ILPP3/443-126/10-3/TK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP3/443-126/10-3/TK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) w zakresie opisu stanu faktycznego, pytań, przedstawionego stanowiska i podpisu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się szeroko rozumianą działalnością związaną z szerzeniem i rozwojem caravaningu w Polsce. W zakres jego usług wchodzi także wynajem i sprzedaż przyczep kempingowych oraz pojazdów kempingowych tzw. camperów. W związku z tym, iż campery są mało popularne w Polsce a stan tych, które dostępne są w sprzedaży jest zły, zmuszony jest on do nabywania w formie umowy sprzedaży używanych pojazdów tego typu w innych krajach wspólnotowych. Nabywane przez niego campery są po raz pierwszy rejestrowane na terenie Polski i związku z tym powstają określone obowiązki podatkowe - m.in. obowiązek zapłaty podatku akcyzowego. Nabywane campery są to pojazdy różnych marek, różnej wielkości oraz o różnych rodzajach/pojemnościach skokowych silnika. Nie może on określić średniej ceny nabywanych camperów, gdyż zależy to od wielu subiektywnych kryteriów, w tym w głównej mierze od stanu i wyposażenia części mieszkalnej. Często są to pojazdy zbudowane na bazie popularnych samochodów ciężarowych, takich jak Fiat (...), Mercedes (...) bądź Ford (...). Spółka nabywała już pojazdy tego typu oraz zamierza w przyszłości je nabywać. Problem Zainteresowanego przejawia się w braku dostatecznego wyjaśnienia definicji samochodu osobowego, a w szczególności kwestii czy samochód kempingowy należy zaliczyć do zbioru samochodów osobowych, ciężarowych czy specjalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy samochód kempingowy jest samochodem osobowym.

2.

Czy nabywając na rynku wtórnym samochód kempingowy w procesie wewnątrzwspólnotowego nabycia oraz rejestrując go po raz pierwszy na terenie Polski, powstaje obowiązek zapłaty podatku akcyzowego.

3.

Czy do samochodów kempingowych stosuje się stawki akcyzy określone dla samochodów osobowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym dalej upa, opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlegają samochody osobowe. Zatem obowiązek podatkowy nie powstaje w stosunku do innych rodzajów pojazdów mechanicznych, takich jak np. ciężarowe. Zgodnie z art. 100 ust. 4 upa, samochodami osobowymi są pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem skuterów śnieżnych o kodzie CN 8703 10 11, pojazdów typu meleks o kodzie CN 8703 10 18 oraz pojazdów typu quad o kodzie CN 8703 10 18. Tak więc, przy klasyfikacji danego pojazdu jako samochodu osobowego, upa odwołuje się do Nomenklatury Scalonej, która określona została w załączniku nr 1 do rozporządzenia Rady EWG Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z dnia 7 września 1987 r., str. 1 i n. z późn. zm.). Zgodnie z powyższym samochody kempingowe nie należą do pojazdów osobowych, gdyż pomimo objęcia pozycją CN 8703 (8703 32 11) nie spełniają przesłanek określonych w art. 100 ust. 4 upa, które wymagają dla uznania danego pojazdu za osobowy, aby był zasadniczo przeznaczony do przewozu osób. Camper jest pojazdem zasadniczo przeznaczonym do zamieszkiwania w nim, natomiast transport osób jest tylko jego dodatkową funkcją wykorzystywaną w ułamku czasu, w którym korzysta się z tego typu pojazdu. O zasadniczym przeznaczeniu tego typu samochodów do czasowego zamieszkiwania świadczyć może jego wyposażenie obejmujące aneks kuchenny z zlewozmywakiem, kuchnią gazowo/elektryczną, mikrofalówką, łazienkę z sanitariatem oraz prysznicem, a także część jadalno/sypialną z łóżkami oraz aneksem jadalnym. Poza tym samochód typu camper posiada ograniczoną ilość miejsc siedzących przeznaczonych do przewozu pasażerów i wyposażonych w pasy bezpieczeństwa. W większości samochodów typu camper podróżować może jedynie kierowca i pasażer, natomiast w części mieszkalnej podczas podróży mogą znajdować się jedynie, przymocowane w odpowiedni sposób bagaże.

O braku przynależności camperów do podgrupy samochodów osobowych świadczyć może także budowa takiego pojazdu oparta na podwoziu samochodu ciężarowego, wyposażonych w silnik oraz część nadwozia samochodu ciężarowego. W związku z powyższym samochody kempingowe nie mogą być traktowane jako samochody osobowe, a co się z tym wiąże obrót tymi pojazdami nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Ze stanowiska Spółki, przedstawionego we wniosku, wynika m.in., że " (...)samochody kempingowe nie należą do pojazdów osobowych, gdyż pomimo objęcia pozycja CN 8703 (8703 32 11) nie spełniają przesłanek określonych w art. 100 ust. 4 upa, które wymagają dla uznania danego pojazdu za osobowy, aby był zasadniczo przeznaczony do przewozu osób".

Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego klasyfikacji statystycznej wyrobów. Z powyższych przepisów wynika zarazem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do opisanego we wniosku stanu faktycznego obejmującego również klasyfikację statystyczną wyrobu. Za prawidłową klasyfikację wyrobu odpowiedzialny jest bowiem Wnioskodawca. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby) wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów lub usług.

W świetle uregulowań art. 100 ust. 1 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

3.

pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

a.

wyprodukowanego na terytorium kraju,

b.

od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

W tym miejscu zauważyć należy, iż samochody osobowe w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem skuterów śnieżnych o kodzie CN 8703 10 11, pojazdów typu meleks o kodzie CN 8703 10 18 oraz pojazdów typu quad o kodzie CN 8703 10 18 (art. 100 ust. 4 ustawy).

Wnioskodawca uważa, iż pojazdy kempingowe są samochodami, które nie mogą być traktowane jako samochody osobowe i nie podlegają w związku z tym opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Należy zatem rozstrzygnąć czy przedmiotowe pojazdy są samochodami osobowymi.

Kwestia opodatkowania akcyzą nabywanych wewnątrzwspólnotowo przez Wnioskodawcę pojazdów rozstrzygana będzie na gruncie ustawy o podatku akcyzowym, w której ustawodawca wskazał definicję samochodu osobowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem akcyzowym (art. 100 ust. 4 ustawy). Stwierdzić należy, iż zaklasyfikowanie samochodu do grupy samochodów osobowych w nabyciu wewnątrzwspólnotowym winno nastąpić na podstawie analizy Nomenklatury Scalonej, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy.

Trafnie w tym zakresie wskazuje zatem Wnioskodawca, iż " (...) przy klasyfikacji danego pojazdu jako samochodu osobowego, upa odwołuje się do Nomenklatury Scalonej, która określona została w załączniku nr 1 do rozporządzenia Rady EWG Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z dnia 7 września 1987 r., str. 1 i n. z późn. zm.)".

Pozycja 8703 Scalonej Nomenklatury obejmuje pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż te objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi.

Wg not wyjaśniających zawartych w obwieszczeniu Ministra Finansów z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy celnej (M.P. Nr 86, poz. 880) pozycja 8703 obejmuje m.in. samochody mieszkalne (kempingowe itd.), pojazdy do przewozu osób specjalnie wyposażone do zamieszkiwania (z miejscami do spania, przygotowywania posiłków, toaletami, itd.)

Dodatkowo klasyfikacja pewnych pojazdów mechanicznych objętych niniejszą pozycją jest wyznaczona przez pewne cechy, które wskazują, że te pojazdy są głównie przeznaczone raczej do przewozu osób, niż do transportu towarów (pozycja 8704). Cechy te są szczególnie pomocne przy określaniu klasyfikacji pojazdów mechanicznych, których masa brutto wynosi 5 ton i które posiadają pojedynczą zamkniętą przestrzeń wewnątrz dla kierowcy i zawierają inną przestrzeń dla pasażerów, którą można wykorzystać do transportu zarówno osób, jak i towarów. Do tej kategorii pojazdów mechanicznych włączone są te powszechnie znane jako pojazdy "wielozadaniowe". Przejawem cech projektowych zwykle stosowanych do pojazdów, które objęte są tą pozycją, są następujące cechy:

a.

obecność stałych siedzeń z wyposażeniem zabezpieczającym (np. pasy bezpieczeństwa lub punkty kotwice oraz wyposażenie do zainstalowania pasów bezpieczeństwa) dla każdej osoby lub obecność stałych punktów kotwiących i wyposażenie do zainstalowania siedzeń i wyposażenia zabezpieczającego w przestrzeni tylnej powierzchni dla kierowcy i przestrzeni siedzeń pasażerów; takie siedzenia mogą być zamocowane na stałe, składające się ze zdejmowanych z punktów kotwiących lub składane;

b.

obecność tylnych okien wzdłuż dwubocznych paneli;

c.

obecność przesuwnych, wahadłowych lub podnoszonych drzwi (jedne lub więcej) z oknami na bocznych panelach lub z tyłu;

d.

brak stałego panela lub przegrody pomiędzy przestrzenią dla kierowcy i przednich siedzeń pasażerów a przestrzenią tylną, która może być używana do przewozu zarówno osób, jak i towarów;

e.

wyposażenie całego wnętrza pojazdu w sposób kojarzony z częścią pojazdu przeznaczoną dla pasażerów (np. dywaniki, wentylacja, oświetlenie, popielniczki).

Z kolei noty wyjaśniające odnoszące się do poz. CN 8705 wskazują, że pozycja ta nie obejmuje samochodów mieszkalnych (8703).

Nie służą zatem, zasadniczo do przewozu osób pojazdy klasyfikowane do poz. CN 8705, gdyż są to inne pojazdy od tych, które zostały zasadniczo zbudowane do przewozu osób lub towarów (na przykład pojazdy pogotowia technicznego, dźwigi samochodowe, pojazdy strażackie, betoniarki samochodowe, zamiatarki, polewaczki, przewoźne warsztaty, ruchome stacje radiologiczne).

Reasumując, opisane we wniosku campery to zdefiniowane w art. 100 ust. 4 samochody osobowe.

Stosownie zatem do powyższego samochody kempingowe klasyfikowane do kodu CN 8703 (samochody osobowe) w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia podlegają, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, opodatkowaniu akcyzą.

Na marginesie należy zauważyć, iż campery są pojazdami, które spełniają określone warunki uprawniające je do przewozu osób oraz służą dodatkowo innym celom, tj. mieszkalnym. Z reguły mogą one przewozić do kilku osób (z zasady pięciu) i w odróżnieniu od innych samochodów osobowych zapewniają określony standard mieszkalny.

Natomiast argumentacja Wnioskodawcy, iż o zasadniczym przeznaczeniu tego typu samochodów do czasowego zamieszkiwania świadczyć może jego wyposażenie obejmujące aneks kuchenny ze zlewozmywakiem, kuchnią gazowo/elektryczną, mikrofalówką, łazienkę z sanitariatem oraz prysznicem, a także cześć jadalno/sypialną z łóżkami oraz aneksem jadalnym, jest w opinii tut. Organu nietrafna. Dowodzi ona jedynie tego, iż o przeznaczeniu mieszkalnym można mówić w przypadku domku campingowego, który w odróżnieniu od samochodu typu camper nie jest dopuszczony do ruchu drogowego z możliwością przewozu określonej liczby osób.

Zgodnie z uregulowaniem art. 106 ust. 2 ustawy, podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek właściwej izby celnej, akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (art. 106 ust. 3 ustawy).

Każdorazowo zatem to na podatniku ciąży obowiązek złożenia deklaracji podatkowej od dokonanego nabycia wewnątrzwspónotowego. Jest to konsekwencja przyjętej w krajowym systemie podatku akcyzowego zasady samoopodatkowania.

Na mocy art. 105 ustawy, stawka akcyzy na samochody osobowe wynosi:

1.

18,6% podstawy opodatkowania - dla samochodów osobowych o pojemności silnika powyżej 2 000 centymetrów sześciennych;

2.

3,1% podstawy opodatkowania - dla pozostałych samochodów osobowych.

Z uwagi na to, iż nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Wnioskodawcę samochody kempingowe są samochodami osobowymi, to należy je opodatkować wg stawek określonych w ww. art. 105 ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, iż przedmiotowe samochody kempingowe klasyfikowane do kodu CN 8703 są wyrobami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W związku z powyższym nabycie wewnątrzwspólnotowe ww. samochodów podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym wg stawek określonych w art. 105 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl