ILPP3/443-119/11-2/TK - Podatek akcyzowy w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w procesach mineralogicznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w procesach mineralogicznych - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w procesach mineralogicznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest znaczącym na rynku producentem cukru, który produkowany jest w cukrowniach zlokalizowanych w A, B i C. W ramach procesów produkcyjnych Spółka zużywa wyroby węglowe (węgiel i koks), z którego większość wykorzystywana jest do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej. Ponadto, pewna część węgla (koksu) zużywana jest przy wytwarzaniu wapna palonego, z którego następnie otrzymywane jest mleko wapienne (poprzez gaszenie wapna palonego), służące do oczyszczania soku/wyciągu surowego otrzymywanego z buraków cukrowych.

Ponadto, część węgla zużywana jest w kotłowniach, w których odbywać się będzie produkcja wyłącznie ciepła (bez łącznego wytwarzania energii elektrycznej). Na terenie cukrowni zlokalizowane są bowiem kotłownie, z których ciepło służy np. do ogrzewania powierzchni biurowych. Może to następować również w związku z rozruchem elektrociepłowni, w której zanim dojdzie do uruchomienia turbiny generatora, musi zostać wytworzone odpowiednie ciśnienie pary wodnej. Również po zakończeniu kampanii cukrowniczej, okresowo w elektrowniach zakładowych turbina generatora nie jest uruchamiana, a wytwarzana tam para wodna służy do celów grzewczych. W tych okresach elektrociepłownia zakładowa produkuje więc jedynie ciepło.

Niemniej działalność Spółki w zakresie oddziaływania na środowisko jest przedmiotem tzw. pozwolenia zintegrowanego. W związku z powyższym corocznie prowadzony jest monitoring emisji CO2, (przez niezależną certyfikowaną jednostkę), a wszystkie instalacje zużywające węgiel (kotłownie, elektrociepłownie, piece wapienne) ujęte są w systemie Europejskiego Handlu Emisjami CO2 (ETS).

W związku z wprowadzeniem od dnia 2 stycznia 2012 r. opodatkowania wyrobów węglowych podatkiem akcyzowym, zagadnieniem podatkowym stanowiącym przedmiot niniejszego wniosku o interpretację, jest prawna możliwość zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego węgla (koksu) zużywanego na cele opałowe, w ramach procesów mineralogicznych (produkcja wapna palonego) oraz zużyć przez Spółkę, jako podmiot, w ramach działalności którego wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska oraz do podwyższenia efektywności energetycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stosownie do przepisu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy Spółka ma prawo zastosować zwolnienie z podatku akcyzowego węgla (koksu), który wykorzystywany jest do produkcji wapna, który to proces na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.), klasyfikowany jest jako proces mineralogiczny w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 (w nomenklaturze ISIC - pozycja 2694x).

Zdaniem Wnioskodawcy, proces realizowany w piecach wapiennych prowadzonych przez niego z użyciem węgla (koksu) mieści się w definicji procesu mineralogicznego, zatem na podstawie przepisu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, węgiel (koks) zużywany w ramach tego procesu może być zwolniony z opodatkowania akcyzą, po spełnieniu wymogów polegających na prowadzeniu ewidencji wyrobów węglowych, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

Uzasadnienie stanowiska podatnika

Zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do produkcji wapna gaszonego, klasyfikowanego jako proces mineralogiczny (art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy).

W ramach procesów produkcyjnych cukru, wykorzystuje się mleko wapienne, powstające w wyniku gaszenia tlenku wapnia (wapna palonego). Potrzebny do tego surowiec cukrownie wytwarzają we własnym zakresie, wypalając skałę wapienną w piecach wapiennych. W skrócie proces ten można opisać w sposób następujący (za pl.wikipedia.org):

Główny składnik skały wapiennej: kalcyt (węglan wapnia CaCO3), jest wydobywany, kruszony i sortowany na różne frakcje. Wapno uzyskuje się, wypalając go poprzez zasyp wraz z paliwem do pieca od góry. W wyniku spalania paliwa następuje proces rozkładu węglanu wapnia w temperaturze 950-1200 ^o C na tlenek wapnia (czyli wapno palone) i uchodzący do atmosfery w postaci spalin dwutlenek węgla. Reakcję tą wyraża się wzorem: CaCO3+Q (ciepło) => CaO+CO2. Ogień utrzymuje się stale w środkowej części pieca, a od góry ładuje się warstwami: tłuczeń kamienia wapiennego i paliwo (węgiel kamienny lub koks, dawniej drewno lub węgiel drzewny). Studzenie wypalonego wapna następuje od dołu strumieniem powietrza podtrzymującego ogień. Również od dołu, przez otwory obsługowe, wybierane jest wypalone wapno palone wraz z popiołami. Nadmuch powietrza odbywa się otworami powietrznymi.

(...).

Ustawa dla potrzeb stosowania zwolnienia z podatku akcyzowego wyrobów węglowych zużywanych do celów mineralogicznych odwołuje się do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.) i stanowiącej załącznik do tego rozporządzenia nomenklatury NACE, określającej klasyfikację działalności gospodarczych. Procesy mineralogiczne w ujęciu nomenklatury NACE sklasyfikowane są pod kodem DI 26, w ramach podsekcji DI "Produkcja wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych". Jedną z działalności wymienionych w tej podsekcji jest "produkcja wapna", oznaczona kodem 26.52.

Mając więc na uwadze, że proces zachodzący w piecu wapiennym polega na przekształceniu skały wapiennej w wapno palone, w ocenie Spółki nie ma wątpliwości, że w ramach swojej działalności Spółka realizuje proces mineralogiczny. Paliwem, które służy do wytworzenia właściwych warunków (tzn. temperatury, w której proces może zachodzić) jest węgiel (koks) o odpowiednich parametrach. W konsekwencji węgiel ten jest zużywany w procesie mineralogicznym, jako paliwo technologiczne.

Zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane do określonych celów. Jednym z tych celów są wymienione w pkt 7 "procesy mineralogiczne", zdefiniowane jako "procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej".

Do kategorii wyrobów węglowych ustawa zalicza wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy, czyli: węgiel, węgiel brunatny i koks (kody CN odpowiednio 2701, 2702 oraz 2704 00) - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Dodatkowo, przepis art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy określający stawki akcyzy dla węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 wskazuje, że stawka akcyzy przeznaczona jest dla tych produktów jedynie, jeżeli są one przeznaczone do celów opałowych. W innej sytuacji (tzn. jeśli przeznaczeniem jest cel inny niż opałowy), węgiel i koks nie mieszczą się w definicji produktów węglowych i nie mają wyznaczonej stawki akcyzy.

W ocenie Spółki nie ma zatem wątpliwości, że zwolnienie, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy (w części dotyczącej zwolnienia węgla zużywanego w procesach mineralogicznych), dotyczy węgla zużywanego w procesach mineralogicznych, który jest tam wykorzystywany jako paliwo. Gdyby bowiem zwolnienie to miało dotyczyć wyrobów węglowych innych niż służących na cele opałowe, byłby to przepis całkowicie nielogiczny, gdyż zwalniałby z akcyzy produkt, który i tak nie podlega opodatkowaniu akcyzą. Takie interpretowanie opisanego zwolnienia byłoby jednak w sprzeczności z zasadami wykładni przepisów prawa, która nie może przebiegać w ten sposób, że jakikolwiek przepis w danej regulacji jest zbędny. Sytuacji tej nie dałoby się jednak uniknąć, gdyby przyjąć, że opisywane zwolnienie dotyczy jedynie takiego węgla, który jest przeznaczony jako surowiec w procesie mineralogicznym, w wyniku którego nie wytwarza się ciepło. Dodatkowo prowadziłoby to do dalszych nielogiczności, zwarzywszy na fakt, że przerób węgla nie mieści się w definicji procesów mineralogicznych.

Należy uznać, że w wyniku prawidłowego zastosowania zasad wykładni przepisów prawa zawartych w ustawie w odniesieniu do przepisów regulujących zwolnienie z podatku akcyzowego węgla zużywanego w procesach mineralogicznych dochodzi do rekonstrukcji normy prawnej, zgodnie z którą węgiel oraz koks wykorzystywany jako paliwo dostarczające energii cieplnej w ramach procesu zachodzącego w piecu wapiennym (produkcja wapna) może być zwolniony z podatku akcyzowego.

W efekcie, Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania zwolnienia z akcyzy tego węgla. Spółka ma więc prawo do dokonania zakupu wyrobów węglowych na opisany cel, który nie jest obciążony akcyzą (dostawca zwolni go w oparciu o art. 3a ust. 1 ustawy), a następnie do zużycia go zgodnie z założonym przeznaczeniem, co również nie spowoduje obowiązku zapłaty akcyzy od tego zużycia. Warunkiem zastosowania opisywanego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji zwolnionych wyrobów węglowych, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w procesach mineralogicznych.

Zdarzenie przyszłe w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w zakładach objętych ETS zostało rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2012 r. nr ILPP3/443-119/11-3/TK.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.