ILPP2/4512-1-805/15-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 27 października 2015 r. (data wpływu 30 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi wyprodukowania i wylania betonu - jest prawidłowe.

W dniu 30 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi wyprodukowania i wylania betonu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji betonu towarowego, sklasyfikowanego w grupowaniu PKWiU z 2008 r. 23.63.10. Produkcja i sprzedaż betonu dokonywana jest dla firm, instytucji, a także dla klientów indywidualnych. Masa betonowa jest dostarczana na budowę specjalistycznymi samochodami, tzn. betonomieszarką i pompogruszką (samochód wyposażony w pompę do betonu). Pompa do betonu umożliwia pompowanie betonu na duże odległości lub wysokości. Poprzez dostawę, wylewanie i pompowanie betonu świadczona jest usługa budowlana związana z wykonywaniem robót betoniarskich oznaczonych symbolem PKWiU 43.99.40.0. Kierownik wytwórni betonu ustala z klientami cenę sprzedaży, w którą wkalkulowana jest wartość materiału zużytego do wyprodukowania masy betonowej, transport betonu na wskazane miejsce budowy, wylanie i wypompowanie przy użyciu pompy do betonu na wskazane przez klienta odległości i wysokości. Zawarte z klientami umowy określają całościową wycenę usługi (łącznie materiały i robocizna). Prace wykonywane przez firmę, czyli usługi budowlane związane z wyprodukowaniem betonu, dostarczeniem go na miejsce wraz z usługą wylania i wypompowania, mieszczą się w treści art. 41 ust. 12 ustawy i są związane z dostawą, budową, remontem, modernizacją, termomodernizacją, przebudową obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się - w myśl ust. 12a powołanego wcześniej artykułu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12.

Usługi mają charakter złożony i obejmują szereg działań, takich jak:

* kontakt pracownika podatnika z klientem i ustalenie jego potrzeb, w tym ustalenie ilości i rodzaju mieszanki betonowej, niezbędnej dla wykonania usługi;

* dokonanie oględzin miejsca budowy, sprawdzenie możliwości dostawy i przepompowania zamówionego betonu;

* sprawdzenie poprawności wykonania szalunków;

* wyprodukowanie masy betonowej;

* dowóz tej masy specjalistycznym sprzętem: betonomieszarką lub pompogruszką na miejsce budowy;

* wylanie betonu (np. betonowanie posadzki, fundamentu) lub pompowanie betonu na dużą odległość lub wysokość (np. betonowanie stropu, schodów, posadzki);

* zagęszczenie mieszanki betonowej wibratorami buławowymi lub listwą wibracyjną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisana we wniosku kompleksowa usługa budowlana, która obejmuje szereg działań, takich jak:

* kontakt pracownika podatnika z klientem i ustalenie jego potrzeb, w tym ustalenie ilości i rodzaju mieszanki betonowej, niezbędnej dla wykonania usługi;

* dokonanie oględzin miejsca budowy, sprawdzenia możliwości dostawy i przepompowania zamówionego betonu;

* sprawdzenie poprawności wykonania szalunków;

* wyprodukowanie masy betonowej;

* dowóz tej masy specjalistycznym sprzętem betonomieszarką lub pompogruszką na miejsce budowy;

* wylanie betonu (np. betonowanie posadzki, fundamentu) lub pompowanie masy betonowej na odpowiednie odległości i wysokości i jej wylanie we wskazanych przez klienta miejscach, to jest elementach konstrukcyjnych powstającego budynku (szalunkach, ławach fundamentalnych, stropach, filarach, etc.),

może w całości (beton wraz z usługą dostawy i wylania) zostać opodatkowana stawką VAT w wysokości 8%.

Czynności związane z betonowaniem są wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a-12c. Symbole PKOB są zgodne z art. 41 ust. 12a. Czynności związane z betonowaniem są wykonywane w bryle budynku. Dla powyższej usługi, w zakresie zgodności z art. 41 ust. 12, tj. gdy obiekt budowlany lub jego część można zaliczyć do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, Wnioskodawca chce stosować obniżony podatek VAT w wysokości 8%. W innych przypadkach Wnioskodawca będzie stosować VAT w wysokości 23%. Przed zastosowaniem stawki VAT w wysokości 8%, każdorazowo przed każdą usługą, podpisywana byłaby umowa z klientem na zabetonowanie konkretnej części budynku, czy lokalu mieszkalnego (fundamenty, ściany, stropy, wylewki, itp.), w której znajdują się podane przez klienta PKOB oraz metraż, aby zapewnić zgodność z art. 41 ust. 12a-12c. Umowa/zamówienie zawierać będzie oświadczenie klienta o spełnieniu przez budynek, w ramach budowy, przebudowy lub remontu, którego świadczona będzie przez wnioskodawcę usługa, wszystkich wymogów w art. 41 ust. 12a-12c ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 2 i ust. 12 ustawy o VAT, stawkę 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższy przepis uprawnia do stosowania stawki w wysokości 8% w przypadku świadczenia kompleksowej usługi betonowania, która obejmuje:

* kontakt pracownika podatnika z klientem i ustalenie jego potrzeb, w tym ustalenie ilości i rodzaju mieszanki betonowej niezbędnej do wykonania usługi;

* dokonanie miejsca oględzin miejsca budowy, sprawdzenie możliwości dostawy i przepompowania zamówionego betonu;

* sprawdzenie poprawności wykonania szalunków;

* wyprodukowanie masy betonowej;

* dowóz tej masy specjalistycznym sprzętem betonomieszarką lub pompogruszką na miejsce budowy;

* wylanie betonu (np. betonowanie posadzki fundamentuj lub pompowanie betonu na dużą odległość lub wysokość (np. betonowanie stropu, schodów, posadzki),

w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym określonych w art. 41 ust. 12a-12c ustawy VAT.

Za powyższym przemawia również fakt, że na każdą usługę z klientem indywidualnym będzie każdorazowo zawierana umowa o świadczenie kompleksowej usługi betonowania obejmująca wszystkie elementy wyżej wymienione. Podpisywana umowa obejmowałaby jedną kompleksową usługę betonowania, np. fundamentu, stropu, posadzki itp. Z klientem ustalana jest wyłącznie jedna cena za całość świadczonej usługi. Nie przewiduje się zawierania w umowie, czy na fakturze osobnego wynagrodzenia za świadczone usługi oraz za dostarczone materiały czy produkty. Z klientem ustalany jest całkowity koszt usługi, a na wystawionej fakturze VAT widnieje tylko jedna pozycja za kompleksową usługę betonowania.

W ocenie Wnioskodawcy zastosowanie jednej stawki podatku VAT i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy produktu wykorzystywanego do wykonania tej usługi uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej z klientem indywidualnym. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa betonowania polegająca na dostawie betonu wraz z jego transportem, wylaniem lub pompowaniem, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem Wnioskodawcy jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę może mieć znaczenie wyłącznie informacyjne dla Wnioskodawcy przy ustalaniu ceny za kompleksową usługę betonowania, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu dla celów podatkowych.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do kompleksowej usługi betonowania w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym należy stosować stawkę VAT w wysokości 8%, natomiast do usług betonowania w budownictwie mieszkaniowym o powierzchni przekraczającej limity budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (dla lokali mieszkalnych limit ten wynosi 150 m², a dla budynków mieszkalnych limit wynosi 300 m²), stawkę 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania, która mieści się w limitach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że jego stanowisko w kwestii dopuszczalności do opodatkowania jedną stawką VAT wynoszącą 8% opisanej wyżej kompleksowej usługi budowlanej o wskazanym zakresie, znajduje potwierdzenie w ugruntowanym stanowisku Ministra Finansów, wyrażonym m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych Dyrektorów Izb Skarbowych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 września 2014 r., sygn. IBPP2/443-518/14/RSz;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 grudnia 2012 r., sygn. IBPP2/443-965/12/WN;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 lipca 2012 r., sygn. ILPP1/443-440/12-4/AW;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 kwietnia 2012 r., sygn. IBPP2/443-85/12/RSz;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 1 lutego 2011 r., sygn. ITPP2/443-1132/10/EB;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 maja 2009 r., sygn. IBPP1/443-252/09/BM;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 maja 2008 r., sygn. IBPP2/443-209/08/LŻ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).

Zgodnie jednak z treścią art. 146a pkt 1 i 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - na mocy art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 41 ust. 12b ustawy - do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

Na podstawie art. 41 ust. 12c ustawy - w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy - przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.):

* budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych;

* budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według ww. rozporządzenia w sprawie PKOB, stanowiącym usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w grupie 12 budynki niemieszkalne. Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków: Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stosownie do art. 3 pkt 6 ustawy - Prawo budowlane - przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 7 ustawy - Prawo budowlane - przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Jak stanowi art. 3 pkt 7a ustawy - Prawo budowlane - przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8 ustawy - Prawo budowlane).

Modernizacja to "unowocześnienie i usprawnienie czegoś" - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze - zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie - budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Należy zauważyć, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, tj. czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy też świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Podkreślić należy, że strony w umowach określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem umowy jest sprzedaż materiałów wraz ze świadczoną usługą, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ wynagrodzeniem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. Nr 347, str. 1, z późn. zm.) - podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca będzie świadczył usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca świadczy usługi za pomocą specjalistycznego samochodu (betonomieszarki lub pompogruszki), którym dostarcza zamówiony beton oraz wykonuje jego wylewanie/pompowanie. Usługa betonowania jest realizowana poprzez dostawę, wylewanie i pompowanie betonu, a także dokonanie oględzin miejsca budowy oraz sprawdzenie poprawności wykonania szalunków. W cenę sprzedaży wkalkulowana jest wartość materiału zużytego do wyprodukowania masy betonowej, transport betonu na wskazane miejsce budowy, wylanie i wypompowanie przy użyciu pompy do betonu na wskazane przez klienta odległości i wysokości. Zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z kompleksową usługą, która obejmuje wyprodukowanie, dostawę i wylewanie/pompowanie betonu, a także dokonanie oględzin miejsca budowy oraz sprawdzenie poprawności wykonania szalunków i zagęszczenie mieszanki betonowej wibratorami buławowymi lub listwą wibracyjną.

Jak wskazano powyżej, obniżoną stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zatem w analizowanej sprawie, skoro opisana we wniosku usługa polegająca na wyprodukowaniu, dostawie i wylaniu/pompowaniu betonu, a także dokonaniu oględzin miejsca budowy oraz sprawdzeniu poprawności wykonania szalunków i zagęszczenie mieszanki betonowej wibratorami buławowymi lub listwą wibracyjną jest wykonywana w związku z budową, remontem, modernizacją, termomodernizacją lub przebudową budynków zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to jej świadczenie podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, opisana we wniosku usługa budowlana wykonywana w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, która obejmuje szereg działań, takich jak:

* kontakt pracownika podatnika z klientem i ustalenie jego potrzeb, w tym ustalenie ilości i rodzaju mieszanki betonowej, niezbędnej dla wykonania usługi;

* dokonanie oględzin miejsca budowy, sprawdzenia możliwości dostawy i przepompowania zamówionego betonu;

* sprawdzenie poprawności wykonania szalunków;

* wyprodukowanie masy betonowej;

* dowóz tej masy specjalistycznym sprzętem betonomieszarką lub pompogruszką na miejsce budowy;

* wylanie betonu (np. betonowanie posadzki, fundamentu) lub pompowanie masy betonowej na odpowiednie odległości i wysokości i jej wylanie we wskazanych przez klienta miejscach, to jest elementach konstrukcyjnych powstającego budynku (szalunkach, ławach fundamentalnych, stropach, filarach, etc.);

* zagęszczenie mieszanki betonowej wibratorami buławowymi lub listwą wibracyjną,

podlega opodatkowaniu obniżoną do wysokości 8% stawką podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.