ILPP2/4512-1-57/15-2/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 kwietnia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/4512-1-57/15-2/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego wykazywania kwot podatku w deklaracjach VAT:

* jest prawidłowe - w odniesieniu do podatku należnego,

* jest prawidłowe - w odniesieniu do podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup kasy fiskalnej, towarów handlowych, wyposażenia punktu sprzedaży, a także obsługi księgowej i czynszu za miesiąc grudzień 2014 r.,

* jest nieprawidłowe - w odniesieniu do podatku naliczonego od wydatków poniesionych na obsługę księgową oraz czynsz za miesiąc listopad 2014 r.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego wykazywania kwot podatku w deklaracjach VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą 24 listopada 2014 r. - kiosk z artykułami spożywczymi i przemysłowymi na terenie aresztu - jako podatnik zwolniony z VAT ze względu na limit obrotów. Ze względów organizacyjnych i formalnych w listopadzie 2014 r. Zainteresowany nie prowadził sprzedaży. Dla potrzeb działalności gospodarczej zakupił kasę fiskalną, która została ufiskalniona i zgłoszona do urzędu skarbowego od 1 grudnia 2014 r. Problem w tym, że serwisant Wnioskodawcy pomylił się i błędnie zaprogramował kasę - od 1 grudnia 2014 do każdej sprzedaży był doliczany podatek VAT. Dodatkowo 20 grudnia 2014 r. został przekroczony limit obrotów.

Oba te fakty zostały zauważone dopiero na początku stycznia 2015 r. przez obsługujące Zainteresowanego biuro rachunkowe kiedy dostarczył on dokumenty firmy do rozliczenia podatkowego grudnia 2014 r.

Ponieważ Wnioskodawca przekroczył limit obrotów złożył zgłoszenie do VAT - druk VAT-R, w którym podał że podatek VAT po raz pierwszy rozliczy za grudzień 2014 r. w deklaracji VAT-7 - zrobił to w styczniu 2015 r.

Deklaracja VAT 7 za grudzień 2014 r. została złożona w US w Śremie terminowo kilka dni po VAT-R.

W deklaracji wykazany został podatek należny wynikający z miesięcznego wydruku z kasy fiskalnej (za grudzień 2014 r.) oraz VAT naliczony z faktur jakie zgromadziła firma za okres listopad+grudzień 2014 r. w 100% dotyczących firmy (kasa fiskalna, towary handlowe, wyposażenie punktu sprzedaży, obsługa księgowa oraz czynsz).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w zaistniałej sytuacji, podatnik prawidłowo postąpił wykazując w deklaracji VAT-7 za grudzień 2014 r. po stronie podatku należnego kwoty wynikające z miesięcznego wydruku z kasy fiskalnej (za grudzień 2014 r.), a po stronie podatku naliczonego sumę podatku VAT ze wszystkich faktur "zakupowych" dotyczących firmy (listopad+grudzień 2014 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, postąpił on prawidłowo wykazując cały podatek należny i związany z nim podatek naliczony. Art. 86 ust. 1 ustawy VAT stanowi iż " (...) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, w myśl art. 86 ust. 2 ustawy VAT suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług a zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia powstaje w rozliczeniu za okres, w którym (...) powstał obowiązek podatkowy, a jeżeli nie dokonano obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ww. terminie to wg. art. 86 ust. 11 ustawy o VAT podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następujących okresów rozliczeniowych.

Konstrukcja przepisów podatku VAT wskazuje na neutralność tegoż podatku dla czynnych podatników VAT. Każde ograniczenie odliczenia powoduje naruszenie owej neutralności i powinno być wyraźnie wpisane w obowiązują naliczonego po dokonanej rejestracji.

W chwili składania przeze Wnioskodawcę deklaracji VAT-7 był on czynnym podatnikiem i dlatego jego zdaniem złożona za grudzień 2014 r. deklaracja była sporządzona poprawnie

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe - w odniesieniu do podatku należnego a także w odniesieniu do podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup kasy fiskalnej, towarów handlowych, wyposażenia punktu sprzedaży, a także obsługi księgowej i czynszu za miesiąc grudzień 2014 r. oraz nieprawidłowe - w odniesieniu do podatku naliczonego od wydatków poniesionych na obsługę księgową oraz czynsz za miesiąc listopad 2014 r.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

* wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem);

* wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie TSUE.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, natomiast jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Należy również wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Wskazany powyżej przepis ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem - z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego - należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Z art. 88 ust. 4 nie wynika bowiem, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym do jej złożenia terminie.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika w ściśle określonym czasie, pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT.

Stwierdzić należy zatem, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku od zakupów dokonanych przed rejestracją, o ile zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą 24 listopada 2014 r. - kiosk z artykułami spożywczymi i przemysłowymi na terenie aresztu - jako podatnik zwolniony z VAT ze względu na limit obrotów. Ze względów organizacyjnych i formalnych w listopadzie 2014 r. Zainteresowany nie prowadził sprzedaży. Serwisant kasy fiskalnej pomylił się i błędnie zaprogramował kasę Wnioskodawcy - od 1 grudnia 2014 do każdej sprzedaży był doliczany podatek VAT. Ponieważ 20 grudnia 2014 r. Wnioskodawca przekroczył limit obrotów złożył zgłoszenie do VAT - druk VAT-R, w którym podał że podatek VAT po raz pierwszy rozliczy za grudzień 2014 r. w deklaracji VAT-7 - zrobił to w styczniu 2015 r.

W deklaracji wykazany został podatek należny wynikający z miesięcznego wydruku z kasy fiskalnej (za grudzień 2014 r.) oraz VAT naliczony z faktur jakie zgromadziła firma za okres listopad+grudzień 2014 r. w 100% dotyczących firmy (kasa fiskalna, towary handlowe, wyposażenie punktu sprzedaży, obsługa księgowa oraz czynsz).

W tym miejscu należy podkreślić, że część wydatków Wnioskodawcy poniesionych w okresie listopad-grudzień (obsługa księgowa oraz czynsz) ma charakter rozliczeń miesięcznych. Zatem jeśli te wydatki dotyczyły wyłącznie listopada 2014 r. to nie miały one związku z działalnością opodatkowaną. Bowiem w listopadzie Zainteresowany korzystał ze zwolnienia podmiotowego. Zarejestrował się on bowiem jako czynny podatnik VAT dopiero od 1 grudnia 2014 r. Oznacza to, że mimo złożenia zgłoszenia VAT-R Wnioskodawca nie ma możliwości ujęcia ww. wydatków w deklaracji za miesiąc grudzień 2014 r. ze względu na brak ich związku ze sprzedażą opodatkowaną. Z kolei wydatki na obsługę księgową oraz czynsz poniesione w grudniu 2014 r. jak również pozostałe wydatki poniesione na zakup kasy fiskalnej, towary handlowe czy wyposażenie punktu sprzedaży można powiązać z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Tym samym w opinii tut. Organu mimo złożenia VAT-R Zainteresowany nie będzie mógł odliczyć podatku naliczonego od wszystkich wydatków za okres listopad-grudzień 2014 r., bowiem część z nich nie była związana wyłącznie z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na mocy art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Artykuł 96 ust. 5 ustawy stanowi, że jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1.

przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2.

przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3.

przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4.

przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ww. ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić - należy więc przyjąć, że nie ma to znaczenia. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dzień poprzedzający dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej. Jest to termin o charakterze instrukcyjnym - ustawa nie wiąże żadnych rzeczywistych sankcji w przypadku późniejszej rejestracji lub braku rejestracji. Rejestracji należy dokonać w urzędzie skarbowym, którego właściwość określa art. 2 pkt 13 ustawy, zgodnie z którym ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o urzędzie skarbowym - rozumie się przez to urząd skarbowy, którym kieruje właściwy dla podatnika naczelnik urzędu skarbowego.

Należy zauważyć, że w momencie złożenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnik spełni warunek formalny i od tego momentu może realizować uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego.

Przepisem art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 3 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Jak już wcześniej wskazano w listopadzie 2014 r. Zainteresowany nie prowadził żadnej sprzedaży. Ponieważ przekroczył limit obrotów złożył zgłoszenie do VAT - druk VAT-R, w którym podał że podatek VAT po raz pierwszy rozliczy za grudzień 2014 r. w deklaracji VAT-7 - zrobił to w styczniu 2015 r. W deklaracji wykazany został podatek należny wynikający z miesięcznego wydruku z kasy fiskalnej (za grudzień 2014 r.) oraz VAT naliczony z faktur jakie zgromadziła firma za okres listopad+grudzień 2014 r. w 100% dotyczących firmy (kasa fiskalna, towary handlowe, wyposażenie punktu sprzedaży, obsługa księgowa oraz czynsz).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawidłowości jego postępowania polegającego na wykazaniu w deklaracji VAT-7 za grudzień 2014 r. po stronie podatku należnego kwoty wynikającej z miesięcznego wydruku z kasy fiskalnej (za grudzień 2014 r.), a po stronie podatku naliczonego sumy podatku VAT ze wszystkich faktur dokumentujących zakupy, dotyczących firmy (listopad+grudzień 2014 r.).

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku (99 ust. 14 ustawy).

Wydane na podstawie powyższej delegacji ustawowej rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394) określa w § 1 pkt 1) m.in. wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia oraz wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7K), o której mowa w art. 99 ust. 2 lub 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, wraz z objaśnieniami do tych deklaracji, stanowiącymi załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Jak wynika z Załącznika Nr 4 do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. zawierającego "Objaśnienia do deklaracji podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D)" z Części C - Rozliczenie podatku należnego: w tej części wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja. W tej części wykazuje się też czynności wykonywane poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego.

Wnioskodawca całą swoją sprzedaż dokumentuje i dokumentował za pomocą kasy fiskalnej.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Jak stanowi § 2 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o raporcie fiskalnym (dobowym, okresowym, w tym miesięcznym, oraz rozliczeniowym) - rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Wskazać w tym miejscu należy, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT wykonane przez podatnika.

Tym samym cały podatek należny za miesiąc grudzień 2014 r. został prawidłowo wskazany w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2014 r. i rozliczony w miesiącu styczniu 2015 r.

Podobnie rozliczając podatek naliczony za miesiąc grudzień 2014 r., sięgnąć należy do objaśnień zawartych w Załączniku Nr 4 do ww. rozporządzenia gdzie z Części D - Rozliczenie podatku naliczonego wynika, że w tej części wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja.

Biorąc powyższe pod uwagę co do zasady podatek naliczony za miesiąc grudzień 2014 r. odliczony zgodnie z art. 86 ustawy należy wskazać w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2014 r. i rozliczyć w styczniu 2015 r.

Z kolei odnosząc się do podatku naliczonego za miesiąc listopad 2014 r. należy zauważyć, że zmiana w art. 113 ust. 5 ustawy o VAT polegała na wykreśleniu z dniem 1 stycznia 2014 r. rozwiązania uzależniającego prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych przed utratą zwolnienia od zgody naczelnika urzędu skarbowego i od warunku sporządzenia i przedłożenia w urzędzie spisu z natury zapasów towarów. Rozwiązanie to uznane zostało jako nadmiernie rygorystyczne (vide wyrok NSA z dnia 11 października 2011 r. sygn. akt I FSK 1514/10). Wymogi formalne nie mogą uniemożliwić podatnikowi lub nadmiernie utrudniać wykonywania prawa do odliczenia, na co wskazywał wielokrotnie również TSUE. Zmiana ta nie oznacza, że podatnik nie będzie obowiązany do wskazania związku odliczonego podatku naliczonego ze sprzedażą opodatkowaną, gdyż taki wymóg wynika z ogólnej reguły zawartej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Dla tych celów może on dokonać na dzień utraty zwolnienia spisu z natury towarów, gdyż taki spis niewątpliwie ułatwi podatnikowi wykazanie w postepowaniu dowodowym takiego związku.

Jak wskazano wcześniej Zainteresowany w miesiącu listopadzie 2014 r. korzystał on ze zwolnienia podmiotowego. Zarejestrował się on bowiem jako czynny podatnik VAT dopiero od 1 grudnia 2014 r. Oznacza to, że mimo złożenia zgłoszenia VAT-R Wnioskodawca nie ma możliwości ujęcia ww. wydatków w deklaracji za miesiąc grudzień 2014 r. ze względu na brak ich związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Zatem co do zasady podatek naliczony od wydatków poniesionych w listopadzie 2014 r. Wnioskodawca również może uwzględnić w deklaracji za miesiąc grudzień 2014 r.

Należy jednak podkreślić, że wydatki na obsługę księgową oraz czynsz, dotyczące miesiąca listopada 2014 r. nie dotyczyły czynności opodatkowanych. Tym samym Zainteresowany nie może uwzględnić podatku naliczonego od tych wydatków w deklaracji za miesiąc grudzień 2014 r.

Natomiast od pozostałych wydatków, które związane są ze sprzedażą opodatkowaną (w tym obsługa księgowa+czynsz za grudzień 2014 r.), jako związanych ze sprzedażą opodatkowaną przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl