ILPP3/443-114/09-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wpłat miesięcznych - jest prawidłowe.

W dniu 6 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wpłat miesięcznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada koncesję na wytwarzanie oraz obrót energii elektrycznej i jest producentem energii elektrycznej. Spółka dostarcza energię elektryczną nabywcom końcowym, o których mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym.

W umowach o dostawę energii elektrycznej z nabywcami końcowymi ustalony został jednomiesięczny okres rozliczeniowy (za sprzedaż - od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca).

Dla większości nabywców końcowych został też ustalony 14-dniowy termin płatności za dostarczoną energię elektryczną. Jednakże w umowie z jednym z kontrahentów ustalony został 30-dniowy termin płatności. Faktury za dostarczaną energię elektryczną są wystawiane do 7 dnia miesiąca po miesiącu, w którym energia wydana została nabywcom końcowym. Zatem, dla większości kontrahentów termin płatności za energię elektryczną przypada w miesiącu następującym po miesiącu, w którym została wydana energia elektryczna. Przykładowo - dla sprzedaży energii elektrycznej wydanej w miesiącu maju faktura zostanie wystawiona do 7 czerwca, a termin płatności będzie przypadał w miesiącu czerwcu.

Jednakże dla kontrahenta, dla którego w umowie ustalony został 30-dniowy termin płatności - jeżeli faktura za energię elektryczną dostarczoną w miesiącu maju zostanie wystawiona do 7 czerwca, wówczas termin płatności będzie przypadał w miesiącu lipcu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka w sytuacji opisanej we wniosku będzie zobowiązana do dokonywania wpłat miesięcznych, o których mowa w art. 25 ustawy o podatku akcyzowym, od sprzedaży dokonywanej dla kontrahenta z 30-dniowym umownym terminem płatności za wydaną energię elektryczną.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zapisem art. 24 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczeInikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

Natomiast zgodnie z zapisami art. 25 ustawy, w przypadku składania deklaracji podatkowej i wpłaty akcyzy, o której mowa w art. 24 pkt 1 lub 2, za okres dłuższy niż dwa miesiące, podatnik posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne oraz podmiot reprezentujący są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, do obliczenia i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy miesięczne, na rachunek właściwej izby celnej, na podstawie szacunków dokonanych w oparciu o ewidencję, o której mowa w art. 91.

A zatem, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 25 obowiązek dokonywania wpłat miesięcznych dotyczy wyłącznie podatników składających deklaracje i wpłacających akcyzę za okres trzymiesięczny i dłuższy. A contrario obowiązek dokonywania wpłat miesięcznych w danym miesiącu nie dotyczy podatników, którzy złożyli w tym miesiącu deklarację podatkową, o której mowa w art. 24 pkt 1 lub 2 ustawy.

Ponieważ zgodnie z terminami płatności wynikającym z podpisanych umów o dostawę energii elektrycznej Spółka składa comiesięczne deklaracje podatkowe, o których mowa w art. 24 pkt 2, dlatego jej zdaniem, nie ma obowiązku dokonywania wpłat miesięcznych, o których mowa w art. 25. Tylko dla jednego kontrahenta termin wykazania w deklaracji przekracza okres dwumiesięczny, o którym mowa w art. 25 (zgodnie z przykładem wydanie w miesiącu maju, termin płatności w miesiącu lipcu, wykazanie w deklaracji za miesiąc lipiec - trzymiesięczny okres od maja do lipca).

Jednakże Wnioskodawca składa comiesięczne deklaracje w wyniku sprzedaży energii elektrycznej dokonywanej dla nabywców końcowych, zatem nie ma obowiązku dokonywania dodatkowo opłaty wstępnej dla kontrahenta, dla którego okres od wydania energii do wykazania w deklaracji przekracza dwa miesiące.

Zdaniem Spółki złożenie deklaracji w danym miesiącu wyłącza obowiązek dokonania wpłaty miesięcznej, co wynika bezpośrednio z art. 25 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy, nabywca końcowy oznacza podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.), nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec, której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Z kolei w myśl art. 11 pkt 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem wydania energii nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju.

Z treści art. 24 pkt 2 ustawy, wynika natomiast, że w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż dokonuje sprzedaży energii elektrycznej na rzecz nabywców końcowych.

W umowach o dostawę energii elektrycznej z nabywcami końcowymi ustalony został jednomiesięczny okres rozliczeniowy (za sprzedaż - od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca).

Dla większości nabywców końcowych został też ustalony 14-dniowy termin płatności za dostarczoną energię elektryczną. Jednakże w umowie z jednym z kontrahentów ustalony został 30-dniowy termin płatności. Faktury za dostarczaną energię elektryczną są wystawiane do 7 dnia miesiąca po miesiącu, w którym energia wydana została nabywcom końcowym. Zatem, dla większości kontrahentów termin płatności za energię elektryczną przypada w miesiącu następującym po miesiącu, w którym została wydana energia elektryczna.

Zainteresowany wskazał, iż dla sprzedaży energii elektrycznej wydanej w miesiącu maju faktura zostanie wystawiona do 7 czerwca, a termin płatności będzie przypadał w miesiącu czerwcu.

Jednakże dla kontrahenta, dla którego w umowie ustalony został 30-dniowy termin płatności - jeżeli faktura za energię elektryczną dostarczoną w miesiącu maju zostanie wystawiona do 7 czerwca, wówczas termin płatności będzie przypadał w miesiącu lipcu.

Reasumując, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokonywania wpłat miesięcznych, o których mowa w art. 25 ustawy. Sprzedaż energii elektrycznej należy ująć w deklaracji za miesiąc, w którym upłynął termin płatności faktur wystawianych na podstawie faktycznego poboru energii, który jest zgodny z terminem płatności wskazanym w umowach na dostawę energii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.