ILPP2/4512-1-699/15-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 9 września 2015 r. (data wpływu 16 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z 24 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej. Wniosek uzupełniono pismem w dniu 27 listopada 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2014 Wnioskodawca nabył działkę przeznaczoną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren przeznaczony pod jednorodzinne budownictwo mieszkaniowe. Działkę tę nabył z intencją przekazania bratu w darowiźnie w związku z jego planami osiedlenia się w pobliżu miejsca zamieszkania Zainteresowanego. Zamiarem Wnioskodawcy było skupienie rodziny blisko siebie i ta działka mogła wypełnić te plany, gdyż położona jest około 200 metrów od jego miejsca zamieszkania. Darowizna została przekazana bratu w formie aktu notarialnego w dniu 16 grudnia 2014 r. Po upływie niespełna roku brat Wnioskodawcy ostatecznie zdecydował, iż rezygnuje z budowy domu na działce, którą mu darował. W związku z powyższym Zainteresowany planuje dokonanie formalnego anulowania darowizny, po odzyskaniu działki Wnioskodawca będzie zainteresowany jej sprzedażą, gdyż nie ma potrzeby posiadania takiej nieruchomości. Nabycie działki przeznaczone było na cele prywatne (rodzinne), zatem odzyskanie jej i następnie sprzedaż nastąpi także w granicach majątku prywatnego. Wątpliwości Zainteresowanego budzi jedynie fakt, iż prowadzi on jednocześnie działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu nieruchomości i obrocie nieruchomościami. W działalności gospodarczej skupił się jednak wyłącznie na obrocie lokalami mieszkalnymi. Nie dokonywał sprzedaży domów i działek. Prowadząc działalność gospodarczą jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupiona przez niego działka nie była ujęta, ani w podatkowej książce przychodów i rozchodów, ani w ewidencji zakupu VAT w roku 2014, gdyż nie była przeznaczona na cele związane z działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Darowizna przedmiotowej nieruchomości dokonana została na rzecz brata Zainteresowanego w celu umożliwienia mu budowy domu i przeprowadzki. Nieruchomość jest położona kilkadziesiąt metrów od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy, co miało umożliwić zacieśnienie relacji rodzinnych oraz łatwiejsze spędzanie wspólnie wolnego czasu. Z uwagi na podjęcie decyzji przez jego brata, o nie przeprowadzaniu się już po dokonaniu darowizny należy uznać, iż w momencie dokonania darowizny Zainteresowany pozostawał w błędzie co do celu dokonywanej czynności prawnej. Błąd należy uznać za istotny, gdyż nie dokonałbym darowizny wiedząc jaką decyzję co do budowy domu podejmie ostatecznie jego brat. Podkreślić również należy, iż został wprowadzony w błąd przez brata bez jego winy. Mając powyższe na względzie Zainteresowany zamierza uchylić się od skutków prawnych oświadczenia woli w trybie art. 84 k.c., co nie będzie kwestionowane przez obdarowanego.

Po formalnym odzyskaniu działki, będącej przedmiotem interpretacji, Zainteresowany nie zamierza udostępniać działki innym osobom, ani nie zamierza ponosić nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży. Działka ta nie będzie także wykorzystywana do prowadzenia przez Zainteresowanego działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym Zainteresowany ma prawo dokonać sprzedaży odzyskanej nieruchomości bez podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo potraktować sprzedaż tej nieruchomości jako składnika majątku prywatnego, bowiem zakup tej nieruchomości nie był dokonany z zamiarem jej sprzedaży i uzyskania korzyści wynikających z różnicy cen nabycia i sprzedaży. Nabycie nastąpiło z intencją przekazania tej nieruchomości w darowiźnie jednemu z najbliższych członków jego rodziny. W związku z powyższym działalność ta nie ma cech działalności gospodarczej określonych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, w której art. 2 wiąże działalność gospodarczą z funkcją zarobkową. Skoro zatem nabycie nieruchomości nie było związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż nie miało nic wspólnego z założeniem zarobkowania, to w następstwie tego zbycie tej nieruchomości także nie może być związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jest to sytuacja podobna do sprzedaży domu, w którym obecnie Zainteresowany mieszka, to znaczy: celem nabycia nie była odsprzedaż z zyskiem, a ewentualna konieczność sprzedaży takiej nieruchomości nie może być uznana jako sprzedaż związana z działalnością gospodarczą, pomimo, że obecnie prowadzi on działalność gospodarczą związaną z obrotem nieruchomościami. Dokonując ewentualnej sprzedaży odzyskanej działki Wnioskodawca nie planuje podejmować szczególnych działań marketingowych poza zwykłym ogłoszeniem w prasie i/lub internecie, nie zamierza także ponosić nakładów na uatrakcyjnienie tej nieruchomości, ponadto uzyskane ze sprzedaży środki planuje przeznaczyć w całości lub części na wydatki związane z remontem domu, w którym obecnie mieszka. Stanowisko swoje oparł o wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygnatura akt I FSK 1118/11, w którym sąd orzekł iż rozpatrując konkretną sytuację związaną z obrotem nieruchomościami należy brać pod uwagę zamiar podatnika w momencie nabycia tej nieruchomości, oraz okoliczności jakie towarzyszyły przy sprzedaży tej nieruchomości. Sąd powołał się na wyrok NSA w składzie 7 sędziów z dnia 29 października 2007. sygn. akt I FSP 3/07, w którym określono kryteria jakimi należy się kierować w ocenie czy w danym przypadku mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, czy też z zarządem majątkiem prywatnym. Stwierdzono, że to czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Sąd podkreślił, iż nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie był nabyty w celach odsprzedaży. Skoro zatem sprzedaż tej nieruchomości nie jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży w podatkowej książce przychodów i rozchodów i może obliczyć podatek w oparciu o art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z okoliczności sprawy wynika także, że zamiarem nabycia nieruchomości nie była jej odsprzedaż tylko cel prywatny, to również sprzedaż tej nieruchomości nie powinna być objęta podatkiem od towarów usług, gdyż spełnia kryterium wykazane w wyroku NSA w składzie 7 sędziów z dnia 29 października 2007 r. co do intencji nabycia nieruchomości. Ponieważ intencją nabycia nie była działalność handlowa lecz prywatna związana z zarządzaniem majątkiem prywatnym nie mają tu zastosowania przepisy wykazane w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem sprzedaż tej nieruchomości po jej odzyskaniu nie będzie rodziła obowiązku naliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towaru, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w świetle przedstawionych informacji Zainteresowany w celu sprzedaży podjął/ podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługobiorców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady - a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy - jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym".

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w roku 2014 Wnioskodawca nabył działkę przeznaczoną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren przeznaczony pod jednorodzinne budownictwo mieszkaniowe. Działkę tę nabył z intencją przekazania bratu w darowiźnie w związku z jego planami osiedlenia się w pobliżu miejsca zamieszkania Zainteresowanego. Zamiarem Wnioskodawcy było skupienie rodziny blisko siebie i ta działka mogła wypełnić te plany, gdyż położona jest około 200 metrów od jego miejsca zamieszkania. Darowizna została przekazana bratu w formie aktu notarialnego w dniu 16 grudnia 2014 r. Po upływie niespełna roku brat Wnioskodawcy ostatecznie zdecydował, iż rezygnuje z budowy domu na działce, którą mu darował. W związku z powyższym Wnioskodawca planuje dokonanie formalnego anulowania darowizny, po odzyskaniu działki będzie on zainteresowany jej sprzedażą, gdyż nie ma potrzeby posiadania takiej nieruchomości. Nabycie działki przeznaczone było na cele prywatne (rodzinne), zatem odzyskanie jej i następnie sprzedaż nastąpi także w granicach majątku prywatnego. Zainteresowany prowadzi jednocześnie działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu nieruchomości i obrocie nieruchomościami. W działalności gospodarczej skupił się jednak wyłącznie na obrocie lokalami mieszkalnymi. Nie dokonywał sprzedaży domów i działek. Prowadząc działalność gospodarczą jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupiona przez niego działka nie była ujęta, ani w podatkowej książce przychodów i rozchodów, ani w ewidencji zakupu VAT w roku 2014, gdyż nie była przeznaczona na cele związane z działalnością gospodarczą. Zainteresowany wskazał, również iż z uwagi na podjęcie decyzji przez jego brata, o nie przeprowadzaniu się już po dokonaniu darowizny należy uznać, iż w momencie dokonania darowizny Zainteresowany pozostawał w błędzie co do celu dokonywanej czynności prawnej. Błąd należy uznać za istotny, gdyż nie dokonałby darowizny wiedząc jaką decyzję co do budowy domu podejmie ostatecznie brat. Podkreślić również należy, iż został wprowadzony w błąd przez brata bez jego winy. Mając powyższe na względzie zamierzam uchylić się od skutków prawnych oświadczenia woli w trybie art. 84 k.c., co nie będzie kwestionowane przez obdarowanego. Po formalnym odzyskaniu działki, będącej przedmiotem interpretacji, Zainteresowany nie zamierza udostępniać działki innym osobom, ani nie zamierza ponosić nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży. Działka ta nie będzie także wykorzystywana do prowadzenia przez Zainteresowanego działalności gospodarczej.

Przy tak postawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż przedmiotowej działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że Zainteresowany planując dokonać sprzedaży działki po odwołaniu darowizny, przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie występują.

Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przedmiotowej działki będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności. Zainteresowany nie ponosił/nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży, tj. poprzez jej uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, postawienie ogrodzenia itp. Zainteresowany nie udostępniał/nie będzie udostępniać działki w celach zarobkowych. Potencjalne działania, której będą podjęte w celu sprzedaży działki, nie będą wykraczały poza zwykłe formy ogłoszenia. Co prawda Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu nieruchomości i obrocie nieruchomościami. Jednakże - jak sam wskazał - w działalności gospodarczej skupił się jednak wyłącznie na obrocie lokalami mieszkalnymi. Nie dokonywał sprzedaży domów i działek. Zatem, Zainteresowany dokonując dostawy tej działki nie będzie spełniać przesłanek aby można było uznać go za podatnika. Tym samym wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca planując zbycie przedmiotowej działki, stanowiącej majątek prywatny, będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że pomimo, iż grunt, spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, to z okoliczności sprawy nie wynika, aby Zainteresowany dokonując sprzedaży przedmiotowej działki, będzie podejmował działania zbliżone do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, lecz jako zwykły zarząd majątkiem prywatnym.

Zatem, Wnioskodawca dokonując sprzedaży działki, o której mowa we wniosku, będzie korzystać z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego przymiotu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działki, a dostawę tej nieruchomości - cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowej działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Zainteresowany w związku z jej dostawą będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że wniosek w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem w dniu 4 grudnia 2015 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.