ILPP2/4512-1-643/15-4/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2015 r. (data wpływu 20 sierpnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 października 2015 r. (data wpływu 9 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową przyłączy kanalizacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 20 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową przyłączy kanalizacyjnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 9 października 2015 r. pismem określającym nowy adres do pełnomocnika Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Gmina zamierza zrealizować inwestycję polegającą na budowie przyłączy kanalizacyjnych do nieruchomości prywatnych położonych na terenie Gminy (dalej: przyłącza kanalizacyjne).

Budowa przedmiotowych przyłączy kanalizacyjnych, jako że będą one znajdować się na terenach nieruchomości prywatnych (tekst jedn.: zasadniczo od budynku do pierwszej studzienki lub od budynku do granicy posesji w przypadku braku studzienki na terenie posesji), nie będzie wykonywana w ramach zadań własnych Gminy. Obowiązek budowy przedmiotowych przyłączy kanalizacyjnych leży bowiem w gestii właścicieli poszczególnych nieruchomości.

Na realizację inwestycji w zakresie budowy przyłączy kanalizacyjnych, Gmina zamierza pozyskać dofinansowanie ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: WFOŚiGW) ustalone do kwoty netto ponoszonych wydatków.

Ponadto, Gmina zawiera z właścicielami nieruchomości prywatnych umowy, przedmiotem których jest ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych stron, związanych z realizacją przedmiotowego projektu (dalej: Umowa). W zamian za zapłatę określonego w Umowie wynagrodzenia, uzależnionego od długości wybudowanego przyłącza kanalizacyjnego, Gmina zobowiązuje się do wybudowania przyłącza, w tym także m.in. do:

* opracowania indywidualnych dokumentacji projektowo-kosztorysowy dla podłączeń,

* wyłonienia wykonawcy robót wynikających z realizacji zadania zgodnie z przepisami ustawy - Prawo zamówień publicznych,

* ustalenia harmonogramu realizacji zadania,

* zapewnienia nadzoru inwestorskiego nad przebiegiem prac,

* wykonania przyłącza zgodnie z projektem,

* przeprowadzenia odbioru końcowego,

* rozliczenia finansowego zadania.

Innymi słowy, Gmina nabędzie usługę budowy przyłączy kanalizacyjnych od podmiotu zewnętrznego (firmy budowlanej), a następnie "odsprzeda tą usługę" i obciąży mieszkańca stosowanym wynagrodzeniem. Jednostkowy koszt wykonania przyłącza kanalizacyjnego, który zostanie poniesiony przez Gminę, będzie wyższy niż wynagrodzenie pobierane przez Gminę od mieszkańca. Zatem można uznać, że Gmina de facto udzieli właścicielowi nieruchomości tzw. rabatu.

Ponoszone przez Gminę wydatki (koszty budowy przyłączy) będę udokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Natomiast powyższe wpłaty otrzymywane przez Gminę od mieszkańców, Gmina każdorazowo planuje dokumentować wystawianymi fakturami VAT. Gmina planuje wykazywać je w swoich rejestrach sprzedaży oraz deklaracjach VAT-7 i rozliczać z tego tytułu podatek należny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego od wydatków związanych z budowa przyłączy kanalizacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego od wydatków związanych z budowa przyłączy kanalizacyjnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

* nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz

* nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku powyższe przesłanki zostaną spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego od wydatków związanych z budową przyłączy kanalizacyjnych.

W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać bowiem fakt, iż ponoszenie wydatków inwestycyjnych na budowę przyłączy kanalizacyjnych będzie bezpośrednio związane ze świadczeniem na rzecz właścicieli nieruchomości prywatnych usług budowy przyłączy kanalizacyjnych. Gdyby Gmina nie zawierała wskazanych w opisie sprawy Umów, nie podejmowałaby również kroków mających na celu realizację inwestycji polegającej na budowie przedmiotowych przyłączy na nieruchomościach prywatnych.

Zdaniem Gminy na prawo do odliczenia VAT z tytułu budowy przyłączy kanalizacyjnych, nie powinien mieć wpływu fakt, iż Gmina obciąży właścicieli nieruchomości prywatnych wartością wynagrodzenia niższą od kosztów budowy - udzielając jednocześnie mieszkańcom de facto rabatu czy też obniżki ceny. Gmina podkreśla, iż na gruncie ustawy o VAT nie zostały przewidziane czynności częściowo odpłatne. Zatem jeśli za daną usługę przewidziane jest wynagrodzenie (stanowiące w tym przypadku część poniesionych przez Gminę kosztów), to takie świadczenie należy uznać za odpłatne. Poza tym, ustawa o VAT w żadnym przypadku nie ogranicza możliwości udzielania rabatów, obniżek cen. etc.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych w imieniu Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2015 r., sygn. IPTPP4/443-823/14-6/ALN, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że "Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie".

Ponadto Gmina podkreśla, że stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasada opodatkowania VAT, jaka jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądach administracyjnych.

Przykładowo, Gmina przytacza orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż "Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny".

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu świadczonych usług, powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość ich świadczenia.

Gmina zwraca uwagę, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w interpretacjach Ministra Finansów wydawanych dla innych gmin.

Przykładem może być interpretacja indywidualna z dnia 13 maja 2015 r., sygn. IPTPP1/4512-102/15-5/MW, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, iż " (...) towary i usługi nabywane przez Gminę w związku z budową przyłączy są/będą związane z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi, tj. świadczeniem odpłatnych usług na rzecz mieszkańców. Tym samym został/zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, dający gminie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem towarów i usług w związku z budową przyłączy kanalizacyjnych".

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 9 września 2013 r., sygn. IPTPP1/443-483/13-3/RG, w której organ podatkowy stwierdził, że "W konsekwencji należy wskazać, iż podatnik może odliczyć podatek naliczony w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową przyłączy kanalizacyjnych".

Powyższe stanowisko w podobnym stanie faktycznym zostało również zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 listopada 2012 r., sygn. IPTPP4/443-517/12/ALN oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 października 2012 r., sygn. IBPP3/443-761/12/UH.

W związku z powyższym Gmina stoi na stanowisku, iż będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego od wydatków związanych z budową przyłączy kanalizacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku - art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina zamierza rozpocząć realizację inwestycji polegającej na budowie przyłączy kanalizacyjnych do nieruchomości prywatnych (tekst jedn.: zasadniczo od budynku do pierwszej studzienki lub od budynku granicy posesji w przypadku braku studzienki na terenie posesji), nie będzie wykonywana w ramach zadań własnych Gminy. Obowiązek budowy przedmiotowych przyłączy kanalizacyjnych leży bowiem w gestii właścicieli poszczególnych nieruchomości.

Na realizację inwestycji w zakresie budowy przyłączy kanalizacyjnych, Gmina zamierza pozyskać dofinansowanie ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: WFOŚiGW) ustalone do kwoty netto ponoszonych wydatków.

Ponadto, Gmina zawiera z właścicielami nieruchomości prywatnych umowy, przedmiotem których jest ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych stron, związanych z realizacją przedmiotowego projektu (dalej: Umowa). W zamian za zapłatę określonego w Umowie wynagrodzenia, uzależnionego od długości wybudowanego przyłącza kanalizacyjnego, Gmina zobowiązuje się do wybudowania przyłącza, w tym także m.in. do:

* opracowania indywidualnych dokumentacji projektowo-kosztorysowy dla podłączeń,

* wyłonienia wykonawcy robót wynikających z realizacji zadania zgodnie z przepisami ustawy - Prawo zamówień publicznych,

* ustalenia harmonogramu realizacji zadania,

* zapewnienia nadzoru inwestorskiego nad przebiegiem prac,

* wykonania przyłącza zgodnie z projektem,

* przeprowadzenia odbioru końcowego,

* rozliczenia finansowego zadania.

Innymi słowy, Gmina nabędzie usługę budowy przyłączy kanalizacyjnych od podmiotu zewnętrznego (firmy budowlanej), a następnie "odsprzeda tą usługę" i obciąży mieszkańca stosowanym wynagrodzeniem. Jednostkowy koszt wykonania przyłącza kanalizacyjnego, który zostanie poniesiony przez Gminę, będzie wyższy niż wynagrodzenie pobierane przez Gminę od mieszkańca. Gmina udzieli właścicielowi nieruchomości tzw. rabatu.

Ponoszone przez Gminę wydatki (koszty budowy przyłączy) będę udokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Natomiast powyższe wpłaty otrzymywane przez Gminę od mieszkańców, Gmina każdorazowo planuje dokumentować wystawianymi fakturami VAT. Gmina planuje wykazywać je w swoich rejestrach sprzedaży oraz deklaracjach VAT-7 i rozliczać z tego tytułu podatek należny.

Należy wskazać, że przedmiotem wniosku (pytanie oznaczone nr 1) było również zagadnienie dotyczące opodatkowania podatkiem VAT usług wykonania przez Gminę za wynagrodzeniem na rzecz mieszkańców przyłączy kanalizacyjnych, które zostało rozstrzygnięte w dniu 16 listopada 2015 r. interpretacją ILPP2/4512-1-643/15-3/AKr, w której Organ uznał, że usługa wykonania przez Gminę na rzecz mieszkańców przyłączy kanalizacyjnych za wynagrodzeniem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie będzie korzystała ze zwolnienia.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, należy podkreślić, że podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług powinien określić, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy wskazać, że podatnik może odliczyć podatek naliczony w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności prowadzi do stwierdzenia, że Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową przyłączy kanalizacyjnych, pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy, ograniczających to prawo, gdyż spełniona została podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 16 listopada 2015 r. nr ILPP2/4512-1-643/15-3/AKr.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.