ILPP3/443-100/11-3/TK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów węglowych wykorzystywanych przy produkcji miedzi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu 22 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia koksu - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia koksu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jest podatnikiem podatku akcyzowego, którego wyrobem dominującym przy opodatkowaniu podatkiem akcyzowym jest energia elektryczna. Jednakże głównym przedmiotem działalności Zainteresowanego jest produkcja i sprzedaż metalu - miedzi (o czystości od 98,5%-99,99% Cu), która odbywa się w pełnych ciągach produkcyjnych w jego hutach, przy wykorzystaniu technologii przetopu koncentratów miedzi w piecach szybowych bądź technologii przetopu koncentratów w piecu zawiesinowym, przy czym koncentraty będące podstawowym surowcem do produkcji miedzi zawierają około 12%-40% miedzi w postaci różnych związków chemicznych (Cu2S, CuS, CuFeS2, Cu5FeS4). Stosowane przez Wnioskodawcę technologie produkcji miedzi wymagają dla uzyskania produktu końcowego (miedzi o czystości jw.) użycia na różnych etapach produkcyjnych koksu stabilizowanego (wielkopiecowego) 25-80 mm, koksu groszek 10-20 mm lub 10-25 mm lub koksiku (karbonizatu węglowego) 0-5 mm lub 0-10 mm - wyrobów oznaczonych kodem CN 2704 00 19 (dalej: Koks). Użycie Koksu w zależności od stosowanej przez Zainteresowanego technologii przedstawia się następująco:

Proces produkcji przy zastosowaniu ww. technologii obejmuje kolejne fazy, w których otrzymuje się produkty o coraz wyższej zawartości miedzi, aż do uzyskania produktu finalnego - miedzi elektrolitycznej (katodowej); są to fazy: brykietowania koncentratów miedzi, wytopu kamienia miedziowego w piecach szybowych, konwertorowania kamienia miedziowego, rafinacji ogniowej w piecach anodowych wraz z odlewaniem anod i finalny proces elektrorafinacji miedzi anodowej, w którym otrzymuje się miedź katodową.

Wykorzystanie Koksu przy zastosowaniu przedmiotowej technologii następuje w fazie:

Reakcje te zachodzą w trakcie topienia zbrykietowanego koncentratu w piecach szybowych przy zastosowaniu Koksu.

Celem uzyskania kamienia miedziowego do pieców szybowych od góry wprowadza się surowce (wsad), tj. zbrykietowane koncentraty, Koks i żużel konwertorowy, natomiast od dołu przez układ dysz wdmuchiwane jest powietrze. W wyniku zachodzących reakcji fizyko-chemicznych w trakcie przetopu powyższych materiałów wsadowych w kolejnych strefach temperatur od 20°C do 1300°C (rozpoczynając od góry do dołu pieca szybowego) powstaje ostatecznie żużel szybowy (odpad wywożony na składowisko) oraz kamień miedziowy - kierowany do następnej fazy produkcji (do procesu konwertorownia). Kamień miedziowy jest mieszaniną siarczku miedzi, siarczku żelaza i siarczku ołowiu o zawartości około 50-55% miedzi.

Wykorzystanie Koksu w tej fazie produkcji polega na dostarczeniu ciepła potrzebnego do stopienia surowców zapewnieniu odpowiedniej przewiewności słupa wsadu w piecu szybowym w trakcie przetopu oraz dostarczeniu węgla, który w reakcji chemicznej przechodzi w tlenek węgla niezbędny do zapewnienia atmosfery redukcyjnej.

Przy zastosowaniu ww. technologii (opartej na licencji fińskiej firmy "O") koncentraty (po ich uśrednieniu i wysuszeniu) podlegają przetopowi w piecu zawiesinowym. W wyniku tego procesu dochodzi do bezpośredniej produkcji metalu miedzi blister (ok. 98,5% Cu) z koncentratów oraz powstania żużla zawiesinowego, który zawiera znaczne ilości miedzi (ok. 11%-15%) jak i pierwiastki innych metali. Żużel ten jest następnie kierowany do pieca elektrycznego, gdzie następuje jego odmiedziowanie dzięki dodaniu reduktora jakim jest wcześniej wysuszony do odpowiedniej wilgotności Koks.

W piecu elektrycznym w temperaturze 1350°C-1400°C zachodzi proces redukcji chemicznej tlenków metali, w wyniku którego jony miedzi, żelaza i ołowiu zawarte w żużlu w postaci utlenionej (tlenków tych metali) doprowadzane są do postaci metalicznej (stop) dzięki reakcjom chemicznym zachodzącym według schematu:

Tlenki metali (MeO) + Koks (C) = metal (Me) + tlenek węgla (CO)

Otrzymywany płynny produkt z pieca elektrycznego w postaci stopu metali (o zawartości Cu ok. 70-80%) jest następnie poddawany procesowi konwertorownia w celu otrzymania miedzi o czystości ok. 98,5% (oraz dalszym procesom doprowadzającym do otrzymania metalu - miedzi elektrolitycznej o czystości 99,99% Cu).

Wnioskodawca począwszy od 2012 r. będzie nabywać Koks od podmiotów dokonujących obrotu tymi wyrobami, posiadających status pośredniczących podmiotów węglowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zużycie przez Wnioskodawcę Koksu w procesach technologicznych służących produkcji metalu (opisanych we Wniosku) korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do regulacji art. 31a ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 7 UPA, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2. Jak wskazuje zaś art. 31a ust. 2 pkt 7 UPA, zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe (w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1a UPA) zużywane w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem Dl 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.); przy czym warunkiem koniecznym dla zastosowania powyższego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3 - co określa art. 31a ust. 4 UPA.

Biorąc pod uwagę ww. regulacje Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zużycie Koksu w procesach technologicznych stosowanych przez niego, stanowi zużycie w procesach metalurgicznych oraz redukcji chemicznej.

Zainteresowany pragnie w tym miejscu wskazać, że ustawa o podatku akcyzowym (ani też przepisy wykonawcze do tej ustawy) nie definiują pojęcia procesu metalurgicznego ani też redukcji chemicznej (tak jak ma to miejsce np. w przypadku procesów mineralogicznych). Dlatego też w celu dokonania prawidłowej wykładni tych terminów należy posiłkować się definicjami potocznymi, słownikowymi, używanymi w danej branży.

I tak, zgodnie ze słownikiem języka polskiego metalurgia to "dział przemysłu zajmujący się produkcją metali". Z podobną definicją mamy do czynienia w internetowym słowniku języka polskiego (http://sjp.pwn.pl/szukaj/metalurgiczny), gdzie metalurgia jest definiowana jako:

Natomiast redukcja (wg http://pl.wikipedia.org/wiki/Redukcja_ (chemia)) oznacza "proces, w trakcie którego atom lub ich grupa przechodzi z wyższego na niższy stopień utlenienia. Każdej redukcji musi towarzyszyć utlenienie. (...). W praktyce, daną reakcję nazywamy reakcją redukcji (zwłaszcza w chemii organicznej), gdy struktura głównego substratu i głównego produktu różnią się tylko tym, że jedna grupa lub pojedynczy atom zmniejszył w jej wyniku swój stopień utlenienia, kosztem utlenienia, zwykle nieorganicznego, prostego związku zwanego w tym przypadku środkiem redukującym. Redukcja związków metali zawartych w ich rudach jest podstawową przemysłową metodą otrzymywania wielu metali. Redukcję przeprowadza się np. za pomocą węgla (#8594; wielki piec)".

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że zużycie Koksu dokonywane w procesach technologicznych stosowanych przez niego - służących produkcji metali dokonywane jest w pełni w procesach metalurgicznych jak i redukcji chemicznej (co dotyczy dodatkowo technologii przetopu wykorzystującej piec zawiesinowy). W konsekwencji jeżeli Zainteresowany będzie dokonywał nabyć Koksu, który zużywany będzie w ww. procesach od pośredniczących podmiotów węglowych i jednoczenie będzie prowadzić ewidencję ww. wyrobów węglowych (zgodnie z wymogami UPA) - będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym przedmiotowych wyrobów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W treści złożonego wniosku wskazano, że Wnioskodawca, jest podatnikiem podatku akcyzowego, którego wyrobem dominującym przy opodatkowaniu podatkiem akcyzowym jest energia elektryczna. Jednakże głównym przedmiotem działalności Zainteresowanego jest produkcja i sprzedaż metalu - miedzi (o czystości od 98,5% - 99,99% Cu), która odbywa się w pełnych ciągach produkcyjnych w jego hutach, przy wykorzystaniu technologii przetopu koncentratów miedzi w piecach szybowych bądź technologii przetopu koncentratów w piecu zawiesinowym przy czym koncentraty, będące podstawowym surowcem do produkcji miedzi zawierają około 12%-40% miedzi w postaci różnych związków chemicznych (Cu2S, CuS, CuFeS2, Cu5FeS4). Stosowane przez Wnioskodawcę technologie produkcji miedzi wymagają dla uzyskania produktu końcowego (miedzi o czystości jw.) użycia na różnych etapach produkcyjnych koksu stabilizowanego (wielkopiecowego) 25-80 mm, koksu groszek 10-20 mm lub 10-25 mm lub koksiku (karbonizatu węglowego) 0-5 mm lub 0-10 mm - wyrobów oznaczonych kodem CN 2704 00 19 (dalej: Koks).

Zainteresowany począwszy od 2012 r. będzie nabywał Koks od podmiotów dokonujących obrotu tymi wyrobami, posiadających status pośredniczących podmiotów węglowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca wskazał, iż Koks będzie zużywany w procesach technologicznych stosowanych przez niego w procesach metalurgicznych i do redukcji chemicznej w piecach szybowych i zawiesinowym.

Wnioskodawca ma wątpliwość, czy zużycie przez niego Koksu w procesach technologicznych służących produkcji metalu (opisanych we Wniosku) korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Pod poz. 19 tego załącznika został wymieniony węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych o kodzie CN ex 2701.

Pod poz. 20 wyżej wskazanego załącznika został wymieniony węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych o kodzie CN ex 2702.

Z kolei pod poz. 21 ww. załącznika został wymieniony koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych o kodzie CN ex 2704 00.

Umieszczenie dopisku "ex" przy konkretnym kodzie CN ma na celu zawężenie tych wyrobów do tych, które spośród danego grupowania spełniają warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "Nazwa wyrobu (grupa wyrobów)". Dopisek "ex" umieszczony przy rozpatrywanych przez nas pozycjach załącznika oznacza, iż wyroby o podanych tam kodach należy traktować zawężająco, czyli np. nie wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2701, lecz te spośród nich, które są opisane w danej pozycji.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się między innymi w punkcie 2 - wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 czyli z wyłączeniem paliw silnikowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż wyrobami akcyzowymi są:

Podobnie kwestia określenia wyrobów akcyzowych jest uregulowana w prawie wspólnotowym, to jest w Dyrektywie Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG oraz w Dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej.

W przepisie art. 1 Dyrektywy Rady 2008/118/WE mówi się, iż dyrektywa ta ustanawia ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego nakładanego bezpośrednio lub pośrednio na konsumpcję poniższych wyrobów, zwanych dalej "wyrobami akcyzowymi", a w podpunkcie a) tego przepisu jako wyroby akcyzowe wymienia się produkty energetyczne i energię elektryczną objęte dyrektywą 2003/96/WE.

Z kolei przepis art. 2 dyrektywy 2003/96/WE mówi, iż dla celów niniejszej dyrektywy, pojęcie "produkty energetyczne" stosuje się do produktów wymienionych w podpunkcie b) tego przepisu, objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy stwierdzić, iż węgiel jest wyrobem akcyzowym, jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych.

W ustawie, jak i w przepisach wspólnotowych brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie "do celów opałowych". Zwrot - "zużycie w celach opałowych" był rozpatrywany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie pod numerem C-240/01, gdzie orzeczono, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji.

Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że "cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe (...), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą".

Zgodnie z ww. art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str.1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

W myśl art. 31a ust. 4 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Ewidencja, o której mowa w ust. 4, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę (art. 31a ust. 5-7 ustawy).

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz argumentację przedstawioną we własnym stanowisku przez Wnioskodawcę jak i przytoczone wyżej przepisy, należy zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanego, iż zużycie Koksu dokonywane przez niego w procesach metalurgicznych i redukcji chemicznej będzie zwolnione od akcyzy pod warunkiem prowadzenia ewidencji określonej w art. 31a ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia Koksu.

Zdarzenie przyszłe w zakresie opodatkowania nabycia koksu od pośredniczących podmiotów węglowych zostało rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 15 lutego 2012 r. nr ILPP3/443-100/11-2/TK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.