ILPP2/4512-1-855/15-3/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/4512-1-855/15-3/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2015 r. (data wpływu 23 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępniania Obiektów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępniania Obiektów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: "Gmina", "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Na terenie Gminy działa Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury (dalej: "MGOK") będący samorządową instytucją kultury, o której mowa w ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, posiadającą odrębną od Gminy osobowość prawną. Przedmiotem działalności MGOK jest m.in. świadczenie usług związanych z działalnością kulturalną (np. organizacja zajęć artystyczno-rozrywkowych dla dzieci i dorosłych, organizacja imprez, koncertów, festynów, spektakli), świadczenie usług reklamowych i promocyjnych oraz prowadzenie sprzedaży w zakresie odpłatnego wynajmu pomieszczeń. Od 2013 r. MGOK jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT.

W latach 2009-2014 Gmina ponosiła wydatki inwestycyjne związane z:

* remontem siedziby MGOK (dalej: "Budynek") wraz z przebudową Placu (na którym zlokalizowany jest Budynek),

* przebudową świetlic w miejscowościach A i B oraz

* przebudową placu zabudowanego świetlicą w miejscowości C,

(dalej łącznie: "Inwestycje" lub "Obiekty").

Inwestycje uzyskały dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (dalej: "PROW"), a Gmina otrzymała dofinansowanie w wysokości nie większej niż 75% poniesionych kosztów kwalifikowanych. Podatek VAT stanowił koszt niekwalifikowany wszystkich Inwestycji.

Wartość zrealizowanych Inwestycji dla każdego Obiektu przekraczała 15.000 zł. Nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. przedsięwzięć dokumentowane było fakturami VAT wystawionymi na Gminę.

Do 16 lutego 2015 r. MGOK nieodpłatnie użytkował Budynek, natomiast świetlice w A, B, C pozostawały na stanie środków trwałych Gminy i były zarządzane przez poszczególne sołectwa funkcjonujące na terenie Gminy. W związku z funkcjonowaniem Obiektów Gmina nie czerpała jakichkolwiek dochodów, które wykazywałaby w swych rozliczeniach VAT.

W momencie realizacji Inwestycji przyszłe przeznaczenie poszczególnych Obiektów nie było jednoznacznie określone. W szczególności Gmina nie miała sprecyzowanego planu czy po zakończeniu Inwestycji Obiekty będą wciąż zarządzane przez sołectwa lub MGOK, czy zostaną udostępnione innemu podmiotowi do zarządzania.

W drugiej połowie 2014 r. Gmina podjęła decyzję o zmianie dotychczasowej praktyki w zakresie zarządzania Obiektami. W szczególności Gmina zdecydowała, by zadania związane z ich funkcjonowaniem przejął stopniowo MGOK, którego statutowa działalność obejmuje szeroko rozumianą działalność kulturalną. W tym celu Gmina postanowiła sukcesywnie wydzierżawić Obiekty na rzecz MGOK, który wykorzystywałby je w swej działalności m.in. w zakresie odpłatnego wynajmu pomieszczeń.

W związku z powyższym, Gmina w grudniu 2014 r. zwróciła się z wnioskami do Samorządu Województwa (dalej: "Samorząd") o wyrażenie zgody na zawarcie umowy odpłatnej dzierżawy poszczególnych Obiektów z MGOK (dalej: "Wnioski"). Po uzyskaniu zgody Samorządu w dniu 16 lutego 2015 r. Gmina zawarła z MGOK umowę na dzierżawę Budynku oraz świetlic w A i B.

Następnie, po dokonaniu finansowego rozliczenia pozostałych Inwestycji (co stanowiło jeden z warunków uzyskania zgody Samorządu), Gmina ponownie zwróciła się do Samorządu z wnioskiem o wyrażenie zgody na zawarcie umowy odpłatnej dzierżawy z MGOK. Po uzyskaniu zgody Samorządu w dniu 12 listopada 2015 r. Gmina zawarła z MGOK umowę na dzierżawę nieruchomości zabudowanej Budynkiem oraz nieruchomości zabudowanej salą wiejską w C.

Tym samym wszystkie Obiekty, których dotyczy niniejszy Wniosek zostały w 2015 r. wydzierżawione na rzecz MGOK. Z tytułu ww. dzierżawy Gmina uzyskuje/uzyskiwać będzie od MGOK comiesięczny czynsz, wystawia/wystawiać będzie w tym zakresie faktury VAT i rozlicza/rozliczać będzie podatek należny we właściwym urzędzie skarbowym.

Gmina nie odliczała dotychczas podatku naliczonego z wydatków inwestycyjnych dotyczących Obiektów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne udostępnienie Obiektów na podstawie umowy dzierżawy przez Gminę na rzecz MGOK stanowi/będzie stanowiło czynność opodatkowaną VAT, niepodlegającą zwolnieniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne udostępnienie Obiektów na rzecz MGOK na podstawie umowy dzierżawy stanowi/będzie stanowiło czynność opodatkowaną VAT, niepodlegającą zwolnieniu.

O opodatkowaniu VAT danej czynności można mówić wówczas, gdy wchodzi ona w przedmiotowy zakres ustawy o VAT (kryterium przedmiotowe) oraz jest wykonywana przez podatnika VAT działającego w takim charakterze (kryterium podmiotowe).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, w związku z faktem, że odpłatna czynność dzierżawy Obiektów nie stanowi odpłatnej dostawy towaru, stanowi ona odpłatną usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Z kolei przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT statuuje, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, ww. ustawy bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie zaś do art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe w ocenie Wnioskodawcy oznacza, iż organ władzy publicznej nie działa w charakterze podatnika w zakresie swojej działalności podstawowej (działalności o charakterze publiczno-prawnym), natomiast będzie traktowany tak samo jak każdy inny podmiot w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższa teza znajduje potwierdzenie w doktrynie. Między innymi T. Michalik w odniesieniu do przedmiotowego zagadnienia wskazał, iż: "organ władzy publicznej nie będzie podatnikiem w zakresie swojej działalności podstawowej (takiej jak np. czynności urzędowe), natomiast będzie traktowany tak samo jak każdy inny podmiot w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych wykraczających poza zadania nałożone odrębnymi przepisami (takich jak np. wynajem powierzchni biurowej). Ustawa nie definiuje pojęcia organu władzy publicznej, należy więc przyjąć, że pojęciem tym objęte są wszelkie organy państwowe, jak również organy samorządu terytorialnego" (por. T. Michalik, VAT, Komentarz. Wyd. 9, Warszawa 2013 r.).

Zatem mając na uwadze, że umowa dzierżawy jest niewątpliwie umową cywilnoprawną uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), w opinii Gminy wykonywanie czynności na podstawie umowy dzierżawy oznaczać będzie działanie Gminy w charakterze podatnika VAT.

Skoro, zatem Gmina wykonuje/będzie wykonywać czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. świadczenie odpłatnej usługi dzierżawy, i Gmina wykonuje/będzie wykonywać tę czynność działając w charakterze podatnika VAT, przedmiotowa czynność podlega/będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W opinii Gminy, czynność ta nie jest/nie będzie również zwolniona z VAT, gdyż ani ustawa o VAT ani też rozporządzenia wykonawcze, nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosowanie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niezależnie od powyższego zauważyć trzeba, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Ponadto, należy podkreślić, że w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2015 r. sygn. akt I FPS 4/15, rozstrzygnięto bardzo szczegółowo, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, gdyż nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również na orzeczenie TSUE z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław i podkreślił, że w wyroku tym TSUE udzielił bardzo szczegółowych wskazówek dotyczących warunków, jakie muszą spełniać publiczne jednostki organizacyjne aby mogły one być uznane za podatników VAT czynnych, tj. działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, ponoszenie ryzyka gospodarczego, brak hierarchicznego podporządkowania itp.

NSA zwrócił uwagę na fakt, że dla oceny, czy samorządowy zakład budżetowy jest podmiotem samodzielnym należy zbadać to, czy ten zakład przy realizacji jego zadań jest podporządkowany Gminie.

Z powyższego wynika, że samorządowy zakład budżetowy w myśl przytoczonych przepisów oraz zgodnie z wyrokiem NSA nie może być traktowany jako odrębny podatnik od jednostki samorządu terytorialnego, która go utworzyła.

Jednak, aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń w dniu 29 września 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało komunikat w sprawie objętej wyrokiem TSUE, w którym wskazano, że stosowany model rozliczeń może być kontynuowany do połowy 2016 r. W dniu 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wprowadziło zmianę do komunikatu polegającą na przedłużeniu terminu ostatecznej centralizacji na dzień 1 stycznia 2017 r.

Tut. Organ zaznacza zatem, że niniejsze rozstrzygnięcie w rozpatrywanej sprawie straci aktualność, o ile Gmina zgodnie z wnioskami płynącymi z ww. orzeczenia TSUE w sprawie C-276/14 oraz wyroku NSA sygn. akt I FPS 4/15 dokona "scentralizowania" w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług, tj. będzie rozliczać cały podatek należny, jak i podatek naliczony powstały w wyniku działań realizowanych przez swoje jednostki organizacyjne.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie wniosku tj. w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego i terminu korekty podatku naliczonego, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl