pragnie podkreślić, iż zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych.

Dodać należy, że jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny (Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego (...)).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.