ILPP2/4512-1-651/15-4/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2015 r. (data wpływu 24 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2015 r. (data wpływu 28 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania budynku z działalności gospodarczej na cele osobiste - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania budynku z działalności gospodarczej na cele osobiste. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 października 2015 r. (data wpływu 28 października 2015 r.) o sformułowane pytanie.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 2 sierpnia 1994 r. Wnioskodawczyni zakupiła wraz z mężem budynek usługowy od Spółdzielni Pracy w ramach postępowania upadłościowego. W akcie notarialnym podatek VAT od sprzedanej nieruchomości nie wystąpił. Naliczono jedynie 22% VAT od taksy notarialnej. Budynek został zakupiony do majątku osobistego, a następnie po upływie roku wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Nieruchomość była używana do działalności gospodarczej do dnia 30 listopada 2013 r. Od dnia 1 grudnia 2013 r. działalność firmy jest zawieszona.

Zainteresowana zamierza przekazać budynek na potrzeby osobiste z zastosowaniem zwolnienia z VAT. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, sformułowane w piśmie z dnia 27 października 2015 r.

Czy przekazanie nieruchomości na potrzeby własne Wnioskodawczyni może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, pierwsze zasiedlenie nieruchomości zostało dokonane w chwili zakupu w 1994 r. Nieruchomość została oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (po wejściu w życie ustawy o VAT w 1993 r.) pierwszemu nabywcy i jednocześnie użytkownikowi budynku. W konsekwencji, obecne przekazanie budynku na własne potrzeby (wraz z prawem własności gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem (dokonanym w 1994 r.) a dostawą budynku upłynął bowiem okres dłuższy niż 2 lata.

Jednocześnie można tutaj zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, ponieważ spełnione są warunki, iż:

Ponadto w myśl art. 43 ust. 7a ustawy o VAT warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wszystkie wymienione warunki zostały spełnione, dlatego Zainteresowana zamierza zastosować zwolnienie z VAT przekazania nieruchomości na własne potrzeby.

Dodatkowo może tutaj znaleźć zastosowanie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie jest dostawą przekazanie towarów na cele osobiste, jeśli podatnikowi nie przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Artykuł 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w pkt 1 i 2, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 2 sierpnia 1994 r. Wnioskodawczyni zakupiła wraz z mężem budynek usługowy od Spółdzielni Pracy w ramach postępowania upadłościowego. W akcie notarialnym podatek VAT od sprzedanej nieruchomości nie wystąpił. Naliczono jedynie 22% VAT od taksy notarialnej. Budynek został zakupiony do majątku osobistego, a następnie po upływie roku wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Nieruchomość była używana do działalności gospodarczej do dnia 30 listopada 2013 r. Od dnia 1 grudnia 2013 r. działalność firmy jest zawieszona.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawczynię wycofanie budynku z działalności gospodarczej na cele osobiste nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy ponieważ - jak wynika z opisu sprawy - Zainteresowanej nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości. W konsekwencji powyższego będzie to czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, czynność wycofania budynku z działalności gospodarczej na cele osobiste nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ czynność ta będzie wyłączona spod zakresu działania ustawy.

Tut. Organ pragnie zauważyć, że pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu dostawy nieruchomości) - pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolnione od podatku" nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której dostawa nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni jest ono nieprawidłowe.

Ponadto zauważa się, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.