ILPP2/4512-1-917/15-3/AD - VAT w zakresie opodatkowania powstałych niedoborów, prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz ewentualnej korekty podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 21 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 29 lutego 2016 r. (data wpływu 3 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania powstałych niedoborów, prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz ewentualnej korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania powstałych niedoborów, prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz ewentualnej korekty podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono 3 lutego 2016 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

"A" Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem VAT, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski.

W związku z procesem restrukturyzacyjnym w ramach grupy, do której należy Spółka, w dniu 31 lipca 2015 r. dokonano podziału Spółki w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1030 z późn. zm.), tj. poprzez przeniesienie na spółki przejmujące oraz na spółkę nowo zawiązaną części majątku Wnioskodawcy w postaci wyodrębnionych oddziałów (dalej: wydzielone ZCP).

Do dnia podziału Spółka prowadziła działalność m.in. w zakresie transportu samochodowego (osobowego, towarowego, specjalistycznego), transportu kolejowego, remontów pojazdów kołowych i szynowych oraz remontów maszyn i urządzeń a także w zakresie handlu produktami naftowymi. Jednak po dokonaniu podziału, pozostający w Spółce zespół składników majątkowych, stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci Oddziału Transportu Kolejowego i Napraw Wagonów, kontynuuje swoją działalność już tylko w zakresie świadczenia usług transportowych realizowanych transportem kolejowym, a także wykonywania prac utrzymaniowo-naprawczych dla wagonów towarowych oraz wagonetek. W pozostałym zakresie, tj.m.in. w zakresie handlu produktami naftowymi, działalność kontynuują spółki przejmujące i spółka nowo zawiązana, które przejęły wydzielone ZCP.

W ramach prowadzonej działalności w zakresie handlu produktami naftowymi, Spółka dokonywała zakupu paliw, a następnie ich odprzedaży na rzecz swoich kontrahentów na stacjach paliw. Z tytułu nabycia paliw i płynów, wykorzystywanych w ramach przedmiotowej działalności, Spółka dokonywała odliczenia VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących przedmiotowe nabycie.

Na dzień dokonania podziału (31 lipca 2015 r.), przeprowadzono inwentaryzację na stacjach paliw i w magazynach Spółki. W wyniku przedmiotowej inwentaryzacji stwierdzono rozbieżność stanów magazynowych ustalonych na podstawie przeprowadzonego spisu z natury z ilością towarów (paliw i płynów) wynikającą z ksiąg podatkowych prowadzonych przez Spółkę. Wskazane rozbieżności powstały w wyniku awarii infastruktury paliwowej, której następstwem był m.in. wyciek paliwa ze zbiorników. Ujawnione przez Spółkę niedobory dotyczyły zarówno paliw ciekłych jaki płynu "a".

W związku z identyfikacją powyższej nieprawidłowości, w celu zabezpieczenia przed powstaniem kolejnych niedoborów w zbiornikach Wnioskodawcy, Spółka podjęła decyzję o dokonaniu ponownego litrażowania oraz montażu nowych urządzeń, w wyniku czego, Spółka uzyskała świadectwo ich legalizacji. Spółka dysponuję ponadto, dokumentem wydanym przez firmę serwisującą dystrybutory paliw, potwierdzającym wystąpienie awarii urządzeń w wyniku technicznej usterki.

Ponadto, w wyniku przeprowadzonych inwentaryzacji w styczniu i lipcu 2015 r., poza niedoborami wynikającymi z awarii urządzeń i wyciekiem paliwa Spółka zidentyfikowała również tzw. niedobory naturalne oleju napędowego, oleju grzewczego, oraz benzyny bezołowiowej, właściwe dla materiałów w stanie ciekłym powstałe w wyniku działania temperatury (dalej: niedobory naturalne).

Spółka posiada dokumentację potwierdzającą przeprowadzenie wyżej opisanych czynności, w szczególności:

* protokoły Komisji Inwentaryzacyjnej sporządzone w ramach przeprowadzonych inwentaryzacji,

* protokół przeprowadzonego litrażowania,

* protokół wyjaśnień inwentaryzacyjnych,

* wydruki urządzeń kontrolno-pomiarowych,

* protokoły prac serwisowych,

* dokument wydany przez firmę serwisującą stwierdzający wystąpienie awarii urządzeń w wyniku technicznej usterki.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że w wyniku przeprowadzonej na stacjach paliw i w magazynach Spółki inwentaryzacji stwierdzono rozbieżność stanów magazynowych ustalonych na podstawie przeprowadzonego spisu z natury z ilością towarów (paliw i płynów) wynikającą z ksiąg podatkowych prowadzonych przez Spółkę. Wskazane rozbieżności powstały w wyniku awarii infrastruktury paliwowej, której następstwem był m.in. wyciek paliwa ze zbiorników. Spółka dysponuje dokumentem potwierdzającym, że przyczyną awarii urządzeń była techniczna usterka.

Spółka pragnie wskazać, iż usterka ta nie powstała na skutek zaniedbań czy też niedopełnienia obowiązków przez pracowników Spółki. Wynika to z faktu, iż urządzenia techniczne (dystrybutory paliw) eksploatowane były przez Spółkę w sposób prawidłowy, zgodny z ich przeznaczeniem oraz z zachowaniem należytej staranności, a ponadto zbiorniki wraz z urządzeniami kontrolno-pomiarowymi, które uległy awarii, były przedmiotem regularnego serwisowania przez podmiot zewnętrzny.

W konsekwencji, mając na uwadze powyższe, powstałe niedobory wynikają zdaniem Spółki wyłącznie z przyczyn technicznych pozostających poza kontrolą Spółki i jej pracowników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle przepisów ustawy o VAT opisane przez Spółkę ujawienie niedoborów stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

2. Czy w związku z opisanym przez Spółkę ujawnieniem niedoborów naturalnych, Spółka zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie jest zobowiązana do dokonania korekty VAT naliczonego z tytułu uprzedniego zakupu olejów i benzyny wskazanych w stanie faktycznym.

3. Czy w związku z opisanym przez Spółkę ujawnieniem niedoborów innych niż naturalne powstałych wskutek awarii urządzeń, Spółka zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie jest zobowiązana do dokonania korekty VAT naliczonego z tytułu uprzedniego zakupu olejów i benzyny wskazanych w stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Opisane przez Spółkę ujawienie niedoborów nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

2. W związku z opisanym przez Spółkę ujawnieniem niedoborów naturalnych, Spółka zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego i w konsekwencji nie jest zobowiązana do dokonania korekty VAT naliczonego z tytułu uprzedniego zakupu olejów i benzyny wskazanych w stanie faktycznym.

3. W związku z opisanym przez Spółkę ujawnieniem niedoborów innych niż naturalne, w szczególności powstałych wskutek awarii urządzeń, Spółka zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego i w konsekwencji nie jest zobowiązana do dokonania korekty VAT naliczonego z tytułu uprzedniego zakupu olejów i benzyny wskazanych w stanie faktycznym.

Ad. 1

Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się natomiast: "każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Zastosowanie przepisów ustawy o VAT do ujawnienia niedoborów

Z treści powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu VAT podlega, w szczególności, odpłatna dostawa towarów, rozumiana, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, jak również odpłatne świadczenie usług, rozumiane, zasadniczo, jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Analiza powołanych powyżej przepisów dotyczących zakresu opodatkowania VAT nie wskazuje, aby niedobór towarów, niezależnie od jego charakteru, stanowił odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Nie można bowiem mówić o dostawie towarów w sytuacji, gdy nie istnieje żaden odbiorca towarów, a tym samym żaden podmiot, który mógłby dokonać konsumpcji oleju napędowego, oleju grzewczego, benzyny bezołowiowej, czy też płynu G., w stosunku do których zidentyfikowano niedobory. W konsekwencji, nie dochodzi, do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku ujawnienia niedoborów nie można również mówić o świadczeniu usług. W przypadku świadczenia usług, podobnie jak w przypadku dostawy towarów, musiałby bowiem istnieć ich odbiorca. W analizowanej sytuacji, nie dochodzi zatem do wzajemnego świadczenia, dla którego istniałby beneficjent.

Z uwagi na fakt, że w ustawie o VAT nie zawarto regulacji, z których wynikałoby, aby takie czynności jak ujawnienie niedoborów podlegało opodatkowaniu VAT, zdarzenie to, zdaniem Wnioskodawcy, nie skutkuje obowiązkiem naliczenia podatku należnego, innymi słowy pozostaje neutralne dla celów VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku z 14 lipca 2005 r. w sprawie C-435/2003 (British American Tobacco International Ud i Newman Shipping Agency Company NV v. Belgische Staat), w którym Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (ówczesny Europejski Trybunału Sprawiedliwości) odniósł się do utraty towarów w wyniku kradzieży i wskazał, że kradzież nie może być uznana za zdarzenie powodujące przeniesienie prawa z poszkodowanego na sprawcę w rozumieniu ustawy o VAT. Skutkiem kradzieży nie jest bowiem wyposażenie sprawcy w uprawnienie do rozporządzania towarem jak właściciel.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej z dnia 2 stycznia 2014 r., (sygn. IBPP2/443-929/B) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ stwierdził, iż: "z powyżej powołanych przepisów nie wynika, aby niedobór towarów stanowił dostawę towarów albo świadczenie usług, dlatego też nie podlega on opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stwierdzenie niedoborów zarówno zawinionych, jak i niezawinionych nie powoduje żadnych obowiązków związanych z rozliczeniem należnego podatku VAT".

* interpretacji indywidualnej z dnia 27 lipca 2012 r., (sygn. ITPP1/443-608/12/KM) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ stwierdził, iż: "(...) biorąc po uwagę opis stanu faktycznego oraz przedstawione uregulowania prawne stwierdzić należy, iż niedobory towarów, jako niestanowiące dostawy towarów, ani świadczenia usług w rozumieniu powołanych wyżej przepisów, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym nie ma obowiązku naliczania i odprowadzania należnego podatku od towarów i usług z tytułu wstąpienia zawinionych niedoborów towarów".

* interpretacji indywidualnej z 21 stycznia 2011 r. (sygn. ITPP1/443-1067/10/KM) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ stwierdził, że: "niedobory towarów, jako niestanowiące dostawy towarów, ani świadczenia usług w rozumieniu powołanych wyżej przepisów, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym nie ma obowiązku naliczania i odprowadzania należnego podatku od towarów i usług z tytułu wystąpienia zawinionych niedoborów towarów. Zatem, w związku z powstaniem niedoborów zawinionych u Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek w podatku VAT należnym - czyli obowiązek opodatkowania powyższych niedoborów podatkiem od towarów i usług".

* interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2009 r., (sygn. ITPP1/443-421/09/DM) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ stwierdził, iż: "(...) niedobory towarów, jako niestanowiące dostawy towarów, ani świadczenia usług w rozumieniu powołanych wyżej przepisów, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie wymagają dokumentowania fakturami wewnętrznymi. Tym samym Spółka nie ma obowiązku naliczania i odprowadzania należnego podatku od towarów i usług z tytułu wstąpienia niezawinionych niedoborów towarów".

Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż fakt ujawnienia niedoborów pozostaje neutralny dla celów VAT, w szczególności Spółka nie jest zobowiązana do odprowadzenia podatku należnego z tytułu powstania niedoborów oleju napędowego, oleju grzewczego, benzyny bezołowiowej, czy też płynu "a".

Ad. 2 i 3

Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do odliczenia VAT nie przysługuje natomiast podatnikowi w przypadku spełnienia jednej z negatywnych przesłanek, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Ponadto, w przypadku, gdy podatnik miał prawo do odliczenia VAT naliczonego a następnie prawo to się zmieniło, podatnik dokonuje korekty na podstawie przepisów określonych w art. 91 ustawy o VAT. W myśl art. 91 ust. 7d ustawy o VAT, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług (w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów), nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Prawo do odliczenia VAT naliczonego w odniesieniu do towarów handlowych Spółki

Towary handlowe będące przedmiotem niniejszego wniosku, nabyte zostały w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, tj. dla celów ich wykorzystania do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w postaci handlu produktami naftowymi.

Jednocześnie, z uwagi na brak spełnienia negatywnych przesłanek określonych w art. 88 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących przedmiotowe wydatki.

Powstanie niedoborów z przyczyn niezależnych od Spółki

Jak wskazano powyżej, towary handlowe będące przedmiotem niniejszego wniosku, zostały nabyte przez Wnioskodawcę, celem ich wykorzystania w ramach działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT.

Część towarów, wbrew woli Spółki, nie może jednak zostać wykorzystana przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, zgodnie z jej zamiarem, z uwagi na zidentyfikowane różnice inwentaryzacyjne.

Różnice inwentaryzacyjne będące kategorią księgową, mogą mieć postać niedoborów lub nadwyżek. Niedobory dzielą się, co do zasady, na takie, które powstały z winy konkretnych osób odpowiedzialnych za dane towary (niedobory zawinione) jak i na takie, które powstały z przyczyn niezależnych od osób materialnie odpowiedzialnych (niedobory niezawinione).

Wśród niedoborów niezawinionych mieszczą się niedobory spowodowane przyczynami losowymi (np. pożar, powódź, kradzież), tzw. niedobory (ubytki) naturalne a także inne niedobory powstałe z przyczyn niezależnych od osób materialnie odpowiedzialnych.

Istotą niedoborów naturalnych jest fakt, że powstawać one mogą naturalnie w związku z właściwościami fizycznymi, chemicznymi lub warunkami magazynowania czy transportu. Dotyczy to w szczególności towarów w stanie ciekłym, takich jak paliwa, których objętość zmniejszyć się może np. wskutek działania temperatury, co w sposób naturalny powoduje powstanie niedoboru.

W ramach inwentaryzacji przeprowadzonej przez Spółkę w styczniu i lipcu 2015 r. zidentyfikowano niedobory naturalne powstałe w trakcie miesięcznych wydań a mających charakter ubytków naturalnych. Ubytki te były niezależne od woli i działań Spółki i pozostawały poza jej kontrolą.

Ponadto, w ramach inwentaryzacji Spółka zidentyfikowała również niedobory inne niż naturalne, powstałe wskutek wycieku paliwa związanego z awarią urządzeń infrastruktury paliwowej. Spółka pragnie zwrócić uwagę, że dopełniła ona wszelkich obowiązków związanych z prawidłową eksploatacją dystrybutorów paliw. Zbiorniki wraz z urządzeniami kontrolno-pomiarowymi, które uległy awarii były, bowiem, przedmiotem regularnego serwisowania przez podmiot zewnętrzny. Powstałe na skutek awarii infrastruktury paliwowej niedobory wynikają zatem wyłącznie z przyczyn technicznych, niezależnych od Spółki. Biorąc pod uwagę należytą eksploatację infrastruktury przez Spółkę oraz fakt dokonywania regularnych przeglądów serwisowych urządzeń, Spółka dokonała wszelkich czynności prowadzących do ograniczenia ryzyka powstania usterki technicznej. Mimo zatem zachowania należytej staranności, Spółka nie mogła zapobiec powstaniu przedmiotowych niedoborów. Spółka posiada ponadto dokumentację, potwierdzającą techniczną awarię urządzeń.

Zachowanie prawa do odliczenia VAT od niedoborów niezawinionych

W ocenie Spółki, zarówno w przypadku niedoborów naturalnych jak również niedoborów powstałych wskutek wskazanej awarii, niedobory te powstały na skutek przyczyn, na które Spółka nie miała żadnego wpływu.

W tym miejscu, Wnioskodawca pragnie odnieść się do zasady neutralności VAT, zgodnie z którą zakup towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania opodatkowanej VAT działalności gospodarczej uprawnia podatnika do odliczenia związanego z nim VAT naliczonego.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze, że w odniesieniu do towarów handlowych nabytych przez Spółkę, stwierdzono niedobór, który powstał na skutek przyczyn niezależnych od Spółki, kwestionowanie prawa do odliczenia VAT w zakresie ich nabycia, byłoby naruszeniem tej zasady.

W analizowanej sytuacji, towary objęte niniejszym wnioskiem były przeznaczone do działalności opodatkowanej VAT i przeznaczenie to nie zmieniło się to w trakcie ich składowania. Wnioskodawca nie podjął bowiem decyzji ani też nie dokonał jakichkolwiek czynności w zakresie zmiany przeznaczenia przedmiotowych towarów handlowych do wykorzystania w ramach czynności innych niż działalność gospodarcza.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV. Trybunał potwierdził w nim, iż w sytuacji gdy nabycie towarów i usług dokonane zostało z zamiarem wykorzystania do działalności opodatkowanej, jednakże z powodów wykraczających poza kontrolę podatnika nie zostały one wykorzystane w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia podatku zostaje zachowane.

W świetle powyższego w sytuacji, gdy zakup danego towaru został dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej VAT (tak jak to ma miejsce w analizowanym stanie faktycznym), pomimo niezawinionej przez podatnika utraty tego towaru, prawo do odliczenia VAT w związku z jego nabyciem zostaje zachowane.

Mając na uwadze powyższą argumentację, zdaniem Spółki, w odniesieniu do towarów, w stosunku do których zidentyfikowano niedobory, na powstanie których Spółka nie miała wpływu, zachowuje ona prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Obowiązek korekty podatku naliczonego

Zdaniem Spółki, nie będzie ona zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego, na podstawie art. 91 ust. 7d ustawy o VAT, z uwagi na brak spełnienia przesłanki określonej w tym przepisie w zakresie zmiany prawa do odliczenia VAT. Jak zostało bowiem wykazane powyżej, prawo Spółki do odliczenia VAT nie uległo zmianie, ale zostało zachowane.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na fakt, że uregulowania dotyczące korekty podatku naliczonego zawarte w art. 91 ustawy o VAT, zaimplementowane zostały z Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT).

Przepis art. 185 ust. 1 Dyrektywy VAT przewiduje, że korekta jest dokonywana w szczególności, gdy po złożeniu deklaracji VAT nastąpi zmiana czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia. Ponadto, zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu Dyrektywy VAT w drodze odstępstwa od ust. 1, korekta nie jest dokonywana w przypadku transakcji w całości lub częściowo niezapłaconych, w przypadku należycie udokumentowanego lub potwierdzonego zniszczenia, zagubienia lub kradzieży własności oraz w przypadku towarów przeznaczonych do przekazywania jako prezenty o małej wartości i próbki, o których mowa w art. 16.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem przepisów Dyrektywy VAT, państwa członkowskie mogą wymagać korekty w przypadkach transakcji, w związku z którymi płatność nie została całkowicie lub częściowo uregulowana oraz w przypadku kradzieży. Niemniej jednak, polski ustawodawca nie zdecydował się wprowadzić takiego obowiązku do polskiego porządku prawnego.

Mając na uwadze, że:

* w analizowanym stanie faktycznym przesłanka określona w art. 91 ust. 7d ustawy o VAT, nie została spełniona (prawo do odliczenia VAT jest bowiem zachowane i nie uległo zmianie), a ponadto

* ustawodawca nic zdecydował o zaimplementowaniu przepisów Dyrektywy VAT dotyczących korekty podatku naliczonego w przypadku transakcji, w związku z którymi płatność nie została uregulowana,

Spółka nie jest zobowiązana do skorygowania podatku naliczonego w związku z ujawnieniem niedoborów, powstałych z przyczyn od niej niezależnych - a za takie należy w ocenie Spółki uznać utratę w wyniku działania temperatury (niedobory naturalne) oraz awarii urządzeń.

Stanowiska organów podatkowych

Przedstawiony powyżej pogląd Spółki w zakresie zachowania prawa do odliczenia VAT naliczonego, a także braku konieczności skorygowania podatku naliczonego, znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w zakresie ujawnienia niedoborów, przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej z dnia 18 lutego 2014 r., (sygn. IPPP1/443-1317/13-3/EK) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ stwierdził, iż: "w przypadku utraty towarów z przyczyn od Wnioskodawcy niezależnych, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ww. nabyciem zostaje zachowane. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany również do korekty podatku VAT naliczonego od utraconych podczas pożaru towarów, w sytuacji gdy te składniki działalności gospodarczej służyć miały do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Powyższe wynika z faktu, że strata powstała na skutek pożaru jest - zgodnie z okolicznościami - niedoborem niezawinionym nie skutkującym zmianą przeznaczenia zniszczonych towarów".

* interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2012 r. (sygn. IBPP1/443-369/12/LSz) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ stwierdził, iż: "(...) skoro doszło w przedmiotowej sprawie do konieczności zniszczenia/likwidacji towarów, materiałów czy półfabrykatów z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, a zakupionych wcześniej z zamiarem ich wykorzystania do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, to Wnioskodawca nie utracił prawa do odliczenia podatku naliczonego i nie jest zobowiązany do dokonania korekty tego odliczonego podatku, przy zachowaniu oczywiście przepisów art. 88 ustawy o VAT".

* interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2010 r., (sygn. ILPP1/443-280/10-5/MK) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w której organ stwierdził, iż: "(...) Wnioskodawca nie ma obowiązku korekty podatku w związku z niedoborem niezawinionym. Powyższe wynika z faktu, iż nabycie towarów zostało dokonane w celu wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, a utrata części towaru nastąpiła z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy. W konsekwencji powyższego Zainteresowany względem przedmiotowego towaru nie utracił prawa do odliczenia podatku VAT. Reasumując, Wnioskodawca względem niedoboru niezawinionego nie ma obowiązku korekty podatku VAT".

* interpretacji indywidualnej z dnia 2 stycznia 2014 r., (sygn. IBPP2/443-929/13/B) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ stwierdził, iż: "(...) w sytuacji utraty towaru z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, który jednocześnie dopełnił wszelkiej staranności by niedoborów uniknąć, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem utraconych towarów zostaje zachowane, a co za tym idzie nie ma podstaw do dokonywania korekt odliczonego podatku".

* interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2013 r., (sygn. IPPP3/443-527/13-2/LK) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ stwierdził, iż: "(...) w przypadku utraty towaru z przyczyn od Wnioskodawcy niezależnych, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ww. nabyciem zostaje zachowane, a co za tym idzie, nie ma również podstaw do dokonywania korekt odliczonego podatku".

* interpretacji indywidualnej z dnia 27 lipca 2012 r., (sygn. ITPP1/443-608/12/KM) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ stwierdził, iż: "(...) w przypadku utraty towaru z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, który jednocześnie dopełnił wszelkiej staranności by niedoborów uniknąć, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ww. nabyciem zostaje zachowane, a co za tym idzie, nie ma również podstaw do dokonywania korekt odliczonego podatku".

Mając na uwadze wyżej wskazaną argumentację, popartą stanowiskiem organów podatkowych, Spółka wnosi o potwierdzenie przedstawionego w niniejszym wniosku stanowiska, iż w przypadku ujawnienia przez Spółkę niedoborów powstałych z przyczyn od niej niezależnych (przyczyn naturalnych bądź z przyczyn awarii infrastruktury paliwowej), Spółka zachowa prawo do odliczenia VAT naliczonego i nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku w przedmiotowym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.