ILPP2/4512-1-485/15-4/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 września 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/4512-1-485/15-4/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2015 r. (data wpływu 24 czerwca 2015 r.) uzupełnionym pismem z 9 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi dodatkowego odbioru materiałów budowlanych i rozbiórkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi dodatkowego odbioru materiałów budowlanych i rozbiórkowych. Wniosek został uzupełniony pismem z 9 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na terenie Gminy Ż. obowiązują:

* uchwalony przez Radę Miasta Ż. Regulamin utrzymania czystości i porządku (Uchwała z dnia 28 grudnia 2012 r.) zmieniony m.in. Uchwałą z dnia 30 października 2014 r.;

* Uchwała Rady Miasta Ż. z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości stawki tej opłaty i ustalenia stawki opłaty za pojemnik na terenie Gminy Ż.

Ponadto Rada Miasta Ż. Uchwałą z dnia 11 grudnia 2014 r. w sprawie określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości cen za te usługi, wprowadziła dodatkową usługę w zakresie odbierania odpadów budowlanych i remontowych wytworzonych w ilości przekraczającej 1 m3 /rok z remontów prowadzonych we własnym zakresie przez właścicieli nieruchomości zamieszkałych oraz ustaliła opłatę za tę usługę.

Opłatę za wykonane usługi odbioru odpadów budowlanych i remontowych, stanowiących odpady komunalne z terenu nieruchomości zamieszkałych właściciel nieruchomości uiszczał będzie bezpośrednio gotówką w kasie Urzędu Miasta Ż. lub przelewem na rachunek bankowy Urzędu Miasta Ż., w terminie do 14 dni od dnia wykonania usługi.

Z Regulaminu utrzymania czystości i porządku wynika, że mieszkaniec może oddać rocznie 1m#179; gruzu rozbiórkowego lub innych odpadów budowlanych w ramach opłaty stałej pobieranej w formie ryczałtu co miesiąc od mieszkańca. Natomiast odpady budowlane i remontowe przekraczające 1m#179; na rok od każdego lokalu mieszkalnego lub domu mieszkalnego jednorodzinnego są odbierane na dodatkowe zlecenie i za dodatkową opłatą i dotyczą sytuacji okresowego wytwarzania większych ilości odpadów.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Odpłatność za odbiór odpadów budowlanych i remontowych (rozbiórkowych) w ilości przekraczającej 1 m3 należna jest w związku z wykonaniem dodatkowej usługi w zakresie odbierania odpadów komunalnych na zlecenie mieszkańca w ramach zawartej umowy pomiędzy Gminą Ż. a Operatorem.

Gmina Ż. ma zawartą umowę z Wykonawcą (przedsiębiorcą) na:

* odbiór i transport zmieszanych odpadów komunalnych i odpadów pozostałych po segregacji selektywnej od właścicieli nieruchomości zamieszkałych z terenu miasta Ż. do składowania do regionalnych instalacji przetwarzania odpadów komunalnych właściwej dla regionu zachodniego gospodarki opadami komunalnymi w województwie lubuskim,

* odbiór, transport selektywnie zbieranych odpadów komunalnych oraz ich przekazanie do Sortowni Odpadów Zmieszanych, z podziałem na m.in.:

* szkło,

* papier i tektura,

* tworzywa sztuczne,

* metal,

* opakowania wielomateriałowe,

* odpady komunalne ulegające biodegradacji,

* meble i inne odpady wielkogabarytowe,

* odpady budowlane i rozbiórkowe.

odpady pozostałe po segregacji selektywnie zbieranych odpadów komunalnych.

Wykonawca na indywidualne zgłoszenie właściciela nieruchomości zamieszkałej (potwierdzone telefonicznie lub drogą elektroniczną) jest zobowiązany dostarczyć odpowiedni kontener lub pojemnik, a następnie odebrać odpady budowlane i rozbiórkowe, po zgłoszeniu przez mieszkańca konieczności ich odbioru. Wykonawca ustala ilość i rodzaj odpadów po ich odbiorze. Przekazuje wtedy pisemnie do Urzędu Miasta Ż. informację o ilości i rodzaju odebranych odpadów, wraz z potwierdzeniem wywozu podpisanym przez zlecającego mieszkańca. Informacja ta zawiera: dane adresowe zlecającego, ilość odebranych odpadów oraz datę wywozu. Usługa świadczona jest dla mieszkańców, którzy złożyli deklarację na odbiór odpadów komunalnych oraz wnoszą miesięczną opłatę podstawową. Mieszkańcy nie mają obowiązku składania dodatkowej deklaracji. Nie jest także zawierana żadna umowa pomiędzy Gminą Ż., a poszczególnymi mieszkańcami na tę okoliczność.

2. Właściciel nieruchomości osobiście lub telefonicznie zgłasza zapotrzebowanie na odbiór odpadów w postaci gruzu u Wykonawcy podając swoje dane adresowe i kontaktowe.

3. Opłata za odbiór odpadów uzależniona jest od ilości dodatkowych odpadów, których ilość przekracza 1 m3 i rodzaju odebranych odpadów, tj:

* 79,00 zł brutto/1 m3 - odpady betonu oraz gruz betonowy i ceglany z rozbiórek i remontów bez zanieczyszczeń,

* 118,80 zł brutto/1 m3 - zanieczyszczony gruz.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT należność uiszczona za dodatkowy odbiór materiałów budowlanych i rozbiórkowych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, odbiór odpadów komunalnych - budowlanych i remontowych wytworzonych w ilości przekraczającej 13 /rok z remontów prowadzonych we własnym zakresie przez właścicieli nieruchomości zamieszkałych nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT ani żadnej innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT i pozostaje poza zakresem tej ustawy.

Przedmiotowa usługa i opłata za tę usługę wynika z uchwały Rady Miasta podjętej na podstawie art. 6r. ust. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1399 z późn. zm.) stanowiącej akt prawa miejscowego.

Wskazać należy, iż Rada Miasta na podstawie art. 6r. ust. 3 podjęła również Uchwałę stanowiącą również akt prawa miejscowego, w której szczegółowo określa sposób i zakres obierania opadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną opłatę. Opłata ta nie podlega podatkowi VAT.

Zdaniem wnioskodawcy obie podstawy prawne tj. art. 6r. ust. 3 art. 6r. ust. 4 uprawniają Radę Miasta do określenia w formie uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego rodzaje usług świadczonych przez Gminę w zakresie odbierania odpadów i zagospodarowania tych odpadów. Należność jaką właściciel bądź użytkownik nieruchomości zamieszkałej będzie uiszczał to opłata wprowadzona prawem miejscowym na podstawie upoważnienia ustawowego. Opłata ta nie stanowi zatem ceny w rozumieniu prawa cywilnego, bowiem nie może być negocjowana. Jest określona w stałej wysokości a egzekwowanie tej opłaty należy dochodzić w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważyć, że generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo - przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

* dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

* odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Ponadto, wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Istota problemu sprowadza się zatem do ustalenia, czy Wnioskodawca pobierając opłatę za gospodarowanie odpadami budowlanymi i remontowymi przekraczającymi 1m#179; na rok, spełnia wskazaną w art. 15 ust. 6 ustawy przesłankę, tj. czy jest organem władzy publicznej.

Na wstępie należy zaznaczyć, że takie pojęcia jak "organ władzy publicznej" czy "urzędy obsługujące te organy" nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku VAT. Choć w wielu aktach normatywnych ustawodawca posługuje się pojęciem "władza publiczna" czy "organy władzy publicznej", to jednocześnie nigdzie nie definiuje tych pojęć.

Kwestię tę rozważał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w sprawie o sygn. I FSK 852/09, w którym stwierdził, iż "choć Konstytucja nie zawiera wprost definicji organu władzy publicznej, to jednak z jej treści da się wywieść, że jednostki samorządu terytorialnego takie władztwo sprawują. W art. 16 ust. 2 Konstytucji ustrojodawca wskazał bowiem, że »Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność«. Z kolei w art. 163 Konstytucji wskazano, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne niezastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. Powyższe wprost dowodzi, że ustrojodawca powierzył samorządowi terytorialnemu wykonywanie zadań administracji publicznej niezastrzeżonych do kompetencji innych organów władzy państwowej. W działaniach tych organy samorządu mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej".

A zatem, w świetle sformułowań zawartych w Konstytucji RP, w szczególności, w art. 16 ust. 2 i art. 163, samorząd terytorialny należy traktować jako organ władzy publicznej. W uchwale NSA w składzie pięciu sędziów NSA z dnia 9 października z 2000 r., sygn. akt OPK 14/00, Sąd stwierdził, że pozycja jednostek samorządu terytorialnego jest wyznaczona przez dwie kategorie prawne, a mianowicie przez kompetencję i osobowość prawną. Na podstawie określonych prawem kompetencji gmina realizuje władztwo administracyjne i działa jako organ administracji publicznej, a w postępowaniu administracyjnym zajmuje pozycję organu prowadzącego postępowanie.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy należy więc zauważyć, że celem tej regulacji jest wyłączenie wszelkich organów władzy publicznej oraz innych organów podlegających prawu publicznemu z kategorii podatników VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez te podmioty w charakterze władz publicznych. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że Rada Miasta uchwałą z dnia 11 grudnia 2014 r., wprowadziła dodatkową usługę w zakresie odbierania odpadów budowlanych i remontowych wytworzonych w ilości przekraczającej 1m#179;/rok z remontów prowadzonych we własnym zakresie przez właścicieli nieruchomości zamieszkałych oraz ustaliła opłatę ze tę usługę.

Opłatę za wykonane usługi odbioru odpadów budowlanych i remontowych, stanowiących odpady komunalne z terenu nieruchomości zamieszkałych właściciel nieruchomości uiszczał będzie bezpośrednio gotówką w kasie Urzędu Miasta lub przelewem na rachunek bankowy Urzędu Miasta, w terminie do 14 dni od dnia wykonania usługi.

Z Regulaminu utrzymania czystości i porządku wynika, że mieszkaniec może oddać rocznie 1 m3 gruzu rozbiórkowego lub innych odpadów budowlanych w ramach opłaty stałej pobieranej w formie ryczałtu co miesiąc od mieszkańca. Natomiast odpady budowlane i remontowe przekraczające 1m#179; na rok od każdego lokalu mieszkalnego lub domu mieszkalnego jednorodzinnego są odbierane na dodatkowe zlecenie i za dodatkową opłatą i dotyczą sytuacji okresowego wytwarzania większych ilości odpadów.

Odpłatność za odbiór odpadów budowlanych i remontowych (rozbiórkowych) w ilości przekraczającej 1m#179; należna jest w związku z wykonaniem dodatkowej usługi w zakresie odbierania odpadów komunalnych na zlecenie mieszkańca w ramach zawartej umowy pomiędzy Gminą a Operatorem. Gmina ma zawartą umowę z Wykonawcą (przedsiębiorcą) na odbiór i transport zmieszanych odpadów komunalnych i odpadów pozostałych po segregacji selektywnej od właścicieli nieruchomości zamieszkałych z terenu miasta Żagań do składowania do regionalnych instalacji przetwarzania odpadów komunalnych właściwej dla regionu zachodniego gospodarki opadami komunalnymi w województwie lubuskim; odbiór, transport selektywnie zbieranych odpadów komunalnych oraz ich przekazanie do Sortowni Odpadów Zmieszanych, z podziałem na m.in.: szkło, papier i tektura, tworzywa sztuczne, metal, opakowania wielomateriałowe, odpady komunalne ulegające biodegradacji, meble i inne odpady wielkogabarytowe, odpady budowlane i rozbiórkowe; odpady pozostałe po segregacji selektywnie zbieranych odpadów komunalnych.

Wykonawca na indywidualne zgłoszenie właściciela nieruchomości zamieszkałej (potwierdzone telefonicznie lub drogą elektroniczną) jest zobowiązany dostarczyć odpowiedni kontener lub pojemnik a następnie odebrać odpady budowlane i rozbiórkowe, po zgłoszeniu przez mieszkańca konieczności ich odbioru. Wykonawca ustala ilość i rodzaj odpadów po ich odbiorze. Przekazuje wtedy pisemnie do Urzędu Miasta informację o ilości i rodzaju odebranych odpadów, wraz z potwierdzeniem wywozu podpisanym przez zlecającego mieszkańca. Informacja ta zawiera: dane adresowe zlecającego, ilość odebranych odpadów oraz datę wywozu. Usługa świadczona jest dla mieszkańców, którzy złożyli deklarację na odbiór odpadów komunalnych oraz wnoszą miesięczną opłatę podstawową. Mieszkańcy nie mają obowiązku składania dodatkowej deklaracji. Nie jest także zawierana żadna umowa pomiędzy Gminą Ż. o statusie miejskim a poszczególnymi mieszkańcami na tę okoliczność. Właściciel nieruchomości osobiście lub telefonicznie zgłasza zapotrzebowanie na odbiór odpadów w postaci gruzu u Wykonawcy podając swoje dane adresowe i kontaktowe. Opłata za odbiór odpadów uzależniona jest od ilości dodatkowych odpadów, których ilość przekracza 1m#179; i rodzaju odebranych odpadów.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013 r. poz. 1399 z późn. zm.) w rozdziale 3a - "Gospodarowanie odpadami komunalnymi przez gminę" wskazano, że gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy (art. 6c ust. 1 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy - właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku przez wyposażenie nieruchomości w pojemniki służące do zbierania odpadów komunalnych oraz utrzymywanie tych pojemników w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym, chyba że na mocy uchwały rady gminy, o której mowa w art. 6r. ust. 3, obowiązki te przejmie gmina jako część usługi w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości w zamian za uiszczoną przez właściciela opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Zgodnie z art. 6c ust. 2 o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - Rada gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne.

W myśl art. 6h tej ustawy - właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Na mocy art. 6d ust. 1 ww. ustawy - wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany zorganizować przetarg na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, o których mowa w art. 6c, albo przetarg na odbieranie i zagospodarowanie tych odpadów.

Z art. 6j ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wynika, że w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn:

1.

liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość, lub

2.

ilości zużytej wody z danej nieruchomości, lub

3.

powierzchni lokalu mieszkalnego

- oraz stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1.

Stosownie do art. 6j ust. 2 ww. ustawy - w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, rada gminy może uchwalić jedną stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od gospodarstwa domowego.

W przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 2, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn zadeklarowanej liczby pojemników z odpadami komunalnymi powstającymi na danej nieruchomości oraz stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa w art. 6k ust. 1 pkt 2 (art. 6j ust. 3 cyt. ustawy).

Rada gminy - zgodnie z art. 6k ust. 1 ww. ustawy - w drodze uchwały:

1.

dokona wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi spośród metod określonych w art. 6j ust. 1 i 2 oraz ustali stawkę takiej opłaty; dopuszcza się stosowanie więcej niż jednej metody ustalenia opłat na obszarze gminy;

2.

ustali stawkę opłaty za pojemnik o określonej pojemności.

W myśl art. 6I ww. ustawy - rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, termin, częstotliwość i tryb uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w tym wskazanie czy opłatę uiszcza się z dołu czy z góry.

Zgodnie z art. 6m ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w terminie 14 dni od dnia zamieszkania na danej nieruchomości pierwszego mieszkańca lub powstania na danej nieruchomości odpadów komunalnych.

W przypadku zmiany danych będących podstawą ustalenia wysokości należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi lub określonej w deklaracji ilości odpadów komunalnych powstających na danej nieruchomości właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć nową deklarację w terminie 14 dni od dnia nastąpienia zmiany. Opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w zmienionej wysokości uiszcza się za miesiąc, w którym nastąpiła zmiana (art. 6m ust. 2 ustawy).

Z art. 6o ust. 1 powołanej ustawy wynika, że w razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę dostępne dane właściwe dla wybranej przez radę gminy metody, a w przypadku ich braku - uzasadnione szacunki, w tym w przypadku nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, średnią ilość odpadów komunalnych powstających na nieruchomościach o podobnym charakterze.

W razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę uzasadnione szacunki, w tym średnią ilość odpadów komunalnych powstających na nieruchomościach o podobnym charakterze.

Zauważyć należy także, że zgodnie z art. 6q cyt. ustawy w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, a w przypadku przejęcia przez związek międzygminny zadań gminy, o których mowa w art. 3 ust. 2, w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi, w zakresie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, które stanowią dochód związku międzygminnego - zarządowi związku międzygminnego.

Mocą art. 6r. ust. 1 cyt. ustawy, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy.

Jak wynika z art. 6r. ust. 2 ww. ustawy - z pobranych opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, które obejmują koszty:

1.

odbierania, transportu, zbierania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych;

2.

tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych;

3.

obsługi administracyjnej tego systemu.

Rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych (art. 6r. ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 6r. ust. 4 ww. ustawy, Rada gminy może określić, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, rodzaje dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, sposób ich świadczenia oraz wysokość cen za te usług.

Rada gminy może określić, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, rodzaje dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokość cen za te usługi.

Odnosząc się zatem do opodatkowania usług dodatkowych polegających na odbiorze odpadów budowlanych i remontowych (rozbiórkowych) w ilości przekraczającej 1m#179; rocznie, stwierdzić należy, że na mocy powołanych przepisów Gmina jest zobowiązana do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów. Na ich podstawie Rada Miasta podjęła uchwały regulujące zasady gospodarowania odpadami na terenie Gminy. W rezultacie odbiór odpadów na terenie Gminy jest realizowany:

* powszechnie, w związku z uiszczaną przez właścicieli nieruchomości opłatą za gospodarowanie odpadami komunalnymi (dalej: "Usługi podstawowe") oraz

* uzupełniająco, w ramach tzw. usług dodatkowych (dalej: "Usługi dodatkowe"), świadczonych na rzecz zainteresowanych mieszkańców, którzy dobrowolnie dokonują zgłoszenia dodatkowych odpadów do wywozu (poprzez zgłoszenie właściciela nieruchomości potwierdzone Wykonawcy telefonicznie lub drogą elektroniczną) i są z tego tytułu obciążeni dodatkową opłatą, niezależną od podstawowej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Usługi dodatkowe świadczone są na podstawie uchwały Rady Miasta w sprawie określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości cen za te usługi, w oparciu o informację przekazywaną pisemnie do Urzędu Miasta przez Wykonawcę dotyczącą ilości i rodzaju odebranych odpadów, wraz z potwierdzeniem wywozu podpisanym przez zlecającego mieszkańca i polegają na:

* dostarczeniu odpowiedniego kontenera lub pojemnika,

* odebraniu odpadów budowlanych i rozbiórkowych.

Wobec powyższego, w świetle regulacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, wskazać należy, że ustalając stawkę opłaty dodatkowej za dostarczenie odpowiedniego kontenera lub pojemnika oraz odebranie odpadów budowlanych i rozbiórkowych w ilości przekraczającej 1m#179; rocznie i pobierając ją od właścicieli nieruchomości, Gmina nie występuje w charakterze organu władzy publicznej w odniesieniu do tych czynności, zaś charakter pobieranej opłaty nie wskazuje, że mamy do czynienia z "daniną publiczną", lecz odpłatnością za usługę dodatkową wykonaną w ramach stosunku zobowiązaniowego istniejącego pomiędzy Gminą a właścicielem nieruchomości.

Świadczenie przez Gminę dodatkowych, odpłatnych czynności, mających na celu dostarczenie odpowiedniego kontenera lub pojemnika oraz odebranie odpadów budowlanych i rozbiórkowych w ilości przekraczającej 1 m3 rocznie, stanowi umową wzajemną, gdzie dwie strony zobowiązują się do wzajemnego świadczenia - w przedmiotowej sytuacji jedna ze stron zobowiązała się do spełnienia określonej usługi, a druga strona do uiszczenia zapłaty za tę usługę.

Podstawą zlecenia jest wystąpienie mieszkańca telefonicznie bądź za pomocą maila ze zleceniami. Wykonawca dostarcza tylko Gminie dokument, z którego wynika, że zlecenie zostało wykonane oraz zakres tego zlecenia (ilość odebranych odpadów).

Zleceniodawca (mieszkaniec) nie jest zobowiązany do składania deklaracji.

Zatem pobierane przez Gminę w oparciu o art. 6r. ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, opłaty za świadczenie "dodatkowych usług", podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zaś Wnioskodawca w odniesieniu do dodatkowych usług w postaci dostarczenia odpowiedniego kontenera lub pojemnika oraz odebrania odpadów budowlanych i rozbiórkowych w ilości przekraczającej 1m#179; rocznie występuje w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 tej ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że należność uiszczona za dostarczenie odpowiedniego kontenera lub pojemnika oraz odebranie odpadów budowlanych i rozbiórkowych w ilości przekraczającej 1m#179; rocznie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl