ILPP3/443-119/11-3/TK - Podatek akcyzowy w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w zakładach objętych ETS.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w zakładach objętych ETS - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w zakładach objętych ETS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest znaczącym na rynku producentem cukru, który produkowany jest w cukrowniach zlokalizowanych w A, B i C. W ramach procesów produkcyjnych Spółka zużywa wyroby węglowe (węgiel i koks), z którego większość wykorzystywana jest do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej. Ponadto, pewna część węgla (koksu) zużywana jest przy wytwarzaniu wapna palonego, z którego następnie otrzymywane jest mleko wapienne (poprzez gaszenie wapna palonego), służące do oczyszczania soku/wyciągu surowego otrzymywanego z buraków cukrowych.

Ponadto, część węgla zużywana jest w kotłowniach, w których odbywać się będzie produkcja wyłącznie ciepła (bez łącznego wytwarzania energii elektrycznej). Na terenie cukrowni zlokalizowane są bowiem kotłownie, z których ciepło służy np. do ogrzewania powierzchni biurowych. Może to następować również w związku z rozruchem elektrociepłowni, w której zanim dojdzie do uruchomienia turbiny generatora, musi zostać wytworzone odpowiednie ciśnienie pary wodnej. Również po zakończeniu kampanii cukrowniczej, okresowo w elektrowniach zakładowych turbina generatora nie jest uruchamiana, a wytwarzana tam para wodna służy do celów grzewczych. W tych okresach elektrociepłownia zakładowa produkuje więc jedynie ciepło.

Niemniej działalność Spółki w zakresie oddziaływania na środowisko jest przedmiotem tzw. pozwolenia zintegrowanego. W związku z powyższym corocznie prowadzony jest monitoring emisji CO2, (przez niezależną certyfikowaną jednostkę), a wszystkie instalacje zużywające węgiel (kotłownie, elektrociepłownie, piece wapienne) ujęte są w systemie Europejskiego Handlu Emisjami CO2 (ETS).

W związku z wprowadzeniem od dnia 2 stycznia 2012 r. opodatkowania wyrobów węglowych podatkiem akcyzowym, zagadnieniem podatkowym stanowiącym przedmiot niniejszego wniosku o interpretację, jest prawna możliwość zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego węgla (koksu) zużywanego na cele opałowe, w ramach procesów mineralogicznych (produkcja wapna palonego) oraz zużyć przez Spółkę, jako podmiot, w ramach działalności którego wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska oraz do podwyższenia efektywności energetycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może być uznana za podmiot gospodarczy, w którym wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska oraz do podwyższenia efektywności energetycznej i w związku z tym, Spółka ma prawo zastosować zwolnienie węgla zużywanego do celów produkcji ciepła, stosownie do przepisu art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze systemy monitoringu emisji CO2, którym podlega Spółka, w tym ujęcie wszystkich instalacji zużywających węgiel w systemie Europejskiego Handlu Emisjami CO2 (ETS), Spółka jest podmiotem gospodarczym, którym wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, a zatem zużycie węgla we wszystkich instalacjach objętych tymi systemami w tym: w elektrociepłwni (w procesach, w których nie ma miejsca łączne wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej, a jedynie wytwarzanie ciepła), w kotłowniach zakładowych do wytwarzania ciepła, może być zwolnione z akcyzy przez Spółkę, po spełnieniu formalności polegających na prowadzeniu ewidencji wyrobów węglowych, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

Uzasadnienie stanowiska podatnika

Zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych przez Spółkę - jako podmiot, w którym wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Spółka uznaje, że niezależnie od opisanego powyżej zwolnienia na cele mineralogiczne (oraz zwolnienia stosowanego w związku z produkcją energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w zakładowych elektrociepłowniach), istnieje w przepisach ustawy podstawa do zwolnienia z akcyzy całości wyrobów węglowych zużywanych na cele opałowe przez Spółkę.

Artykuł 31a ust. 2 pkt 9 stanowi, że "zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej". W ocenie Spółki zwolnienie to dotyczy jej działalności i pozwala na zwolnienie od akcyzy całości zużycia węgla i koksu.

Poszczególne instalacje Spółki, w których odbywa się zużycie węgla na cele opałowe ujęte są w systemie Europejskiego Handlu Emisjami CO2 (ETS). W związku z tym, działalność Spółki w zakresie zużywania paliw (w tym przede wszystkim węgla) opiera się na tzw. pozwoleniu zintegrowanym i podlega corocznemu monitoringowi wielkości emisji CO2 ze strony certyfikowanej jednostki audytującej. Spółka ma bowiem obowiązek prowadzić rozliczenie emisji CO2, co polega na ustaleniu czy wielkość tej emisji nie przekroczyła norm określonych w stosownych przepisach prawa - przede wszystkim w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej program handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych na obszarze Wspólnoty i zmieniająca Dyrektywę Rady 96/61/WE oraz w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695 z późn. zm.).

W związku z wymogami określonymi w stosownych przepisach, Spółka zmuszona jest wiec nie tylko kontrolować wielkość emisji CO2 ale również dążyć do ograniczania tej emisji, w innym bowiem przypadku doszłoby bowiem do przekroczenia dopuszczalnych limitów. Jako załącznik 2 Spółka przedstawia dwa raporty będące sprawozdaniem z weryfikacji raportu rocznego emisji CO2 za rok 2010 (dotyczą instalacji pieca wapiennego i instalacji elektrociepłowni - zlokalizowanych w cukrowni w Gostyniu). Raporty te potwierdzają jednoznacznie, że Spółka realizuje wymogi dotyczące ograniczania skutków środowiskowych związanych ze spalaniem paliw w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W identyczny sposób monitorowane są również inne obiekty, w których Spółka zużywa na cele opałowe produkty węglowe.

W rezultacie, Spółka stoi na stanowisku, że jest ona podmiotem gospodarczym, w którym wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, a zatem na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy może zwalniać z podatku akcyzowego produkty węglowe zużywane na cele opałowe, w oparciu o prowadzoną ewidencję produktów węglowych, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w zakładach objętych ETS.

Zdarzenie przyszłe w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w procesach mineralogicznych zostało rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2012 r. nr ILPP3/443-119/11-2/TK.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.