ILPP2/4512-1-50/16-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2016 r. (data wpływu 11 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2016 r. (data wpływu 31 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 marca 2016 r. (data wpływu 31 marca 2016 r.), w którym doprecyzowano opis zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Aktem notarialnym z dnia 26 marca 1991 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem 1/4 udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości R. oznaczonej w ewidencji geodezyjnej jako działka gruntu nr 78/4 o łącznej powierzchni 62 ary. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa stanowiła łąkę wchodzącą w skład gospodarstwa rolnego zbywcy będącego osobą fizyczną. Decyzją Urzędu Gminy i Miasta z dnia 29 października 1993 r. część działki o powierzchni 5 arów została wyłączona z produkcji rolniczej z przeznaczeniem pod parking i prowadzenie małej gastronomii. Pozostała część nieruchomości gruntowej do chwili obecnej pozostała łąką, na której dokonano nasadzeń drzew owocowych.

Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 3 grudnia 2004 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszarów wiejskich dla części północno-zachodniej gminy S. obejmującej m.in. wieś R., przedmiotowa działka gruntu przeznaczona jest pod zabudowę usługową. Nabycie gruntu miało miejsce w 1991 r., a więc przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług, a przekształcenie przeznaczenia gruntu pod zabudowę usługową nastąpiło wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnie od woli właścicieli.

Współwłaściciele nieruchomości zamierzają w 2016 r. dokonać podziału geodezyjnego działki gruntu nr 78/4 o powierzchni 62 arów, na dwie działki o powierzchni 30 arów i 32 ary oraz dokonać sprzedaży udziałów w niezabudowanej nieruchomości gruntowej o powierzchni 30 arów, na której przyszły nabywca planuje budowę obiektu handlowego. Działka gruntu mająca stanowić przedmiot sprzedaży nie posiada przyłącza do sieci energetycznej, kanalizacyjnej oraz wodociągowej i sprzedająca nie będzie występowała o pozwolenia na ich wykonanie. Planowana transakcja sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej będzie jedyną transakcją dokonaną dotychczas przez Wnioskodawczynię, której przedmiotem jest nieruchomość gruntowa. Sprzedająca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa (udział) nigdy nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

2. Owoce z drzew owocowych rosnących na działce gruntowej były przeznaczone wyłącznie na potrzeby osobiste właścicieli działki i ich najbliższej rodziny. Owoce nigdy nie były przedmiotem sprzedaży. Zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej mąż nie posiadali i nie posiadają statusu rolnika ryczałtowego.

3. Oprócz przedmiotowej działki gruntu (udziału) nie posiadali i nie posiadają innych nieruchomości gruntowych.

4. Na przedmiotową nieruchomość gruntową Zainteresowana i jej mąż nie ponosili nakładów w celu zwiększenia wartości ww. nieruchomości, tj. nakładów na jej uzbrojenie, ogrodzenie czy też inne. W celu sprzedaży działki w 2015 r. zamieszczane były w prasie lokalnej ogłoszenia o jej sprzedaży. Ogłoszenia zamieszczane były również w internecie.

5. Na działce o powierzchni 5 arów znajduje się parking, który został wybudowany w 1993 r. przez współwłaścicieli nieruchomości. Działalność w zakresie małej gastronomii prowadzona była do 31 stycznia 2013 r. Działka nie była i nie jest wynajmowana/dzierżawiona, aktualnie działka o powierzchni 5 arów nie jest wykorzystywana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego polegającego na sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, czynność sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej zostanie dokonana w ramach zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W przedstawionym stanie faktycznym oraz okolicznościach zdarzenia przyszłego brak jest jakichkolwiek cech wskazujących na działania typowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. W szczególności należy zwrócić uwagę na fakt, iż sprzedaż udziału we własności nieruchomości ma nastąpić po 25 latach od jego nabycia i jest to pierwsza i jedyna tego rodzaju transakcja w tym okresie. Świadczy to o braku systematyczności i powtarzalności działań cechujących działalność gospodarczą. Nie wystąpiły również okoliczności faktyczne świadczące o aktywnych działaniach mających na celu sprzedaż przedmiotowej nieruchomości. Przyszła transakcja sprzedaży stanowi rozporządzenie majątkiem prywatnym nabytym 25 lat temu, w związku z czym rozporządzeniu temu nie można przypisać cech wskazujących na zamiar wykonywania czynności obrotu nieruchomościami w sposób wielokrotny i ciągły. Zatem przedstawione zdarzenie przyszłe polegające na sprzedaży udziału w przedmiotowej nieruchomości gruntowej korzystać będzie ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

I tak, jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej (udziału), a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, Wnioskodawczyni, w celu sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpiło w ramach zarządu majątkiem prywatnym Zainteresowanej.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając nieruchomość gruntową (udział) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży gruntu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nabyła w 1991 r., wraz z mężem, 1/4 udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej, oznaczonej w ewidencji geodezyjnej jako działka gruntu nr 78/4, o łącznej powierzchni 62 ary. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa stanowiła łąkę, wchodzącą w skład gospodarstwa rolnego zbywcy będącego osobą fizyczną. Decyzją Urzędu Gminy i Miasta z dnia 29 października 1993 r. część działki o powierzchni 5 arów została wyłączona z produkcji rolniczej z przeznaczeniem pod parking i prowadzenie małej gastronomii. Pozostała część nieruchomości gruntowej do chwili obecnej pozostała łąką, na której dokonano nasadzeń drzew owocowych.

Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 3 grudnia 2004 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszarów wiejskich dla części północno-zachodniej gminy S. przedmiotowa działka gruntu przeznaczona jest pod zabudowę usługową. Nabycie gruntu miało miejsce w 1991 r., a więc przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług, a przekształcenie przeznaczenia gruntu pod zabudowę usługową nastąpiło wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależnie od woli właścicieli.

Współwłaściciele nieruchomości zamierzają w 2016 r. dokonać podziału geodezyjnego działki gruntu nr 78/4 o powierzchni 62 arów, na dwie działki o powierzchni 30 arów i 32 ary oraz dokonać sprzedaży udziałów w niezabudowanej nieruchomości gruntowej o powierzchni 30 arów, na której przyszły nabywca planuje budowę obiektu handlowego. Działka gruntu mająca stanowić przedmiot sprzedaży nie posiada przyłącza do sieci energetycznej, kanalizacyjnej oraz wodociągowej, a Wnioskodawczyni nie będzie występowała o pozwolenia na ich wykonanie. Planowana transakcja sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej będzie jedyną transakcją dokonaną dotychczas przez Zainteresowaną, której przedmiotem jest nieruchomość gruntowa. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotowa nieruchomość gruntowa (udział) nigdy nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Owoce z drzew owocowych, rosnących na działce, były przeznaczone wyłącznie na potrzeby osobiste właścicieli działki i ich najbliższej rodziny i nigdy nie były przedmiotem sprzedaży. Zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej mąż nie posiadali i nie posiadają statusu rolnika ryczałtowego. Oprócz przedmiotowej działki gruntu (udziału) nie posiadali i nie posiadają innych nieruchomości gruntowych. Na przedmiotową nieruchomość gruntową Zainteresowana i jej mąż nie ponosili nakładów w celu zwiększenia wartości ww. nieruchomości, tj. nakładów na jej uzbrojenie, ogrodzenie itp. W celu sprzedaży działki w 2015 r. zamieszczane były w prasie lokalnej ogłoszenia o jej sprzedaży. Ogłoszenia zamieszczane były również w internecie. Na działce o powierzchni 5 arów znajduje się parking, który został wybudowany w 1993 r. przez współwłaścicieli nieruchomości. Działalność w zakresie małej gastronomii prowadzona była do 31 stycznia 2013 r. Działka nie była i nie jest wynajmowana/dzierżawiona, aktualnie działka o powierzchni 5 arów nie jest wykorzystywana.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą opodatkowania sprzedaży udziałów w niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Zainteresowana nie podjęła bowiem ciągu działań (takich jak: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających na uznanie Wnioskodawczyni za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem od towarów i usług nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać zatem należy, że Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Zainteresowaną udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w opisanej sytuacji Wnioskodawczyni, zbywając udział w niezabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej jej majątek prywatny, korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem Zainteresowana, w związku z dostawą udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej, będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Reasumując, w związku ze sprzedażą udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Dodać należy, iż w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Zainteresowana zamiennie używa pojęć "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolniona od podatku". Tut. Organ pragnie zaznaczyć, iż pomimo identycznego skutku podatkowego (brak kwoty podatku należnego z tytułu dostawy towarów) - pojęcia te nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowa dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawczyni. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, wydana dla Wnioskodawczyni interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli niezabudowanej nieruchomości gruntowej, będącej przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.